வெண்கலக்கால வீழ்ச்சி: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

கிமு 1206க்கும் 1150க்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில், [[அனத்தோலியா]]விலும், [[சிரியா]]விலும் இருந்த [[மைசீனிய இராச்சிய]], [[இட்டைட்டுப் பேரரசு]] என்பவற்றிலும்,<ref>For Syria, see M. Liverani, "The collapse of the Near Eastern regional system at the end of the Bronze Age: the case of Syria" in ''Centre and Periphery in the Ancient World'', M. Rowlands, M.T. Larsen, K. Kristiansen, eds. (Cambridge University Press) 1987.</ref> சிரியாவிலும் கனானிலும் இருந்த [[புதிய எகிப்து இராச்சியம்|புதிய எகிப்து இராச்சியத்திலும்]]<ref>S. Richard, "Archaeological sources for the history of Palestine: The Early Bronze Age: The rise and collapse of urbanism", ''The Biblical Archaeologist'' (1987)</ref> ஏற்பட்ட பண்பாட்டு வீழ்ச்சி வணிகப் பாதைகளைத் தடைப்படுத்தி கல்வியறிவும் குறையக் காரணமாயிற்று. இக்காலப் பகுதியின் முதல் கட்டத்தில் பைலோசுக்கும், காசாவுக்கும் இடையில் இருந்த எல்லா நகரங்களுமே அழிக்கப்பட்டன. அத்துசா, மைசீனி, உகாரிட் என்பன இவ்வாறு அழிந்த நகரங்களுக்கு எடுத்துக்காட்டுகள்.<ref>The physical destruction of palaces and cities is the subject of Robert Drews, ''The End of the Bronze Age: changes in warfare and the catastrophe ca. 1200 B.C.'', 1993.</ref> கிமு 13 ஆம் நூற்றாண்டு இறுதிப் பகுதியையும், கிமு 12 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கப்பகுதியிலும், நாற்பது முதல் ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு உள்ளாகவே கிழக்கு நடுநிலக் கடற் பகுதியைச் சேர்ந்த ஏறத்தாழ எல்லா முக்கிய நகரங்களுமே அழிந்து விட்டன. இவற்றுட் பல மீண்டும் மக்கள் வாழக்கூடிய இடங்களாக மாறவில்லை.