சுழல் மின்னணுவியல்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

1980களில் திண்ம நிலை கருவிகளில் சுழற்சியில் தங்கியதான இலத்திரன் கொண்டுசெல்லல் கண்டறியப்பட்டதிலிருந்து '''சுழல் மின்னணுவியல்''' முக்கியத்துவம் பெற்றது. இது ஜோன்சன்(Johnson) மற்றும் சில்சுபீ (Silsbee) ஆகியோரால் 1985இல் அவதானிக்கப்பட்ட இரும்புக் காந்த உலோகங்களிலிருந்து முனைவாக்கப்பட்ட சுழல் இலத்திரன் பாய்வது <ref>{{cite doi|10.1103/PhysRevLett.55.1790}}</ref> அல்பேர்ட் பேர்ட்டு .<ref>{{cite doi|10.1103/PhysRevLett.61.2472}}</ref> மற்றும் பீட்டர் குறுன்பேர்க் முதலானோரால்(1988).<ref>{{cite doi|10.1103/PhysRevB.39.4828}}</ref> தனித்தனியாக அறியப்பட்ட பாரிய காந்தத் தடை [[:en:Giant magnetoresistance]] முதலியவற்றையும் உள்ளடக்கும். ஆயினும் சுழல் மின்னணுவியலின் தோற்றுவாய் இதற்கும் முந்தியதாக மேசேவேய் மற்றும் டெட்ரோவ் ஆகியோரால் முன்னெடுக்கப்பட்ட [[இரும்பு]]க் [[காந்தம்]] அல்லது மீகடத்தி அறிதலுடன் <ref>[http://www.met.iitb.ac.in/~ramani/nvree724/refpapers/tedrowspinpolrevu.pdf PII: 0370-1573(94)90105-8<!-- Bot generated title -->]</ref> மற்றும் 1970களில் யூலியரால் மேற்கொள்ளப்பட்ட கந்த சுரங்கம் குறித்த ஆரம்பப் பரிசோதனைகளுடன் பார்க்கவேண்டியது<ref>{{cite doi|10.1016/0375-9601(75)90174-7}}</ref> ஆனால் சுழல் மின்னணுவியலில் [[குறைக்கடத்தி]]யின் பயன்பாடு 1990இல் சுப்பியியோ டாட்டா மற்றும் தாஸ் முதலானோரால் கொள்கை அளவில் முன்வைக்கப்பட்ட சுழல்புல தாக்கத் [[திரிதடையம்]] பற்றிய முன்மொழிவுடன் ஆரம்பிக்கும். <ref>{{cite journal| doi = 10.1063/1.102730| author = S. Datta and B. Das |title = Electronic analog of the electrooptic modulator|journal = Applied Physics Letters| volume = 56| pages = 665–667|year = 1990|bibcode = 1990ApPhL..56..665D| issue = 7 }}</ref>