ஒத்தின்னியம்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், பீத்தோவன் தினசரி இசைவடிவத்திலிருந்து ஒத்தின்னியத்தை சில எண்ணிக்கையிலான வகைகளில் இருந்து பெருமளவில் உயர்த்தியுள்ளார். <ref> name="Dahlhaus1989"</ref> இசையமைப்பாளர்கள் மிகச் சில படைப்புகளில் இசையின் மிக உயர்ந்த ஆற்றலை அடைய முயற்சித்தனர். பீத்தோவன் தனது மாடல்களை மொஸார்ட் மற்றும் ஹேடன் ஆகியோருடன் நேரடியாக இணைத்து இரண்டு படைப்புகளுடன் தொடங்கினார். பின்னர் மூன்றாம் ஒத்தின்னியம் ("ஈரோக்கா") ​​தொடங்கி ஏழு ஒத்தின்னியங்களும் இந்த வகையின் நோக்கம் மற்றும் லட்சியத்தை விரிவாக்கியது. அவரது சிம்பொனி எண் 5 ஒருவேளை எழுதப்பட்ட மிகவும் பிரபலமான சிம்பொனி ஆகும்; உணர்ச்சி ரீதியிலான புயலிலிருந்து ஒரு பெரிய வெற்றிகரமான பிரதான-முக்கிய இறுதி வரை அதன் மாற்றம் ஒரு மாதிரியை வழங்கியது. இது ப்ரோம்ஸ் மற்றும் மாலர் போன்ற ஒத்தின்னியலாளர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஒரு மாதிரி ஆகும். <ref>{{cite book |last=Libbey |first=Theodore |year=1999 |title=The NPR Guide to Building a Classical CD Collection |edition=Second |publisher=Workman Publishing |place=New York |isbn=978-0761104872 |page=40}}</ref> அவருடைய ஒத்தின்னிய எண் 6 என்பது ஒரு வேலைத்திட்ட பணி ஆகும். இதில் பறவை அழைப்புகள் மற்றும் புயல் ஒலிகள் போன்றவற்றைப் பிரதிபலிக்கிறது. மற்றும், வழக்கத்திற்கு மாறாக, ஒரு ஐந்தாவது இயக்கம் (சிம்பொனி பொதுவாக நான்கு இயக்கங்களில் இருந்தது). அவரது ஒத்தின்னிய எண் 9 கடந்த இயக்கத்தில் குரல் தனிப்பாடல்களான மற்றும் பாடகர்களுக்கான பாகங்களை உள்ளடக்கியது, அது ஒரு குழு ஒத்தின்னியமாக மாறியது.<ref>Beethoven's Ninth is not the first choral symphony, though it is surely the most celebrated one. Beethoven was anticipated by [[Peter von Winter]]’s Schlacht-Sinfonie ("Battle Symphony"), which includes a concluding chorus and was written in 1814, ten years before Beethoven's Ninth. Source: Jan LaRue et al. (n.d.) "Symphony," in the [[New Grove Dictionary of Music and Musicians]] (online edition).</ref>

ஃப்ரான்ஸ் ஸ்குவெர்ட்டின் சிம்போனிகளில் எட்டாம் சிம்பொனி (1822) இல், ஷூபர்ட் முதல் இரண்டு இயக்கங்களை மட்டுமே நிறைவு செய்தார்; இந்த உயர்ந்த காதல் நயமிக்க வேலை பொதுவாக அதன் புனைப்பெயரான "தி அன்ஃபிஷினின்ட்" என்று அழைக்கப்படுகிறது. அவரது இறுதி சிம்பொனி, ஒன்பதாவது (1826) பாரம்பரிய இசையில் ஒரு பாரிய வேலை ஆகும்.<ref>{{cite book |last=Rosen |first=Charles |year=1997 |title=The Classical Style: Haydn, Mozart, Beethoven |edition=expanded |place=London |publisher=Faber and Faber |isbn=9780571192878 |oclc=38185106 |page=521 |ref=harv}}</ref>

 

[[பகுப்பு:இசை]]