நாட்டார் வழக்காற்றியல்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

[[நாட்டார் வழக்காற்றியல் அறிமுகம்|நாட்டார் வழக்காற்றியல்]] (folklore) என்பது நாட்டார் மக்களின் பழக்கவழக்கங்கள், [[பண்பாடு]], [[நம்பிக்கை]]கள், [[நாட்டுப்புற இலக்கியம்|இலக்கியங்கள்]], [[கதை]]கள், [[பழமொழி]]கள், [[வாய்மொழி வரலாறு]], [[விடுகதைகள்]], [[வாய்மொழி பாடல்கள்]], [[கலை]]கள், சடங்குகள் போன்றவற்றை சேகரித்து, வகைப்படுத்தி, தொகுத்து, ஆராய்ந்து அவற்றை ஆவணப்படுத்தும் துறையாகும். நாட்டார் வழக்காற்றியல் வாய்மொழி இலக்கியம்( oral literature), பொருள்சார் பண்பாடு ( material culture), நாட்டார் நிகழ்த்து கலைகள் ( folk performing arts) மற்றும் நாட்டார் சமயம், சடங்கு மற்றும் நம்பிக்கைகள் ( folk religion, ritual and belief systems) என நான்கு வகைப்படும். இத்தகைய வழக்குகள் பற்றி [[நாட்டார் வழக்காற்றியல் அறிமுகம்|நாட்டார் வழக்காற்றியல்]] அறிவியல் முறைப்படி ஆய்வு செய்கின்றது. 1846 ஆம் ஆண்டிலேயே [[நாட்டார் வழக்காற்றியல் அறிமுகம்|நாட்டார் வழக்காற்றியல்]] பற்றித் தற்காலக் கருத்தமைவில் முறையான ஆய்வுகள் தொடங்கின. [[வில்லியம் ஜான் தாமஸ்]] என்பவரே இத்துறையில் முன்னோடியாவார். தமிழகத்தில் இத்துறையில் பேராசிரியர் தே.லூர்து (தூய சவேரியார் கல்லூரி, பாளையங்கோட்டை), பேராசிரியர் நா.வானமாமலை ஆகியோர் குறிப்பிடத்தக்க ஆய்வுகளை முன்னெடுத்துள்ளனர். பேராசிரியர் நா.வானமாமலை [[நாட்டார் வழக்காற்றியல் அறிமுகம்|நாட்டார் வழக்காற்றியல்]] என்ற சொல்லை முதன் முதலில் பயன்படுத்தினார். பேராசிரியர் தே.லூர்து 1987 ஆம் ஆண்டு [[நாட்டார் வழக்காற்றியல் அறிமுகம்|நாட்டார் வழக்காற்றியல்]] துறையை தூய சவேரியார் கல்லூரி, பாளையங்கோட்டையில் முதன் முதலாகத் தொடங்கினார்.