உயிரணு வளர்ப்பு: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

19 ஆம் நூற்றாண்டில் [[ஆங்கிலம்|ஆங்கில]] உடற்றொழிலியலாளரான சிட்னி ரிங்கர் (Sydney Ringer) என்பவர், உடலுக்கு வெளியே எடுக்கப்படும் இதயத்தை இயங்கச் செய்யவல்ல சோடியம், பொற்றாசியம்பொட்டாசியம், கல்சியம்கால்சியம், மக்னீசியம் ஆகிய மூலகங்களின் குளோரைட்டைக் கொண்ட உப்புக் கரைசல் ஒன்றை உருவாக்கினார்[http://www.whonamedit.com/synd.cfm/2119.html]. 1885 இல் வில்கம் ரொக்சு (Wilhelm Roux) என்பவர் கோழியின் முளையத்திலிருந்து பிரிதெடுத்த ஒரு பகுதியை, சூடான உப்புக் கரைசலில் பலநாட்கள் உயிருள்ள நிலையில் வைத்திருந்ததன் மூலம் [[இழைய வளர்ப்பு]] (tissue culture) கொள்கையை உருவாக்கினார்<ref name="Zurlow">{{cite web|url=http://caat.jhsph.edu/pubs/animal_alts/appendix_c.htm|title="Animals and alternatives in testing."|accessdate=2006-04-19|archive-date=2006-02-25|archive-url=https://web.archive.org/web/20060225204205/http://caat.jhsph.edu/pubs/animal_alts/appendix_c.htm|url-status=dead}}</ref>. Johns Hopkins Medical School இலும், பின்னர் Yale University இலும் தொழில்புரிந்த றோசு கிரான்வில்லே கரிசன் (Ross Granville Harrison) என்பவர் [[இழைய வளர்ப்பு]]க்கான செயல்முறை வழிகளை நிறுவி, தனது பரிசோதனை முடிவுகளை, 1907–1910 ஆண்டுகளில் வெளியிட்டார்<ref name="Schiff">Schiff, Judith Ann. {{cite web|title="An unsung hero of medical research."|url=http://www.yalealumnimagazine.com/issues/02_02/old_yale.html|accessdate=2006-04-19|archive-date=2012-11-14|archive-url=https://web.archive.org/web/20121114035855/http://yalealumnimagazine.com/issues/02_02/old_yale.html|url-status=dead}} ''Yale Alumni Magazine'', February 2002.</ref>.