ஊக்கு: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு
உள்ளடக்கம் நீக்கப்பட்டது உள்ளடக்கம் சேர்க்கப்பட்டது
சிNo edit summary |
"Safety pin" பக்கத்தை மொழிபெயர்த்ததன் மூலம் உருவாக்கப்பட்டது |
||
வரிசை 1:
வழக்கமான முள்ளிலிருந்து பாதுகாப்பு [[ https:
▲வழக்கமான முள்ளிலிருந்து பாதுகாப்பு [https://ta.wikipedia.org/s/4ghd முள்] முற்றிலும் மாறுபட்டது. இதில் ஒரு எளிய [[சுருள்வில்|சுருள்]] பொறி முறை மற்றும் ஒரு மடக்கியினைக் கொண்டுள்ளது. இரண்டு நோக்கங்களுக்காக இம்மடக்கி உதவுகிறது: ஒன்று மூடிய கண்ணி அமைக்க, அதன் மூலம் மடக்கியினுள் முள் சரியாக மறைப்பதற்கு பயன்படுத்தப்படும், மற்றும் இரண்டாவதாக கூர்மையான புள்ளி முள் பயன்படுத்துபவரை பாதிக்காமல் பாதுகாக்கின்றது.
{{Citation needed}}
[[படிமம்:Patent_6281.jpg|வலது|thumb|ஹூண்ட்ஸ் 1849 பாதுகாப்பு முள் காப்புரிமை , ஐ.நா. காப்புரிமை #6,281]]
[[படிமம்:Silver_safety_pins.jpg|thumb|வெள்ளியினாலான பாதுகாப்பு முள்கள்]]
இன்று பயன்பாட்டில் உள்ள பாதுகாப்பு முள்ளானது அமெரிக்க மெக்கானிக் [[வால்டர் ஹன்ட்]] கண்டுபிடித்த ஒத்ததாகயுள்ளது கருதப்படுகிறது , bears அந்த இன்று பயன்படுத்தப்படுகிறது. பாதுகாப்பு முள் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது ஒரு பிடியிலிருந்து புள்ளியில் வைத்து மூடப்பட்டிருக்கும் என்று அதை திறந்து, மற்றும் ஒரு வட்ட திருப்பம் மணிக்கு குனிய செயல்பட ஒரு வசந்த மற்றும் அது இடத்தில் நடத்த.<ref>{{Cite web|url=http://www.invent.org/hall_of_fame/279.html|title=Walter Hunt|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070714122852/http://www.invent.org/hall_of_fame/279.html|archivedate=2007-07-14|publisher=National Inventors Hall of Fame}}</ref> சார்லஸ் ரொளலி (பர்மிங்காம், இங்கிலாந்து) சுதந்திரமாக காப்புரிமை போன்ற ஒரு பாதுகாப்பு முள் அக்டோபர் 1849,<ref>{{Cite web|url=http://www.charlesrowley.co.uk/about-us.html|title=Charles Rowley|archiveurl=https://web.archive.org/web/20091026062101/http://www.charlesrowley.co.uk:80/about-us.html|archivedate=2009-10-26|publisher=Charles Rowley}}</ref> என்றாலும், நிறுவனம் இனி இந்த செய்கிறது.
Hunt made the invention in order to pay off a $15 debt to a friend. He used a piece of brass wire that was about 8 inches long and made a coil in the center of the wire so it would open up when released. The clasp at one end was devised in order to shield the sharp edge from the user.{{Citation needed}}
▲[[படிமம்:Safety_pin2.jpg|thumb|பாதுகாப்பு முள்]]
After being issued U.S. patent #6,281 on April 10, 1849,<ref>{{Cite web|url=http://www.google.com/patents?id=4vBEAAAAEBAJ&printsec=abstract#v=onepage&q&f=false|title=Walter Hunt|publisher=United States Patent and Trademark Office}}</ref> Hunt sold the patent to W. R. Grace and Company for $400 (roughly $10,000 in 2008 dollars). Using that money, Hunt then paid the $15 owed to a friend and kept the remaining amount of $385 for himself. What Hunt failed to realize is that in the years to follow, W.R. Grace and Company would make millions of dollars in profits from his invention.{{Citation needed}}
== Locking safety pin ==
This has a special sliding cap over the top of the clasp to hold the pin more securely in place.{{Citation needed}}
== Nappy pin ==
Whilst the cover on the safety pin makes it less likely to hurt someone, a version was invented specially for use with babies' nappies, the [[அணையாடை|nappy]] pin. This is larger and stronger than the typical safety pin. Modern nappy pins have the sliding cap to lock the pin.
== Medical aspects ==
The laryngologist Dr. Chevalier Jackson devised special instruments for removing swallowed safety pins. Because small children often swallowed them and open pins could be lodged dangerously in their throats, Jackson called them "danger pins" and sometimes displayed arrangements of those he had extracted. {{Citation needed}} Safety pin ingestion is still a common problem in some countries, including Turkey, today.<ref>{{Cite journal|year=2007|title=A new method for the removal of safety pins ingested by children|url=http://www.annals.edu.sg/pdf/36VolNo3Mar2007/V36N3p206.pdf|journal=Annals of the Academy of Medicine, Singapore|volume=36|issue=3|pages=206–7|pmid=17450267|PMID=17450267}}</ref>
== Culture ==
During the emergence of [[பங்க்|punk rock]] in the late seventies, safety pins became associated with the genre, its followers and fashion.<ref>[https://books.google.com/books?id=5CrUGq8t77kC&pg=PA53&dq=punk+fashion+safety+pins&hl=en&sa=X&ei=KeuwUInDC6mF4ATm6oG4CQ&ved=0CEAQ6AEwBg#v=onepage&q=punk%20fashion%20safety%20pins&f=false Punks: A Guide to an American Subculture], p53, Sharon M. Hannon, ABC-CLIO, 2010</ref> Some claim the look was taken originally from Richard Hell whom the British punks saw in pictures, and whose style they adopted.<ref>Finney, Ross, [https://americanstudies.nd.edu/assets/91769/finney_thesis.pdf A Blank Generation: Richard Hell and American Punk Rock]. </ref> This is disputed by a number of artists from the first wave of British punks, most notably Johnny Rotten, who insists that safety pins were originally incorporated for more practical reasons, for example, to remedy "the arse of your pants falling out".<ref>[https://www.rollingstone.com/music/pictures/inside-the-mets-new-exhibit-punk-chaos-to-couture-20130507/pin-it-down-0787285 Inside the Met's New Exhibit, 'Punk: Chaos to Couture']. </ref> British punk fans, after seeing the clothing worn by such punk forerunners, then incorporated safety pins into their own wardrobe as clothing decoration or as piercings, shifting the purpose of the pins from practicality to fashion. The safety pin subsequently has become an image associated with [[பங்க்|punk rock]] by media and popular culture outlets.<ref>Young, Sarah, [https://www.independent.co.uk/life-style/fashion/safety-pin-punk-relevant-diy-anarchy-alexander-mcqueen-vivienne-westwood-a7357661.html The safety pin returns as punk becomes more relevant than ever]. </ref>
== Notes ==
<references />
[[பகுப்பு:அமெரிக்கக் கண்டுபிடிப்புகள்]]
| |||