கூழ்மப்பிரிப்பு: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

கூழ்மப்பிரிப்பு ''பகுதி-ஊடுருவத்தக்க மென்படலத்தின்'' ஊடாக [[சவ்வூடு பரவல்|ஊடுபரவல்]] அடிப்படையில் குருதியில் உள்ள கரைபொருள்களுகு ''மீ நுண் வடிகட்டி'' யாகச் செயல்படுகிறது. ஊடுபரவல், நீரில் கரைந்துள்ள பொருட்களின் பண்பை விவரிக்கிறது. நீரில் பொருட்கள் உயர் செறிவுள்ள பகுதியில் இருந்து குறை செறிவுள்ள இடத்துக்கு நகர முயற்சிக்கின்றன.<ref name="Mosby">''மோஸ்பி'ஸ் டிக்ஸ்னரி ஆஃப் மெடிசின், நர்சிங் &amp; ஹெல்த் ப்ரொஃபசன்ஸ்'' . 7ஆம் பதி. சென்ட். லூயிஸ், MO; மோஸ்பி: 2006</ref> பகுதி-ஊடுருவத்தக்க மென்படலத்தின் ஒரு பக்கத்தில் இரத்தம் பாய்கிறது. ''டயாலிசேட்'' அல்லது சிறப்பு கூழ்மப்பிரிப்புத் திரவம் எதிர் பக்கத்தில் பாய்கின்றது. பகுதி ஊடுருவத்தக்க மென்படலம், பல்வேறு அளவுகளில் துளைகள் அல்லது நுண்துளைகளைக் கொண்டிருக்கும் பொருளின் மெல்லிய அடுக்காக இருக்கிறது. சிறிய கரைபொருட்கள் மற்றும் திரவம் மென்படலத்தின் துளைகள் வழியாகக் கடந்து செல்கின்றன. ஆனால் மென்படலம் பெரிய பொருட்களைத் (எடுத்துக்காட்டாக இரத்த சிவப்பணுக்கள், பெரிய புரதங்கள்) தடுத்து நிறுத்துகிறது.<ref name="Mosby" />

கூழ்மப்பிரிப்பு [[குருதி கூழ்மப்பிரிப்பு]] மற்றும் [[வயிற்று உள்ளுறை கூழ்மப்பிரிப்பு]] என இருவகைப்படும். இரண்டு வகைகளிலும் குருதியிலிருந்து கழிவுப்பொருட்களும் கூடுதல் நீரும் வெவ்வேறு விதங்களில் பிரிக்கப்படுகின்றன. <ref name=Pendse/> குருதி கூழ்மப்பிரிப்பில் குருதியை உடலுக்கு வெளியே எடுத்துச் சென்று ''டயலைசர்'' எனப்படும் புறத்திருக்கும் கருவி மூலம் வடிகட்டப்படுகிறது. டயலைசரின் பகுதி ஊடுரவத்தக்க மென்படத்தின் ஒரு பக்கமாக குருதியும் மறுபக்கத்தில் டயாலிசேட்டும் பாய்கின்றன. இரண்டுக்குமிடையே உள்ள செறிவு மாற்றச்சரிவினால் யூரியா மற்றும் கிரியாட்டின் குருதியிலிருந்து நீக்கப்படுகிறது. இரத்தத்தில் பொட்டாசியம், பாசுபரசு போன்ற கரைபொருட்களின் செறிவு கூடுதலாகவும் டயாலிசேட்டில் மிகக்குறைவாகவும் இருப்பதால் டயாலிசேட்டிற்கு அவை பரவுகின்றன. எனவே டயாலிசேட்டை தொடர்ந்து மாற்றிக்கொண்டே இருப்பது தேவையாகும். டயாலிசேட்டில் பொட்டாசியம், கால்சியம் போன்ற கனிமங்களின் செறிவு ஆரோக்கியமான குருதியில் உள்ளதைப் போன்றே இருக்குமாறு உள்ளது. பைகார்பனேட் கரைசல் டயாலிசேட்டில் சற்றே கூடுதலாக இருக்குமாறும் தயாரிக்கப்பட்டிருப்பதால் குருதிக்குள் பைகார்பனேட் உப்புக்கள் சென்று இத்தகைய நோயாளிகள் எதிர்கொள்ளும் வளர்சிதைமாற்றத்தினால் ஏற்படும் அமிலத்தேக்கதை ஈடு செய்கின்றன. டயாலிசேட்டில் எனென்ன கரைபொருள்கள், எந்த அளவில் என்பதை சிறுநீரக மருத்துவர் தீர்மானிக்கிறார்.

முதன்மை வகைகள்: [[குருதி கூழ்மப்பிரிப்பு]], [[வயிற்று உள்ளுறை கூழ்மப்பிரிப்பு]] மற்றும் [[குருதி வடித்தகற்றல்]]

குருதி கூழ்மப்பிரிப்பில், நோயாளியின் இரத்தம் டயலைசரின் இரத்தத் தனியறையின் மூலமாக அழுத்தப்படுகிறது. அது பகுதியளவு ஊடுருவத்தக்க மென்படலத்துக்கு வெளிப்படுத்துகிறது. டயலைசர் ஆயிரக்கணக்கான சிறிய செயற்கைத் துளையுள்ள இழைகளை கொண்டிருக்கிறது. இழையச் சுவரானது பகுதி சவ்வூடு பரவு மென்படலாமாகச் செயல்படுகிறது. இரத்தம் இழைகளின் வழியாகப் பாய்கின்றன, கூழ்மப்பிரிப்புக் கரைசல் இழைகளின் வெளிப்புறத்தைச் சுற்றிப் பாய்கிறது. மேலும் நீர் மற்றும் கழிவுகள் இந்த இரண்டு கரைசல்களுக்கு இடையில் நகர்கின்றன.<ref>ஆமட் எஸ், மிஸ்ரா எம், ஹோய்நிச் என், டாகிர்டாஸ் ஜே. ஹெமொடயலிசிஸ் அப்பேரடஸ். ''ஹேண்ட்புக் ஆஃப் டயாலிசிஸ்'' இல். 4ஆல் பதி. நியூயார்க், NY; 2008:59-78.</ref> தூய்மைப்படுத்தப்பட்ட இரத்தம் பின்னர் பின் சுழற்சியின் மூலமாக உடலுக்குத் திரும்புகிறது. நுண் வடிகட்டல், டயலைசர் மென்படலத்திற்கு குறுக்காக நீர்நிலை அழுத்தத்தை அதிகப்படுத்துவதனால் ஏற்படுகிறது. இது பொதுவாக டயலைசரின் டயாலிசேட் தனியறைக்கு எதிர்மறை அழுத்தத்தைக் கொடுப்பதனால் செய்யப்படுகிறது. இந்த அழுத்த மாறல் விகிதம், நீர் மற்றும் கரையக்கூடிய கரைபொருட்களை இரத்தத்தில் இருந்து டயாலிசேட்டுக்கு நகர்த்துவதற்குக் காரணமாகிறது. மேலும் பொதுவான 3 முதல் 5 மணி நேர சிகிச்சையில் பல லிட்டர் அளவுகளில் அதிகப்படியான திரவத்தை நீக்குவதற்கு அனுமதிக்கிறது.

வயிற்று உள்ளுறை கூழ்மப்பிரிப்பில், கனிமங்கள் மற்றும் குளுக்கோஸ் கொண்ட தொற்றில்லாத கரைசல் சுற்றுவிரிக்குழிவு, குடலைச் சுற்றிய அடிவயிற்று உடல் குழிவு ஆகியவற்றினுள் குழாயின் மூலமாக செலுத்தப்படுகிறது. அங்கு உள்ளுறை மென்படலம், பகுதி சவ்வூடு பரவு மென்படலமாகச் செயல்படுகிறது. உள்ளுறை மென்படலம் அல்லது பெரிட்டோனியம் என்பது அடிவயிற்றுக் குழிவு மற்றும் உட்புற அடிவயிற்று உறுப்புக்கள் (வயிறு, மண்ணீரல், கல்லீரல் மற்றும் குடல்கள்) ஆகியவற்றைச் சூழ்ந்த இரத்தக் குழல்களைக் கொண்ட திசுக்களின் அடுக்காக இருக்கிறது.<ref>பிளேக் பி, டாகிர்டாஸ் ஜே. பிசியாலஜி ஆஃப் பெரிட்டோனியல் டயாலிசிஸ். ''ஹேண்ட்புக் ஆஃப் டயாலிசிஸ்'' இல். 4ஆம் பதி. நியூயார்க், NY; 2008:323-338</ref> டயாலிசேட்டானது சிறிது காலத்திற்கு அந்த இடத்தில் கழிவுப் பொருட்களை உட்கிரகிப்பதற்காக விடப்பட்டு பின்னர் அது குழாய் மூலமாக வெளியேற்றப்படுகின்றது.

ஒவ்வொரு முறையும் டயாசிலேட் நிரப்பப்படுவதும் கழிவுப்பொருட்களுடன் நீக்கப்படுவதும் ஒரு ''பரிமாற்றம்'' ஆகும். இந்த சுழற்சி அல்லது "பரிமாற்றம்" பொதுவாக ஒரு நாளைக்கு 4-5 முறைகள் திரும்பத் திரும்ப நிகழ்கின்றன (சில நேரங்களில் பெரும்பாலும் இரவில் தானியங்கு அமைப்புகளின் மூலமாகச் செய்யப்படுகின்றன). தங்கு நேரம் என்பது டயாசிலேட் நோயாளியின் வயிற்றில் வைக்கப்பட்டிருக்கும் - கழிவுகளும் கூடுதல் நீரும் குருதியிலிருந்து வயிற்று உள்ளுறை மென்படலம் வழியே டயாசிலேட்டிற்கு நகர்கின்றன- நேரத்தைக் குறிக்கும். நீக்கும் முறைமை என்பது தங்கு நேரத்தின் இறுதியில் கழிவுப் பொருட்களுடன் கூடிய டயாசிலேட்டை வெளியேற்றுவதாகும்..<ref>Kallenbach J.Z. In: ''Review of hemodialysis for nurses and dialysis personnel''. 7th ed. St. Louis, Missouri:Elsevier Mosby; 2005.</ref>

குருதி வடித்தகற்றல் குருதி கூழ்மப்பிரிப்பைப் போன்ற ஒரு சிகிச்சை ஆகும். இதில் ஊடு பரவல் சற்றே வேறுவிதமாக செயல்படுத்தப்படுகிறது. இரத்தமானது கூழ்மப்பிரிப்பைப் போன்றே டயலைசர் அல்லது "ஹெமொஃபில்ட்டர்" மூலமாக அழுத்தப்படுகிறது; ஆனால் டயாலிசேட் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை. அழுத்த மாறல்சரிவு பயன்படுத்தப்படுகிறது; அதன் விளைவாக நீரானது துரிதமாக அருகில் உள்ள ஊடுருவத்தக்க மென்படலத்திற்குக் குறுக்காக நகரும்போது பல கரையத்தக்க உபபொருட்களுடன் "இழுத்துக்" கொண்டு , முக்கியமாக குருதி கூழ்மப்பிரிப்பில் நீக்கப்படாத பெரிய மூலக்கூறு எடைகள் கொண்டவற்றுடன், வெளியேறுகிறது. இந்த செயல்பாட்டின் போது இரத்தத்தில் இழக்கப்படும் உப்புகள் மற்றும் நீர் ஆகியவை குருதி உடலுக்கு வெளியே வரும்போது செலுத்தப்படும் "நிகராக்கல் திரவத்தினால்" ஈடுகட்டப்படுகின்றன.