விசித்திரக் கதை: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

'''விசித்திரக் கதைகள்''' என்பது ஒரு வகைக் கதை கூறலைக் குறிக்கும் [[ஆங்கில மொழி]] சொல்லாகும்,. அதற்குரியஇதன் ஜெர்மானிய சொல், ஸ்வீடன் மொழிச்சொல் அல்லது இத்தாலியச் சொல் ஆகியவை முறையே ''மார்ச்சன்'' (Maerchen), ''சாகா'' (saga) மற்றும் ''ஃபியாபா'' (fiaba) ஆகியவையாகும். சிறு எண்ணிக்கையிலான கதைகள் மட்டுமே பிரத்யேகமாக விசித்திரக் கதைகள் என்ற வகையின் கீழ் உட்படுத்தப்படுகின்றன. இருப்பினும், செவிவழிக் கதைகள், பாரம்பரியக் கதைகள் (பொதுவாக விவரிக்கப்படும் நிகழ்வுகளைப் பற்றிய உண்மை கூறலைப் பற்றிய கதைகள்)<ref>தாம்சன், ஸ்டித். ஃபங்க் &amp; வேக்னல்ஸ் ஸ்டாண்டர்டு டிக்ஷனரிடிக்சனரி ஆஃப் ஃபோக்லோர், மித்தாலஜி &amp; லிஜெண்ட், 1972 s.v. "ஃபேரி டேல்"</ref> போன்ற பிற நாட்டுப்புறக் கதைகள் மற்றும் விநோத உயிரிகளைப் பற்றிய கதைகள் உள்ளிட்ட சிறப்பான நீதிக் கதைகள் போன்றவற்றை இதிலிருந்துஇவற்றிலிருந்து வேறுபடுத்த முடியும். விசித்திரக் கதைகளில் வழக்கமாக, தேவதைகள், குட்டிச்சாத்தான்கள், குறும்புக்கார தேவதைகள், நட்பு தேவதைகள், பூதங்கள் அல்லது குட்டி மனிதர்கள் போன்ற நாட்டுப்புறக் கதைக் கதாப்பாத்திரங்களும், மாயாஜாலங்கள் அல்லது மந்திரங்களும் இடம்பெறும். பெரும்பாலும் இந்தக் கதைகள் கற்பனைத்தனமான சம்பவங்களின் தொடர்ச்சியைக் கொண்டவையாக இருக்கும்.

குறைந்தபட்ச தொழில்நுட்பச் சூழலில் இந்தச் சொல்லானது, "விசித்திரக் கதைகளின் முடிவு" (சுபமான முடிவு)<ref>[http://m-w.com/dictionary/fairy%20tale மெரியம்-வெப்ஸ்டர் டெஃபனெஷன் ஆஃப் "ஃபேரி டேல்"]</ref> அல்லது "விசித்திரக் கதைகளின் காதல்" (இருப்பினும் அனைத்து விசித்திரக் கதைகளும் முடிவில் மகிழ்ச்சியாக முடிவதில்லை) போன்ற அம்சங்களைக் கொண்டு, வழக்கத்திற்கு மாறான மகிழ்ச்சிக்கான ஆசிர்வாதத்தைப் பெறுதல் போன்றதைபோன்றவற்றை விவரிக்கவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பேச்சு வழக்கில், "'''விசித்திரக் கட்டுக்கதை''' " அல்லது "விசித்திரக் கதை" என்பது எந்த ஒரு கற்பனை மிகுந்த கதையையும் குறிக்கலாம்.

அரக்கர்கள் மற்றும் [[மந்திரவாதி]]கள் உண்மையாக இருப்பதாக நம்பப்படும் கலாச்சாரங்களில் விசித்திரக் கதைகளும் செவிவழிக் கதைகளும் கலந்திருக்கலாம், அந்த செவிவழிக் கதைகளின் கதைகூறல் விதமானது, கேட்பவருக்கும் கூறுபவருக்கும் வரலாற்று உண்மையின் அடிப்படையில் அமைந்திருப்பது போலவே தோன்றக்கூடிய வகையில் அமைந்திருக்கும். இருப்பினும், செவிவழிக் கதைகள் மற்றும் புராணங்களைப் போலன்றிபோல் இல்லாமல், இவற்றில் [[மதம்]] மற்றும் இடங்கள், மக்கள் மற்றும் நிகழ்ச்சிகள் தொடர்பான மூட நம்பிக்கையின் அடிப்படையிலான அம்சங்களைத் தவிர்த்து வேறெதுவும் இருக்காது; அவை உண்மையான காலத்திலல்லாமல்காலத்தில் அல்லாமல் முன்பொரு காலத்தில் நடந்த சம்பவமாகவே கூறப்படும்.<ref>கேத்தரின் ஆரென்ஸ்டெயின், ''லிட்டில் ரைடிங் ஹுட் அன்க்லொக்டு'' , ப. 9. ISBN 0-465-04125-6</ref>

வாய்வழிக் கதைகள் மற்றும் எழுத்து வடிவக் கதைகள் ஆகிய இரண்டு வடிவத்திலும் விசித்திரக் கதைகள் காணப்படுகின்றன. எழுத்து வடிவங்கள் மட்டுமே இருக்க முடியும் என்ற காரணத்தினால், விசித்திரக் கதைகளின் வரலாறானது சரியாக அறிவது கடினமாக உள்ளது. இருப்பினும், எழுத்துப் படைப்புகளின் ஆதாரங்கள்ஆதாரங்களின் படி, விசித்திரக் கதைகளானவை ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக இருந்து வருவதாகக் குறிக்கின்றன,. இது ஒரு வகையாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை என்றாலும், அவற்றுக்கான விசித்திரக் கதைகள் (ஃபேரி டேல்ஸ்) என்ற பெயரை முதன் முதலில் பயன்படுத்தியவர் மெடாமே டி'அல்னாய் என்பவரே(Madame d'Aulnoy) என்பவர் தான். இன்றைய பல விசித்திரக் கதைகள் எல்லாம் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு உலகின் பல பகுதிகளில் பல்வேறு கலாச்சாரங்களில் சிறிதளவு வேறுபாடுகளுடன் இருந்த கதைகளிலிருந்து உருவானவையே.<ref>க்ரே, ரிச்சர்டு. [http://www.telegraph.co.uk/science/science-news/6142964/Fairy-tales-have-ancient-origin.html "ஃபேரி டேல்ஸ் ஹேவ் ஏன்ஷியண்ட் ஆரிஜின்."] Telegraph.co.uk. 5 செப்டம்பர் 2009.</ref> விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் அதிலிருந்து உருவான படைப்புகள் ஆகியவை இன்றும் எழுதப்பட்டு வருகின்றன.

பழைய விசித்திரக் கதைகள் பெரியவர்களுக்கும் குழந்தைகளுக்காகவும் என்றே உருவாக்கப்பட்டவை, ஆனால் ''ப்ரீஷியஸ் வகை எழுத்தாளர்களின்'' (writings of the précieuses) எழுத்துகளைப் போல குழந்தைகளுடன் இணைக்கப்பட்டுவிட்டனஇணைக்கப்பட்டு விட்டன; க்ரிம் (Grimm) சகோதரர்கள் தங்கள் தொகுப்பிற்கு ''சில்ட்ரன்'ஸ் அண்ட் ஹௌஸ்ஹோல்ட் டேல்ஸ்'' (Children's and Household Tales) எனப் பெயரிட்டனர்,. ஆனால் காலப்போக்கில் இக்கதைகளுடன் குழந்தைகளுக்கு உள்ள இணைப்பே உறுதியாக வளர்ந்தது.

வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள், விசித்திரக் கதைகளை பல்வேறு விதமாக வகைப்படுத்தியுள்ளனர். அவற்றில் மிகவும் பிரபலமானவை ஆர்னே-தாம்சன் (Aarne-Thompson) வகைப்பாட்டு முறையும் விளாடிமிர் ப்ராப் (Vladimir Propp) அவர்களின் உருவியல் பகுப்பாய்வும் ஆகும். பிற வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் இந்தக் கதைகளின் முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்திருந்தனர், ஆனால் கதைகளின் பொருள் பற்றிய வரையறுக்கப்பட்ட கருத்தாக்கங்கள் எதுவும் உருவாக்கப்படவில்லை.

விசித்திரக் கதைகள் என்பது வாய்வழிக் கதைகளின் பெரும் வகைப்பாட்டுக்குள்ளமைந்தவகைப்பாட்டுக்குள் அமைந்த ஒரு தனித்துவமான வகையாக இருந்தாலும், ஒரு படைப்பைபடைப்பு எவ்வாறு விசித்திரக் கதை என எனக் குறிப்பிடலாம் என்பதற்கான வரையறையானது இன்றும் குறிப்பிடத்தக்க கருத்து வேறுபாடுகள் நிலவும் விஷயமாகவே உள்ளது.<ref>ஹெய்டி ஆன் ஹெய்னர், "[http://www.surlalunefairytales.com/introduction/ftdefinition.html வாட் இஸ் அ ஃபேரி டேல்?]"</ref> தேவதைகள் அல்லது பிற மாயாஜால கதாப்பாத்திரங்கள் என்பவை ஒரு விசித்திரக் கதைக்குத் தேவையான முக்கியக் கூறுகள் என்பது தெளிவே என்பதுதெளிவு போன்று தோன்றும் நிலையில், இந்தச் சொல்லானது [[பிரெஞ்சு]]ச் சொல்லான ''conte de fées'' என்பதிலிருந்து பெறப்பட்ட எளிய மொழிபெயர்ப்பிலிருந்தே உருவானது என்று பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது,. இந்தச் சொல்லானது மெடாமே டி'அல்னாய் (Madame D'Aulnoy) அவர்களின் தொகுப்புகளில் 1697 இல்ஆம் ஆண்டில் பயன்படுத்தப்பட்டது.<ref name="Windling1">டெர்ரி விண்ட்லிங், [http://www.endicott-studio.com/rdrm/forconte.html "Les Contes de Fées: த லிட்டரெரி ஃபேரி டேல்ஸ் ஆஃப் ஃபிரான்ஸ்"]</ref> பொதுவான சொல் பயன்பாடானது விசித்திரக் கதைகளையும் விநோத உயிரிகளைப் பற்றிய கதைகளையும் பிற வாய்வழிக் கதைகளையும் மாறி மாறிக் கலந்து குறிக்கப் பயன்படுத்துகிறது,. மேலும், இக்கதைகளை வேறுபடுத்துவதற்குப் பயன்படுத்தவேறுபடுத்துவதற்கு, தேவதைகள் மற்றும்/அல்லது அது போன்ற கற்பனை பாத்திரங்கள் (எ.கா., குட்டிச்சாத்தான்கள், குறும்புக்கார தேவதைகள், நட்பு தேவதைகள், பூதங்கள்) இருக்க வேண்டிய அளவு எது என்பதில் கல்வியாளர்களின் கருத்துகருத்தும் வேறுபடுகின்றது. விளாடிமிர் ப்ராப் அவரது ''வாய்வழிக் கதைகளின் உருவியலில்'' , பல கதைகள் கற்பனையான அம்சங்கள் மற்றும் அதே சமயம் விலங்குகள் ஆகிய இரண்டையும் கொண்டுள்ளன என்ற அடிப்படையில் "விசித்திரக் கதைகள்" மற்றும் "பிராணிக் கதைகள்" ஆகியவற்றுக்கிடையே உள்ள பொதுவான வேறுபாட்டை விமர்சித்தார்.<ref>விளாடிமிர் ப்ராப், ''மார்ஃபாலஜி ஆஃப் த ஃபோக் டேல்'' , ப. 5. ISBN 0-292-78376-0.</ref> இருப்பினும், அவரது பகுப்பாய்வுக்காகபகுப்பாய்வுக்கான படைப்புகளைத் தேர்ந்தெடுக்க, ஃபோக் லோர் ஆர்னே-தாம்சன் 300-749 என வகைப்படுத்தப்பட்ட அனைத்து ரஷிய வாய்வழிக் கதைகளையும் ப்ராப் பயன்படுத்தினார்—அவற்றை அது போன்ற ஒரு வேறுபாட்டை உருவாக்கிய ஒரு புத்தகப்பட்டியமைப்பில்புத்தகப் அவற்றைப்பட்டியமைப்பில் பயன்படுத்தினார்—கதைகளின் ஒரு தெளிவான தொகுப்பைப் பெறுவதற்காக அவர் இதைச் செய்தார்.<ref>ப்ராப், ப. 19.</ref> அவரது பகுப்பாய்வு விசித்திரக் கதைகளை அவற்றின் கதை மூலக் கருத்துகளைப் பயன்படுத்தி அடையாளங்கண்டது, ஆனால் அது அந்தக் காரணத்திற்காகவே விமர்சனத்திற்குள்ளானது,. அந்தப் பகுப்பாய்வில் எளிதில் ஒரு தேடலைக் கொண்டில்லாத கதைகளைச் சேர்த்துக்கொள்ள முடியாது, மேலும் அதே போன்ற கதைக் கருக் கூறுகள் பிற விசித்திரக் கதைகளல்லாதகதைகள் அல்லாத பிற கதைகளிலும் காணப்படுகின்றன என்ற என்ற கருத்தின் அடிப்படையில் அந்த விமர்சனம் இருந்தது.<ref>ஸ்டீவன் ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ''த ஃபேரி டேல்: த ம்ஏஜிக் மிரர் ஆஃப் இமேஜினேஷன்'' , ட்வைன் பப்ளிஷர்ஸ், நியூ யார்க், 1995, ப. 15. ISBN 0-8057-0950-9.</ref>

ஸ்டித் தாம்சன் (Stith Thompson) குறிப்பிடுவது போல், விசித்திரக் கதைகளில் பொதுவாக தேவதைகளைக் காட்டிலும் பேசும் விலங்குகள் மற்றும் மாயாஜாலம் ஆகியவை அதிகமாக இருந்தது.<ref>ஸ்டித் தாம்சன், ''த ஃபோக்டேல்'' , ப 55, யுனிவெர்சிட்டி ஆஃப் கலிஃபோர்னியா ப்ரஸ், பெர்க்லி லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் லண்டன், 1977</ref> இருப்பினும், பேசும் விலங்குகள் இருப்பதனாலேயே ஒரு கதை விசித்திரக் கதை என்றாகிவிடாது,என்று ஆகாது. குறிப்பாக கட்டுக்கதைகளில் இருப்பது போல், மனித முகத்தில் முகமூடியணிந்த பாத்திரமே விலங்கு என்பது தெளிவாகத் தெரியக்கூடிய கதைகளில் இருப்பதைக் கூறலாம்.<ref name="Tolkien15">ஜே. ஆர். ஆர். டாக்கின், "ஆன் ஃபேரி-ஸ்டோரிஸ்" , ''த டாக்கின் ரீடர்ஸ்'' , ப. 15.</ref>

ஜே. ஆர். ஆர். டாக்கின், அவரது "ஆன் ஃபேரி-ஸ்டோரிஸ்" (On Fairy-Stories) என்ற கட்டுரையில், இந்த வரையறையிலிருந்து "தேவதைகள்" என்பதை விடுவிக்கலாம் என்ற கருத்தை ஒப்புக்கொண்டார்,. அவர், விசித்திரக் கதைகள் என்பவை ''மாயலோகம்'' , தேவலோகம் ஆகிய இடங்களிலுள்ள மனிதர்கள், விசித்திரக் கதை இளவரசர்கள் மற்றும் இளவரசிகள், குள்ளர்கள், குட்டிச்சாத்தான்கள் மற்றும் பிற மாயாஜாலக் கதாப்பாத்திரங்களின் சாகசங்கள் மட்டுமின்றி பல அதிசயங்கள் நிறைந்த கதைகள்கதைகளை வரையறுக்கிறார்.<ref>டாக்கின், ப. 10–11.</ref> இருப்பினும், அதே கட்டுரையில் பெரும்பாலும் விசித்திரக் கதைகள் எனக் கருதப்பட்டுவந்தகருதப்பட்டு வந்த கதைகள் விடுபட்டுள்ளன,. அதற்கு ''த லில்லியாக் ஃபேரி புக்'' (The Lilac Fairy Book) என்ற புத்தகத்தில் ஆண்டிரியூ லாங் சேர்த்திருந்த ''த மங்கி'ஸ் ஹார்ட்'' என்ற கதையைக் குறிப்பிடலாம்.<ref name="Tolkien15"></ref>

இப்போது விசித்திரக் கதைகள் என்று அழைக்கப்படும் கதைகள் முதலில் தனி வகைக் கதைகளாகக் குறிப்பிடப்படவில்லை. ஜெர்மானிய சொல்லான "மார்ச்சென்" என்பதற்கு துல்லியமான மொழிய்பெயர்ப்பு "கதை" என்பதே ஆகும்,. அது எந்த வகையையும் குறிப்பிடுவதாக இல்லை. [[மறுமலர்ச்சி]] எழுத்தாளர்கள் இந்த வகை குறிப்பிடப்பட்டது, அது அவர்களைத் தொடர்ந்து வந்த பல எழுத்தாளர்களால் நிலைகொள்ளப்பட்டது,. பின்னர் க்ரிம் சகோதரர்களின் படைப்புகளில் கேள்விக்கே இடமின்றி தனியொரு வகையாக நிலைபெற்றது.<ref>ஜாக் ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. xi-xii, ISBN 0-393-97636-X.</ref> இந்த வளர்ச்சியில், எழுத்துவடிவக் கதைகளைகதைகள் எழுதும் விதத்தை ''ப்ரீஷியஸ் வகை எழுத்தாளர்கள்'' கைக்கொண்டபோது இந்தப் பெயர் முதலில் பயன்படுத்தப்பட்டது; மெடாமே டி'அல்னாய் (Madame d'Aulnoy) அவர்கள் ''conte de fée'' அல்லது ஃபேரி டேல் என்ற இந்த சொற்களை அறிமுகப்படுத்தினார்.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 858.</ref>

கற்பனை வகைகளின் வரையறைக்கு முன்பு, தற்போது கற்பனைக் கதைகள் என வகைப்படுத்தப்படும் டோக்கினின் ''த ஹாபிட்'' (The Hobbit), ஜியார்ஜ் ஆர்வெல்லின் ''[[அனிமல் ஃபார்ம்]]'' மற்றும் எல். ஃப்ராங் பாமின் ''த ஒண்டர்ஃபுல் விசார்ட் ஆஃப் ஓஸ்'' (The Wonderful Wizard of Oz) ஆகியவை உள்ளிட்ட பெரும்பாலானவை "விசித்திரக் கதைகள்" என்றே குறிப்பிடப்பட்டன.<ref>ப்ரையன் ஆட்ட்பெரி, ''த ஃபேண்ட்டசி ட்ரெடிஷன் இன் அமெரிக்கன் லிட்ரேச்சர்'' , ப. 83, ISBN 0-253-35665-2.</ref> உண்மையில், டோக்கினின் "ஆன் ஃபேரி-ஸ்டோரிஸ்" புத்தகத்தில் சொல் கட்டமைப்பு என்பது பற்றி உள்ளது, மேலும் அது கற்பனைக் கதைகளின்கதை விமர்சனத்தின் இன்றியமையாத அம்சமாகவும் கருதப்படுகிறது. கற்பனைக் கதைகள், குறிப்பாக விசித்திரக் கதை கற்பனைக் கதைகள் என்பவை பெரும்பாலும் விசித்திரக் கதைகளின் கருப்பொருள்களையே கொண்டுள்ளன என்றாலும்,<ref>ஃபிலிப் மார்ட்டின், ''த ரைட்டர்'ஸ் கைடு ஆஃப் ஃபேண்டஸி லிட்ரேச்சர்: ஃப்ரம் ட்ரேகன்'ஸ் லையர் டு ஹீரோ'ஸ் க்வெஸ்ட்'' , ப. 38–42, ISBN 0-871116-195-8.</ref> அவை இப்போது தனி ஒரு வகையாகவே கருதப்படுகின்றன.

விசித்திரக் கதைகள், வாய்வழி கூறப்பட்டவை, இவை நாட்டுப்புறக் கதைகளின் ஒரு துணைப் பிரிவாகும். பல எழுத்தாளர்கள் விசித்திரக் கதைகளின் வடிவத்தில் தங்கள் படைப்புகளை வழங்கியுள்ளனர். இவை எழுத்துவடிவ விசித்திரக் கதைகள் அல்லது ''குன்ஸ்ட்மார்ச்சென்'' (Kunstmärchen) ஆகும்.<ref name="Windling1">டெர்ரி விண்ட்லிங், [http://www.endicott-studio.com/rdrm/forconte.html "Les Contes de Fées: த லிட்டரெரி ஃபேரி டேல்ஸ் ஆஃப் ஃபிரான்ஸ்"]</ref> ''பஞ்சதந்திரா'' முதல் ''பெண்டாமெரோன்'' வரையிலான பழைய வடிவங்கள் வாய்வழி எழுத்துவடிவத்தின் மறுபடைப்புப் பணியைத் தெளிவாகக் காட்டுவதாக உள்ளன.<ref name="Swann Jones, p. 35">ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 35.</ref> வாய்வழிக் கதைகளின் அந்தச் சுவையை இழக்காமல் பாதுகாக்க முயற்சித்தவர்களில் முக்கியமானவர்களில்முக்கியமானவர்கள் க்ரிம் சகோதரர்கள் ஆவர். இருப்பினும் க்ரிம் பெயரில் அச்சிடப்பட்ட கதைகள் எழுத்து வடிவத்திற்குப் பொருந்துவதற்காக குறிப்பிடத்தக்க அளவு மாற்றியமைக்கப்பட்டன.<ref>ப்ரரயன் ஆட்பெர்ரி, ''த ஃபேண்டஸி ட்ரெடிஷன் இன் அமெரிக்கன் லிட்ரேச்சர்'' , ப. 5, ISBN 0-253-35665-2. </ref>

எழுத்துவடிவ விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் வாய்வழிக்கதைகள் ஆகிய இரண்டும், வேற்று இடங்களைப் பற்றிய கதைகளில் தங்கள் கதைக் கருக்களையும் சில அம்சங்களையும் பரிமாறிக்கொண்டு அமைந்துள்ளன.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப்ப. xii.</ref> 18ஆம் நூற்றாண்டின் பல வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள், எழுத்து வடிவத்தினால் மாற்றப்படாத "தூய" வாய்வழிக் கதைகளை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க முயற்சித்தனர். வாய்வழிக் கதைகள் எழுத்துவடிவக் கதைகளுக்கு ஆயரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருந்தவை என்பதால், அதில் தூய வாய்வழிக் கதை என்று ஒன்று இருக்க வாய்ப்பில்லை. மேலும், ஒவ்வொரு எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகளும் வாய்வழி கேலி அம்சங்களுக்குள் இலக்கிய மரபிலிருந்து பெரும் பகுதியைக் கொண்டுள்ளன.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 846.</ref> இதனால் விசித்திரக் கதைகளின் வடிவங்கள் மாற்றம்பெற்றதைத்மாற்றம் பெற்றதைத் தடமறிவது முடியாததாக உள்ளது. வாய்வழிவாய்வழிக் கதைகூறலாசிரியர்கள்கதை கூறலாசிரியர்கள் தங்கள் கதைச் சரக்குகளையும் முறைகளையும் மேம்படுத்திக்கொள்வதற்காகமேம்படுத்திக் கொள்வதற்காக எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகளைப் படிப்பது அனைவருக்கும் தெரிந்ததே.<ref>லிண்டா டெக், "வாட் டிட் த க்ரிம் ப்ரதர்ஸ் கிவ் டு அண்ட் டேக் ஃப்ரம் த ஃபோக்?" ப. 73, ஜேம்ஸ் எம். மெக்க்ளாத்தரி, ஆசிரியர்., ''த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம் அண்ட் ஃபோக்டேல்'' , த ட்ஹ்ரீ பியர்ஸ்.ISBN 0-252-01549-5.</ref>

விசித்திரக் கதைகளின் வாய்வழி கூறல் பாரம்பரியமானது எழுத்து வடிவங்களுக்கு பல காலம் முன்பிலிருந்தே இருந்துவருகின்றனஇருந்து வருகின்றன. கதைகள் எழுதப்படுவதற்கு மாறாக நாடகத் தன்மையுடன் கூறப்பட்டன அல்லது நடித்துக் காட்டப்பட்டு தலைமுறை தலைமுறையாக பரவி வந்துள்ளன. இதனால், அவற்றின் வரலாறானது தெளிவாக இருப்பதில்லை.<ref>ஜாக் ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்லாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 2. ISBN 0-415-92151-1.</ref> நாமறிந்த வரையில், எழுதப்பட்ட மிகப் பழமையான விசித்திரக் கதைகள் தங்கள் மூலமாக பண்டைய எகிப்தின் தோராயமாக கி.மு. 1300 ஆம் ஆண்டு கதைகளைக் கொண்டுள்ளன (எடுத்துக்காட்டு. த டேல் ஆஃப் டூ ப்ரதர்ஸ்),<ref>ஜான் க்ராண்ட் அண்ட் ஜான் க்ளூட், ''த என்சைக்ளோபீடியா ஆஃப் ஃபேண்டஸி'' , "ஃபேரிடேல்," ப. 331. ISBN 0-312-19869-8.</ref> மேலும், எழுத்திலக்கிய கலாச்சாரத்தில் அடிக்கடி தோன்றும் விசித்திரக் கதைகளும் உள்ளன, அவற்றுக்கு எடுத்துக்காட்டுகளாக ''க்யூபிட் அண்ட் சைக்'' (ரோமன், கி.பி. 100–200)<ref name="timeline">ஹெய்டி ஆன் ஹெய்னர், [http://www.surlalunefairytales.com/introduction/timeline.html "ஃபேரி டேல் டைம்லைன்"]</ref> ஆகிய பாத்திரங்களைக் கொண்டமைந்த ''த கோல்டன் ஆஸ்'' அல்லது ''பஞ்ச தந்திரக் கதைகள்'' (கி.மு. 3ஆம்3 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இந்தியக் கதைகள்)<ref name="timeline"></ref> ஆகியவற்றையும் மூலமாகக் கொண்டுள்ளன. ஆனால் இவை அனைத்தும் அவற்றின் சமகாலத்திய வாய்வழிக்கதைகளையே கூடவாய்வழிக்கதைகளை எந்த அளவுக்கு பிரதிபலிக்கும் வகையில் இருந்தன என்பது தெரியவில்லை. நடையியல் ஆதாரங்கள், இவை மற்றும் பிற்கால பலபிற்காலத் தொகுப்புகள் ஆகியனஆகியவை வாய்வழி இலக்கியங்களின் மறு படைப்பு எழுத்து வடிவங்களாக இருப்பதைக் காண்பிக்கின்றன.<ref name="Swann Jones, p. 35"></ref> விசித்திரக் கதைகள் மாயாஜாலக் கதைகளின் தொகுப்பான ''அரேபியன் நைட்ஸ்'' (''தோராயமாக'' கி.பி. 1500 காலத்தில் தொகுக்கப்பட்டது)<ref name="timeline"></ref>, ''விக்ரம் அண்ட் வேம்பயர்'' போன்றவை மற்றும் ''பெல் அண்ட் ட்ரேகன்'' போன்ற பல கதைகளைக் காட்டிலும் மிகப் பழமையான பூர்வீகத்தைக் கொண்டுள்ளன என அந்த ஆதாரங்கள் காண்பிக்கின்றன. இது போன்ற தொகுப்புகள் மற்றும் தனிக் கதைகள் மட்டுமின்றி, [[சீனா]]வில் லியேஸி (Liezi) மற்றும் ஜுவாஞ்சி (Zhuangzi) போன்ற தாவோயிசத் (Taoist) தத்துவவாதிகள் தங்கள் தத்துவக் கதைகளில் விசித்திரக் கதைகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்.<ref name="Roberts">மோஸ் ராபர்ட்ஸ், "இண்ட்ரடக்ஷன்", ப. xviii, ''சைனீஸ் ஃபேரி ட்ஏல்ஸ் &amp; ஃபேண்டசிஸ்'' . ISBN 0-394-73994-9.</ref> இந்த வகையின் பரந்துபட்ட வரையறையின்படி பார்த்தால், பண்டைய கிரேக்கத்தின் [[ஈசாப்]] (கி.மு. 6ஆம்6 ஆம் நூற்றாண்டு) கதைகளே முதல் பிரபலமான மேற்கத்திய விசித்திரக் கதைகளாகும்.

ஜியாஃப்ரி சாசரின் ''த கேண்ட்டர்பரி டேல்ஸ்'' (The Canterbury Tales), எட்மண்ட் ஸ்பென்ஸரின் ''த ஃபேரி க்வீன்'' (The Faerie Queene) மற்றும் வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியரின் நாடகங்கள் ஆகியவற்றில் விசித்திரக் கதைகளைப் பற்றிய குறிப்புகள் அதிகமாகக் காணப்படுகின்றன.<ref>ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்லாசிக்கல் டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 11.</ref> ''கிங் லியர்'' கதையை ''வாட்டர் அண்ட் சால்ட்'' மற்றும் கேப் ஒ' ரஷஸ் ஆகிய விசித்திரக் கதைகளின் இலக்கிய மாற்ற வகைகளாகக் கருதலாம்.<ref>சோவ்லா மிட்டாகிடோவ் அண்ட் ஆண்டொனி எல். மான்னா, வித் மெல்போமெனி கானட்சௌலி, ''ஃபோக்டேல்ஸ் ஃப்ரம் க்ரீஸ்: அ ட்ரெஷரி ஆஃப் டிலைட்ஸ்'' , ப. 100, லைப்ரரிஸ் அன்லிமிட்டட், க்ரீன்வுட் வில்லேஜ் கோ, 2002, ISBN 1-56308-908-4.</ref> இந்தக் கதைகள் 16 மற்றும் 17ஆம் நூற்றாண்டுகளில் மீண்டும் மேற்கத்திய இலக்கியங்களில் தோன்றியுள்ளன, அவற்றில் ''த ஃஃபசீஷியஸ் நைட்ஸ் ஆஃப் ஸ்ட்ரப்பரோலா'' (The Facetious Nights of Straparola) என்ற ஜியோவன்னி ஃப்ரான்சிஸ்கோ ஸ்ட்ரப்பரோலாவின் (இத்தாலி, 1550 மற்றும் 1553)<ref name="timeline"></ref> கதையும் அடங்கும்,[42] அதில் உள்ளமைந்த பல உள் கதைகளில் பல விசித்திரக் கதைகள் இடம்பெற்றிருந்தது,. அடுத்ததாக நெப்போலிட்டன் டேல்ஸ் என்ற ஜியாம்பாட்டிஸ்கா பேசிலின் கதைகள் (நேப்பில்ஸ், 1634–6)<ref name="timeline"></ref>,[43] அனைத்துமே விசித்திரக் கதைகளாகும்.<ref>ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 38.</ref> கார்லோ கோஜி தனது படைப்பான காமெடியா டெல்'ஆர்ட்டி செனோரியோஸில்,<ref>டெர்ரி விண்ட்லிங், ''[http://www.endicott-studio.com/rdrm/forital.html ஒயிட் ஆஸ் ரிக்கோட்டா, ரெட் ஆஸ் வைன்: த மெஎஜிக் லோர் ஆஃப் இட்டாலி]"'' </ref> பல விசித்திரக் கதைகளின் கதைக் கருக்களைப் பயன்படுத்திக் காட்டினார், அது அப்போது த லவ் ஃபார் த்ரீ அரஞ்சஸ்''(1761)<ref>இட்டாலோ கால்வினோ, இட்டாலியன் ஃபோக்டேல்ஸ்'', ப. 738. '' ''ISBN 0-15-645489-0.'' </ref>'' கதையை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தது.அதே நேரத்தில், ''சீனாவின் பு சோங்லிங் கதைத் தொகுப்புகளில் பல விசித்திரக் கதைகள் இடம்பெற்றுள்ளன'' , அதன் பெயர் ஸ்ட்ரேஞ்ச் ஸ்டோரிஸ் ஃப்ரம் அ சைனீஸ் ஸ்டுடியோ (''இறப்பிற்குப் பிறகு வெளியிடப்பட்டது, 1766)<ref name="Roberts"></ref> ஆகும்.'' ''விசித்திரக் கதைகளும் ''உயர் வகுப்பு [[பிரெஞ்சு]] இலக்கியத்தில் ப்ரீஷியஸ் வகை இலக்கியத்தில் பிரபலமாகின'' '' , (1690–1710),[48] மேலும் அக்காலத்தில் கூறப்பட்டுவந்தகூறப்பட்டு வந்த விசித்திரக் கதைகளில் லா ஃபாண்டேன் கதைகள் மற்றும் ''சார்லஸ் பெர்ரட்டின் காண்டிஸ் ஆகியவையும் அடங்கும், [[தூங்கும் அழகி]] மற்றும் [[சிண்ட்ரெல்லா]]'' ஆகிய கதைகள் சார்லஸ் பெர்ரட் (1697)<ref>ஜிப்ஸ், வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்ளாசிக்கல் ஃபேரி ட்ஏல்ஸ் அண்ட் ட்ஹேர் ட்ரெடிஷன்'', ப. 38–42.'' </ref> உருவாக்கியவையே ஆகும்.''ஸ்ட்ரேப்பரோலா, பேசில் மற்றும் பெர்ரட்டின் தொகுப்புகளில் பல்வேறு வகை பழைய விசித்திரக் கதைகளைக் கொண்டிருந்தாலும், நடையியல் ஆதாரத்தின் படி, எழுத்துவடிவ விளைவுத் தாக்கத்தை வழங்க வேண்டிய தேவைக்காக அனைத்து எழுத்தாளர்களுமே அவற்றை மீண்டும் திருத்தி எழுதினர்.<ref>ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 38–39.</ref> ''

<ref name="timeline"></ref>கதையின் கரு, கதாப்பாத்திரங்கள் மட்டுமின்றி அவற்றின் கூறல் நடையையும் பாதுகாக்க முயற்சித்த இவ்வகைக் கதைச் சேகரிப்பாளர்களில் க்ரிம் சகோதரர்கள் முதலாவது நபர்களாவர்,. அவர்கள் ஜெர்மானிய விசித்திரக் கதைகளைச் சேகரித்தனர்; அவர்களது முதல் பதிப்பானது (1812 &amp; 1815) வாய்வழி கதையாசிரியர்களுக்கு ஒரு களஞ்சியமாக விளங்குவதே இதற்கு உறுதியான சான்றாக விளங்குகிறது,. அவற்றை மீண்டும் திருத்தி எழுதிய அவர்கள் அவற்றை ஏற்றுக்கொள்ளும்படியான படைப்புகளாக மாற்றினர், அதுமட்டுமின்றி இதனால் அவர்களின் படைப்புகள் விற்பனையிலும் பிற்காலப் பிரபலத்திலும் சிறப்பான சாதனை புரியக்கூடியனவாக மாறின.<ref>ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 40.</ref>

இது போன்ற எழுத்து வடிவங்கள் வாய்வழி கதைகளிலிருந்து வந்ததுவந்தவை மட்டுமின்றிமேலும் அவற்றின் தாக்கத்தினால் வாய்வழிக் கதைகளும் உருவாகின. க்ரிம் சகோதரர்கள் சில கதைகள் ஜெர்மன் மக்களால் வாய்வழியாகக் கூறப்பட்டவையாக இருந்தாலும் அவற்றை அவர்களது தொகுப்பில் சேர்க்க மறுத்தனர், அதற்கு அவர்கள் அந்தக் கதைகள் பெர்ரட்டின் படைப்புகளின் தாக்கத்திலிருந்தே இந்தக் கதைகள்கதைகளும் உருவாகியுள்ளன, ஆகவே அவை ஜெர்மானியக் கதைகளல்ல மாறாக [[பிரெஞ்சு]] கதைகளே என்று காரணம் கூறினர்; இவ்வாறு ''ப்ளூபியர்டு'' கதையின் வாய்வழி வடிவம் நிராகரிக்கப்பட்டது, இதே போல் ''ப்ரியார் ரோஸ்'' கதையும் நிராகரிக்கப்பட்டது,. அது பெர்ரட்டின் தூங்கும் அழகி கதையின் தாக்கத்தைக் கொண்டிருந்தது மிகத் தெளிவாகத் தெரிந்தது, ஆனால் ஜேக்கப் க்ரிம் ப்ரின்ஹில்டின் உருவமானது ''[[தூங்கும் அழகி]]'' கதையானது கண்டிப்பாக ஜெர்மானிய வாய்வழிக் கதையே என்று இசையவைத்ததால் அது சேர்க்கப்பட்டது.<ref>ஜி. ரொனால்ட் மர்ஃபி, ''த அவுல், த ரேவன், அண்ட் த டவ்: த ரிலீஜியஸ் மீனிங்க் ஆஃப் த க்ரிம்ஸ்' மேஜிக் ஃபேரி டேஎல்ஸ்'' , ISBN 0-19-515169-0.</ref>

''தூங்கும் அழகி'' யை இதில் சேர்த்துக்கொள்ளலாமா வேண்டாமா என்பது பற்றிய கருத்து, 19ஆம் நூற்றாண்டின் பொது வாய்வழிக் கதையாசிரியர்களிடையே ஒரு பொதுவான நம்பிக்கையைக் காண்பித்தது: அதாவது இது போன்ற எழுத்து வடிவ கதைகளால் "குணம் மாற்றப்பட்டு" மக்கள் நேர்த்தியற்ற கதைகளைக் கூற வழிகோலும் வரை, நாட்டுப்புற மரபானது விசித்திரக் கதைகளை வரலாற்றுக்கு முந்தைய வடிவத்திலேயே பராமரித்து வந்தது.<ref>ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்ளாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 77.</ref> ஊர்ப்புற, எழுத்தறிவற்ற மற்றும் படிக்காத பாமரர்கள் சரியான முறையில் தனிப்படுத்தப்பட்டால் அவர்களே ''நாட்டுப்புற வாசிகளாவர்'' , அவர்கள் பல ''வாய்வழிக்'' கதைகளைக் கூறுவர்.<ref>டெக், ப. 66–67.</ref> சில நேரங்களில் அவர்கள் பழங்காலத்தில் முழுக் கதையாக இருந்த கதைகளின் சில பகுதிகளைக் கூறுவர்.<ref>அயோனா அண்ட் பீட்டர் ஓப்பி, ''த க்ளாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ்'' ப. 17. ISBN 0-15-645489-0.</ref> இருப்பினும், விசித்திரக் கதைகள், எந்த வகை எழுத்து வடிவ படைப்புகளின் தாக்கங்கள் இருந்த போதும், கதை கூறுபவர்கள் தங்கள் தேவைகளுக்காக தொடர்ந்து அவற்றை மாற்றி அமைத்துக்கொண்டிருந்த போதும், அவை எப்போதும் ஒரு குறிப்பிட்ட வடிவத்தில் இருந்ததில்லை என மேற்படி ஆராய்ச்சிகள் முடிவு செய்துள்ளன.<ref>ஜேன் யோலன், ப. 22, ''டச் மேஜிக்'' . ISBN 0-87483-591-7.</ref>

க்ரிம் சகோதரர்களின் படைப்புகளின் தாக்கம் பிற தொகுப்பாளர்களுக்கும் இருந்தது, அதன் விளைவாக அவர்கள் கதைகளைச் சேகரிப்பதோடு காதல் மயமான தேசிய உணர்வால் அவர்கள் பின்வரும் கருத்தை நம்புபடியும்நம்பும்படி ஆனது, அதாவது ஒரு நாட்டின் விசித்திரக் கதைகள் என்பவை கலாச்சார இடைப் பாதிப்புகளைத் தவிர்ப்பதற்காக அவை அந்நாட்டின் பிரதிநிதித்துவங்களாக விளங்குகின்றன என்றஎன்பது கருத்து. இவ்வாறு இதன் தாக்கத்தைக் கொண்டவர்களில் ரஷிய அலெக்சாண்டர் அஃபானஸ்யேவ் (1866 இல்ஆம் ஆண்டில் முதலில் வெளியிடப்பட்டது),<ref name="timeline"></ref> நார்வேஜியன்ஸ் பீட்டர் கிறிஸ்டென் அஸ்ப்ஜான்ஸெர்ன் மற்றும் ஜோர்கன் மோ (முதலில்1845முதலில் 1845 ஆம் இல்ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது),<ref name="timeline"></ref> ரோமானியன் பீட்டர் இஸ்பிரேசு (முதலில் 1874 இல்ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது), பிரிட்டிஷில் ஜோசப் ஜேக்கப்ஸ் (முதலில் 1890 இல்ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது)<ref name="timeline"></ref> மற்றும் ஜெர்ம்மியா கர்ட்டின் ன்னும்என்னும் அமெரிக்கர், அவர் [[ஐரிஷ்]] கதைகளைச் சேகரித்தார் (அது முதலில் 1890 இல்ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது).<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 846.</ref> மக்கள் இன அமைப்பியலாளர்கள் உலகளவிலான விசித்திரக் கதைகள் பலவற்றைச் சேகரித்ததன் மூலம், [[ஆப்பிரிக்கா]], அமெரிக்காஸ்அமெரிக்கா மற்றும் [[ஆஸ்திரேலியா]] ஆகிய பகுதிகளில் ஒரே மாதிரியான கதைகள் இருப்பதைக் கண்டறிந்தனர்; ஆண்டிரியூ லாங் அவரது "வண்ணமய" விசித்திரக் கதைப் புத்தக வரிசைகளில் ஐரோப்பியா மற்றும் ஆசியாவின் எழுத்து வடிவக் கதைகளிலிருந்து மட்டுமின்றி மக்கள் இன அமைப்பியலாளர்களின் தொகுப்புகளிலிருந்தும் கதைகளுக்கான தாக்கங்களைப் பெற்றிருந்தார்.<ref>ஆண்ட்ரியூ லாங், ''த ப்ரௌன் ஃபேரி புக்'' , [http://www.mythfolklore.net/andrewlang/brown.htm "ப்ரிஃபேஸ்"]</ref> அவை விசித்திரக் கதைகளின் சேகரிப்பாளர்கள் பிறரையும் ஊக்குவித்தன, யேய் தியோடரா ஒசாகி (Yei Theodora Ozaki) ஒரு தொகுப்பை உருவாக்கிய போது, லாங்கின் ஊக்குவிப்பால் ''ஜாப்பனீஸ் ஃபேரி டேல்ஸ்'' (1908), உருவானது.<ref>யேய் தியோடரா ஒசாகி, ''ஜேப்பனீஸ் ஃபேரி டேல்ஸ்'' , [http://www.surlalunefairytales.com/books/japan/freemanmitford/preface.html "ப்ரிஃபேஸ்"]</ref> அதே நேரத்தில், ஹான்ஸ் கிறிஸ்டியன் ஆண்டெர்சன் (Hans Christian Andersen) மற்றும் ஜியார்ஜ் மெக்டொனால்ட் (George MacDonald) போன்ற எழுத்தாளர்கள் எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகளை உருவாக்குவதைத் தொடர்ந்தனர். ஆண்டெர்சனின் படைப்புகளில் சில நேரங்களின் பழைய வாய்வழிக் கதைகளின் தாக்கம் காணப்பட்டாலும், புதிய கதைகளில் விசித்திரக் கதைகளின் வடிவங்கள் மற்றும் கதைக் கருக்கள் பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தன.<ref>க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூட், "ஹான்ஸ் கிரிஸ்டியன் ஆண்டர்சன்," ப. 26–27.</ref> மெக்டொனால்ட், ''த லைட் ப்ரின்சஸ்'' (The Light Princess) போன்ற தனது புதிய எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் ''த ப்ரின்சஸ் அண்ட் த கோப்லின்'' (The Princess and the Goblin) அல்லது ''லிலித்'' (Lilith) போன்ற கற்பனை என்ற வகையின் கீழ் வகைப்படுத்தப்படக்கூடிய படைப்புகள் இரண்டிலும் விசித்திரக் கதைகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளார்.<ref>க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூ, "ஜியார்ஜ் மெக்டொனால்ட்," ப. 604.</ref>

ஒத்த கதைக் கருக்கள், பாத்திரங்கள் மற்றும் வடிவங்கள் கொண்ட விசித்திரக் கதைகள் வெவ்வேறு கலாச்சாரங்களில் பரவிக் காணப்படுகின்றன. பல ஆராய்ச்சியாளர்கள், வேறு நாடுகளில் இக்கதைகளைக் கேட்ட மக்கள் தங்கள் நாட்டில் சென்று இவற்றைப் பரப்பியிருக்கலாம் என்ற கருத்தைக் கொண்டுள்ளனர்,. இருப்பினும் வாய்வழி இயல்பினால் உய்த்தறிதலைத் தவிர்த்து வேறு விதங்களில் இவற்றின் தடத்தை அறிவது முடியாத காரியமாகிறது.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 845.</ref> வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் அக ஆதாரங்களின் மூலம் எப்போதும் தெளிவற்றதாகவே இருக்கும் இவற்றின் பூர்விகத்தைத்பூர்விகத்தை வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் அக ஆதாரங்களின் மூலம் தீர்மானிக்க முயற்சித்துள்ளனர்; ஜோசப் ஜேக்கப்ஸ், [[ஸ்காட்லாந்து]] கதையான ''த ரைடர் ஆஃப் ரிட்டில்ஸை'' (The Ridere of Riddles) க்ரிம் சகோதரர்களின் தொகுப்பான ''த ரைடில்'' என்ற கதைத் தொகுப்பின் ஒரு பதிப்பை ஒப்பிடுகிறார், அதன் மூலம் அவர் ''த ரைடர் ஆஃப் ரைடில்ஸ்'' கதையின் ஒரு கதாநாயகன் பல பெண்களைத் திருமணம் முடிக்குமாறு கதை முடிவதைக் குறிப்பிட்டு, அது பண்டைய கால ஒரு மரபைக் காண்பிப்பதாக இருக்கலாம், ஆனால் ''த ரைடில்'' கதையில் எளிய ரைடில் மிகப் பழமையான தன்மையைக் கொண்டிருப்பதாக விவாதிக்கப்படலாம் எனக் கூறுகிறார்.<ref>ஜோசப் ஜேக்கப்ஸ், ''மோர் செல்டிக் ஃபேரி டேல்ஸ்'' . லண்டன்: டேவிட் நட், 1894, "[http://www.surlalunefairytales.com/authors/jacobs/moreceltic/ridere.html நோட்ஸ் அண்ட் ரெஃபரென்சஸ்]"</ref>

விசித்திரக் கதைகளை தங்கள் பூர்வீகத்தைச் சேர்ந்தவை என நிலைப்படுத்த முயற்சித்த "ஃபின்னிஷ்" (Finnish) வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் (அல்லது வரலாற்று புவியியல்) அமைப்புகள், கருத்துமுடிவில்லானகருத்து முடிவிலான கருத்துகளையே கொண்டிருந்தன.<ref>கால்வினோ, ''இட்டாலியன் ஃபோக்டேல்ஸ்'' , ப. xx.</ref> சில நேரங்களில் குறிப்பாக வரம்புக்குட்பட்ட பகுதி மற்றும் காலத்தில் உள்ள தாக்கமானது தெளிவாக இருக்கும், க்ரிம் சகோதரர்கள் சேகரித்த பெர்ரட்டின் கதைகளில் இந்நிகழ்வைக் காணலாம். ''லிட்டில் ப்ரியார்-ரோஸ்'' கதை பர்ரெட்டின் ''[[தூங்கும் அழகி]]'' க் கதையிலிருந்து உருவானதாகத் தோன்றுகிறது,. க்ரிம்ஸின் கதை தனிச்சார்புடைய ஜெர்மானிய மாற்று வகையாக இருப்பதாகவே தோன்றுகிறது.<ref>ஹேரி வெல்டென், "த இன்ஃப்ளுயன்ஸ் ஆஃப் சார்லஸ் பெர்ரட்'ஸ் ''Contes de ma Mère L'oie'' ஆன் ஜெர்மன் ஃபோக்லோர்", ப. 962, ஜாக் ஜிப்ஸ், ஆசிரியர்., ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரஓலா அண்ட் பேசில் டு ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' .</ref> இதே போல், க்ரிம்ஸின் ''லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹுட்'' கதையின் தொடக்கமும் பெர்ரட்டின் கதையின் தொடக்கமும் ஒன்றேஒன்று போல் இருப்பதால் அவற்றில் ஒன்றில்ஒன்றின் ஒன்றின் தாக்கம் இருப்பதாகத் தெரிகிறது—இருப்பினும் க்ரிம்ஸின் பதிப்பில் வேறு முடிவு உள்ளது (அது ''உல்ஃப் அண்ட் த செவன் யங் கிட்ஸ்'' கதையிலிருந்து உருவானதாக இருக்கலாம்).<ref>வெல்டென், ப. 966–67.</ref>

மெடாமே டி'அல்னாய் உள்ளிட்ட ''ப்ரீஷியஸ் வகைப் படைப்பாளர்கள்'' அவர்களின் படைப்புகளை பெரியவர்களை மனதில் வைத்தே உருவாக்கியுள்ளனர், ஆனால் வேலைக்காரர்கள் அல்லது கீழ்த்தட்டு பெண்கள் பிறர் குழந்தைகளுக்குக் கூறும் கதைகளே அவற்றுக்கு மூலமாக விளங்கியதாகவும் கூறியுள்ளனர்.<ref>லூயிஸ் செயிர்ஃபெக்ட், "த மார்வெலஸ் இன் காண்டெக்ஸ்ட்: த ப்ளேஸ் ஆஃப் த ''Contes de Fées'' இன் த செவண்டீண்த் சென்ச்சுரி ஃபிரான்ஸ்", ஜாக் ஜிப்ஸ், ஆசிரியர்., ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 913.</ref> உண்மையில், அந்தக் காலத்தைச் சேர்ந்த நாவலில் ஒரு இளவரசியின் காதலன் அவளுக்கு இது போன்ற ஒரு விசித்திரக் கதையைக் கூறுகையில், அவள் அப்போதும் சிறு வயதிலிருந்தது போலவே விசித்திரக் கதைகளை மிகவும் நேசித்ததாகக் கூறுவாள்.<ref>செயிஃபெர்ட், ப. 915.</ref> பிற்கால ''ப்ரீஷியஸ் வகை படைப்பாளர்களில்'' , ஜீன்-மேரி கீ ப்ரின்ஸ் டி பீமொண்ட் ''பியூட்டி அண்ட் பீஸ்ட்'' கதையின் குழந்தைகளுக்கான மாற்று வகையினை வழங்கினார், அது இன்றும் பிரபலமான அவரது கதைகளில் ஒன்றாகும்.<ref>ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம் கேம் ட்ரூ: க்ளாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 47.</ref> க்ரிம் சகோதரர்கள், அவர்களது கதைகள் குழந்தைகளுக்கு ஏற்றதில்லை என்ற புகாருக்குப் பிறகு தங்கள் தொகுப்பிற்கு ''சில்ட்ரென்'ஸ் அண்ட் ஹௌஸ்ஹோல்ட் டேல்ஸ்'' (Children's and Household Tales) எனப் பெயரிட்டு, அவர்களது கதைகளை மீண்டும் எழுதினர்.<ref>மரியா டாட்டர், ''த ஹார்ட் ஃபேக்ட்ஸ் ஆஃப் த க்ரிம்ஸ்' ஃபேரி டேல்ஸ்'' , ப. 19, ISBN 0-691-06722-8.</ref>

தற்காலத்தில், சிறுவர்களும் படிக்கக்கூடிய வகையில் விசித்திரக் கதைகளில் மாற்றங்கள் செய்யப்பட்டுள்ளன. க்ரிம் சகோதரர்கள் பாலின உள்ளடக்கத்தை நீக்குவதில் கவனம் செலுத்தினர்;<ref>டாட்டர், ''த ஹார்ட் ஃபேக்ட்ஸ் ஆப்ஃ த க்ரிம்ஸ்' ஃபேரி டேல்ஸ்'' , ப. 20.</ref> முதல் பதிப்பில், ரேப்பன்ஸல் ஜாலக்காரியின் உடைகள் ஏன் இறுக்கமாகிவிட்டன எனக் கேட்பதன் மூலம் இளவரசரின் வருகையை தெரியப்படுத்துகிறார், இவ்வாறு அவள் கர்ப்பமாக இருப்பதைத்இருப்பதை இவ்வாறு தெரிந்துகொள்ள வைக்கிறார், ஆனால் அடுத்து வந்த பதிப்புகளில் கவனக் குறைவாக மாயாஜாலக்காரியை விட இளவரசரை நீக்குவது எளிது எனத் தெரியப்படுத்துகிறார்.<ref>டாட்டர், ''த ஹார்ட் ஃபேக்ட்ஸ் ஆஃப் த க்ரிம்ஸ்' ஃபேரி டேல்ஸ்'' , ப. 32.</ref> மற்றொரு புறம், பல முறை வன்முறை - குறிப்பாக வில்லன்களை தண்டிக்கும் போது இடம்பெறும் வன்முறை - அதிகரிக்கப்பட்டது.<ref>பியேட், ப. xlii-xliv.</ref> பிற பிற்காலத்தில் வந்த பிற மறுபடைப்புகள் வன்முறையை நீக்கின; ஜே. ஆர். ஆர். டோக்கின் ''த ஜுனிப்பெர் ட்ரீ'' கதை சொந்த இனத்தைக் கொன்று உண்ணும் நிகழ்வுகள் அதிகமாகக் கொண்டிருந்ததைக் கவனித்து, குழந்தைகளுக்கான பதிப்பில் அதை நீக்கினார்.<ref>டாக்கின், ப. 31.</ref> விக்டோரியா காலத்தில் நீதிநெறி வகைக் கதைகள் பழங்காலக் கதைகளை கற்றுக்கொடுக்ககூடிய பாடங்களாக மாற்றினமாறின, ஜியார்ஜ் க்ரூக்ஷாங்க் ''சிண்ட்ரெல்லா'' கதையை மிதமான கருக்களைக் கொண்டிருக்கும் வகையில் 1854 இல்ஆம் ஆண்டில் மீண்டும் எழுதிய போது ஏற்பட்டதும் இதற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டாகும். அவரைப் பற்றிய அறிவு நிறைந்தவரான [[சார்லஸ் டிக்கென்ஸ்]] இதை எதிர்த்தார், "பிற அனைத்துக் காலங்களையும் விட பயன்மிக்க காலத்தில் விசித்திரக் கதைகளை மதிக்க வேண்டியதன் முக்கியத்துவம் கவனிக்கத்தக்கதாகும்" என்று கூறினார்.<ref>கே. எம். ப்ரிக்ஸ், ''த ஃபேரிஸ் இன் இங்கிலிஷ் ட்ரெடிஷன் அண்ட் லிட்ரேச்சர்'' , ப. 181–182, யுனிவெர்சிட்டி ஆஃப் சிக்காகோ ப்ரஸ், லண்டன், 1967.</ref><ref>http://www.victorianweb.org/authors/dickens/pva/pva239.html</ref>

பழங்கால விசித்திரக் கதைகளில் காணப்பட்ட வன்முறைகள் உளவியல் ரீதியான சிக்கல்களின் வெளிப்பாடுகளே என்று கூறிய ப்ரூனோ பெத்லெஹேம் (Bruno Bettelheim) போன்ற உளவியல் பகுப்பாய்வாளர்கள், இவ்வாறு அந்தப் பகுதிகளை நீக்கியதால் குழந்தைகளுக்கும் பெரியவர்களுக்கும் சிக்கல்களைத் தீர்ப்பதற்கான குறியீட்டு ரீதியான வழிகளாக பயன்மிக்கதாக இருந்த அம்சங்கள் நீக்கப்பட்டுள்ளன என விமர்சித்தனர்.<ref>ஜாக் ஜிப்ஸ், ''த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்: ஃப்ரம் என்ச்சேண்டட் ஃபாரஸ்ட்ஸ் டு த மாடன் வோர்ல்டு'' , ப. 48, ISBN 0-312-29380-1.</ref>

விசித்திரக் கதைகளை குழந்தைகளுக்கு ஏற்ப பின்பற்றி மாற்றியமைப்பது இன்னும் தொடர்ந்தே வருகிறது. [[வால்ட் டிஸ்னி]]யின் செல்வாகுமிக்கசெல்வாக்குமிக்க ''ஸ்னோ ஒயிட் அண்ட் செவன் ட்வார்ஃப்ஸ்'' (Snow White and the Seven Dwarfs) (இருப்பினும் அது மட்டுமே என்று குறிப்பிட்டுக் கூறுவதற்கில்லை) குழந்தைகளுக்கான சந்தையினை மனதில் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டது.<ref name="Grant">க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூட், "சினிமா", ப. 196.</ref> ''மேஜிக்கல் ப்ரின்சஸ் மிங்க்கி மோமோ'' என்ற அனிம் ''மோமோடேரோ'' என்ற விசித்திரக் கதையை அடிப்படையாகக் கொண்டமைந்ததாகும்.<ref>பேட்ரிக் ட்ராஜென், ''அனிம் எக்ஸ்போஷன்!: த வாட்? '' ''ஒய்? '' ''&amp; வாவ்! '' ''ஆஃப் ஜேப்பனீஸ் அனிமேஷன்'' , ப. 43–44, ISBN 1-880656-72-8.</ref> பழைய பாரம்பரியக் கதைகளை தற்கால வாசகர்களுக்கும் குழந்தைகளுக்கும் ஏற்ற வகையில் மாற்றியமைக்கும் பணியில் ஜாக் ஜிப்ஸ் தனது பல ஆண்டுகளைச் செலவழித்தார்.<ref>வுல்ஃப், எரிக் ஜேம்ஸ் த ஆர்ட் ஆஃப் ஸ்டோரி டெல்லிங் ஷோ இண்டர்வியூ [http://www.artofstorytellingshow.com/2008/06/29/jack-zipes-fairy-tales/ ஜேக் ஜிப்ஸ் – ஆர் ஃபேரி டேல்ஸ் டெல்ஸ் ஸ்டில் யூஸ்ஃபுல் டு சில்ட்ரன்?]</ref>

வேல்டாஃப் பள்ளியில், விசித்திரக் கதைகள் முதல் கிரேடு வகுப்பு குழந்தைகளின் படிப்பில் முக்கியப் பகுதியாக விசித்திரக் கதைகள் வைக்கப்பட்டுள்ளது. மனித முன்னேற்றத்தைப் பற்றிய ருடால்ஃப் ஸ்டெயினரின் ஆய்வு ஒன்று, ஆறு முதல் ஏழு வயது வரையுள்ள காலங்களில் கதை கூறல் மூலமாகவே ஒரு குழந்தை சிறப்பாகக் கற்றுக்கொள்ள முடியும் எனக் கூறுகிறது. விசித்திரக் கதைகளில் உள்ள முன்மாதிரித் தன்மை மற்றும் மாயாஜால இயல்பு ஆகியவை இந்த வயதில் உள்ள குழந்தைகளை வெகுவாகக் கவர்கிறது. வாய்வழிக் கதைகளின் பாரமரியத்தைப் பின்பற்றி வந்த விசித்திரக் கதைகளின் இயல்பு, குழந்தையின் பேச்சு விளக்கத்தை காட்சியாகக் கற்பனை செய்து பார்க்கும் திறனையும் கேட்ட கதையை நினைவில் வைத்துக்கொள்ளும் திறனையும் வளர்க்கிறது.

விசித்திரக் கதைகள் ஆக்கப் பூர்வமான கண்ணோட்டத்தில் அமைந்திருக்கின்றன என்றும் கருதலாம். ''அனலைஸிங் ப்ரோஸின்'' “த டொமைன் ஆஃப் ஸ்டைலில்” (The Domain of Style) ரிச்சர்டு லாமேன் பின்வருமாறு கூறுகிறார், “நாம் ஒன்றை எவ்வாறு கூறுகிறோம் என்பதே நாம் என்ன கூறுகிறோம் என்பதை நிர்ணயிக்கிறது”. விசித்திரக் கதைகள் குழந்தைகளின்குழந்தைகள் தகவல்தொடர்பின் புரிந்துகொள்ளல் திறனைப் பாதிக்கின்றன, மேலும் வாழ்க்கையைப் பற்றியும் புரிய வைக்கின்றன; அவை குழந்தைகளிடம் அன்பு, வாழ்க்கை, அற்புதங்கள் மற்றும் மகிழ்ச்சியான முடிவுகள் பற்றி உரைக்கின்றன. ரிச்சர்ட் லாமேன் தகவல்தொடர்பைப் பற்றி இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார், "உலகை நாம் செயலுள்ள தன்மையிலும் செயலற்ற தன்மையிலும் புரிந்துகொள்கிறோம்; 'முன்பே உள்ள' ஒரு உலகை நாம் மனதில் பதியவைத்துக்கொள்வதில்லைபதிய வைத்துக்கொள்வதில்லை. உலகைப் புரிந்துகொள்ள, அதைப் புரிந்து தொகுத்துப் புரிந்துகொள்ள, அதைப் பற்றி உணரவும் உதவுகிறது.”<ref>லேன்ஹாம், ''அனலைஸிங் ப்ரோஸ்'' , ப. 3.</ref> ஒரு குழந்தையின் இளம் மனது எளிதில் பாதிக்கக்கூடியது; அவர்கள் சிறு வயதில் என்ன பார்த்தாலும் என்ன கேட்டாலும் அது அவர்கள் வாழ்க்கையைப் பார்க்கும் கண்ணோட்டத்தை அது பாதிக்கிறது. பெற்றோர் அவர்களால் கூடுமானவரை தங்கள் குழந்தைகளுக்குக் கற்றுக்கொடுக்க முயற்சிக்கின்றனர், ஆனால் குழந்தைகளை எப்படி வளர்க்க வெண்டும் என்பதற்கான வழிகாட்டிப் புத்தகங்கள் எதுவும் இல்லை. பெற்றோர் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு அன்பு, உறவுகள் மற்றும் மகிழ்ச்சி பற்றிய வெவ்வேறு கண்ணோட்டங்களைக் கொடுக்க உதவக்கூடிய வகையிலான விசித்திரக் கதைகளைத் தேடலாம். ''தகவல்தொடர்பைப் பற்றிய பெர்ஸ்பெக்டிவ் ஆன் தியரி'' (Communication as…: Perspectives on Theory) என்னும் கட்டுரையில், ஜான் டர்ஹேம் பீட்டர்ஸ் இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார், "பெற்றோர் ஆயிரமாயிரம் முத்தங்களையும் கட்டளைகளையும் டாலர்களில் பணத்தையும் டையப்பர்களையும் செலவிடுகின்றனர், ஆனால் ஒரு சிறந்த மனிதனை உருவாக்க எது பயன்படும் எது பயன்படாது என்பதைத் தெரிந்துகொள்வதே இல்லை" வாழ்க்கையின் முதல் இரண்டு ஆண்டுகளிலேயே அதிக நிகழ்வுகள் நடக்கின்றன — அந்த வயதில் குழந்தைக்கு எந்தக் காட்சியிலும் இடம்பெறும் உரையாடல்கள் புரியாவிட்டாலும், அவை அந்த தொடர்பில் என்ன சொல்ல முயற்சிக்கிறார்கள் என்பதை கவனமாக அவதானிக்கின்றன. உணவூட்டுதல், பிடித்தல் மற்றும் ஒரு குழந்தையை மாற்றுதல் ஆகியவை பெரும்பாலும் எந்த உரையாடலும் இல்லாத செயல்களே, ஆனால் அவை ஆழமான தகவல்தொடர்பைக் கொண்டுள்ளவை. உரையாடல் என்பதை பரஸ்பர புரிதலுக்கான ஒருங்கிணைந்த முயற்சியாக இல்லாமல், இருத்தல் மற்றும் காலம் ஆகியவற்றின் பகிர்வு என வரையறுத்தால், இது போன்ற செயல்களை உரையாடல் செயல்கள் என்றே கூறலாம், ஆனால் இந்த இடைத்தொடர்புகளின் சீரற்ற இயல்பினால் — கவனித்துக்கொள்ளுதல் மற்றும் பார்த்துக்கொள்ளுதல் ஆகியவற்றுக்கான பரிமாற்றமாக பலமற்ற மற்றும் சங்கடமற்ற அன்பு பரிமாறப்படுதல் என்னும் இந்நிகழ்வுகள் இன்னும் பொருத்தமான மாதிரியை உருவாக்குகிறது."<ref name="Peters">பீட்டர்ஸ், ''கம்யூனிகேஷன் ஆஸ்...: பெர்ஸ்பெக்டிவ்ஸ் ஆன் தியரி'' , ப. 216.</ref> குழந்தையாக இருக்கையில் நாம் வளர்வதன் பயங்கரங்களிலிருந்து தப்பித்துக்கொள்ளவும் மறக்கவுமே முயற்சிப்போம், அப்போது தான் மீண்டும் அந்த அனுபவங்கள் நமக்கு நிகழாமல் பார்த்துக்கொள்வோம். மறத்தல் என்பது கற்றலின் ஒரு பகுதியாகும். வெளிப்படுத்தல் என்பது அதனுடன் ஒப்பிடுகையில் அரிதானதே ஆகும். உண்மையில், பல் சூழல்களில் நாம் பெறுபவற்றில்பெறுகிற பெரும்பாலான அனுபவங்கள் நமது மனதில் பதிவதில்லை: நிகழ்காலத்தின் ஒரு தருணம் நாம் வாழ்க்கை முழுவதும் பகுப்பாய்வு செய்யத்தக்க உணர்வை வழங்குகிறது.”<ref name="Peters"></ref> விசித்திரக் கதைகள் குழந்தைகளின் வர இருக்கும் ஆண்டுகளில் குழந்தைகளுக்கு உதவிக் குறிப்பு அம்சங்களாகப் பயன்படும். குழந்தைகள், அவர்கள் வாழ்க்கையை எப்படிப் புரிந்துகொண்டனர் மற்றும் வாழ்க்கையில் அவர்கள் என்ன பெறப்போகிறார்கள் என்பதையும் காண்பிக்க உதவியாக விசித்திரக் கதைகள் இருக்கின்றன. விசித்திரக் கதைகள் ஒவ்வொரு மனிதர்களுடனும் வெவ்வேறு விதமாக தொடர்புகொள்கின்றன; ஒரு விசித்திரக் கதை நம்மிடம் என்ன கூறுகிறது என்பதை உணர்வதும் வெளிப்படுத்துவதும் நம்மைப் பொறுத்தது. தகவல்தொடர்பை வெவ்வேறு அர்த்தங்கள் மற்றும் புரிதல் விளக்கங்கள் மூலமாகப் புரிந்துகொள்ளுதலே ஆக்கப்பூர்வமான கண்ணோட்டமாகும். விசித்திரக் கதைகளுக்கு பல பதிப்புகளும் புரிதல் விளக்கங்களும் உள்ளன.

சமகால இலக்கியத்தில், பல ஆசிரியர்கள் பல காரணங்களுக்காக விசித்திரக் கதைகளின் பல வடிவங்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்,. விசித்திரக் கதை வழங்கும் சிறிய சட்டகத்திலிருந்து மனித நிலையை ஆய்வு செய்தல் அதில் ஒரு காரணமாகும்.<ref>ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்ளாசிக்கல் ஃபேரி ட்ஏல்ஸ் அண்ட் ட்ஹேர் ட்ரெடிஷன்'' அண்ட் சோ ஆன்!, ப. 24–25.</ref> சில ஆசிரியர்கள் சம கால சொற்பொழிவில் கற்பனை அம்சத்தை மீண்டும் உருவாக்க முயற்சித்துள்ளனர்.<ref>க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூட், "ஃபேரிடேல்," ப. 333.</ref> சில எழுத்தாளர்கள் விசித்திரக் கதைகளைப் நவீன விவகாரங்களுக்காகப் பயன்படுத்துகின்றனர்;<ref>மார்ட்டின், ப. 41.</ref> ஒரு கதையில் அமைந்துள்ள உளவியல் நாடகத்தைப்[ பயன்படுத்துதலும் இதில் அடங்கும், அதற்கு ராபின் மெக்கின்லே ''டாங்கிஸ்கின்'' (Donkeyskin) கதையை ''டியர்ஸ்கின்'' என்ற பெயரில் நாவலாகப் படைத்தது ஓர் எடுத்துக்காட்டாகும்,. அந்த நாவலில் ஒரு தந்தை தனது மகளை தவறாகப் பயன்படுத்தி துன்புறுத்தியதைப் பற்றிய வலியுறுத்தல் அதிகமாக இருந்தது.<ref name="Pilinovsky">ஹெலன் பிலினோவ்ஸ்கி, [http://www.endicott-studio.com/rdrm/fordnky.html "டாங்கிஸ்கின், டியர்ஸ்கின், ஆலெர்லெய்ரா: த ரியாலிட்டி ஆஃப் த ஃபேரி டேல்"]</ref> சில நேரங்களில், குறிப்பாக குழந்தைகள் இலக்கியத்தில், விசித்திரக் கதைகள் நகைச்சுவை உணர்வுக்காக சிறு திருப்பங்களுடன் மீண்டும் கூறப்பட்டுள்ளன, ''த ஸ்டிங்கி சீஸ் மேன்'' என்ற ஜான் செயிஸ்காவின் கதையும் ''த ASBO ஃபேரி டேல்ஸ்'' என்ற கிரிஸ் பில்பிமின் படைப்பும் எடுத்துக்காட்டாகும். விசித்திரக் கதைகள் இடம்பெறும் உலகம் ஒரு பொதுவான நகைச்சுவை மூலக் கருத்தாக உள்ளது, மேலும் இதில் கதாப்பாத்திரங்கள் கதையில் அவர்களின் பங்கைப் பற்றித் தெரிந்துள்ளனர்,<ref>ப்ரிக்ஸ், ப. 195.</ref> திரைப்பட வரிசையான ஷ்ரெக் இது போன்றதாகும்.

பிற ஆசிரியர்கள் மேலோங்கிய ஐரோப்பிய மயமான ஆணாதிக்கம் மிகுந்த அம்சம் கொண்ட விசித்திரக் கதைகளின் பல கலாச்சார அல்லது பெண்ணிய மறுமதிப்பீடுகள் போன்ற குறிப்பிட்ட மூலக்கருத்துகளைக் கொண்டிருக்கலாம், இது பழைய கதைகூறலின் விமர்சனமாகவும் விளங்குகிறது.<ref>ஜிப்ஸ், ''த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்: ஃப்ரம் என்ச்சேண்டட் ஃபாரஸ்ட்ஸ் டு த மாடன் வோர்ல்டு'' , ப. 251–52.</ref> குறிப்பாக டேம்சல் இன் டிஸ்ட்ரெஸ் வடிவம் பல விமர்சகர்களால் கடுமையாக தாக்கி விமர்சிக்கப்பட்டது. இந்த கதாப்பாத்திரத்தை நிராகரித்த, கதைகூறல் சார்ந்த எதிர்த்திசையம்சத்திற்கான எடுத்துக்காட்டுகள் ''த பேப்பர்பேக் ப்ரின்சஸ்'' என்னும் ராபர்ட் முன்ச்சின் சித்திரப் புத்தகம் ஆகும்,. அது குழந்தைகளுக்காக உருவாக்கபப்ட்டது, அதில் ஒரு இளவரசி ஓர் இளவரசனைக் காப்பாற்றுவாள், இதற்கு மற்றொரு எடுத்துக்காட்டு ஏஞ்சலா கார்ட்டெரின் ''த ப்ளடி சேம்பர்'' (Bloody Chamber) கதையாகும், அதில் பல விசித்திரக் கதைகள் ஒரு பெண்ணிக்பெண்ணின் கருத்துக்கோணத்திலிருந்து விளக்கப்பட்டிருக்கும்.

இந்த வகையின் ஒரு சுவாரஸ்யமான பயன், ''டிஃபென்ஸ் AT&amp;L'' என்ற இராணுவ தொழில்நுட்பப் பத்திரிகையில் நிகழ்ந்தது. அது ''ஆப்டிமைஸிங் பை-மோடல் சிக்னல்/நாய்ஸ் ரேஷியோஸ்'' என்ற தலைப்பில் ஒரு விசித்திரக் கதையை வெளியிட்டது. மாஜ். டேன் வார்டு (USAF) எழுதிய இந்தக் கதையில், ஆப்பரேட்டர்களுக்கும் தொழில்நுட்ப உருவாக்குநர்களுக்கும் இடையேயான தகவல்தொடர்பு துண்டிக்கப்படுவதை விளக்க கார்பிள் எனப்படும் விசித்திரக் கதை பயன்படுத்தப்படுகிறது.<ref>டி. வார்டு, {{PDFlink|[http://www.dau.mil/pubs/dam/09_10_2005/ward_so05.pdf ''Optimizing Bi-Modal Signal to Noise Ratios: A Fairy Tale'']|304&nbsp;[[Kibibyte|KiB]]<!-- application/pdf, 312144 bytes -->}}, ''டிஃபென்ஸ் AT&amp;L'' , செப்டம்பர்/அக்டோபர் 2005.</ref> வார்டின் கட்டுரை ஜியார்ஜ்ஜார்ஜ்f மெக்டொனால்டின் தாக்கத்தை அதிகம் கொண்டிருந்தது.

விசித்திரக் கதைகளுக்கும் விசித்திரக் கதையின் வடிவமைப்புகளைப் பயன்படுத்தும் கற்பனைக் கதைகளுக்கும் இடையே விதியை உருவாக்குவது கடினமாக இருக்கலாம்,. ஆனால் ஒரே ஆசிரியரின் படைப்பிலும்படைப்பில் இவற்றுக்கிடையேயான வேறுபாடு தெளிவாகிறது: ஜியார்ஜ்ஜார்ஜ் மெக்டொனால்டின் ''லிலித்'' மற்றும் ''ஃபேண்ட்டஸ்டிஸ்'' ஆகிய கதகள்கதைகள் கற்பனைக் கதைகளின் வகையின்கீழ்கீழ் வருகின்றன, ஆனால் அவரது "த லைட் ப்ரின்சஸ்", "த கோல்டன் கீ" மற்றும் "த வைஸ் வுமன்" ஆகியவை பொதுவாக விசித்திரக் கதைகள் என்றே அழைக்கப்படுகின்றன. விசித்திரக் கதைகளின் கற்பனைக் கதைகளில் பிற கற்பனைக் கதைகள் போலவே உரைநடையை எழுதும் நாவல் முறை, கதாப்பாத்திர அமைப்பு அல்லது அமைப்பு ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துவதே இவற்றுக்குள்ள வேறுபாட்டை உணர்த்துகின்றன.<ref>டயானா வேகனார், ''த ஹில்ஸ் ஆஃஒப் ஃபாரவே: அ கைடு டு ஃபேண்டஸி'' , பா. 22–23, 0-689-10846-X.</ref>

விசித்திரக் கதைகள் பெருமளவில் நாடகமாக்கப்பட்டுள்ளன; இவ்வாறு நிகழ்ந்ததற்கான பதிவுகள் காமெடியா டெல்'ஆர்ட்டே(commedia dell'arte), <ref>க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூட், "காமெடியா டெல்'ஆர்டி", ப. 219.</ref> மற்றும் பிற்காலத்தில் பேண்ட்டோமைம் ஆகியவற்றில் உள்ளன.<ref>க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூட், "காமெடியா டெல்'ஆர்டி", ப. 745.</ref> [[சினிமா]]வின் வருகையால் சிறப்பு விளைவுகள் மற்றும் அனிமேஷன் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தி இந்தக் கதைகளை இன்னும் நேர்த்தியாக வழங்க முடிந்தது; 1937 இல்ஆம் ஆண்டில் வந்த டிஸ்னி திரைப்படமான ''ஸ்னோ ஒயிட் அண்ட் செவன் ட்வார்ஃப்ஸ்'' (Snow White and the Seven Dwarfs) விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் கற்பனைக் கதைகளுக்கும் கூட ஒரு புதிய தொடக்கமாக அமைந்தது.<ref name="Grant"></ref> டிஸ்னியின் பிற முந்தைய முழு நீளப் படங்களும் ''ஸ்னோ ஒயிட்'' டும் உண்மையில் பெரியவர்களை மனதில் கொண்டும் உருவாக்கப்பட்டன என்றாலும், டிஸ்னியின் இந்தத் திரைப்படத்தின் தாக்கத்தினால் இந்த வகை குழந்தைகளுக்கானதாக உருப்பெற்றது, மேலும் பல நாட்டுப்புற விசித்திரக் கதைகளில் இடம்பெறும் வலி துன்பம் மற்றும் சில நேரங்களில் மகிழ்ச்சியற்ற முடிவுகள் ஆகியவற்றுக்கு மாறாக இந்த நிறுவனம் எல்லாமே சரியாக முடிவது போலவே எடுத்துள்ளது என்ற விமர்சனத்துக்குள்ளானது.<ref name="Pilinovsky"></ref>

திரைப்படமாக்கப்பட்ட பல விசித்திரக் கதைகள் பெரும்பாலும் பிரதானமாக குழந்தைகளுக்காகவே உருவாக்கப்பட்டன, இதில் டிஸ்னியின் பிற்கால படைப்புகள் முதல் பெரிய பட்ஜட்டில் ரஷிய நாட்டுப்புறக் கதைகளைப் பயன்படுத்தி முதல் முதலில் எடுக்கப்பட்ட சோவியத் திரைப்படமான அலெக்சாண்டர் ராசின் ''வாசில்லிசா த பியூட்டிஃபுல்'' (Vasilissa the Beautiful) கதையின் மறுபடைப்பு வரை அடங்கும்.<ref>ஜேம்ஸ் க்ரஹாம், [http://www.endicott-studio.com/crossroads/crBabaYagaF.html "பாபா யாகா இன் ஃபில்ம்"]</ref> பிற நிறுவனங்கள், ''லேபிரிந்த்'' <ref>ரிச்சர்டு ஸ்கெயிப், [http://www.moria.co.nz/fantasy/labyrinth.htm ரிவியூ ஆஃப் ''லேபிரிந்த்'' ] ''மை நெய்பர் டொட்டோரோ'' </ref> மற்றும் மைக்கேல் ஆஸ்லெட்டின் திரைப்படங்கள் போன்ற படைப்புகளில் தற்கால வாழ்வுடன் மிகவும் பொருத்தமாக இருக்கக்கூடியவகையில்இருக்கக்கூடிய வகையில் செண்டிமெண்ட்டுடன் கூடிய புதிய கதைகளை உருவக்க விசித்திரக் கதைகளின் மரபைப் பயன்படுத்தியுள்ளன.<ref>ட்ராஜென், ப. 264.</ref>

சித்திரப்படத் தொடர்கள் மற்றும் அனிமேஷன் TV தொடர்களில், ''த சேண்ட்மேன்'' , ''ரெவல்யூஷனரி கேர்ல் உட்டேனா'' , ''ப்ரின்சஸ் டுட்டு'' , ''ஃபேபில்ஸ்'' அண்ட் ''மார்'' ஆகிய அனைத்து கதைகளும் வெவ்வேறு அளவுகளில் தரநிலையான விசித்திரக் கதைகளின் அம்சங்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளன,. ஆனால் நீளமான விளக்கம் தேவைப்படுகின்றன்தேவைப்படுகின்ற வரையறுக்கப்பட்ட இடங்கள் மற்றும் கதாப்பாத்திரங்களின் காரணமாக மிகத் துல்லியமாக இவை விசித்திரக் கற்பனைக் கதைகள் என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

லுச்சினோ விஸ்காண்டியின் ''லீ நோட்டி பயான்ச்சி'' (Le Notti Bianche) என்னும் திரைப்படத்தை மிகவும் நவீன சினிமாத்தனமான விசித்திரக் கதைகள் எனக் கூறலாம், அதில் மார்செல்லோ மாஸ்ட்ரோயியான்னி சூப்பர் ஸ்டாராவதற்கு முன்பு நடித்திருந்தார். அதில் விசித்திரக் கதைகளின் காதல் நயமிக்க பல அம்சங்களைக் கொண்டிருந்தது, இருப்பினும் அது இரண்டாம் உலகப்போருக்குப் பிந்தைய [[இத்தாலி]]யில் நிகழ்வதாக அமைந்து யதார்த்தமாக முடிகிறது.

விசித்திரக் கதைகளை ஒப்பிட்டுப் பார்க்கையில் பல விசித்திரக் கதைகள் ஒன்றுக்கொன்று, ஒன்றே போலான பொதுவான அம்சங்களைக் கொண்டிருப்பதைக் காண முடியும். இவற்றில் மிகவும் பிரபலான இரண்டு வகைப்பாடுகள், ஸ்டித் தாம்சனால் ஆர்னே-தாம்சன் வகைப்பாட்டு முறை என்று மறுஆய்வு செய்யப்பட்ட ஆண்ட்டி ஆர்னேவின் வகைப்பாடும் விளாடிமிர் ப்ராப்பின் ''நாட்டுப்புறக் கதைகளின் உருவியல் வகைப்பாடு'' ம் ஆகும்.

''சிண்ட்ரெல்லா'' , ''த ஒண்டர் பிர்ச்'' , ''த ஸ்டோரி ஆஃப் டேம் அண்ட் கேம்'' , ''யீ க்ஸியான்'' மற்றும் ''அஸ்ச்சென்புட்டெல்'' ஆகிய கதைகளின் மேற்படி பகுப்பாய்வு, அக்கதைகளில் வரும் கதாநாயகிகள் வழக்கமாக மாற்றாந்தாயால் (சித்தி) கொடுமைப்படுத்தப்படுவார்கள், அவர்கள் எந்த நிகழ்ச்சிகளிலும் பங்கேற்க அனுமதிக்கப்படமாட்டார்கள்,. மேலும் ''ஃபேர், ப்ரௌன் அண்ட் ட்ரெம்ப்ளிங்'' மற்றும் ''ஃபினெட்டே செண்ட்ரான்'' கதைகளில் அவர்கள் தங்கள் சகோதரிகளால் அல்லது பிற பெண்களால் கொடுமைப்படுத்தப்படுவார்கள் எனக் காண்பிக்கிறது, மேலும் இந்தக் கதைகள் 510A என்று குழுப்படுத்தப்படுகின்றன; அதுவே ''கேப் ஓ'ரஷஸ்'' , ''கேட்ஸ்கின்'' மற்றும் ''அல்லெர்லெய்ரா'' ஆகிய கதைகளில் கதாநாயகிகள் தங்கள் தந்தையரின் கொடுமையால் வீட்டில் துன்புறுத்தப்படுவர், எங்கும் செல்லாமல் சமையலறையிலேயே வேலை செய்துகொண்டிருக்கும்படி கட்டாயப்படுத்தப்படுவர், இவ்வகைக் கதைகள் 510B என குழுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. ஆனால், ''கேட்டி உடன்க்ளோக்'' கதையில், கதாநாயகி தனது மாற்றாந்தாயால் துன்புறுத்தப்பட்டு, சமையலறையிலேயே வேலை செய்துகொண்டிருக்கக் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டு கொடுமைப்படுத்தப்படுவாள், ''டேட்டர்கோட்ஸ்'' கதையில் கதாநாயகிக்கு நடன நிகழ்ச்சிகளுக்கு செல்வதற்கு தனது தாத்தாவால் அனுமதி மறுக்கப்படும். இந்த அம்சங்கள் 510 இன் இரண்டு குழுக்களிலுமே பொதுவாகக் காணப்படுகின்றன என்ற அடிப்படையில், சித்தியே வில்லியாக இருப்பதால் ''கேட்டி உடன்க்ளோக்'' கதை 510A இன் கீழும், தாத்தா கதாப்பாத்திரம் தந்தையின் பங்கை ஏற்பதால் ''டேட்டெர்கோட்ஸ்'' கதை 510B வகையின் கீழ் குழுப்படுத்தப்படுகிறது.

இந்த முறையில் ஒரு குறைபாடு உள்ளது, ஒரு கதையின் உட்பகுதிகளை தனி மூலக்கருத்துகளாக வகைப்படுத்த முடியாததே அந்தக் குறையாகும். ''ரேப்பன்ஸல்'' (Rapunzel) கதை 310 (த மெய்டன் இன் த டவர்) எனும்என்னும் வகையைச் சேர்ந்ததாகும்,. ஆனால் ''[[புட்டோக்கி|''புட்டோக்கி'']] '' கதையைப் போன்று, இக்கதையில் திருடப்பட்ட உணவுக்கு பதிலாக குழந்தையைக் கேட்கும் நிகழ்ச்சியைக் கொண்டு தொடங்கும்; ஆனால் புட்டோக்கி மெய்டன் இன் த டவர் கதையல்ல, அதே சமயம் பொறாமைக் குணம் கொண்ட மாற்றாந்தாயைக் கொண்டு தொடங்கும் ''த கேனரி ப்ரின்ஸ்'' கதை ஒரு மெய்டன் இன் த டவர் கதையாகும்.

இம்முறையில் பொதுவான கூறுகளையும் வலியுறுத்துகிறது, அதுவும் வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் ''த ப்ளேக் புல் ஆஃப் நோர்ரவே'' (The Black Bull of Norroway) கதையை ''பியூட்டி அண்ட் த பீஸ்ட்'' (Beauty and the Beast) கதையைப் போலவே விவரிக்கும் அளவுக்கு பொதுவான அம்சங்களைப் பற்றியது. இது ஒரு குறுக்குவழியாக பயன்மிக்கதாக இருக்கும், ஆனால் கதையின் விவர நுணுக்கங்களை இது அழித்து நீக்கிவிடவும் முடியும்.<ref>டாக்கின், ப. 18.</ref>

ஆர்னே-தாம்சன் வகைப் பகுப்பாய்வை கதைகளில் மூலக் கருத்துகளின் ''பங்களிப்பைப்'' புறக்கணித்ததற்காக விமர்சித்தும்விமர்சனம் செய்து பயன்படுத்தப்பட்ட மூலக்கருத்துகள் தெளிவாக வேறுபடுத்தப்படவில்லை என்பதாலும்,<ref>ப்ராப், ப. 8–9.</ref> அவர் ஒவ்வொரு கதாப்பாத்திரமும் நடிப்பும் பூர்த்தி செய்த ''பங்களிப்பைப்'' பற்றி ஆய்வு செய்வதற்காக கதைகளை பகுப்பாய்வு செய்து, ஒரு கதையானது முப்பத்தோரு கூறுகள் மற்றும் எட்டு வகைக் கதாப்பாத்திரங்களக்கதாப்பாத்திரங்களைக் கொண்டமைந்துள்ளது என முடிவு செய்தார். அனைத்து கதைகளுக்கும் அனைத்து கூறுகளும் அவசியமில்லை என்னும் நிலையில் அவை தோன்றும் போதும் வெவ்வேறு வரிசையிலேயே இருந்தன, ஒவ்வொரு தனிக் கூறையும் இரு முறை இல்லாமலாக்கலாம், அதனால் அது மூன்று முறை தோன்றலாம்,. ''ப்ரதர் அண்ட் சிஸ்டர்'' கதையில் வசியம் செய்யப்பட்ட ஓடையில் இரு முறை நீரருந்துவதைத் தடுக்கும் போது, அது அவனை வசியம் செய்யும் மூன்றாவது கூறாகிறது.<ref>ப்ராப், ப. 74.</ref>

இது போன்ற ஒரு கூறு ''வழங்குநராக'' உள்ளது, அது கதாநாயகனைச் சோதித்த பிறகு அவனுக்கு மாயாஜால சக்தியைக் கொடுக்கிறது.<ref>ப்ராப், ப. 39.</ref> ''த கோல்டன் பர்ட்'' (The Golden Bird) கதையில் பேசும் [[நரி]], கதாநாயகனை ஒரு ஹோட்டலுக்குள் நுழையவேண்டாம் என எச்சரிப்பதன் மூலம் அவனைச் சோதித்து, அவன் வெற்றிபெற்ற பிறகு அவனுக்கு அவனது தேடலை அடைவதற்கான உதவிகளை வழங்குகிறது; ''த பாய் ஹூ ட்ரியூவ் கேட்ஸ்'' (The Boy Who Drew Cats) கதையில், பாதிரியார் கதாநாயகனை சிறு இடங்களில் தங்கச் சொல்வார், அந்த இடங்கள் தீய சக்திகளிலிருந்து அவனுக்குப் பாதுகாப்பளிக்கும்; ''[[சிண்ட்ரெல்லா]]'' கதையில், மாய சக்தியுள்ள தேவதை சிண்ட்ரெல்லா நடன நிகழ்ச்சியில் பங்குபெறத் தேவையான ஆடைகளை வழங்குகிறார்,. இதே போல ''பாவாங் புட்டி பவாங் மேரா'' (Bawang Putih Bawang Merah) மற்றும் ''த ஒண்டர்ஃபுல் பிர்ச்'' (The Wonderful Birch) கதைகளில் அவர்களின் தாயாரின் ஆவிகள் வழங்குகின்றன; ''த ஃபாக்ஸ் சிஸ்டர்'' (Fox Sister) கதையில் ஒரு புத்தத் துறவி நரியின் ஆவியிலிருந்து பாதுகாத்துக்கொள்ள உதவும் மந்திரப் புட்டிகளை ஒரு சகோதரர்களுக்கு வழங்குகிறார். இந்தப் பாத்திரங்கள் இன்னும் சிக்கலாக இருக்கக்கூடும்.<ref>ப்ராப், ப. 81–82.</ref> ''த ரெட் எட்டின்'' (The Red Ettin) கதையில் இந்தக் கதாப்பாத்திரம் தாயாக உள்ளது, அதில் அந்தத் தாய் தனது மகனான கதாநாயகனுக்கு பயணத்திற்கான கேக்கை முழுவதும் சாபத்துடன் வழங்குகிறால்வழங்குகிறாள் அல்லது அதில் பாதியை ஆசீர்வாதத்துடன் வழங்குகிறார், இந்தப் பாதியை அவன் உண்ணும் போது தேவதையின் அறிவுரை அவனுக்குக் கிடைக்கும்; ''மிஸ்டர் சிமிக்டாலி'' கதையில் சூரியன், சந்திரன் மற்றும் நட்சத்திரங்கள் அனைத்தும் கதாநாயகிக்கு மாயாஜால சக்திகளை வழங்கும். வழங்கும் கதாப்பாத்திரமாகவே எப்போதும் இல்லாத பாத்திரங்கள் வழங்குபவராக செயல்படலாம்.<ref>ப்ராப், ப. 80–81.</ref> ''கல்லோ அண்ட் த கோப்ளின்ஸ்'' (Kallo and the Goblins) கதையில், வில்லனான கோப்ளின்ஸ் கூட கதாநாயகிக்கு அன்பளிப்புகளை வழங்குகிறார், ஏனெனில் அதில் சூழ்ச்சி நிறைந்திருக்கும்; ''ஸ்கிப்பெயிட்டேரோ'' (Schippeitaro) கதையில் தீய [[பூனை]]கள் தங்கள் ரகசியத்தைத் தெரியாமல் கதாநாயகனிடம் வெளிப்படுத்திவிடும், இதனால் அவனால் அவற்றை எளிதில் வெற்றிகொள்ளமுடியும்அவனால் வெற்றிக் கொள்ளமுடியும். ''த ஸ்டோரி ஆஃப் த யூத் ஹூ வெண்ட் ஃபோர்த் டு லர்ன் வாட் ஃபியர் வாஸ்'' (The Story of the Youth Who Went Forth to Learn What Fear Was) கதை போன்ற பிற யூத் விசித்திரக் கதைகளில் இது போன்ற சக்திகளை வழங்கும் கதாப்பாத்திரங்கள் இல்லை.

இந்தப் பகுப்பாய்வு தொனி, மனநிலை, பாத்திரங்கள் மற்றும் உண்மையில் ஒரு விசித்திரக் கதையை மற்றொன்றிலிருந்ந்துமற்றொன்றிலிருந்து வேறுபடுத்திக்காட்டும் அம்சங்கள் எதையுமே புறக்கணிப்பதாக விமர்சிக்கப்பட்டுள்ளது.<ref>[http://www.brown.edu/Courses/FR0133/Fairytale_Generator/propp.html விளாடிமிர் ப்ராப்ஸ்' தியரிஸ்]</ref>

பல விசித்திரக் கதைகள் அவர்களின்அவைகளின் தேவைக்கேற்பவே புரிந்து விளக்கப்பட்டுள்ளன. ''ஹான்சல் அண்ட் க்ரெட்டெல்'' (Hansel and Gretel), ''ஸ்லீப்பிங் பியூட்டி'' (Sleeping Beauty) மற்றும் ''த ஃப்ராக் கிங்'' (The Frog King) ஆகியவை உள்ளிட்ட பல விசித்திரக் கதைகள் சூரியப் புராணங்கள் என ஒரு புராணபுராணப் புரிதல்விளக்கம்புரிதல் விளக்கம் கூறுகிறது; இவ்வகைப் புரிதல் விளக்கம் இப்போது அவ்வளவு பிரபலமாக இல்லை.<ref>டாட்டர், ''த ஹார்ட் ஃபேக்ட்ஸ் ஆப்ஃ த க்ரிம்ஸ்' ஃபேரி டேல்ஸ்'' , ப. 52.</ref> பல விசித்திரக் கதைகள் பிராய்டியல் (Freudian), ஜங்கியல் (Jungian) மற்றும் பிற முறை [[உளவியல்]] பகுப்பாய்வுக்கும் உட்படுத்தப்பட்டுள்ளன, ஆனால் எந்த ஒரு புரிதல் விளக்க முறையும் சிறப்பானதாக நிலைபெறவில்லை.

அறிவியல் பூர்வ பகுப்பாய்வுகள், உண்மையில் கதைக்கு முழுமைத் தன்மை வழங்கும் அம்சங்களாக இல்லாத மூலக் கருத்துகளுக்கு அதிக முக்கியம் தருவதாக அவை விமர்சனத்துக்குட்பட்டுள்ளன; ஒரு கதையின் உரையை வரையறுக்கப்பட்ட உரையாகக் கருதி அந்தக் கதை பல முறை வெவ்வேறு வகைகளில், மறுமுறை கூறப்படும் செயலினால் இது நிகழ்கிறது.<ref>ஆல்லன் டண்டஸ், "இண்டர்ப்ரெட்டிங் லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹுட் சைக்கோஅனாலிட்டிகலி", ப. 18–19, ஜேம்ஸ் எம். மெக்க்ளேஎத்தரி, ஆசிரியர்., ''த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம் அண்ட் ஃபோக்டேல்'' , ISBN 0-252-01549-5.</ref> ''ப்ளூபியர்டு'' மாற்ற வகைகளில், ஒரு மனைவியின் ஆர்வம், முட்டை உடைவதனால் அல்லது அவள் அணிந்துள்ள ரோஜா மலர் பாடும் பாட்டினால், இரத்தக் கறை படிந்த சாவியினால் தெரிந்துவிடுகிறது, இது கதையையும் பாதிப்பதில்லை, ஆனால் துல்லியமான கதை நோக்கமே கதைக்கு முழுமைத் தன்மையை அளிப்பதற்கு அவசியமாகும் என குறிப்பிட்ட மாற்ற வகைகளின் புரிதல் விளக்கங்கள் உறுதியாகக் கூறுகின்றன.<ref>டாட்டர், ''த ஹார்ட் ஃபேக்ட்ஸ் ஆப்ஃ த க்ரிம்ஸ்' ஃபேரி டேல்ஸ்'' , ப. 46.</ref>

பிற வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் கதைகளை வரலாற்று ஆவணங்களாக புரிந்து வழங்கியுள்ளனர். பல ஜெர்மானிய வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் முற்காலத்திலிருந்தே இந்தக் கதைகள் பாதுகாக்கப்பட்டு வருகின்றன என நம்புகின்றனர், பழங்கால பாரம்பரியங்களை விளக்க அவர்கள் க்ரிம்ஸின் கதைகளைப் பயன்படுத்தினர்.<ref>ஜிப்ஸ், ''த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்: ஃப்ரம் என்ச்சேண்டட் ஃபாரஸ்ட்ஸ் டு த மாடன் வோர்ல்டு'' , ப. 48.</ref> பிற வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் தீய மாற்றாந்தாயின் பாத்திரத்தை வரலாற்று ரீதியில் விளக்கியுள்ளனர்: இதில் பல பெண்கள் குழந்தைப் பிறப்பின் போது இறந்துவிடுவர், அவர்களின் கணவர்கள் மறுமணம் செய்துகொள்வார்கள், புதிய மாற்றாந்தாய்கள் சொத்துக்காக தங்கள் முதல் தாரத்தின் குழந்தைகளைத் துன்பப்படுத்துவார்கள்துன்புறுத்துவார்கள்.<ref>மேரினா வார்னர், ''ஃப்ரம் த பீஸ்ட் டு த ப்ளாண்டு: ஆன் ஃபேரி டேல்ஸ் அண்ட் தேர் டெல்லர்ஸ்'' , ப. 213. ISBN 0-374-15901-7.</ref>

* ஜியோவான்னி ஃப்ரான்ஸிஸ்கோ ஸ்ட்ரேப்பரோலா (இத்தாலி, 16ஆம் நூற்றாண்டுநூற்றாண்0டு)