இந்தோ சசானியர்கள்
இந்தோ சசானியர்கள் அல்லது குசான சசானியர்கள் (Indo-Sassanids or Kushano-Sassanids) (ஆட்சிக் காலம்: கி பி 230 - 636) என்பவர்கள் பாரசீகச் சாசானியர்களின் வழித்தோன்றல்கள் ஆவர். குசானர்களின் வீழ்ச்சிக்கு பின்னர் இந்தோ சசானியர்கள் இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் வடமேற்கில் கி பி 3 - 4-ஆம் நூற்றாண்டில் தங்கள் ஆட்சியை நிறுவினர். கி பி 410-இல் ஹூணர்களின் படையெடுப்பால், தற்காலிக வீழ்ச்சி கண்ட இந்தோ சசானியர்கள், கி பி 565-இல் சாசானியர்கள், ஹூணர்களை வீழ்த்திய பின்னர், மீண்டும் தாங்கள் ஆண்ட நிலப்பரப்பை ஹூணர்களிடமிருந்து கைப்பற்றினர். அரபு இசுலாமியர்களின் தொடர் படையெடுப்பால் கி பி ஏழாம் நூற்றாண்டில் இந்தோ சசானியர்கள் வீழ்ச்சி அடைந்தவர்.[1]
இவர்கள் ஆண்ட நிலப்பரப்புகள் தற்கால மேற்கு பாகிஸ்தான், கந்தகார் மற்றும் காபூல் ஆகும்.
வரலாறு தொகு
இந்தோ சாசானியர்கள் தொகு
சாசானியப் பேரரசர் முதலாம் ஷாப்பூர் காலத்தில் கி பி 230-இல், குசான் பேரரசின் ஒரு பகுதியான தற்கால மேற்கு பாகிஸ்தான், கந்தகார் பகுதிகளை கைப்பற்றிய சசானியப் பிரபுக்கள், குசானர்களின் மன்னர் என்ற பட்டப் பெயருடன் இந்தோ சாசானியர்கள் ஆண்டனர்.
புகழ் பெற்ற இந்தோ சசானிய மன்னர்கள் தொகு
- முதலாம் அர்தசிர் (230 – 250)
- முதலாம் பிரோஸ் (250 – 265)
- முதலாம் ஹோர்மிஸ்டு குசான்ஷா (265 – 295)
- இரண்டாம் ஹோர்மிட்ஸ் (295 – 300)
- இரண்டாம் பிரோஸ் (300 – 325)
- இரண்டாம் ஷாப்பூர் (325)
- முதலாம், இரண்டாம் மற்றும் மூன்றாம் வர்க்கரன் (c. 325 – 350)
- மூன்றாம் பிரோஸ் (350 – 360)