நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பி: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

உள்ளடக்கம் நீக்கப்பட்டது உள்ளடக்கம் சேர்க்கப்பட்டது
சி Nanஆல் செய்யப்பட்ட கடைசித் தொகுப்புக்கு முன்நிலையாக்கப்பட்டது
சி தானியங்கி:ISBN மாய இணைப்புகளை நீக்கல்
வரிசை 12:
இந்த நோய்களுக்குப் பின்னால் இருக்கும் அறிவியலைப் புரிந்துகொள்வதற்கான அறிவியற்பூர்வமான முயற்சிகள், கூட்டிணைவு நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பி வேதிச்சிகிச்சையின் உருவாக்கம், இயற்கை நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிகளைத் தனிமைப்படுத்துதல் ஆகியவை நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பி வளர்ச்சியில் சாதனைக் கற்களாக உள்ளன.<ref>{{cite journal |author=Foster W, Raoult A |title=Early descriptions of antibiosis |journal=J R Coll Gen Pract |volume=24 |issue=149 |pages=889–94 |year=1974 |month=December |pmid=4618289 |pmc=2157443 |doi= |url=}}</ref>
 
உண்மையில் நுண்ணுயிர் எதிர்மை (antibiosis) என்று அறியப்படும் நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிகள் நுண்மங்களுக்கு எதிராக செயல்படும் மருந்துகளாகும். 'உயிரெதிரி' என்று பொருள் கொள்வதான ஆண்டிபயாஸிஸ் என்ற சொல்லினை இந்த மருந்துகளால் ஏற்பட்ட அரிய நிகழ்வை விளக்குவதற்கான பெயராக பிரெஞ்சு நுண்மவியலாளர் வைலமின் அறிமுகப்படுத்தினார்.<ref name="CALDERIN2007">கால்டிரான் சிபி, சபுந்தயோ பிபீ (2007). ஆண்டிமைக்ரோபயல் கிளாஸிபிகேஷன்: டிரக் ஃபார் பக்ஸ். ஷ்வால்பே ஆர், ஸ்டீல்-மூர் எல், குட்வின் ஏசி. ஆண்டிமைக்ரோபயல் சந்தேகத்திற்குரிய சோதனை நெறிமுறைகளில். சிஆர்சி பிரஸ் டைலர் &amp; பிரான்சஸ் குரூப். {{ISBN |0-8247-4100-5}}</ref> (காற்றிலிருந்து உருவாகும் பேசில்லஸ் ''பேசில்லஸ் அந்த்ராஸிஸின்'' வளர்ச்சியை தடுக்கும் என்பதை லூயி பாஸ்டரும் ராபர்ட் கோச்சும் கண்டுபிடித்தபோது நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிகள் என்பன 1877ஆம் ஆண்டு முதன்முதலாக விளக்கப்பட்டது.<ref>{{cite journal |author=H. Landsberg |title=Prelude to the discovery of penicillin |journal=Isis |volume=40 |issue=3 |pages=225–227. |year=1949|doi=10.1086/349043}}</ref>). 1942ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்க நுண்ணுயிரியலாளரான செல்மன் வாக்ஸ்மேன், இந்த மருந்துகளுக்கு நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிகள் என்று மறுபெயரிட்டார்.<ref name="Wakeman1947"/><ref name="CALDERIN2007"/>
 
ஒரு அறிவியலாக கூட்டிணைவு நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பி வேதிச்சிகிச்சை மற்றும் நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பி முன்னேற்றத்தின் கதை 1880களில் பால் என்ரிச் என்னும் ஜெர்மானிய ஆய்வாளருடன் தொடங்குகிறது. டாக்டர் என்ரிச், சில குறிப்பிட்ட வர்ணங்கள் மனிதர்கள், விலங்குகள் அல்லது நுண்ம உயிரணுக்களில் கலந்து வண்ணமேற்படுத்தலாம் என்பதைக் கவனித்தார். அவர் மனித உறுப்புகளை பாதிக்காமல் நுண்மங்களில் கலந்து அவற்றை கொல்லக்கூடிய தேர்வு மருந்தாகச் செயல்படுவதற்கான வாய்ப்பைச் சில குறிப்பிட்ட வர்ணங்கள் அல்லது வேதிப்பொருட்கள் கொண்டிருக்கலாம் என விளக்கினார். பல பரிசோதனைகளுக்குப் பின்னர் பல்வேறு உயிர்ப்பொருட்களுக்கு எதிரான வர்ணங்களின் நூற்றுக்கணக்கான சோதனைகளால் சல்வர்சான் என்ற மருத்துவரீதியான பயன்மிக்க, மனிதன் உருவாக்கிய நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பியினை அவர் கண்டுபிடித்தார்.<ref name="CALDERIN2007"/><ref name="Limbird2004">{{cite journal |author=Limbird LE |title=The receptor concept: a continuing evolution |journal=Mol. Interv. |volume=4 |issue=6 |pages=326–36 |year=2004 |month=December |pmid=15616162 |doi=10.1124/mi.4.6.6 |url=}}</ref><ref name="Bosch2008">{{cite journal |author=Bosch F, Rosich L |title=The contributions of Paul Ehrlich to pharmacology: a tribute on the occasion of the centenary of his Nobel Prize |journal=Pharmacology |volume=82 |issue=3 |pages=171–9 |year=2008 |pmid=18679046 |doi=10.1159/000149583 |url=}}</ref> இருப்பினும், சல்வர்சானின் எதிர்மறையான பக்கவிளைவு பின்னாளிள் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பி பென்சிலினுடன் இணைந்திருந்தமையானது இதை நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிக்காக பயன்படுத்துவதை மாற்றியமைத்தது. நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிப் புரட்சியின் தோற்றுவாயாகக் குறிப்பிடும் எர்லிச்சின் ஆராய்ச்சியைத் தொடர்ந்து 1932ஆம் ஆண்டு டோமக் புரோன்டோசில் என்பதனைக் கண்டுபிடித்தார்.<ref name="Bosch2008"/> புரோன்டோசில் என்னும் வர்த்தகரீதியான முதல் எதிர்- நுண்ம நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பியினை ஜெர்மனியில் உள்ள ஐஜி ஃபர்பன் கூடத்தின் பேயர் ஆய்வுக்கூடங்களில் கெர்ஹார்ட் டோக்மாக்கால் என்பதனை (இவர் 1939ஆம் ஆண்டு தன்னுடைய முயற்சிகளுக்காக மருத்துவத்திற்கான நோபல் பரிசு பெற்றார்) வழி நடத்திய ஆராய்ச்சிக் குழு உருவாக்கியது. முதல் சல்போனமைட் மருந்தின் கண்டுபிடிப்பும் உருவாக்கமும் நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிகள் யுகத்தை துவக்கின.
"https://ta.wikipedia.org/wiki/நுண்ணுயிர்_எதிர்ப்பி" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது