கபிதா சின்கா

கபிதா சின்கா, (பி. கொல்கத்தா, 1931-1999), பெங்காலி கவிஞரும் புதின எழுத்தாளரும் பெண்ணியவாதியும், வானொலி இயக்குனரும் ஆவார். அவர் தனது நவீனத்துவ நிலைப்பாட்டால் புகழ்பெற்றவர், வங்காளப் பெண்களுக்கான பாரம்பரியமாக வழங்கி வந்த வீட்டிலேயே அடங்கிக்கிடக்கும் சூழலை நிராகரித்தார், இது இவரது எழுத்துப் பணிகளில் கருப்பொருளாக இருந்தது. பின்னர் மல்லிகா சென்குப்தா மற்றும் தஸ்லிமா நஸ்ரின் உள்ளிட்ட பிற கவிஞர்களின் படைப்புகளில் எதிரொலித்தது.

Kabita Sinha
பிறப்பு	1931 Calcutta, Bengal, British India
இறப்பு	1999 Kolkata, West Bengal, Republic of India
வாழ்க்கைத் துணை	Bimal Roy Choudhury

வாழ்க்கை

இலக்கியக் குடும்பத்தில் பிறந்த இவர் குழந்தைப்பருவம் முதலே எழுதத் தொடங்கினார். 1951 ஆம் ஆண்டில், கல்கத்தாவின் பிரசிடென்சி கல்லூரியில் தாவரவியல் மாணவராக இருந்தபோது, தனது குடும்பத்தின் விருப்பத்திற்கு மாறாக எழுத்தாளரும் ஆசிரியருமான பிமல் ராய் சவுத்ரியை மணந்தார். இயற்கையாகவே எதிர்த்தெழுகின்ற குணம் படைத்த கபிதா, 1950 களில் புரட்சிகரமான இயக்கங்களில் ஈடுபட்டார். அச்சமயத்தில் நேருவியல் அரசியல் நாட்டைக் கைப்பற்றிக் கொண்டிருந்த ஒரு நேரத்தில் புரட்சிகரப் பெண் எதிர்ப்பாளர்களுல், உரையாற்றுவதில் அவர் முதன்மை சக்தியாக இருந்தார்.

இந்த செயல்பாட்டில், அவர் தனது இளங்கலை பட்டத்தை முடித்திருக்கவில்லை - பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அசுதோஷ் கல்லூரியில் சேர்ந்து தனது இளங்கலைப் பட்டத்தை முடித்தார். மேற்கு வங்க அரசாங்கத்தில் ஆசிரியராகச் சேருவதற்கு முன்பு பள்ளி ஆசிரியராக சில ஆண்டுகள் பணியாற்றினார். 1965 ஆம் ஆண்டில், அவர் அகில இந்திய வானொலியில் சேர்ந்தார், ஒரு கட்டத்தில், பீகாரின் தர்பங்காவில் நிலைய இயக்குநராக இருந்தார். 1966 ஆம் ஆண்டில், அவர் தனது கணவருடன் டைனிக் கபிதா என்ற கவிதை இதழைத் தொடங்கினார். கபிதா வங்காள தேச விடுதலைப் போரின் ஆதரவாளராக இருந்தார். அவர் வானொலியில் போர் நடவடிக்கைகள் பற்றிய செய்திகளை விவரிப்பார்.

1981 ஆம் ஆண்டில், அவர் அயோவா சர்வதேச எழுத்தாளர் பட்டறைக்கு அழைக்கப்பட்டார் .

1980 களில் அகில இந்திய வானொலியில் இளைஞர்களை உள்ளடக்கிய பல நிகழ்ச்சிகளை அவர் தொடங்கினார்.

அவர் கொல்கத்தாவில் 1998 ஆம் ஆண்டில் இறந்தார்.

இலக்கிய வாழ்க்கை

கபிதா வங்காள இலக்கியத்தின் முதல் பெண்ணியக் கவிஞராக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளார். முதன்மையாக தனது கவிதைக்குப் பெயர் பெற்றவர் என்றாலும், அவர் முதலில் ஒரு நாவலாசிரியராக வங்காள இலக்கியத்தில் நுழைந்தார். அவரது முதல் நாவலான சி ஹர்ஜோன் ராகி ஜுபதி (நான்கு கோபமான இளம் பெண்கள்) 1956 இல் வெளியிடப்பட்டது. இதைத் தொடர்ந்து எக்தி காரப் மேயர் கோல்போ (ஒரு மோசமான பெண்ணின் கதை, 1958), என் அயிகா பிரதினாயிகா (கதாநாயகி, எதிர்க்கதாநாயகி 1960).

இதற்கிடையில், அவர் பல்வேறு பத்திரிகைகளிலும் கவிதை எழுதிக்கொண்டிருந்தார், ஆனால் அவரது முதல் கவிதைத் தொகுப்பான எஸ் அஹாஜ் சுந்தரி (ஈஸி பியூட்டி) 1965 இல் மட்டுமே வெளியிடப்பட்டது. 1976 ஆம் ஆண்டு தொகுப்பு கபிதா பரமேஸ்வாரி (கவிதை தெய்வம்) குறிப்பாக நன்கு அறியப்பட்டது.

அவரது பல கவிதைகள் அஜிபன் பதோர் புரோதிமா (என்றென்றும் கல் தெய்வம்), ஈஸ்வர்க்கே ஈவ் (ஏவாள் கடவுளிடம் பேசுகிறார்), அல்லது ஓ போமானர் ஜோனியோ ஃபயரி ஆஷி (அவமதிப்புகளுக்குத் திரும்புதல்) போன்ற கவிதைகள் மனிதர்களிடையே பெண்களுக்கான இடத்தைக் குறிப்பிடுகின்றன

மற்ற தொகுப்புகளில் ஹரினா பைரி (எதிரி மான், 1985), மற்றும் 1987 ஆம் ஆண்டில் வெளிவந்த அவரது எஸ் ஹ்ரேஷ்டா கபிதா (தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கவிதைகள்) ஆகியவை அடங்கும்.

திருநங்கைகள் பற்றிய புதினமான பௌருஷ் (லிட். ஆண்மை, ஆங்கில தலைப்பு: தி தேர்டு செக்ஸ் 1984), 1986 இல் நாத்மல் புவல்கா விருதை வென்றது.

மொத்தத்தில், சுல்தானா சவுத்ரி என்ற பேனா பெயரில் சில ஐம்பது புத்தகங்களை அவர் வெளியிட்டார். அவர் பரந்த அளவிலான கவிதைத் தொகுப்புகள் மேலும் பரவலாக பிறமொழிகளிலும் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது.

புத்தகங்கள்

நாவல்கள்

• சார்ஜோன் ராகி ஜூபோட்டி (நான்கு கோபமான இளம் பெண்கள்) 1956
• ஏகி காரப் மேயர் கோல்போ (ஒரு மோசமான பெண்ணின் கதை) 1958
• நாயிகா புரோட்டினாயிகா (கதாநாயகி எதிர்ப்பு ஹீரோயின்) 1960
• பௌருஷ் (ஆண்மை. தி தேர்டு செக்ஸ் என மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது) 1984

கவிதைகள்

• சஹஜ் சுந்தரி (எளிய அழகு) 1965
• கபிதா பரமேஸ்வரி ( பெரிய தெய்வம்பற்றிய பாடல்கள்) 1976
• மோமர் தாஜ்மஹால் ( மெழுகு தாஜ்மகால்)