சாவோ எர்பெங்
சாவோ எர்பெங் (Zhao Erfeng) (1845-1911), இவர் ஓர் சிங் வம்சத்தைச் சேர்ந்த அதிகாரியாவார். சீனாவின் குயிங் வம்சத்தின் கீழ் நிர்வாக மற்றும் இராணுவ பிரிவுகளாக இருந்த எட்டு பதாகைகள் என்பதைச் சேர்ந்தவராவார். இவர் எளிய நீலப் பதாகையைச் சேர்ந்தவர். 1908 மார்ச்சில் நியமிக்கப்பட்ட திபெத்தின் கடைசி உயரதியாக இவர் அறியப்படுகிறார். மஞ்சு இனத்தைச் சேர்ந்த யூ மற்றொரு உயரதிகாரியாக நியமிக்கப்பட்டார். சிச்சுவான் - ஊபேய் தொடர்வண்டியின் முன்னாள் தலைமை இயக்குநராகவும், சிச்சுவான் மாகாணத்தின் பொறுப்பு ஆளுநராகவும் இருந்த இவர், ஏகாதிபத்திய சகாப்தத்தின் பிற்பகுதியில் மிகவும் மோசமான சீன அதிகாரியாக இருந்தார். இவர் காம் பகுதி (கிழக்கு திபெத்) முழுவதும் இராணுவப் படைகளை வழிநடத்தி இறுதியில் 1910 இல் லாசாவை அடைந்தார். இது இவருக்கு "சாவோ தி புட்சர்" [1] [2] என்றப் புனைபெயரைப் பெற்றுத் தந்தது.
சாவோ எர்பெங் | |
|---|---|
 சாவோ எர்பெங் | |
| திபெத்தின் அதிகாரி | |
| பதவியில் 1908–1911 | |
| ஆட்சியாளர் | குவாண்டங் பேரரசர் |
| முன்னையவர் | லியான்யூ |
| பின்னவர் | பதவி அழிக்கப்படது |
| தனிப்பட்ட விவரங்கள் | |
| பிறப்பு | 1845 |
| இறப்பு | 1911 சிச்சுவான் |
| காரணம் of death | தலை துண்டிப்பு |
| தேசியம் | ஹான் சீனர் |
| Military service | |
| போர்கள்/யுத்தங்கள் | 1905 திபெத்திய கிளர்ச்சி, திபெத் மீதான சீனாவின் படையெடுப்பு (1910), 1911 திபெத்திய கிளர்ச்சி, சீனப் புரட்சி (1911) |
திபெத்தின் அதிகாரி தொகு
1905 முதல் 1906 வரை நீடித்த சாண்ட்ரெங் (இப்போது சியாங்செங் கவுண்டி, சிச்சுவான் ) முற்றுகையின்போது 1905 ஆம் ஆண்டு யுன்னான் மற்றும் சிச்சுவானில் நடந்த திபெத்திய கிளர்ச்சியில் இவர் திபெத்திய இலாமாக்களையும் அவற்றின் மடங்களையும் அழித்தார். திபெத்திய பௌத்த கெலுக் மஞ்சள் தொப்பி பிரிவு கிறிஸ்தவ தொண்டு நிறுவனங்களின் வெற்றியை சந்தேகித்த திபெத்திய லாமாக்கள் குயிங் ஆட்சிக்கு எதிராக கிளர்ச்சி செய்தனர். சீன அரசாங்க அதிகாரிகள், மேற்கு கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவ தொண்டு நிறுவனங்கள், பூர்வகுடிகளை கிறிஸ்தவ மதமாற்றம் செய்தவர்கள் ஆகியோர் கொல்லப்பட்டனர்.
இவர், சீன ஆட்சியை காம் பகுதி வரை நீட்டித்தார். 1908ஆம் ஆண்டில் உயரதிகாரியாக நியமிக்கப்பட்டார். ஆரம்பத்தில் இவர் 13வது தலாய் லாமாவுடன் பணிபுரிந்தார். 1903-1904இல் திபெத் மீதான பிரித்தானியப் படைஎடுப்பின்போது தப்பி ஓடிய பின்னர் திரும்பி வந்தார். [3] ஆனால் 1909ஆம் ஆண்டில், தலாய் லாமாவும், இவரும் ஒருவருக்கொருவர் உடன்படவில்லை. தலாய் லாமா நாடுகடத்தப்பட்டார். ஆர்ப்பாட்டங்களுக்கு மத்தியில் பொட்டாலாவின் அரண்மனையும், மடமும் தலாய் லாமாவால் நிறுவப்பட்டது. ஆட்சியாளரான கர்னல் யங் ஹஸ்பண்ட் உறுதிமொழியளித்த அனைத்து திபெத்தியர்களுக்கும் மன்னிப்பு வழங்கினார். சிச்சுவான் எல்லையில் சீன துருப்புக்கள் அதிகமாக இருந்ததால், அவர்கள் மடங்களை அழித்து துறவிகளைக் கொன்றதால், இராணுவ விவகாரங்களுக்குப் பொறுப்பான சீனர்களிடம் லாமா எதிர்ப்பு தெரிவித்தார். இந்த எதிர்ப்பு திபெத்தின் நிலை குறித்த முழு கேள்வியையும் தூண்டுவதற்கு உதவியது. இது ஒரு சீன மாகாணம் என்று அறிவிக்கப்பட்டது.
ஒரு முன்னாள் திபெத்திய காம் சிப்பாய் சாவோவின் திபெத்திய நினைவுகளை விவரித்தார். இவரை "புட்செர் பெங்" என்று அழைத்தார். சாவோ: படாங் மடாலயத்தை இடித்து, புனித நூல்களை துருப்புக்கள் தங்கள் காலணிக்கு நூலாகப் பயன்படுத்தும்படி கட்டளையிட்டார். மேலும், பல திபெத்தியர்களை படுகொலையும் செய்தார். [4]
கைதும், இறப்பும் தொகு
1911 ஆம் ஆண்டில், சிச்சுவானின் ஆளுநராக இருந்த சாவோ சிச்சுவானில் கிளர்ச்சியை எதிர்கொண்டார். எழுத்தாளரான ஆன் சுயின் என்பவரின் கூற்றுப்படி, சிச்சுவானை சீனாவின் மற்ற பகுதிகளுடன் இணைக்கும் ஒரு திட்டமிடப்பட்ட இருப்புப் பாதை போக்குவத்தின் கட்டுப்பாடுதான் முக்கிய பிரச்சினை. [5] இவர் வுச்சாங்கில் இருந்து துருப்புக்களை வரவழைத்தார். கிளர்ச்சியாளர்களுக்கு இது ஒரு வாய்ப்பாக அமைந்தது. [6] 1911 சீனப் புரட்சியின் உத்தியோகபூர்வ தொடக்கமான வுச்சாங் எழுச்சியின் பின்னணி இதுதான். 22 திசம்பர் 1911 இல் கிளர்ச்சியாளர்களுடன் சண்டையிட்ட பின்னர், குயிங் வம்சத்தை அகற்றுவதற்கான நோக்கத்தில் இருந்த சீனக் குடியரசுக் கட்சி புரட்சிகரப் படைகளால் இவர் கைது செய்யப்பட்டு தலை துண்டிக்கப்பட்டார். [7] [8]
மேற்கோள்கள் தொகு
- ↑ Claude Arpi. The Fate of Tibet. Har-Anand Publications.
- ↑ 赵尔丰及其巴塘经营[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
- ↑ John Stuart Thomson (1913). China revolutionized. Indianapolis: Bobbs-Merrill. பக். 70. இணையக் கணினி நூலக மையம்:411755. https://archive.org/details/bub_gb_OPUTAAAAIAAJ. பார்த்த நாள்: 2010-10-11. "chao ehr feng tibet drove dalai lama out india campaign."
- ↑ Jamyang Norbu (1986). Warriors of Tibet: the story of Aten, and the Khampas' fight for the freedom of their country. Wisdom Publications. பக். 28. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-86171-050-9. https://archive.org/details/warriorsoftibets00jamy. பார்த்த நாள்: 2011-06-01. "chao er feng."
- ↑ John Stuart Thomson (1913). China Revolutionized. Indianapolis: Bobbs-Merrill. பக். 436. இணையக் கணினி நூலக மையம்:411755. https://archive.org/details/bub_gb_OPUTAAAAIAAJ. பார்த்த நாள்: 2010-10-11. "chao ehr feng tibet against the republicans."
- ↑ John Stuart Thomson (1913). China revolutionized. Indianapolis: Bobbs-Merrill. பக். 317. இணையக் கணினி நூலக மையம்:411755. https://archive.org/details/bub_gb_OPUTAAAAIAAJ. பார்த்த நாள்: 2010-10-11. "chao ehr feng tibet 1910 cooped."
- ↑ In The Crippled Tree by Han Suyin, the Wade-Giles spelling of his name, Chao Erfeng, was used.
- ↑ John Stuart Thomson (1913). China Revolutionized. Indianapolis: Bobbs-Merrill. பக். 35. இணையக் கணினி நூலக மையம்:411755. https://archive.org/details/bub_gb_OPUTAAAAIAAJ. பார்த்த நாள்: 2010-10-11. "chao decapitated."
ஆதாரங்கள் தொகு
- Adshead, Samuel Adrian M. Province and politics in late imperial China : viceregal government in Szechwan, 1898-1911. Scandinavian Institute of Asian Studies monograph series. no. 50. London: Curzon Press, 1984.
- Ho, Dahpon David. "The Men Who Would Not Be Amban and the One Who Would: Four Frontline Officials and Qing Tibet Policy, 1905-1911." Modern China 34, no. 2 (2008): 210–46.