தடுக்கப்பட்ட நகர்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

'''பேரரண் நகரம்''' ([[ஆங்கிலம்]]: Forbidden City; [[சீன மொழி|சீனம்]]: 紫禁城; [[பின்யின்]]: Zǐjinchéng) அல்லது'''பெய்சிங் அரண்மனை''' (Beijing's Imperial Palace) அல்லது அரண்மனை அருங்காட்சியகம் எனப்படுவது [[சீன மக்கள் குடியரசு|சீன]] தலைநகர் [[பெய்ஜிங்|பெய்சிங்கின்]] நடுவில் அமைந்துள்ள, பழம்பெருமை வாய்ந்த [[அரண்மனை]] வளாகமும் சீனாவின் அரசு மாளிகை கட்டிடங்களில் ஒன்றுமாகும் ஆகும். சீன மாண்டரின் மொழியில் ''கு-காங்க்'' என அழைக்கப்படும் இது [[மிங் வம்சம்|மிங்]] மற்றும் [[சிங் வம்சம்|கிங்]] பேரரசுகளின் அதிகார மையமாக கிட்டத்தட்ட ஐந்து [[நூற்றாண்டு]]கள் வரை செயல்பட்டது. ஆட்சி மாற்றம், போர் ஆகியவற்றின் காரணமாக, சீனாவில் சிதையாமல் பாதுகாக்கப்பட்ட பண்டைக்கால அரண்மனைகளுள் பெய்சிங் அரண்மனையும் ஒன்றாகும். பெய்ஜிங் நகரின் நடுநாயகாமாக விளங்கும் இவ்வரண்மனை சீனாவின் பண்பாட்டை விளக்கும் மரபுச் சின்னமாகும். கி.பி. 1925 முதல் சீன அரண்மனை அருங்காட்சியகமாக <ref>Palace Museum. "Forbidden City restoration project website". Retrieved 2007-05-03.</ref> விளங்கும் பெய்ஜிங் அரண்மனையின் கட்டிடப்பாணி கிழக்கு ஆசியா மற்றும் பிற கட்டடக்கலைப் பண்பாட்டு வளர்ச்சியில் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது. 1987 இல் ஒரு உலக பாரம்பரியக் களமாக அறிவிக்கப்பட்டது,<ref>The Forbidden City was listed as the "Imperial Palace of the Ming and Qing Dynasties" (Official Document). In 2004, Mukden Palace in Shenyang was added as an extension item to the property, which then became known as "Imperial Palaces of the Ming and Qing Dynasties in Beijing and Shenyang": "UNESCO World Heritage List: Imperial Palaces of the Ming and Qing Dynasties in Beijing and Shenyang". Retrieved 2007-05-04.</ref> 74 எக்டேர் பரப்பளவில் பறந்து விரிந்திருக்கும் இதுவே உலகின் மிகப்பெரிய அரண்மனை வளாகம் ஆகும்.

யாங் லீ என்ற மிங் பேரரசினால் தொடங்கப்பட்ட இதன் கட்டுமானப்பணி 1420ம் ஆண்டில் ஆண்டில் முடிவுற்றது. 15 ஆண்டுகள் நீடித்த இதன் கட்டுமானப்பணியில், ஒரு மில்லியன் தொழிலாளர்கள் ஈடுபடுத்தப்பட்டனர். தென்மேற்குச் சீனாவின் காடுகளில் காணப்படும் பின்யின் (சீன: 楠木; பின்யின்: nánmù)எனப்படும் விலைமதிப்பற்ற மரங்கள் பயன்படுத்தப்படது. பெய்ஜிங் அருகில் உள்ள கற்சுரங்கங்களில் இருந்து பளிங்கு கற்கள் கொண்டு வரப்பட்டன.<ref>China Central Television, The Palace Museum (2005). Gugong: "I. Building the Forbidden City" (Documentary). China: CCTV.</ref> முக்கிய அறைகளின் தரைதளங்கள் "தங்க செங்கற்கள்" ("golden bricks":Chinese: 金砖; pinyin: jīnzhuān)கொண்டு அமைக்கப்பட்டன. சிறப்பாக சுசுஹோ பகுதியில் இருந்து செங்கற்கள் வரவழைக்கப்பட்டுப் பயன்படுத்தப்பட்டன. <ref>p. 15, Yang, Xiagui; Li, Shaobai (photography); Chen, Huang (translation) (2003). The Invisible Palace. Beijing: Foreign Language Press. ISBN 7-119-03432-4.</ref>

மிங் வம்சத்தில் காலத்தில் கட்டப்பட்ட இந்த அரண்மனையானது சிங் வம்சம் இறுதி வரையில் சீனஏகாதிபத்திய அரசின் அரண்மனையாக இருந்து வந்தது. முதலில் பேரரசரும் அரச குடும்பத்தினரும் வாழும் இடமாக இருந்தது. பின்பு சிங் வமிச காலத்தில் அரசு விவகாரஙகளைக் கவனிக்கும் அரச மாளிகையாகவும் மாறியது. கிட்டத்தட்ட 500 ஆண்டுகளக, 24 சீனப் பேரரசர்கள் மற்றும் அவர்களின் குடும்பங்கள் இங்கு அடுத்தடுத்து வாழ்ந்து வந்துள்ளனர்.

ஏராளமான [[புதையல்]]களையும், இரகசியங்களையும் தன்னகத்தே கொண்டுள்ள இந்நகரம் 1924ம் ஆண்டு வரை சீன பேரரசர்களின் கட்டுப்பாட்டிலேயே இருந்தது. சீனக் குடியரசின் கீழ் வந்தபிறகே இது மக்கள் பார்வைக்குத் திறக்கப்பட்டது. இன்று உலகின் மிக முக்கியமான சுற்றுலாத்தலமாக விளங்குகிறது. 1987ம் ஆண்டு [[ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனம்|ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனத்தால்]] உலக மரபுச்சின்னமாக அறிவிக்கப்பட்டது<ref> http://whc.unesco.org/en/list/439</ref>.

சீனாவின் பண்டைகால அரசு மாளிகை கட்டிடங்கள் பொதுவாக நடு கோட்டின் இரு பக்கங்களும் ஒரே மாதிரி அமைவு என்ற முறையில் கட்டப்பட்டன. நடு பகுதியிலுள்ள கட்டிடங்கள் மிக கம்பீரமானதாகவும் ஒளியமைப்புடையதாகவும் இருக்கின்றன. இரு பக்கங்களிலுள்ள கட்டிடங்கள் ஒப்பீட்டளவில் சிறிதாகவும் எளிமையாகவும் கட்டப்பட்டன. 7,20,000 ஆயிரம் சதுர மீட்டர் ((7,800,000 sq ft)பரப்பில் கட்டப்பட்டுள்ள பெய்ஜிங் அரண்மையில் 980 கட்டடங்கள், 9 ஆயிரத்துக்கும் அதிகமான அறைகள் உள்ளன.<ref>"故宫到底有多少间房 (How many rooms in the Forbidden City)" (in Chinese). Singtao Net. 2006-09-27. Retrieved 2007-07-05</ref> அரண்மனையைச் சுற்றிலும், பல மீட்டர் உயரமான சிவப்பு நிறச் சுவர் எழுப்பப்பட்டுள்ளது. சுவரின் நீளம் 3400 மீட்டராகும். <ref>China Central Television, The Palace Museum (2005). Gugong: "II. Ridgeline of a Prosperous Age" (Documentary). China: CCTV.</ref><ref name="Zhuoyun 1984">Yu, Zhuoyun (1984). Palaces of the Forbidden City. New York: Viking. ISBN 0-670-53721-7.</ref>

மன்னர் மற்றும் அவரது குடும்பங்களுக்கான [[அரண்மனை]]கள், அரசவைகள், நிருவாக அலுவலகங்கள், [[நீதிமன்றம்|நீதிமன்றங்கள்]],[[மருத்துவமனை]]கள், [[இராணுவம்|இராணுவக் கிடங்குகள், [[சேமிப்பு கிடங்கு]]கள், [[கருவூலம்]] மற்றும் [[வழிபாட்டு தலம்|வழிபாட்டு தலங்கள்]] ஆகிய அனைத்தையும் ஒருங்கே கொண்டு கட்டப்பட்டுள்ளது. மேலும் எதிரிகள் நுழையாதவாறு இவற்றைச் சுற்றி பத்து மீட்டர் உயரத்துக்கு [[மதில் சுவர்]]களும், ஆறு மீட்டர் ஆழமுள்ள [[அகழி]]யும் கட்டப்பட்டுள்ளன <ref> http://www.chinahighlights.com/beijing/attraction/forbidden-city.htm</ref>.<ref> http://www.travelchinaguide.com/cityguides/beijing/forbidden.htm</ref>.

அரண்மனை இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. <ref>Yu, name="Zhuoyun (1984). Palaces of the Forbidden City. New York: Viking. ISBN 0-670-53721-7.<"/ref> முற்பகுதி, பேரரசர் ஆணைகளை பிறப்பித்தல் முதலான அரசு விவகாரங்களை கையாளும் இடமும், மாபெரும் அரசு விழா நடைபெறும் இடமும் ஆகும். <ref name="ReferenceA">The Palace Museum. "太和殿 (Hall of Supreme Harmony)" (in Chinese). Retrieved 2007-07-25. </ref> இப்பகுதியில், தைஹொ மண்டபம், சுங்ஹொ மண்டபம், மற்றும் பௌஹொ மண்டபம் ஆகியன காணப்படுகின்றன. இந்த கட்டிடங்கள் அனைத்தும் வெண் பளிங்குக்கற்களால் 8 மீட்டர் உயரமுடைய அடித்தளத்தின் மேல் கட்டப்பட்டுள்ளன.

அரண்மனையின் பிற்பகுதியில், பேரரசர், பேரரசிகள், பேரரசரின் காமக்கிழதியர்கள் வாழும் இடங்கள் உள்ளன. இதனை அந்தப்புரம் எனலாம். <ref>The Palace Museum. name="太和殿Zhuoyun (Hall of Supreme Harmony)1984" (in Chinese). Retrieved 2007-07-25.</ref><ref>Yu, Zhuoyun (1984). Palaces of the Forbidden City. New York: Viking. ISBN 0-670-53721-7.<name="ReferenceA"/ref> இந்த பகுதியில், சியன்சிங் மாளிகை, குன்நிங் மாளிகை, யுஹுவா பூங்கா ஆகியவை இடம்பெறுகின்றன. கட்டிடங்களில், பூங்கா, நூலகம், ஓய்வகம், முதலியவையும் அடங்கும். அவை ஒவ்வொன்றுக்கும் தனித்தனியாக முற்றங்கள் உள்ளன.