தமிழ்ச் சமயம்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

== தமிழ்ச்சமய மெய்யியல் ==

 

"வெறியாட்டம்" என்பது வழிபாட்டின்போது பெண்களுக்கு ஏற்படும் மருளைக் குறிக்கிறது. வெறியாட்டத்தின்போது கடவுளின் செல்வாக்குக்கு ஆட்பட்டு, பெண்கள் பாடி, ஆடுவர் அப்போது ஓரளவு கடந்தக் காலத்தைப் பற்றியும், எதிர்காலத்தைக் குறித்து முன்னறிவிப்பர், நோய்களையும் கணிப்பர் <ref>Iyengar, Srinivasa (1929). ''History of the Tamils: from the earliest times to 600 A.D''. Asian Educational Services. p. 77</ref> . சங்க இலக்கியங்களில் இருபது புலவர்கள் வெறியாடலைச் சித்தரித்துள்ளனர். வெறியாடும் வேலன் அட்டமாசித்திகளுடைய தீர்கதரிசியாக கருதப்பட்டுள்ளார். வெறியாடல் ஆண், பெண் என இருபாலராலும் நடத்தப்பட்டது.

 

ஆரம்பகால தமிழர்களிடையே [[நடுகல்|ஹீரோ கற்களை]] ( ''நாடுக்கல்'' ) ''எழுப்பும்'' நடைமுறை தோன்றியது, மேலும் இது சங்கம் காலத்திற்குப் பிறகு, சுமார் 11 ஆம் நூற்றாண்டு வரை தொடர்ந்தது. <ref>Shashi, S. S. (1996). ''Encyclopaedia Indica: India, Pakistan, Bangladesh: Volume 100''. Anmol Publications.</ref> இது தமிழ் மூதாதையர் வழிபாட்டின் ஒரு பகுதியாகும், போரில் வெற்றியை நாடிய மக்கள் இந்த ஹீரோ கற்களை வணங்குவது அவர்களுக்கு வெற்றியை ஆசீர்வதிப்பது வழக்கம். <ref>Subramanium, N. (1980). ''Śaṅgam polity: the administration and social life of the Śaṅgam Tamils''. Ennes Publications.

</ref> நடுகற்களுக்கு நாள்தோறும் தீபதூபம் காட்டிப் பூசைசெய்யும் வழக்கமும் ஏற்பட்டது. இதனை [[புறநானூறு]],[[சிலப்பதிகாரம்]], [[மலைபடுகடாம்]] முதலிய நூல்கள் குறிப்பிடுகின்றன. நடுகல்லைச் சுற்றிலும் கல் அடுக்கி அதனைப் பதுக்கை ஆக்குவர். இந்த நடுகற்களுக்கு 'வல்லாண் பதுக்கைக் கடவுள்' என்று பெயர். நடுகல்லோடு சேர்த்து மயிற்பீலிகளைக் கட்டுவர். உடுக்கு அடிப்பர். தோப்பி என்னும் கள் வைத்துப் படைப்பர். உயிரினங்களைப் பலியிடுவர். இந்தப் பதுக்கைக் கோயில்கள் வழிப்பாதைகள் கூடுமிடத்தில் அமைக்கப்பட்டிருக்கும். இந்த கோயில்கள் பெரும்பாலும் வில்லேஜஸ் சந்திப்பில் அமைந்துள்ளன. <ref>{{Citation|title=2. Neytal|date=2011-12-31|url=http://dx.doi.org/10.7312/selb15064-003|website=Tamil Love Poetry|pages=53–84|publisher=Columbia University Press|isbn=978-0-231-52158-1|access-date=2021-02-14}}</ref> <ref name=":2">{{Cite web|url=https://www.thehindu.com/archive/|title=Archive News|website=The Hindu|language=en|access-date=2021-02-14}}</ref> கிராமப்புற [[தமிழ்நாடு|தமிழ்நாட்டில்]], [[ஐயனார்|அய்யானர்கள்]] என்று அழைக்கப்படும் பல உள்ளூர் தெய்வங்கள், கிராமத்தை தீங்கு விளைவிக்காமல் பாதுகாக்கும் உள்ளூர் [[ஐயனார்|வீராங்கனைகளின்]] ஆவிகள் என்று கருதப்படுகிறது. அவர்களின் வழிபாடு பெரும்பாலும் நாடுக்கலை மையமாகக் கொண்டது, போரில் இறந்த [[ஐயனார்|வீராங்கனைகளின்]] நினைவாக கற்கள் அமைக்கப்பட்டன. சங்க காலத்தில் இருந்த மதம் அல்லது மெய்யியல் கோட்பாடு

மங்குல் மாப்புகை மறுகுடன் கமழும்<ref>{{Citation|title=Puranānūṟu|date=2015-12-31|url=http://dx.doi.org/10.1515/9781400869404-007|website=Poets of the Tamil Anthologies: Ancient Poems of Love and War|pages=137–213|place=Princeton|publisher=Princeton University Press|isbn=978-1-4008-6940-4|access-date=2021-02-14}}</ref></blockquote>

 

ஊழ் என்பதன் பொருள் 'விதி' என்பதாகும் வினை என்பதன் பொருள் செயல் என்பதாகும். அக்காலத் [[தமிழர்]] மத்தியில் விதியை மீறி மனிதனால் என்ன செய்ய முடியும் என்பது போன்ற ஒரு நம்பிக்கையும் நிலவியது. <ref>''Journal of Tamil studies, Issues 31–32''. International Association of Tamil Research. 1987.</ref>

 

* [[தமிழர் நாட்டுப்புறத் தெய்வங்கள்|தமிழ்நாட்டின் கிராம தெய்வங்கள்]]

* [https://tamilnation.org/sathyam/east/tamilnation.htm ஆன்மீகம் & தமிழ் தேசம்]

 

* சுப்ரமணியன், என் (1972). தமிழ்நாட்டின் வரலாறு. கூடல் பப்ளிஷர்ஸ், மதுரை.