பேச்சு:உளிதவரு கண்டந்தை: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

கலிங்கம், வங்கம், கங்கம், மகதம், கடாரம், கவுடம், கடுங்குசலம் என்ற வடநாட்டு நிலங்களில் அதே காலக் கட்டத்தில் பாலர், காளாசூரியர், கிழக்கு கங்கர்கள், சண்டாளர்கள், சேனர்கள் என பல மன்னர்கள் ஆட்சி செய்திருந்தனர். அதனால், மயிலைநாதர் குறிப்பிடும் இந்த நிலங்கள் எல்லாம் மொழி பேசும் நிலங்கள் தான், அவை ஆட்சிப் பகுதிகளோ, நாடுகளோ கிடையாது. மகதம் என்பதும் ஒரு மொழியே, இன்றும் அது மககி என்ற பெயரில் பேசப்பட்டுத் தான் வருகின்றது. மொழி சார்ந்த இலக்கணத்திற்கு உரை எழுதிய நம் முன்னோர்கள், இதை எல்லாம் சிந்திக்காமலா எழுதியிருப்பர். இந்த நிலங்கள் எல்லாம் மொழிசார் நிலங்களாகவே அவர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர், ஏனெனில் மயிலைநாதர் உரை எழுதிய காலத்திலும் சரி அதற்கு முந்தைய நூற்றாண்டுகளிலும் சரி, மேற்கூறிய நிலங்களை பல மன்னர்கள் பங்கிட்டு ஆட்சி செய்திருந்தனர். அவர்களின் பெயர்களும், ஆட்சி செய்த நாட்டின் பெயர்களும் வேறு வேறானவை. மரபுவழி மொழித் தாயகமாக அதன் பெயர்களையே நிலங்கள் என பவணந்தியார் குறித்ததாக மயிலைநாதர் சொல்லுகின்றார். அதனைத் தான் இன்றும் பல தமிழ் அறிஞர்கள் ஏற்றும் கொண்டுள்ளனர்.

கடாரம், சாவகம் அகிய இரண்டும் வெவ்வேறு மொழிகள். கடாரம் என்பது bahasa melayu, சாவகம் என்பது bahasa java என்பதையும் குறிக்கின்றது. கெடா என்ற ஊரில் தமிழர்கள் கொண்ட தொடர்பினால், மலாயம் முழுவதையும் கடாரம் என்றழைக்கும் வழக்கம் தமிழர்களிடையே வந்தது. சாவகம் என்பது ஜாவாத் தீவைக் குறிப்பதாகும், அங்கு தனியே ஒரு மொழி இன்றளவும் இருந்து வருகின்றது. கடாரத்தை ஆட்சி செய்த ஸ்ரீவிஜய மன்னர்கள் சாவகத்தையும் ஆட்சி செய்திருந்தனர். ஒரு பொதுச் சொல்லால் பல மொழிகளை ஒருங்கிணைந்து குறிக்க நினைத்திருந்தால், மயிலைநாதர் கடாரம், சாவகம் என இரண்டு மொழிகளை தனித் தனியே குறிப்பிட்டிருக்க வேண்டிய தேவையே இல்லை. எல்லாவற்றையும் கடாரம் என்றோ, சாவகம் என்றோ குறிப்பிட்டு இருப்பாரே. ஆக, ஆட்சிப் பகுதியின் பெயரால் பல்வேறு மொழிகளை ஒன்றிணைத்துக் கூறியிருக்கலம் என்ற வாதம் பிழையானது. பல மொழிகள் இன்று பேசப்பட்டிருந்தாலும் பவணந்தி முனிவர் காலத்தில் எத்தனை மொழிகள் இருந்தன என்பதையும், அதில் எத்தனை மொழிகள் பெருமொழிகளாக இருந்தன என்பதையும், அதில் எத்தனை மொழி பேசுவோர் தமிழகம் வந்து சென்றிருந்தனர் என்பதையுமே நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். கடாரம், சாவகம் ஆகியவற்றின் மொழிகளைத் தனித் தனியாகக் குறிப்பிட்ட மயிலைநாதர், கிரேக்கம், ரோமன், எகிப்து, அரபு, பாரசீக மொழிகளை எல்லாம் சோனகம் என்ற ஒற்றைச் சொல்லில் அடக்கியிருந்தார் என்ற கருத்து ஏற்றுக் கொள்ளத் தக்கதாய் இல்லை. இந்தஒருவேளை விவாதக்தாங்கள் களத்தில்சொல்வதும் கண்டந்தெகூட என்றசரியாக சொல்லைப்இருக்கலாம், பற்றியதாகவேஅதற்கான தொடங்கப்பட்டுசான்றுகளோடு இருந்ததுஓர் ஆய்வுக் கட்டுரையை எழுதி சமர்பித்துப் பாருங்கள், அதற்கானபல விளக்கங்களைதெளிவுகளைத் மேற்தமிழ் பத்திகளில்சமூகம் தந்திருந்தேன்பெறக் கூடும். தற்சமயம், தமிழ் அறிஞர்களும், எனது தமிழ் ஆசிரியர்களும் கற்பித்தவைகளிலிருந்தே எனக்கான பதிலை நான் தந்திருக்கின்றேன். புதியதொரு Conspiracy theory சார்ந்த விவாதங்களில் பங்கெடுக்க எனக்கு விருப்பமில்லை. திசைமாறிய விவாதங்களில் பங்கெடுக்க நேரமோ, ஆர்வமோ தற்சமயம் இல்லை என்பதால் இதில் விளக்கமான பதிலை வரலாற்று அறிஞர்களிடமே கேட்டுத் தெளிய வேண்டுகின்றேன். இந்த விவாதக் களத்தில் கண்டந்தெ என்ற சொல்லைப் பற்றியதாகவே தொடங்கப்பட்டு இருந்தது, அதற்கான விளக்கங்களை மேற் பத்திகளில் தந்திருந்தேன். வாய்ப்பளித்தமைக்கு நன்றிகள் ! --[[பயனர்:அருணன்|அருணன்]] ([[பயனர் பேச்சு:அருணன்|பேச்சு]]) 06:48, 5 செப்டம்பர் 2015 (UTC)