ஜெர்மனியின் வரலாறு

ஜெர்மனியை மத்திய ஐரோப்பாவில் ஒரு தனித்துவமான பிராந்தியமாகக் கருதியது ரோமானிய தளபதி ஜூலியஸ் சீசரின் காலம் முதல் தான். அவர் ரைனுக்கு கிழக்கே தான் கைப்பற்றாத ஓர் பகுதியை ஜெர்மானியா என்று குறிப்பிட்டார், இதனால் அவர் கைப்பற்றிய கவுல் (பிரான்ஸ்) எனும் பகுதியிலிருந்து ஜெர்மனியை வேறுபடுத்தினார்.

வரலாறு

டூடோபர்க் வனப் போரில் (கி.பி. 9) ஜெர்மானிய பழங்குடியினரின் வெற்றி,ரோமானியப் பேரரசுடன் ஜெர்மனி இணைக்கப்படுவதைத் தடுத்தது, இருப்பினும் ரோமானிய மாகாணங்கள் உயர்ந்த ஜெர்மானியா மற்றும் தாழ்வான ஜெர்மானியா ஆகியவை ரைனுடன் நிறுவப்பட்டன. மேற்கு ரோமானியப் பேரரசின் வீழ்ச்சியைத் தொடர்ந்து ஃபிராங்க்ஸ் இனம், மற்ற மேற்கு ஜெர்மானிய பழங்குடியினரைக் கைப்பற்றினார். 843 இல் பிராங்கிஷ் பேரரசு சார்லஸ் தி கிரேட் வாரிசுகளிடையே பிரிக்கப்பட்டபோது, ஜெர்மானியாவின் கிழக்கு பகுதி, கிழக்கு பிரான்சியா ஆனது. 962 ஆம் ஆண்டில், ஓட்டோ I இடைக்கால ஜெர்மன் அரசான புனித ரோமானியப் பேரரசின் முதல் புனித ரோமானிய பேரரசர் ஆனார். இடைக்காலத்தின் பிற்பகுதியில், பிராந்திய பிரபுக்கள், இளவரசர்கள் மற்றும் கிருத்தவ பாதிரியர்கள், பேரரசர்கள் இல்லாததால், அதிகாரத்தைப் பெற்றனர்.

மார்ட்டின் லூதர் 1517 க்குப் பிறகு கத்தோலிக்க திருச்சபைக்கு எதிரான புராட்டஸ்டன்ட் சீர்திருத்தத்திற்கு தலைமை தாங்கினார், பின்னர் வட மாநிலங்கள் புராட்டஸ்டன்ட்களாக ஆனது, அதே நேரத்தில் தென் மாநிலங்கள் கத்தோலிக்கர்களாக இருந்தன. புனித ரோமானியப் பேரரசின் இரண்டு பகுதிகளும் முப்பது வருடப் போரில் (1618-1648) மோதின, இது இரு பகுதிகளிலும் வாழும் இருபது மில்லியன் பொதுமக்களுக்கு அழிவுகரமானதாக இருந்தது. முப்பது ஆண்டுகால போர் ஜெர்மனிக்கு மிகப்பெரிய அழிவைக் கொடுத்தது; ஜேர்மன் மாநிலங்களில் மக்கள்தொகையில் கால் பகுதிக்கும் அதிகமானோர் மற்றும் ஆண் மக்கள்தொகையில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் பேரழிவுகரமான போரினால் கொல்லப்பட்டனர். 1648 புனித ரோமானியப் பேரரசின் பயனுள்ள முடிவைக் குறித்தது. இது நவீன தேசிய-அரசு அமைப்பின் தொடக்கத்தைக் குறித்தது, ஜெர்மனி பிரஸ்ஸியா, பவேரியா, சாக்சனி, ஆஸ்திரியா மற்றும் பிற மாநிலங்கள் போன்ற பல சுதந்திர நாடுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது, அவை "ஜெர்மனி" என்று கருதப்படும் பகுதிக்கு வெளியே உள்ள நிலத்தையும் கட்டுப்படுத்தின.