பிராங்கென்ஸ்டைன் (புதினம்): திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு
உள்ளடக்கம் நீக்கப்பட்டது உள்ளடக்கம் சேர்க்கப்பட்டது
No edit summary அடையாளங்கள்: கைப்பேசியில் செய்யப்பட்ட தொகுப்பு கைப்பேசி வலைத்தளத்தில் செய்யப்பட்ட தொகுப்பு |
|||
வரிசை 2:
{{Infobox Book | <!-- See Wikipedia:WikiProject_Novels or Wikipedia:WikiProject_Books -->
| name = Frankenstein;<br />or, The Modern Prometheus
| image =
| image_caption = Illustration from the frontispiece of the [[1831 in literature|1831]] edition by Theodor von Holst<ref>This illustration is reprinted in the frontpiece to the [http://www.amazon.com/dp/098092104X ''2008 edition of ''Frankenstein'']</ref>
| author = Mary Wollstonecraft Godwin Shelley
வரிசை 13:
| isbn = N/A <!-- ISBNs were not in use till 1966-->
}}
'''''பிராங்கென்ஸ்டைன் அல்லது நவீன பிரமீதியஸ்''''' (''Frankenstein; or, The Modern Prometheus''), அல்லது பொதுவாக '''''பிராங்கென்ஸ்டைன்''''' என்று அறியப்படுவது [[மேரி ஷெல்லி]] எழுதிய புதினம் (நாவல்) ஆகும். ஷெல்லி, தனது 18 ஆவது வயதில் இந்த நாவலை எழுதத் தொடங்கினார். அதனை எழுதி முடிக்கும்போது அவருக்கு வயது 20. முதல் பதிப்பு பெயர் குறிப்பிடாமல் 1818 இல் லண்டனில் பதிப்பிக்கப்பட்டது. ஷெல்லியின் பெயர் பிரான்ஸில் பதிப்பிக்கப்பட்ட இரண்டாவது பதிப்பில் காணப்படுகிறது. நாம் ஆராய்ந்து பார்த்தால், இந்த நாவலை எழுதிபோது அவருக்கு பல்வேறு தாக்கங்கள் ஏற்பட்டதாக ஒரு முடிவுக்கு நாம் வர முடியும். நாவலின் கதை தொடங்கும் பகுதிக்கு ஷெல்லி பயணம் செய்திருக்கிறார்.
இந்த நாவலின் தலைப்பு விக்டர் ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் என்ற அறிவியலாளரைக் குறிப்பிடுகிறது. சராசரியைக் காட்டிலும் ஆற்றல் மிக்க ஒரு மனித வாழ்வை உருவாக்குவது எப்படி என்று கற்றுக்கொள்கிறார் அவர். நடைமுறையில் மக்கள் அசுரன் என்பதையே "ஃபிராங்கண்ஸ்டைன்" என்று குறிப்பிடுகிறார்கள். கோதிக் நாவல் மற்றும் ரொமாண்டிக் இயக்கத்தின் தாக்கங்களை நாம் ''ஃபிராங்கண்ஸ்டைன்'' நாவலில் நாம் பார்க்க முடியும். தொடக்க காலதில் வெளி வந்த அறிவியல் புனை கதிகளில் ஒன்றாக இது பார்க்கப்பட்டது. இது தொழில் புரட்சியில் நவீன மனிதனின் விரிவாக்கத்திற்கு எதிரான ஓர் எச்சரிக்கையாக இருந்தது. மேலும் இது ''நவீன பிரமீதியஸ்'' என்று நாவலில் மறைகுறிப்பாக இருக்கிறது. இந்தக நாவல், இலக்கிய உலகிலும், பொது மக்கள் மத்தியிலும் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. மேலும், பல திகில் கதைகள் மற்றும் திரைப்படங்கள் வெளி வருவதற்கும் வித்தாக அமைந்தது.
வரிசை 31:
மனித வாழ்க்கையை உருவாக்குவதில் தன்னுடைய சோர்வுறச்செய்யும் ரகசிய முயற்சிகள் காரணமாக ஃபிராங்கன்ஸ்டைனுக்கு உடல்நலம் குன்றுகிறது. அவர் தன்னுடைய இளம்வயது நண்பரான ஹென்றி கிளர்வெலால் பராமரிக்கப்பட்டு பழைய ஆரோக்கிய நிலைக்குத் திரும்புகிறார். தன்னுடைய உடல்நலக்குறைபாட்டிலிருந்து மீள ஃபிராங்கன்ஸ்டைனுக்கு நான்கு மாதங்கள் ஆகின்றன. தன்னுடைய ஐந்து வயது சகோதரனான வில்லியம் கொலைசெய்யப்பட்டதாக அறிந்தவுடன் தான் வீட்டிற்குத் திரும்பிச் செல்ல வேண்டும் என்று அவர் தீர்மானிக்கிறார். வில்லியமின் மரணத்திற்காக எலிசபெத் தன்னையே குற்றம்சாட்டிக்கொள்கிறாள், ஏனென்றால் அவள்தான் தன் தாயாரின் பேழைக்குள் செல்ல அவனை அனுமதித்திருக்கிறாள். வில்லியமின் செவிலித்தாயான ஜஸ்டின், ஃபிராங்கண்ஸ்டைனின் தாயாருடைய பேழை ஜஸ்டினின் பையில் இருப்பது கண்டுபிடிக்கப்பட்டதன் அடிப்படையில் குற்றம்சாட்டப்படுகிறார். அந்த உருவாக்கப்பட்ட உயிர் வில்லியமைக் கொன்று பேழையை ஜஸ்டினின் கோட்டுப் பையில் வைத்துவிட்டது வெளிப்படுகிறது, வில்லியமின் கொலைக்கான பின்னணிக் கதை சொல்லப்படுகிறது.
மனிதர்களுடனான சில மோசமான அனுபவங்களுக்குப் பின்னர், ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் அசுரன் அவர்களைக் கண்டு அச்சம்கொள்கிறான் என்பதோடு ஒரு குடிசைக்கு அருகாமையில் அங்கே ஒரு குடும்பத்தினர் வாழ்வதைக் கண்டபடி ஒரு வருடத்தை செலவிடுகிறான். அந்தக் குடும்பம் செல்வச் செழிப்போடு இருந்தது, ஆனால் அவர்கள் துருக்கிய வியாபாரியை மீட்ட ஃபெலிக்ஸ் டி லாஸே குற்றம்சாட்டி மரண தன்டனை விதித்தபோது அவர்கள் வெளியேற வேண்டியிருந்தது. ஃபெலிக்ஸால் காப்பாற்றப்பட்டவன் அவனுக்கு விருப்பமான சஃபி என்ற பெண்ணின் தகப்பன். காப்பாற்றப்பட்டவுடன் தந்தையானவர் ஃபெலிக்ஸை சஃபிக்கு திருமணம் செய்துவைக்க உடன்படுகிறார். இருப்பினும், முடிவில் அவரால் தன்னுடைய மகளை ஒரு கிறிஸ்துவன் திருமணம் செய்துகொண்டு அவளைக் கூட்டிச்சென்றுவிடுவான் என்பதை அவரால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. ஐரோப்பிய பெண்களின் சுதந்திரம் குறித்த ஆவலுடன் சஃபி திரும்பி வருகிறாள்.
டி லாஷே குடும்பத்தின் வழியாக தெரிந்துகொண்டதன் மூலம் அந்த அசுரன் கல்வி கற்று சுய விழிப்படைகிறான், தான் பார்க்கும் மனிதர்களிடமிருந்து உடல் தோற்றத்தில் தான் மிகவும் வேறுபட்டவன் என்பதையும் தெரிந்துகொள்கிறான். தனிமையில் இருக்கும் அந்த அசுரன் டி லாஷேஸ் குடும்பத்தினரின் நட்பை நாடுகிறான். அசுரன் அந்த குடும்பத்தினருடன் நட்பாக இருக்க முயற்சிக்கையில் அவன் அவர்களுடைய பயத்தினால் தடுக்கப்பட்டுவிடுகிறான். இந்த மறுப்பு தன்னை உருவாக்கிவருக்கு எதிராக பழிவாங்கும்படி அசுரனைத் தூண்டுகிறது.
ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் அசுரன் ஜெனீவாவிற்கு பயணித்து காட்டில் ஒரு சிறுவனைச் சந்திக்கிறான். இந்தச் சிறுவன் இன்னும் இளைமையாகவும் தன்னுடைய பயங்கரம் குறித்த வயதான மனிதர்களின் உணர்தல்களால் பாதிக்கப்படாமலும் இருக்கிறான் என்று நம்பிய அசுரனோடு அந்தச் சிறுவன் நண்பனாகிறான், ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் அசுரன் அந்தச் சிறுவனை கடத்திச்செல்ல திட்டமிடுகிறான். ஆனால் அந்தச் சிறுவன் தன்னை ஃபிராங்கண்ஸ்டைனின் உறவினன் என்று தெரிவிக்கிறான். அசுரனைப் பார்த்து அவன் கத்தி அவமானப்படுத்துவது அசுரனை கோபம்கொள்ளச் செய்கிறது. அந்தச் சிறுவனை அமைதிப்படுத்தும் முயற்சியாக அசுரன் அவனுடைய வாயைப் பொத்துகிறான். முடிவில் அசுரன் அந்தச் சிறுவனை மூச்சடைக்கச் செய்து கொன்றுவிடுகிறான். இது அவனுடைய உண்மையான நோக்கம் இல்லையென்றபோதிலும், அசுரன் தன்னை உருவாக்கியவனுக்கு எதிரான முதல் பழிவாங்கலாக இதை எடுத்துக்கொள்கிறான். இறந்த சிறுவனின் உடலிலிருந்து கழுத்தணியை எடுத்துக்கொண்ட அசுரன் ஜஸ்டின் என்ற தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் பெண்ணின் மேல் வைத்துவிடுகிறான். ஜஸ்டினோடு கண்டுபிடிக்கப்படும் இந்த கழுத்தணி அவளை குற்றவாளியாக்கிவிடுகிறது. விசாரணை செய்யும் நீதிபதிகள் ஏதேனும் சந்தேகம் எழுந்தால் அவர்களுக்கு மரண தண்டனை விதிக்க விரும்புவதில்லை; ஆனால், தேவாலயத்தின் அச்சுறுத்தலால் ஜஸ்டினுக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டு நிறைவேற்றப்படுகிறது.
வரிசை 50:
{{quote|How I, then a young girl, came to think of, and to dilate upon, so very hideous an idea?<ref>"Preface", 1831 edition of ''Frankenstein''</ref>}}"கோடைகாலம் இல்லாத வருடமான" 1816 ஆம் ஆண்டு மழைக்கால கோடையில் 1815 ஆம் ஆண்டில் [[டம்போரா மலை]]யின் உமிழ்வால் ஏற்பட்ட நீண்டகால குளிர் எரிமலை மழைக்காலத்தில் உலகம் தன்னைப் பூட்டிக்கொண்டது.<ref>சன்ஸ்டீன், 118.</ref> பதினெட்டு வயதான மேரி வோல்ஸன்கிராப்ட் கோட்வினும், அவருடைய காதலரான (பின்னாளில் கணவரான) பெர்ஸி பைஷி ஷெல்லியும் சுவிட்சர்லாந்தில் உள்ள லேக் ஜெனிவாவில் இருக்கும் வில்லா டியோடடியில் பைரன் பிரபுவைக் காணச் சென்றனர்.
காலநிலை சீராக அதிக குளிர்ச்சியடைந்த கோடைகாலத்தில் அவர்கள் வெளியே செலவிட திட்டமிட்டிருந்தவை யாவற்றையும் செய்துமுடிக்க முடியாததால் அந்தக் குழு விடியும்வரை உள்ளேயே இருந்துகொண்டிருந்தனர்.
மற்ற விஷயங்களுக்கிடையே, அவர்களுடைய உரையாடல் ரசாயன மின்னியக்கம் மற்றும் ஒரு பிணத்தை திரும்பக்கொண்டுவருவது அல்லது உடல் பாகங்களை ஒன்றிணைத்து உயிர் தருவதன் சாத்தியத்தைப் பற்றியதாகவும், இறந்த பொருள்களுக்கு உயர் தரும் சோதனைகளை செய்துபார்த்த 18 ஆம் நூற்றாண்டு இயற்கைத் தத்துவவாதியும் கவிஞருமான எராஸ்மஸ் டார்வினை நோக்கியும் திரும்பியது.<ref>ஹோம்ஸ், 328; மேலும் பார்க்க மேரி ஷெல்லியின் 1831 ஆம் ஆண்டு ''ஃபிராங்கண்ஸ்டைன்'' பதிப்பின் அறிமுகம்.</ref> பைரனின் மாளிகையில் மரத் தீயைச் சுற்றி அமர்ந்தபடி இந்தக் குழுவினர் ஜெர்மானிய பேய்க் கதைகளைப் படித்து தங்களை மகிழ்ச்சிப்படுத்திக்கொண்டனர், அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் சொந்தமாக இயல்கடந்த கதை ஒன்றை எழுதும்படி பைரன் தூண்டினார். சற்று நேரத்தில் தூக்கத்திலிருந்து எழுந்த மேரி கோட்வின் ''ஃபிராங்கண்ஸ்டைன்'' கருத்தாக்கை உருவாக்கியிருந்தார்:
வரிசை 128:
{{quote|The giant now awoke. The mind, never torpid, but never rouzed to its full energies, received the spark which lit it into an unextinguishable flame. Who can now tell the feelings of liberal men on the first outbreak of the French Revolution. In but too short a time afterwards it became tarnished by the vices of [[Philippe Egalite|Orléans]] — dimmed by the want of talent of the Girondists — deformed and blood-stained by the [[Jacobin Club|Jacobins]].<ref>Mary Wollstonecraft Shelley, "Life of William Godwin," p. 151</ref>}}
ஒரு கட்டத்தில் ஷெல்லியின் நாவலில் அந்த அசுரன் பனிக்கட்டியாற்றில் விக்டரை எதிர்கொள்கிறான். அந்த அசுரன் தன்னுடைய தனிமையையும் தான் கைவிடப்பட்டதையும் விளக்குகிறான். விக்டரால் இப்போதும் தான் அந்த அசுரனைக் கைவிட்டதாக பார்க்க முடியவில்லை, தன்னுடைய பெற்றோர்கள் தான் குழந்தையாக இருக்கும்போது செய்ததைப் போன்று தான் அந்த அசுரனை நேசிக்கவும் அவனுக்காக நேரத்தை செலவிடவும் விரும்புவதாக நினைக்கிறார். இதுபோன்று விக்டருக்கு பற்றில்லாமல் போனது எதனால்? தன்னை ஒரு பெற்றோராக அவரால் ஏன் பார்க்க முடியவில்லை? தி நைட்மேர் ஆஃப் ரொமாண்டிக் ஐடியலிஸம் என்ற கட்டுரையில் அதன் ஆசிரியர், "ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் தந்தையாகிவிடும்போது […], அவர் பெற்றோர்கள் தங்களுடைய குழந்தைகளிடத்தில் கொண்டிருக்க வேண்டிய கடமைகளை வசதியாக மறந்துவிடுகிறார் […] ஒரு படைத்தோனாக அவரிடம் இல்லாத ஒரு பண்பு என்னவெனில் ‘தாங்கள் வாழ்வளித்த உயிரிடத்தில் அவர்கள் கடமைப்பட்டிருக்கும் ஆழமான பிரக்ஞை’ என்ற தன்னுடைய சொந்த பெற்றோர்களிடத்தில் இருந்த பாராட்டுணர்வு அவரிடம் இல்லாமல் போனதுதான் " (ஷெல்லி 391) "[ஃபிராங்கண்ஸ்டைனால்] வாழ்வில் வயது முதிர்ந்த பாத்திரம் ஏற்றுக்கொள்ள மறுக்கப்படுவதால் […] அவர் படைப்பதற்கான சக்தியைத் […] தக்கவைத்துக்கொள்கிறார். அதேநேரத்தில் அவர் முற்றிலும் பொறுப்பற்றவராக இருக்கிறார் […] அத்துடன் தன்னுடைய ஒப்பந்தங்களின் தொடர்விளைவுகளை எதிர்கொள்ளும் துணிச்சலின்றியும் இருக்கிறார்" என்றும் இந்த ஆசிரியர் வாதிடுகிறார்.(ஷெல்லி 391) இந்தப் பத்திகள் விக்டர் தன்னுடைய படைப்பை நோக்கி தன்னுடைய மனதை அமைத்துக்கொண்ட விதத்தை விளக்குவதற்கு உதவுகிறது. எதிர்பாராதவிதமாக, விக்டரின் மகிழ்ச்சியான குழந்தைப்பருவம் யதார்த்த உலகிற்கு தயாராகவில்லை. அவர் வளரவேயில்லை என்பதோடு தன்னுடைய செயல்களுக்கான பொறுப்பையும் அவர் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. ''ஃபிராங்கண்ஸ்டைன்'' படைத்தவருக்கும் படைப்புக்கும் இடையிலுள்ள உறவையும், அன்பின் உலகளாவிய தேவை மற்றும் ஒருவருடைய பெற்றோர் மற்றும் சமூகத்திடமிருந்து ஏற்பிற்கான தேவையையும் கண்டுபிடிக்க முயல்கிறது. தன்னுடைய படைப்பை விக்டர் மறுதலிப்பது அந்த அசுரனை யாருமற்றவனாக்குகிறது, இந்த படைப்பினிடத்தில் கலங்க வைக்கும் கோபம் மற்றும் சீற்றத்தை உருவாக்குகிறது, அதனால் அவன் விக்டர் தன்னை மாய்த்துக்கொண்டும், அந்த அசுரன் தன்னை அழித்துக்கொள்ள விலகும் வரையிலும் விக்டரின் அன்புக்குரியவர்களைக் கொன்று குரூரமாக எதிர்வினை புரிகிறான்.
ஃபிராங்கண்ஸ்டைனில் காணக்கிடைக்கும் மற்றொரு கரு தனிமையும், அது மனிதர்கள் மீது ஏற்படுத்தும் விளைவும் ஆகும். இந்தக் கரு மூன்று முக்கிய கதாபாத்திரங்களின் சிந்தனைகள் மற்றும் அனுபவங்கள் வழியாக தெரிய வருகிறது: வால்டன், ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் மற்றும் அசுரன். இந்தக் கதையின் தொடக்கத்தில் வரும் கடிதங்கள் முற்றிலும் வால்டனின் சாகசம் அதனுடைய மேன்மையையும் கவர்ச்சியையும் இழக்கத்தொடங்கும்போது தோன்றும் தனிமையின் உணர்வுகளாக இருக்கிறது. விக்டர் இந்தப் புத்தகம் முழுவதிலும் அச்சத்தையும் கவலையையுமே எதிர்கொள்கிறார். கதையின் தொடக்கத்தில் விக்டரின் வேலை அவரை அவருடைய குடும்பத்திலிருந்து பிரிக்கிறது. அவர் பல வருடங்களைத் தனிமையிலேயே கழிக்கிறார். அவருடைய குடும்பமும் நண்பர்களும் கதையில் பின்னாளில் இறக்கத்தொடங்கும்போது இந்த ஆரோக்கியமற்ற உணர்வுகள் தீவிரமடைகின்றன. அவர் "நீடித்த முதல் அதிர்ச்சியிலிருந்து முற்றிலுமாக மீண்டுவிட்ட இந்த மனநிலை என் ஆரோக்கியத்தை காவுகொள்கிறது. நான் மனிதனின் முகத்தைத் தவிர்த்தேன்; மகிழச்சி அல்லது மனநிறைவின் ஓசைகள் அனைத்தும் என்னை வதைத்தன; தனிமை மட்டுமே என்னுடைய ஒரே ஆறுதல் - ஆழ்ந்த, இருளடைந்த, மரணம் போன்ற தனிமை.” ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் பின்வருமாறு கூறுகையில் இதேபோன்ற உணர்ச்சிகளைக் காட்டுகிறார் "இவ்வகையில் அமைவிக்கப்பட்ட சூழ்நிலையில் மிகவும் வெறுக்கத்தக்க வேலையில் ஈடுபடுவது, நான் ஈடுபட்டுள்ள உண்மைக் காட்சியிலிருந்து உடனடியாக என் கவனத்தை ஈர்ப்பதற்கான எதுவும் இல்லாத தனிமையில் மூழ்கிவிடுவது என் ஆன்மா சமநிலை குலைந்துபோகிறது; நான் அமைதியின்றியும் படபடப்புடனே பிறந்தேன்.” தனிமை தன்னை எவ்வளவு அழிவுப்பூர்மாக மாற்றிவிட்டது என்று பின்வருமாறு கூறுகையில் அசுரன சுருக்கமாக விவரிக்கிறான் “மாண்புமிக்க மற்றும் இயல்கடந்த அழகின் தொலைநோக்கு மற்றும் நற்பேறின் மாண்பு ஆகியவற்றால் நிரம்பியிருக்கும் ஒருவருடைய சிந்தனையின் பிறப்பாக நான் இருப்பதை என்னால் நம்ப முடியவில்லை. ஆனால் அது இவ்வாறுதான் நடந்தது; வீழ்ந்துவிட்ட தேவதை ஒரு குரோதம் நிறைந்த பேய் ஆகிவிட்டது. இன்னும் கடவுள் மற்றும் மனிதனின் எதிரி தன்னுடைய தனிமையில் நண்பர்களையும் கூட்டாளிகளையும் சேர்த்துக்கொண்டிருக்கிறார்; நான் முற்றிலும் தனிமையாகிவிட்டேன்.” ஷெல்லி தெளிவாகவே இந்தக் கருவை நாடியறிகிறார், தனிமை அவருடைய மையக் கதாபாத்திரங்களுக்கான மையக் கருவாக இருக்கிறது.
நைட்மேர்: பர்த் ஆஃப் ஹானரில் கிறிஸ்டோபர் ஃபிரேலிங் ஷெல்லி ஒரு சைவ உணவுக்காரர் என்பதால் நாவலில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள வெட்டிக்கூறுபடுத்தலுக்கு எதிராக விவாதிக்கிறார். 3வது அத்தியாயத்தில் விக்டர் "உயிரற்ற களிமண்ணாக உருவாக்குவதற்கு வாழும் விலங்கை வதைத்தது" என்று எழுதுகிறார். அந்த அசுரன் கூறுகிறான்: "அந்த மனிதன் என்னுடைய உணவு அல்ல; என்னுடைய பசியை ஆற்றிக்கொள்ள நான் அந்த ஆட்டையும் மனிதனையும் கொல்லவில்லை."
சிறுபான்மை அபிப்பிராயத்தைக் குறிப்பிடும் ஆர்தர் பெல்ஃபேண்ட் தன்னுடைய ''ஃபிராங்கண்ஸ்டைன், தி மேன் அண்ட் தி மான்ஸ்டர்'' (1999, ISBN 0-9629555-8-2) என்ற புத்தகத்தில் மேரி ஷெல்லியின் நோக்கம் அந்த அசுரன் என்ற ஒருவன் இல்லவே இல்லை என்றும், விக்டர் ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் மூன்று கொலைகளைச் செய்கிறார் என்றும் வாசகரைப் புரிந்துகொள்ளச் செய்ய வேண்டும் என்பதே என்று வாதிடுகிறார். இந்த விளக்கத்தில், இந்தக் கதை விக்டரின் அறம்சார் தரக்குறைவு குறித்த ஆய்வாக இருக்கிறது என்பதுடன் இந்தக் கதையின் [[அறிவியல் புனைவு]] அம்சங்கள் விக்டரின் கற்பனையே.
வரிசை 147:
ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் நல்ல வரவேற்பைப் பெற்றது என்பதுடன் 1818 இல் பெயர் குறிப்பிடாமல் வெளிவந்ததால் அலட்சியம் செய்யப்பட்டும் இருக்கிறது. அந்தக் காலத்தைச் சேர்ந்த விமர்சனக் கண்ணோட்டங்கள் இரண்டு பார்வைகளை முன்வைக்கின்றன. பெல்லே அசெம்பிளி இந்த நாவலை "மிகவும் துணிச்சலான புனைவு" என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறது (139). குவார்டர்லி ரிவ்யூ "கருத்துருவாக்கம் மற்றும் மொழி ஆகிய இரண்டிலுமே ஆசிரியர் வலிமையை பெற்றிருக்கிறார்" என்று கூறியிருந்தது (185). பிளாக்வுட்டின் எடின்பர்க் பத்திரிக்கையில் சர் வால்டர் ஸ்காட் இதன் ஆசிரியரை "அசலான மேதைமையும் வெளிப்படுத்தலின் மகிழ்ச்சியான சக்தியும்" என்று பாராட்டியிருந்தார், இருப்பினும் ஆசிரியர் அந்த அசுரன் உலகையும் மொழியையும் பற்றிய அறிவைப் பெறும் முறையை அவ்வளவாக ஏற்றுக்கொள்ளும்படிச் செய்யவில்லை.<ref>[http://www.crossref-it.info/textguide/Frankenstein/7/400 Crossref-it.info]</ref> எடின்பர்க் மேகஸின் மற்றும் லிட்டரரி மி்ஸ்ஸிலேனி "இந்த ஆசிரியரிடமிருந்து மிகவும் ஆக்கப்பூர்வமான படைப்புகளை" எதிர்பார்ப்பதாக நம்பிக்கை தெரிவித்திருந்தது (253).
இதன் ஆசிரியர் வில்லியம் கோல்ட்வினின் மகளாக அறியப்படுகின்ற இரண்டு விமர்சனப் பார்வைகளில் இந்த நாவலின் விமர்சனம் மேரி ஷெல்லியின் பெண் இயல்பின் மீது தாக்குதல் தொடுக்கிறது. பிரிட்டிஷ் விமர்சகர்கள் இந்த நாவலின் குறைபாடுகளை ஆசிரியரின் தவறு என்றே விமர்சித்தனர்: "இதை எழுதியவர் ஒரு பெண் என்பதை நாம் புரிந்துகொள்கிறோம்; இந்த நாவலில் மேலோங்கியிருக்கும் தவறு இதை இன்னும் மோசமாக்குகிறது; ஆனால் நம்முடைய ஆசிரியை தன்னுடைய பாலினத்தின் மேன்மையை மறந்திருப்பாரேயானால், நாமும் ஏன் கூடாது என்பதற்கு எந்தக் காரணமும் இல்லை; அத்துடன் நாம் மேற்கொண்டு கருத்தேதும் கூறாமல் இந்த நாவலை தள்ளுபடி செய்துவிடலாம்" (438). லிட்டரரி பனோரமா மற்றும் நேஷனல் ரிஜிஸ்டர் ஆகியவை இந்த நாவலை "பிரபலமான வாழும் நாவலாசிரியரின் மகளால்" படைக்கப்பட்ட "மிஸ்டர் கோல்ட்வின் நாவல்களின் அற்பமான சாயல்" என்று கடுமையாக விமர்சித்திருந்தது (414).
இந்த தொடக்ககால தள்ளுபடிகள் இருந்தபோதிலும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் மத்தியப் பகுதியிலிருந்து விமர்சன வரவேற்பு பெருமளவிற்கு நேர்மறையானதாகவே இருந்தது.<ref>[http://www.enotes.com/nineteenth-century-criticism/frankenstein-modern-prometheus-mary-wollstonecraft Enotes.com]</ref> எம்.ஏ. கோல்ட்பெர்க் மற்றும் ஹெரால்ட் புளூம் போன்ற முன்னணி விமர்சகர்கள் இந்த நாவலின் "அழகியல் மற்றும் அறம்சார்" சார்புநிலையைப் பாராட்டினர்<ref>[http://www.octc.kctcs.edu/crunyon/CE/Frankenstein/Bloom/4-7_BloomIntro.htm KCTCS.edu]</ref> என்பதோடு சமீபத்திய ஆண்டுகளில் இந்த நாவல் உளவியல் பகுப்பாய்வு மற்றும் பெண்ணிய விமர்சனங்களுக்குரிய பிரபலமான விஷயமாக இருந்துவருகிறது. இந்த நாவல் இன்று பொதுவாக ரொமாண்டிக் யுகம் மற்றும் கோதிக் இலக்கியம், மற்றும் அறிவியல் புனைகதை ஆகியவற்றிற்கான முக்கியப் படைப்பாக கருதப்படுகிறது.<ref>[http://www.utm.edu/staff/lalexand/frankqst.htm UTM.edu] லின் அலெக்ஸாண்டர், ஆங்கிலத்துறை, டென்னஸி பல்கலைக்கழகம் மார்டினில் உள்ளது. 27 ஆகஸ்ட் 2009 இல் திரும்பப் பெறப்பட்டது.</ref>
| |||
