இந்திய அருங்காட்சியகம், கொல்கத்தா

இந்திய அருங்காட்சியகம் (Indian Museum) எனப் பெயர் கொண்ட அருங்காட்சியகம் இந்தியாவின் மேற்கு வங்காள மாநிலத்தின் தலைநகரமான கொல்கத்தாவுக்கு அருகில் உள்ள செராம்பூர் என்னுமிடத்தில் உள்ளது. டென்மார்க்கைச் சேர்ந்த தாவரவியலாளரான மருத்துவர் நத்தானியேல் வாலிக் (Nathaniel Wallich) என்பவரால் 1814 ஆம் ஆண்டில் இது நிறுவப்பட்டது. ஒரு பல்துறை நிறுவனமான இது உலகின் மிகப்பழைய அருங்காட்சியகங்களில் ஒன்றாகும்.

இவ் வகையைச் சேர்ந்த அருங்காட்சியகங்களில் ஆசியாவிலேயே முதலாவதாகக் கருதப்படும் இது, 1814 ஆம் ஆண்டு முதல் 1878 ஆம் ஆண்டு வரை கொல்கத்தாவின் ஆசியச் சமூகத்தின் (Asiatic Society) வளாகத்திலேயே அமைந்திருந்தது. பின்னர் இது அதன் சொந்தக் கட்டிடத்துக்கு மாற்றப்பட்டது. இந்த அருங்காட்சியகத்தில், ஒரு எகிப்திய "மம்மி", பார்கத்திலிருந்து கொண்டுவரபட்ட புத்தசமயத் தாது கோபம், புத்தரின் சாம்பல், அசோகரின் தூண், தினோசர்வைப் போன்ற விலங்கொன்றின் புதைபடிவ எலும்புக்கூடு, ஒரு ஓவியச் சேகரிப்பு, விண்கற்கள் என்பவை உட்படப் பல அரிய பொருட்கள் உள்ளன.

வரலாறு தொகு

இந்திய அருங்காட்சியகம் 1784 ஆம் ஆண்டில் சர் வில்லியம் ஜோன்ஸ் அவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட வங்காளத்திற்கானஆசிய சமூகம் என்ற அமிப்பிலிருந்து உருவானது. 1796 ஆம் ஆண்டில் ஆசிய சமூகத்தின் உறுப்பினர்களிடமிருந்து மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட மற்றும் இயற்கையான பொருட்களை சேகரிக்கவும், பராமரிக்கவும், காட்சிப்படுத்தவும் ஒரு இடமாக ஒரு அருங்காட்சியகம் உள்ளது என்ற கருத்து எழுந்தது.

1808 ஆம் ஆண்டில் சொவ்ரிங்கீ-பூங்கா சாலையில் இந்திய அரசாங்கத்தால் சமூகத்திற்கு பொருத்தமான இடம் வழங்கப்பட்டபோது இந்த நோக்கம் நிறைவேறத் தொடங்கியது.^[1]

1814 பிப்ரவரி 3 இல், செராம்பூர் முற்றுகையில் பிடிக்கப்பட்ட ஆனால் பின்னர் விடுவிக்கப்பட்ட டென்மார்க் தாவரவியலாளர் நதானியேல் வாலிக், தனது சொந்த சேகரிப்பிலிருந்து ஒரு அருங்காட்சியகத்தை உருவாக்க ஆசிய சங்கத்தின் ஆலோசனைக்கு கடிதம் எழுதினார். கல்கத்தாவில் உள்ள சமூகம், ஒரு ஆர்வலராக தானாக முன்வந்து, அதில் அவர் ஒரு தொல்பொருள், இனவியல், தொழில்நுட்ப பிரிவு மற்றும் புவியியல் மற்றும் விலங்கியல் ஆகிய இரண்டு பிரிவுகளை முன்மொழிந்தார்.^[2] இதனை அமைப்பு உடனடியாக ஒப்புக் கொண்டு அருங்காட்சியகம் உருவாக்கப்பட்டது.

வாலிக் கௌரவக் கண்காணிப்பாளராகவும் பின்னர் ஆசிய சங்கத்தின் ஓரியண்டல் அருங்காட்சியகத்தின் கண்காணிப்பாளராகவும் பதவி வகித்தார். வாலிக் தனது தனிப்பட்ட சேகரிப்பிலிருந்து ஏராளமான தாவரவியல் மாதிரிகளை அருங்காட்சியகத்திற்கு வழங்கினார். 1815 ஆம் ஆண்டில், உதவி செயலாளரும் நூலகருமான திரு வில்லியம் இலாயிட் கிப்பன்ஸ் அருங்காட்சியகத்தின் இணை இணை செயலாளராக நியமிக்கப்பட்டார்.

வாலிக் பதவியிலிருந்து விலகிய பின்னர், கியூரேட்டர்களுக்கு ஆசியடிக் சொசைட்டி ஒரு மாதத்திற்கு ரூ .50 முதல் ரூ .200 வரை சம்பளம் வழங்கியது. இருப்பினும், 1836 ஆம் ஆண்டில், ஆசிய சமூகத்தின் வங்கியாளர்கள் திவாலானபோது, அரசாங்கம் அதன் பொது நிதியில் இருந்து அவர்களின் சம்பளத்தை செலுத்தத் தொடங்கியது. அருங்காட்சியகம் மற்றும் நூலகத்தை பராமரிப்பதற்காக மாதத்திற்கு ரூ .200 தற்காலிக மானியம் வழங்கப்பட்டது. ஜான் மெக்லெலாண்ட் மற்றும் எட்வர்ட் பிளைத் பதவியிலிருந்து விலகிய பின்னர்வங்காள மருத்துவ சேவையின் ஜே.டி.பியர்சன் கியூரேட்டராக நியமிக்கப்பட்டார்.

1837 ஆம் ஆண்டில், ஆசிய சமூகத்தின் அன்றைய செயலாளராக இருந்த சர் ஜேம்ஸ் பிரின்சப்சு அரசுக்கு ஒரு அருங்காட்சியகத்தைக் அமைக்கக் கோரி அரசுக்கு கடிதம் எழுதியிருந்தார். ஒரு முழுமையான அருங்காட்சியகத்திற்கான ஒரு இயக்கம் பின்னர் ஒரு தசாப்தத்திற்கும் மேலாக தீவிரமாகத் தொடரப்பட்டது, பின்னர் சர் தாமஸ் ஓல்த்காம் உடன் இந்திய புவியியல் ஆய்வின் கண்காணிப்பாளராக இருந்தார். அருங்காட்சியகத்தின் விலங்கியல் மற்றும் மானிடவியல் பிரிவுகள் 1916 ஆம் ஆண்டில் இந்திய விலங்கியல் ஆய்வுக்கு வழிவகுத்தன, இதன் விளைவாக 1945 ஆம் ஆண்டில் இந்தியாவின் மானுடவியல் ஆய்வுக்கு வழிவகுத்தது.^[3]

ஸ்காட்டிஷ் உடற்கூறியல் நிபுணர் மற்றும் விலங்கியல் நிபுணர் ஜான் ஆண்டர்சன் 1865 ஆம் ஆண்டில் கியூரேட்டர் பதவியைப் பெற்றார், மேலும் பாலூட்டி மற்றும் தொல்பொருள் சேகரிப்புகளை பட்டியலிட்டார். ஆங்கில விலங்கியல் நிபுணர் ஜேம்ஸ் வூட்-மேசன் 1869 முதல் அருங்காட்சியகத்தில் பணிபுரிந்தார், மேலும் ஆண்டர்சனுக்குப் பிறகு 1887 இல் கண்காணிப்பாளராகப் பணியாற்றினார்.^[4]

தொகுப்புக்கள் தொகு

எகிப்திய தொகுப்பு தொகு

4,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் பண்டைய எகிப்தை ஆண்ட மன்னரின் மம்மி ஒன்று இந்த அருகாட்சியகத்தில் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது.^[5] ^[6]^[7]^[8]^[9]^[10]

இந்திய தொகுப்பு தொகு

இங்குள்ள முக்கிய இந்தியக் கலைப்பொருட்களில் புத்த ஸ்தூபி இருந்து பர்குத், புத்தர் 'அஸ்தி, அசோகா தூண் போன்றவைகள் அடங்கும், அசோகரது தூணில் உள்ள நான்கு சிங்கம் இந்தியக் குடியரசின், அதிகாரப்பூர்வ சின்னம் ஆனது. படிம எலும்புக்கூடுகள் வரலாற்றுக்கு முந்தைய விலங்குகள், ஒரு கலை சேகரிப்பு, அரிய தொல்பொருட்கள், விண்கற்கள் போன்ற கலைப்பொருட்களும் இதில் உள்ளன.

இந்திய அருங்காட்சியகம் "நாட்டின் சமூக-கலாச்சார மற்றும் விஞ்ஞான சாதனைகளைத் தொடங்கும் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க சகாப்தத்தின் தொடக்கமாகவும் கருதப்படுகிறது. இது நவீனத்துவத்தின் தொடக்கமாகவும் இடைக்கால சகாப்தத்தின் முடிவாகவும் கருதப்படுகிறது " யூசர் பிளேசச் .^[11]

இயற்கை வரலாறு தொகு

இந்த அருங்காட்சியகத்தில் இயற்கை வரலாற்றுக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட நான்கு காட்சியகங்கள் உள்ளன, அதாவது தாவரவியல், பூச்சி, பாலூட்டி மற்றும் பறவை காட்சியகங்கள் என்பன. டைனோசரின் மிகப்பெரிய எலும்புக்கூடு போன்ற வரலாற்றுக்கு முந்தைய கலைப்பொருட்களும் இதில் உள்ளன.^[12]