முண்டா மொழிகள்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

'''முண்டா மொழிகள்''' [[இந்தியா]]வின் நடுவண் மற்றும் கிழக்கு பகுதிகளிலும் [[வங்காள தேசம்|வங்காள தேசத்திலும்]] 90 [[இலட்சம்]] மக்களால் பேசப்படும் ஒரு [[மொழிக் குடும்பம்]] ஆகும். இவை [[ஆசுத்ரோ-ஆசிய மொழிகள்]] குடும்பத்தின் கிளைக்குடும்பத்தில் உள்ளன. இவற்றை ஆசுத்திரேலிய-ஆசிய மொழிக்குடும்பத்தின் தென்கிழக்காசியாவில் பேசப்படும் கிளைக்குடும்பமான மான்-குமேர் மொழிகளிடமிருந்து வேறுபடுத்தி வரையறுக்கின்றனர். இம்மொழிகளின் ஆறு (மூலம்) அறியப்படவில்லை. எனினும் இவை கிழக்கிந்தியாவின் குடிமக்களிடம் தொன்றுதொட்டுப் புழக்கத்தில் இருந்து வந்துள்ளன என்று நம்பப்படுகிறது. கோ மொழி, முண்டாரி மொழி, சாந்தாலி மொழி ஆகியன இக்குடும்பத்தின் வெகுவாக அறியப்பட்டுள்ள மொழிகளாவன.

 

 

ஒருமை, பன்மை, என்பவற்றுடன் மூன்றாவதாக இருமை என்பதும், தமிழ் போலவே உயர்திணை அஃறிணை என்ற பாகுபாடும், தன்னிலை பன்மையில் தமிழில் உள்ளது போலவே கேட்பவரை உள்ளடக்கிய மற்றும் சேர்க்காத ''நமது-எமது'' வேறுபாடு காட்டுதலும், காலத்தை உணர்த்தும் ஒட்டுக்கள் இருப்பதும் இம்மொழிகளின் குறிப்பிடத்தக்க இயல்புகள் ஆவன. வட இந்தியாவில் பெருவாரியாகப் பேசப்படும் [[இந்திய-ஆரிய மொழிக்குடும்பம்|இந்திய-ஆரிய மொழிக்குடும்ப]] மொழிகளைப் போலன்றி இவற்றின் சொற்களில் மெய்யொலிகள் இடையே உயிரொலிகளின்றித் தொடர்ந்து வருவதில்லை. அவ்வாறு வருதலும் சொல்லின் நடுவில் மட்டுமே ஏற்படுகிறது.