விசித்திரக் கதை: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

குறைந்தபட்ச தொழில்நுட்பச் சூழலில் இந்தச் சொல்லானது, "விசித்திரக் கதைகளின் முடிவு" (சுபமான முடிவு)<ref>[http://m-w.com/dictionary/fairy%20tale மெரியம்-வெப்ஸ்டர் டெஃபனெஷன் ஆஃப் "ஃபேரி டேல்"]</ref> அல்லது "விசித்திரக் கதைகளின் காதல்" (இருப்பினும் அனைத்து விசித்திரக் கதைகளும் முடிவில் மகிழ்ச்சியாக முடிவதில்லை) போன்ற அம்சங்களைக் கொண்டு, வழக்கத்திற்கு மாறான மகிழ்ச்சிக்கான ஆசிர்வாதத்தைப் பெறுதல் போன்றவற்றை விவரிக்கவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பேச்சு வழக்கில், "'''விசித்திரக் கட்டுக்கதை''' " அல்லது "விசித்திரக் கதை" என்பது எந்த ஒரு கற்பனை மிகுந்த கதையையும் குறிக்கலாம்.

அரக்கர்கள் மற்றும் [[மந்திரவாதி]]கள் உண்மையாக இருப்பதாக நம்பப்படும் கலாச்சாரங்களில் விசித்திரக் கதைகளும் செவிவழிக் கதைகளும் கலந்திருக்கலாம். அந்த செவிவழிக் கதைகளின் கதைகூறல் விதமானது, கேட்பவருக்கும் கூறுபவருக்கும் வரலாற்று உண்மையின் அடிப்படையில் அமைந்திருப்பது போலவே தோன்றக்கூடிய வகையில் அமைந்திருக்கும். இருப்பினும், செவிவழிக் கதைகள் மற்றும் புராணங்களைப் போல் இல்லாமல், இவற்றில் [[மதம்]] மற்றும் இடங்கள், மக்கள் மற்றும் நிகழ்ச்சிகள் தொடர்பான மூட நம்பிக்கையின் அடிப்படையிலான அம்சங்களைத் தவிர்த்து வேறெதுவும் இருக்காது; அவை உண்மையான காலத்தில் அல்லாமல் முன்பொரு காலத்தில் நடந்த சம்பவமாகவே கூறப்படும்.<ref>கேத்தரின் ஆரென்ஸ்டெயின், ''லிட்டில் ரைடிங் ஹுட் அன்க்லொக்டு'' , ப. 9. ISBN 0-465-04125-6</ref>

வாய்வழிக் கதைகள் மற்றும் எழுத்து வடிவக் கதைகள் ஆகிய இரண்டு வடிவத்திலும் விசித்திரக் கதைகள் காணப்படுகின்றன. எழுத்து வடிவங்கள் மட்டுமே இருக்க முடியும் என்ற காரணத்தினால், விசித்திரக் கதைகளின் வரலாறானது சரியாக அறிவது கடினமாக உள்ளது. இருப்பினும், எழுத்துப் படைப்புகளின் ஆதாரங்களின் படி, விசித்திரக் கதைகளானவை ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக இருந்து வருவதாகக் குறிக்கின்றன. இது ஒரு வகையாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை என்றாலும், அவற்றுக்கான விசித்திரக் கதைகள் (ஃபேரி டேல்ஸ்) என்ற பெயரை முதன் முதலில் பயன்படுத்தியவர் மெடாமே டி'அல்னாய் (Madame d'Aulnoy) என்பவர் தான். இன்றைய விசித்திரக் கதைகள் எல்லாம் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு உலகின் பல பகுதிகளில் பல்வேறு கலாச்சாரங்களில் சிறிதளவு வேறுபாடுகளுடன் இருந்த கதைகளிலிருந்து உருவானவையே.<ref>க்ரே, ரிச்சர்டு. [http://www.telegraph.co.uk/science/science-news/6142964/Fairy-tales-have-ancient-origin.html "ஃபேரி டேல்ஸ் ஹேவ் ஏன்ஷியண்ட் ஆரிஜின்."] Telegraph.co.uk. 5 செப்டம்பர் 2009.</ref> விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் அதிலிருந்து உருவான படைப்புகள் ஆகியவை இன்றும் எழுதப்பட்டு வருகின்றன.

பழைய விசித்திரக் கதைகள் பெரியவர்களுக்கும் குழந்தைகளுக்காகவும் என்றே உருவாக்கப்பட்டவை,. ஆனால் ''ப்ரீஷியஸ் வகை எழுத்தாளர்களின்'' (writings of the précieuses) எழுத்துகளைப் போல குழந்தைகளுடன் இணைக்கப்பட்டு விட்டன; க்ரிம் (Grimm) சகோதரர்கள் தங்கள் தொகுப்பிற்கு ''சில்ட்ரன்'ஸ் அண்ட் ஹௌஸ்ஹோல்ட் டேல்ஸ்'' (Children's and Household Tales) எனப் பெயரிட்டனர். ஆனால் காலப்போக்கில் இக்கதைகளுடன் குழந்தைகளுக்கு உள்ள இணைப்பே உறுதியாக வளர்ந்தது.

வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள், விசித்திரக் கதைகளை பல்வேறு விதமாக வகைப்படுத்தியுள்ளனர். அவற்றில் மிகவும் பிரபலமானவை ஆர்னே-தாம்சன் (Aarne-Thompson) வகைப்பாட்டு முறையும் விளாடிமிர் ப்ராப் (Vladimir Propp) அவர்களின் உருவியல் பகுப்பாய்வும் ஆகும். பிற வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் இந்தக் கதைகளின் முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்திருந்தனர்,. ஆனால் கதைகளின் பொருள் பற்றிய வரையறுக்கப்பட்ட கருத்தாக்கங்கள் எதுவும் உருவாக்கப்படவில்லை.

விசித்திரக் கதைகள் என்பது வாய்வழிக் கதைகளின் பெரும் வகைப்பாட்டுக்குள் அமைந்த ஒரு தனித்துவமான வகையாக இருந்தாலும், ஒரு படைப்பு எவ்வாறு விசித்திரக் கதை என எனக் குறிப்பிடலாம் என்பதற்கான வரையறையானது இன்றும் குறிப்பிடத்தக்க கருத்து வேறுபாடுகள் நிலவும் விஷயமாகவே உள்ளது.<ref>ஹெய்டி ஆன் ஹெய்னர், "[http://www.surlalunefairytales.com/introduction/ftdefinition.html வாட் இஸ் அ ஃபேரி டேல்?]"</ref> தேவதைகள் அல்லது பிற மாயாஜால கதாப்பாத்திரங்கள் என்பவை ஒரு விசித்திரக் கதைக்குத் தேவையான முக்கியக் கூறுகள் என்பது தெளிவு போன்று தோன்றும் நிலையில், இந்தச் சொல்லானது [[பிரெஞ்சு]]ச் சொல்லான ''conte de fées'' என்பதிலிருந்து பெறப்பட்ட எளிய மொழிபெயர்ப்பிலிருந்தே உருவானது என்று பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்தச் சொல்லானது மெடாமே டி'அல்னாய் (Madame D'Aulnoy) அவர்களின் தொகுப்புகளில் 1697 ஆம் ஆண்டில் பயன்படுத்தப்பட்டது.<ref name="Windling1">டெர்ரி விண்ட்லிங், [http://www.endicott-studio.com/rdrm/forconte.html "Les Contes de Fées: த லிட்டரெரி ஃபேரி டேல்ஸ் ஆஃப் ஃபிரான்ஸ்"]</ref> பொதுவான சொல் பயன்பாடானது விசித்திரக் கதைகளையும் விநோத உயிரிகளைப் பற்றிய கதைகளையும் பிற வாய்வழிக் கதைகளையும் மாறி மாறிக் கலந்து குறிக்கப் பயன்படுத்துகிறது. மேலும், இக்கதைகளை வேறுபடுத்துவதற்கு, தேவதைகள் மற்றும்/அல்லது அது போன்ற கற்பனை பாத்திரங்கள் (எ.கா., குட்டிச்சாத்தான்கள், குறும்புக்கார தேவதைகள், நட்பு தேவதைகள், பூதங்கள்) இருக்க வேண்டிய அளவு எது என்பதில் கல்வியாளர்களின் கருத்தும் வேறுபடுகின்றது. விளாடிமிர் ப்ராப் அவரது ''வாய்வழிக் கதைகளின் உருவியலில்'' , பல கதைகள் கற்பனையான அம்சங்கள் மற்றும் அதே சமயம் விலங்குகள் ஆகிய இரண்டையும் கொண்டுள்ளன என்ற அடிப்படையில் "விசித்திரக் கதைகள்" மற்றும் "பிராணிக் கதைகள்" ஆகியவற்றுக்கிடையே உள்ள பொதுவான வேறுபாட்டை விமர்சித்தார்.<ref>விளாடிமிர் ப்ராப், ''மார்ஃபாலஜி ஆஃப் த ஃபோக் டேல்'' , ப. 5. ISBN 0-292-78376-0.</ref> இருப்பினும், அவரது பகுப்பாய்வுக்கான படைப்புகளைத் தேர்ந்தெடுக்க, ஃபோக் லோர் ஆர்னே-தாம்சன் 300-749 என வகைப்படுத்தப்பட்ட அனைத்து ரஷிய வாய்வழிக் கதைகளையும் பயன்படுத்தினார்—அவற்றை அது போன்ற ஒரு வேறுபாட்டை உருவாக்கிய ஒரு புத்தகப் பட்டியமைப்பில் பயன்படுத்தினார்—கதைகளின் ஒரு தெளிவான தொகுப்பைப் பெறுவதற்காக அவர் இதைச் செய்தார்.<ref>ப்ராப், ப. 19.</ref> அவரது பகுப்பாய்வு விசித்திரக் கதைகளை அவற்றின் கதை மூலக் கருத்துகளைப் பயன்படுத்தி அடையாளங்கண்டது, ஆனால் அது அந்தக் காரணத்திற்காகவே விமர்சனத்திற்குள்ளானது. அந்தப் பகுப்பாய்வில் எளிதில் ஒரு தேடலைக் கொண்டில்லாத கதைகளைச் சேர்த்துக்கொள்ள முடியாது, மேலும் அதே போன்ற கதைக் கருக் கூறுகள் பிற விசித்திரக் கதைகள் அல்லாத பிற கதைகளிலும் காணப்படுகின்றன என்ற கருத்தின் அடிப்படையில் அந்த விமர்சனம் இருந்தது.<ref>ஸ்டீவன் ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ''த ஃபேரி டேல்: த ம்ஏஜிக் மிரர் ஆஃப் இமேஜினேஷன்'' , ட்வைன் பப்ளிஷர்ஸ், நியூ யார்க், 1995, ப. 15. ISBN 0-8057-0950-9.</ref>

ஸ்டித் தாம்சன் (Stith Thompson) குறிப்பிடுவது போல், விசித்திரக் கதைகளில் பொதுவாக தேவதைகளைக் காட்டிலும் பேசும் விலங்குகள் மற்றும் மாயாஜாலம் ஆகியவை அதிகமாக இருந்தது.<ref>ஸ்டித் தாம்சன், ''த ஃபோக்டேல்'' , ப 55, யுனிவெர்சிட்டி ஆஃப் கலிஃபோர்னியா ப்ரஸ், பெர்க்லி லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் லண்டன், 1977</ref> இருப்பினும், பேசும் விலங்குகள் இருப்பதனாலேயே ஒரு கதை விசித்திரக் கதை என்று ஆகாது. குறிப்பாக கட்டுக்கதைகளில் இருப்பது போல், மனித முகத்தில் முகமூடியணிந்த பாத்திரமே விலங்கு என்பது தெளிவாகத் தெரியக்கூடிய கதைகளில் இருப்பதைக் கூறலாம்.<ref name="Tolkien15">ஜே. ஆர். ஆர். டாக்கின், "ஆன் ஃபேரி-ஸ்டோரிஸ்" , ''த டாக்கின் ரீடர்ஸ்'' , ப. 15.</ref>

ஜே. ஆர். ஆர். டாக்கின், அவரது "ஆன் ஃபேரி-ஸ்டோரிஸ்" (On Fairy-Stories) என்ற கட்டுரையில், இந்த வரையறையிலிருந்து "தேவதைகள்" என்பதை விடுவிக்கலாம் என்ற கருத்தை ஒப்புக்கொண்டார். அவர், விசித்திரக் கதைகள் என்பவை ''மாயலோகம்'' , தேவலோகம் ஆகிய இடங்களிலுள்ள மனிதர்கள், விசித்திரக் கதை இளவரசர்கள் மற்றும் இளவரசிகள், குள்ளர்கள், குட்டிச்சாத்தான்கள் மற்றும் பிற மாயாஜாலக் கதாப்பாத்திரங்களின் சாகசங்கள் மட்டுமின்றி பல அதிசயங்கள் நிறைந்த கதைகளை வரையறுக்கிறார்.<ref>டாக்கின், ப. 10–11.</ref> இருப்பினும், அதே கட்டுரையில் பெரும்பாலும் விசித்திரக் கதைகள் எனக் கருதப்பட்டு வந்த கதைகள் விடுபட்டுள்ளன. அதற்கு ''த லில்லியாக் ஃபேரி புக்'' (The Lilac Fairy Book) என்ற புத்தகத்தில் ஆண்டிரியூ லாங் சேர்த்திருந்த ''த மங்கி'ஸ் ஹார்ட்'' என்ற கதையைக் குறிப்பிடலாம்.<ref name="Tolkien15"></ref>

சில வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள், இந்த வகைக் கதைகளைக் குறிக்க ஜெர்மானிய சொல்லான ''மார்ச்சென்'' அல்லது "வொண்டர் டேல்" (wonder tale) ஆகிய சொற்களைப் பயன்படுத்துவதற்கே முன்னுரிமையளிக்கின்றனர். இந்தப் பழக்கத்திற்கு தாம்சன் தனது 1977 ஆம் ஆண்டின் பதிப்பான ''த ஃபோக்டேல்'' (The Folktale) <ref name="companion"></ref> புத்தகத்தில் வழங்கிய இந்த வரையறை வலுவூட்டியதாக இருந்தது: "அடுத்தடுத்த கருப்பொருள்கள் அல்லது கதைப் பகுதிகளைக் கொண்டு குறிப்பிட்ட நீளம் கொண்ட கதை". இந்தக் கதையானது ஒரு கற்பனையான உலகத்தில் நகரக்கூடியதாக இருக்கும்,. இதில் வரையறுக்கப்பட்ட இடமோ அல்லது வரையறுக்கப்பட்ட உயிரினங்களோ காணப்படாது. மேலும் பிரமாதமான அதிசயங்கள் நிறைந்ததாக இருக்கும். இந்த கற்பனையில் மட்டுமே இருக்கக்கூடிய இடத்தில், எதிரிகளை சாதாரணமாகக் கொன்றுபோட்டு, பேரரசுகளை வென்று இளவரசிகளை மணம் செய்துகொள்ளும் எளிய கதாநாயகர்கள்."<ref>ஸ்டித் தாம்சன், ''த ஃபோக்டேல்'' , 1977 (தாம்சன்: 8).</ref> விசித்திரக் கதைகளின் கதாப்பாத்திரங்கள் மற்றும் கருப்பொருள்கள் எளிமையானவை மற்றும் முன்மாதிரியும் ஆகும்: இளவரசிகள் மற்றும் முட்டாள் பெண்கள்; இளம் மகன்கள் மற்றும் பகட்டான இளவரசர்கள்: [[பேய்]]கள், பூதங்கள், ட்ரேகன்கள் மற்றும் நட்பு தேவதைகள்; துர்குணம் படைத்த மாற்றாந்தாய்கள் மற்றும் தீய கதாநாயகர்கள்; மந்திர சக்தி கொண்ட தாய்கள் மற்றும் பிற மாயாஜால உதவியாளர்கள், பேசும் குதிரைகள் அல்லது நரிகள் அல்லது பறவைகள்; கண்ணாடி மலைகள்; மற்றும் தடைகள் மற்றும் தடை மீறல்கள் ஆகிய விசித்திரமான அம்சங்கள் இடம்பெறும்.<ref>ஏ. எஸ். பியாட், "இண்ட்ரடக்ஷன்" ப. xviii, மரியா டாட்டர், ஆசிரியர். ''த அனொட்டேட்டர் ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ISBN 0-393-05848-4.</ref>

அழகியல் மதிப்புகளைப் பொறுத்தவரை, இலக்கியத்தில் "விரைவுத்தன்மை" என்பதற்கான பிரதான எடுத்துக்காட்டாக விசித்திரக் கதைகளை இட்டாலோ கால்வினோ (Italo Calvino) குறிப்பிட்டுள்ளார்,. அதற்கு அவர் அவற்றின் பொருளாதார சிறப்பு மற்றும் சுருக்கமான தெளிவு ஆகியவற்றையே காரணமாகக் கூறுகிறார்.<ref>இட்டாலோ கால்வினோ, ''சிக்ஸ் மெமோஸ் ஃபார் த நெக்ஸ்ட் மில்லெனியம்'' , ப. 36–37. ISBN 0-674-81040-6.</ref>

இப்போது விசித்திரக் கதைகள் என்று அழைக்கப்படும் கதைகள் முதலில் தனி வகைக் கதைகளாகக் குறிப்பிடப்படவில்லை. ஜெர்மானிய சொல்லான "மார்ச்சென்" என்பதற்கு துல்லியமான மொழிய்பெயர்ப்பு "கதை" என்பதே ஆகும். அது எந்த வகையையும் குறிப்பிடுவதாக இல்லை. [[மறுமலர்ச்சி]] எழுத்தாளர்கள்எழுத்தாளர்களால் இந்த வகை குறிப்பிடப்பட்டது,. அது அவர்களைத் தொடர்ந்து வந்த பல எழுத்தாளர்களால் நிலைகொள்ளப்பட்டது. பின்னர் க்ரிம் சகோதரர்களின் படைப்புகளில் கேள்விக்கே இடமின்றி தனியொரு வகையாக நிலைபெற்றது.<ref>ஜாக் ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. xi-xii, ISBN 0-393-97636-X.</ref> இந்த வளர்ச்சியில், எழுத்துவடிவக் கதைகள் எழுதும் விதத்தை ''ப்ரீஷியஸ் வகை எழுத்தாளர்கள்'' கைக்கொண்டபோது இந்தப் பெயர் முதலில் பயன்படுத்தப்பட்டது; மெடாமே டி'அல்னாய் (Madame d'Aulnoy) அவர்கள் ''conte de fée'' அல்லது ஃபேரி டேல் என்ற இந்த சொற்களை அறிமுகப்படுத்தினார்.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 858.</ref>

கற்பனை வகைகளின் வரையறைக்கு முன்பு, தற்போது கற்பனைக் கதைகள் என வகைப்படுத்தப்படும் டோக்கினின் ''த ஹாபிட்'' (The Hobbit), ஜியார்ஜ் ஆர்வெல்லின் ''[[அனிமல் ஃபார்ம்]]'' மற்றும் எல். ஃப்ராங் பாமின் ''த ஒண்டர்ஃபுல் விசார்ட் ஆஃப் ஓஸ்'' (The Wonderful Wizard of Oz) ஆகியவை உள்ளிட்ட பெரும்பாலானவை "விசித்திரக் கதைகள்" என்றே குறிப்பிடப்பட்டன.<ref>ப்ரையன் ஆட்ட்பெரி, ''த ஃபேண்ட்டசி ட்ரெடிஷன் இன் அமெரிக்கன் லிட்ரேச்சர்'' , ப. 83, ISBN 0-253-35665-2.</ref> உண்மையில், டோக்கினின் "ஆன் ஃபேரி-ஸ்டோரிஸ்" புத்தகத்தில் சொல் கட்டமைப்பு என்பது பற்றி உள்ளது,. மேலும் அது கற்பனைக் கதை விமர்சனத்தின் இன்றியமையாத அம்சமாகவும் கருதப்படுகிறது. கற்பனைக் கதைகள், குறிப்பாக விசித்திரக் கதை கற்பனைக் கதைகள் என்பவை பெரும்பாலும் விசித்திரக் கதைகளின் கருப்பொருள்களையே கொண்டுள்ளன என்றாலும்,<ref>ஃபிலிப் மார்ட்டின், ''த ரைட்டர்'ஸ் கைடு ஆஃப் ஃபேண்டஸி லிட்ரேச்சர்: ஃப்ரம் ட்ரேகன்'ஸ் லையர் டு ஹீரோ'ஸ் க்வெஸ்ட்'' , ப. 38–42, ISBN 0-871116-195-8.</ref> அவை இப்போது தனி ஒரு வகையாகவே கருதப்படுகின்றன.

விசித்திரக் கதைகள், வாய்வழி கூறப்பட்டவை, இவை நாட்டுப்புறக் கதைகளின் ஒரு துணைப் பிரிவாகும். பல எழுத்தாளர்கள் விசித்திரக் கதைகளின் வடிவத்தில் தங்கள் படைப்புகளை வழங்கியுள்ளனர். இவை எழுத்துவடிவ விசித்திரக் கதைகள் அல்லது ''குன்ஸ்ட்மார்ச்சென்'' (Kunstmärchen) ஆகும்.<ref name="Windling1">டெர்ரி விண்ட்லிங், [http://www.endicott-studio.com/rdrm/forconte.html "Les Contes de Fées: த லிட்டரெரி ஃபேரி டேல்ஸ் ஆஃப் ஃபிரான்ஸ்"]</ref> ''பஞ்சதந்திரா'' முதல் ''பெண்டாமெரோன்'' வரையிலான பழைய வடிவங்கள் வாய்வழி எழுத்துவடிவத்தின் மறுபடைப்புப் பணியைத் தெளிவாகக் காட்டுவதாக உள்ளன.<ref name="Swann Jones, p. 35">ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 35.</ref> வாய்வழிக் கதைகளின் அந்தச் சுவையை இழக்காமல் பாதுகாக்க முயற்சித்தவர்களில் முக்கியமானவர்கள் க்ரிம் சகோதரர்கள் ஆவர். இருப்பினும் க்ரிம் பெயரில் அச்சிடப்பட்ட கதைகள் எழுத்து வடிவத்திற்குப் பொருந்துவதற்காக குறிப்பிடத்தக்க அளவு மாற்றியமைக்கப்பட்டன.<ref>ப்ரரயன் ஆட்பெர்ரி, ''த ஃபேண்டஸி ட்ரெடிஷன் இன் அமெரிக்கன் லிட்ரேச்சர்'' , ப. 5, ISBN 0-253-35665-2. </ref>

எழுத்துவடிவ விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் வாய்வழிக்கதைகள் ஆகிய இரண்டும், வேற்று இடங்களைப் பற்றிய கதைகளில் தங்கள் கதைக் கருக்களையும் சில அம்சங்களையும் பரிமாறிக்கொண்டு அமைந்துள்ளன.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப்ப. xii.</ref> 18ஆம் நூற்றாண்டின் பல வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள், எழுத்து வடிவத்தினால் மாற்றப்படாத "தூய" வாய்வழிக் கதைகளை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க முயற்சித்தனர். வாய்வழிக் கதைகள் எழுத்துவடிவக் கதைகளுக்கு ஆயரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருந்தவை என்பதால், அதில் தூய வாய்வழிக் கதை என்று ஒன்று இருக்க வாய்ப்பில்லை. மேலும், ஒவ்வொரு எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகளும் வாய்வழி கேலி அம்சங்களுக்குள் இலக்கிய மரபிலிருந்து பெரும் பகுதியைக் கொண்டுள்ளன.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 846.</ref> இதனால் விசித்திரக் கதைகளின் வடிவங்கள் மாற்றம் பெற்றதைத் தடமறிவது முடியாததாக உள்ளது. வாய்வழிக் கதை கூறலாசிரியர்கள் தங்கள் கதைச் சரக்குகளையும் முறைகளையும் மேம்படுத்திக் கொள்வதற்காக எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகளைப் படிப்பது அனைவருக்கும் தெரிந்ததே.<ref>லிண்டா டெக், "வாட் டிட் த க்ரிம் ப்ரதர்ஸ் கிவ் டு அண்ட் டேக் ஃப்ரம் த ஃபோக்?" ப. 73, ஜேம்ஸ் எம். மெக்க்ளாத்தரி, ஆசிரியர்., ''த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம் அண்ட் ஃபோக்டேல்'' , த ட்ஹ்ரீ பியர்ஸ்.ISBN 0-252-01549-5.</ref>

விசித்திரக் கதைகளின் வாய்வழி கூறல் பாரம்பரியமானது எழுத்து வடிவங்களுக்கு பல காலம் முன்பிலிருந்தே இருந்து வருகின்றன. கதைகள் எழுதப்படுவதற்கு மாறாக நாடகத் தன்மையுடன் கூறப்பட்டன அல்லது நடித்துக் காட்டப்பட்டு தலைமுறை தலைமுறையாக பரவி வந்துள்ளன. இதனால், அவற்றின் வரலாறானது தெளிவாக இருப்பதில்லை.<ref>ஜாக் ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்லாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 2. ISBN 0-415-92151-1.</ref> நாமறிந்த வரையில் எழுதப்பட்ட மிகப் பழமையான விசித்திரக் கதைகள் தங்கள் மூலமாக பண்டைய எகிப்தின் தோராயமாக கி.மு. 1300 ஆம் ஆண்டு கதைகளைக் கொண்டுள்ளன (எடுத்துக்காட்டு. த டேல் ஆஃப் டூ ப்ரதர்ஸ்),<ref>ஜான் க்ராண்ட் அண்ட் ஜான் க்ளூட், ''த என்சைக்ளோபீடியா ஆஃப் ஃபேண்டஸி'' , "ஃபேரிடேல்," ப. 331. ISBN 0-312-19869-8.</ref> மேலும், எழுத்திலக்கிய கலாச்சாரத்தில் அடிக்கடி தோன்றும் விசித்திரக் கதைகளும் உள்ளன, அவற்றுக்கு எடுத்துக்காட்டுகளாக ''க்யூபிட் அண்ட் சைக்'' (ரோமன், கி.பி. 100–200)<ref name="timeline">ஹெய்டி ஆன் ஹெய்னர், [http://www.surlalunefairytales.com/introduction/timeline.html "ஃபேரி டேல் டைம்லைன்"]</ref> ஆகிய பாத்திரங்களைக் கொண்டமைந்த ''த கோல்டன் ஆஸ்'' அல்லது ''பஞ்ச தந்திரக் கதைகள்'' (கி.மு. 3 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இந்தியக் கதைகள்)<ref name="timeline"></ref> ஆகியவற்றையும் மூலமாகக் கொண்டுள்ளன. ஆனால் இவை அனைத்தும் அவற்றின் சமகாலத்திய வாய்வழிக்கதைகளை எந்த அளவுக்கு பிரதிபலிக்கும் வகையில் இருந்தன என்பது தெரியவில்லை. நடையியல் ஆதாரங்கள், இவை மற்றும் பிற்காலத் தொகுப்புகள் ஆகியவை வாய்வழி இலக்கியங்களின் மறு படைப்பு எழுத்து வடிவங்களாக இருப்பதைக் காண்பிக்கின்றன.<ref name="Swann Jones, p. 35"></ref> விசித்திரக் கதைகள் மாயாஜாலக் கதைகளின் தொகுப்பான ''அரேபியன் நைட்ஸ்'' (''தோராயமாக'' கி.பி. 1500 காலத்தில் தொகுக்கப்பட்டது)<ref name="timeline"></ref>, ''விக்ரம் அண்ட் வேம்பயர்'' மற்றும் ''பெல் அண்ட் ட்ரேகன்'' போன்ற பல கதைகளைக் காட்டிலும் மிகப் பழமையான பூர்வீகத்தைக் கொண்டுள்ளன என அந்த ஆதாரங்கள் காண்பிக்கின்றன. இது போன்ற தொகுப்புகள் மற்றும் தனிக் கதைகள் மட்டுமின்றி, [[சீனா]]வில் லியேஸி (Liezi) மற்றும் ஜுவாஞ்சி (Zhuangzi) போன்ற தாவோயிசத் (Taoist) தத்துவவாதிகள் தங்கள் தத்துவக் கதைகளில் விசித்திரக் கதைகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்.<ref name="Roberts">மோஸ் ராபர்ட்ஸ், "இண்ட்ரடக்ஷன்", ப. xviii, ''சைனீஸ் ஃபேரி ட்ஏல்ஸ் &amp; ஃபேண்டசிஸ்'' . ISBN 0-394-73994-9.</ref> இந்த வகையின் பரந்துபட்ட வரையறையின்படி பார்த்தால், பண்டைய கிரேக்கத்தின் [[ஈசாப்]] (கி.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டு) கதைகளே முதல் பிரபலமான மேற்கத்திய விசித்திரக் கதைகளாகும்.

ஜியாஃப்ரி சாசரின் ''த கேண்ட்டர்பரி டேல்ஸ்'' (The Canterbury Tales), எட்மண்ட் ஸ்பென்ஸரின் ''த ஃபேரி க்வீன்'' (The Faerie Queene) மற்றும் வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியரின் நாடகங்கள் ஆகியவற்றில் விசித்திரக் கதைகளைப் பற்றிய குறிப்புகள் அதிகமாகக் காணப்படுகின்றன.<ref>ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்லாசிக்கல் டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 11.</ref> ''கிங் லியர்'' கதையை ''வாட்டர் அண்ட் சால்ட்'' மற்றும் கேப் ஒ' ரஷஸ் ஆகிய விசித்திரக் கதைகளின் இலக்கிய மாற்ற வகைகளாகக் கருதலாம்.<ref>சோவ்லா மிட்டாகிடோவ் அண்ட் ஆண்டொனி எல். மான்னா, வித் மெல்போமெனி கானட்சௌலி, ''ஃபோக்டேல்ஸ் ஃப்ரம் க்ரீஸ்: அ ட்ரெஷரி ஆஃப் டிலைட்ஸ்'' , ப. 100, லைப்ரரிஸ் அன்லிமிட்டட், க்ரீன்வுட் வில்லேஜ் கோ, 2002, ISBN 1-56308-908-4.</ref> இந்தக் கதைகள் 16 மற்றும் 17ஆம் நூற்றாண்டுகளில் மீண்டும் மேற்கத்திய இலக்கியங்களில் தோன்றியுள்ளன, அவற்றில் ''த ஃஃபசீஷியஸ் நைட்ஸ் ஆஃப் ஸ்ட்ரப்பரோலா'' (The Facetious Nights of Straparola) என்ற ஜியோவன்னி ஃப்ரான்சிஸ்கோ ஸ்ட்ரப்பரோலாவின் (இத்தாலி, 1550 மற்றும் 1553)<ref name="timeline"></ref> கதையும் அடங்கும்,[42] அதில் உள்ளமைந்த பல உள் கதைகளில் பல விசித்திரக் கதைகள் இடம்பெற்றிருந்தது. அடுத்ததாக நெப்போலிட்டன் டேல்ஸ் என்ற ஜியாம்பாட்டிஸ்கா பேசிலின் கதைகள் (நேப்பில்ஸ், 1634–6)<ref name="timeline"></ref>,[43] அனைத்துமே விசித்திரக் கதைகளாகும்.<ref>ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 38.</ref> கார்லோ கோஜி தனது படைப்பான காமெடியா டெல்'ஆர்ட்டி செனோரியோஸில்,<ref>டெர்ரி விண்ட்லிங், ''[http://www.endicott-studio.com/rdrm/forital.html ஒயிட் ஆஸ் ரிக்கோட்டா, ரெட் ஆஸ் வைன்: த மெஎஜிக் லோர் ஆஃப் இட்டாலி]"'' </ref> பல விசித்திரக் கதைகளின் கதைக் கருக்களைப் பயன்படுத்திக் காட்டினார், அது அப்போது த லவ் ஃபார் த்ரீ அரஞ்சஸ்''(1761)<ref>இட்டாலோ கால்வினோ, இட்டாலியன் ஃபோக்டேல்ஸ்'', ப. 738. '' ''ISBN 0-15-645489-0.'' </ref>'' கதையை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தது.அதே நேரத்தில், ''சீனாவின் பு சோங்லிங் கதைத் தொகுப்புகளில் பல விசித்திரக் கதைகள் இடம்பெற்றுள்ளன'', அதன் பெயர் ஸ்ட்ரேஞ்ச் ஸ்டோரிஸ் ஃப்ரம் அ சைனீஸ் ஸ்டுடியோ (''இறப்பிற்குப் பிறகு வெளியிடப்பட்டது, 1766)<ref name="Roberts"></ref> ஆகும்.'' ''விசித்திரக் கதைகளும் ''உயர் வகுப்பு [[பிரெஞ்சு]] இலக்கியத்தில் ப்ரீஷியஸ் வகை இலக்கியத்தில் பிரபலமாகின'' '' , (1690–1710),[48] மேலும் அக்காலத்தில் கூறப்பட்டு வந்த விசித்திரக் கதைகளில் லா ஃபாண்டேன் கதைகள் மற்றும் ''சார்லஸ் பெர்ரட்டின் காண்டிஸ் ஆகியவையும் அடங்கும், [[தூங்கும் அழகி]] மற்றும் [[சிண்ட்ரெல்லா]]'' ஆகிய கதைகள் சார்லஸ் பெர்ரட் (1697)<ref>ஜிப்ஸ், வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்ளாசிக்கல் ஃபேரி ட்ஏல்ஸ் அண்ட் ட்ஹேர் ட்ரெடிஷன்'', ப. 38–42.'' </ref> உருவாக்கியவையே ஆகும்.''ஸ்ட்ரேப்பரோலா, பேசில் மற்றும் பெர்ரட்டின் தொகுப்புகளில் பல்வேறு வகை பழைய விசித்திரக் கதைகளைக் கொண்டிருந்தாலும், நடையியல் ஆதாரத்தின் படி, எழுத்துவடிவ விளைவுத் தாக்கத்தை வழங்க வேண்டிய தேவைக்காக அனைத்து எழுத்தாளர்களுமே அவற்றை மீண்டும் திருத்தி எழுதினர்.<ref>ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 38–39.</ref> ''

<ref name="timeline"></ref>கதையின் கரு, கதாப்பாத்திரங்கள் மட்டுமின்றி அவற்றின் கூறல் நடையையும் பாதுகாக்க முயற்சித்த இவ்வகைக் கதைச் சேகரிப்பாளர்களில் க்ரிம் சகோதரர்கள் முதலாவது நபர்களாவர். அவர்கள் ஜெர்மானிய விசித்திரக் கதைகளைச் சேகரித்தனர்; அவர்களது முதல் பதிப்பானது (1812 &amp; 1815) வாய்வழி கதையாசிரியர்களுக்கு ஒரு களஞ்சியமாக விளங்குவதே இதற்கு உறுதியான சான்றாக விளங்குகிறது. அவற்றை மீண்டும் திருத்தி எழுதிய அவர்கள் அவற்றை ஏற்றுக்கொள்ளும்படியான படைப்புகளாக மாற்றினர்,. அதுமட்டுமின்றி இதனால் அவர்களின் படைப்புகள் விற்பனையிலும் பிற்காலப் பிரபலத்திலும் சிறப்பான சாதனை புரியக்கூடியனவாக மாறின.<ref>ஸ்வான் ஜோன்ஸ், ப. 40.</ref>

இது போன்ற எழுத்து வடிவங்கள் வாய்வழி கதைகளிலிருந்து வந்தவை மேலும் அவற்றின் தாக்கத்தினால் வாய்வழிக் கதைகளும் உருவாகின. க்ரிம் சகோதரர்கள் சில கதைகள் ஜெர்மன் மக்களால் வாய்வழியாகக் கூறப்பட்டவையாக இருந்தாலும் அவற்றை அவர்களது தொகுப்பில் சேர்க்க மறுத்தனர், அதற்கு பெர்ரட்டின் படைப்புகளின் தாக்கத்திலிருந்தே இந்தக் கதைகளும் உருவாகியுள்ளன, ஆகவே அவை ஜெர்மானியக் கதைகளல்ல மாறாக [[பிரெஞ்சு]] கதைகளே என்று காரணம் கூறினர்; இவ்வாறு ''ப்ளூபியர்டு'' கதையின் வாய்வழி வடிவம் நிராகரிக்கப்பட்டது, இதே போல் ''ப்ரியார் ரோஸ்'' கதையும் நிராகரிக்கப்பட்டது. அது பெர்ரட்டின் தூங்கும் அழகி கதையின் தாக்கத்தைக் கொண்டிருந்தது மிகத் தெளிவாகத் தெரிந்தது,. ஆனால் ஜேக்கப் க்ரிம் ப்ரின்ஹில்டின் உருவமானது ''[[தூங்கும் அழகி]]'' கதையானது கண்டிப்பாக ஜெர்மானிய வாய்வழிக் கதையே என்று இசையவைத்ததால் அது சேர்க்கப்பட்டது.<ref>ஜி. ரொனால்ட் மர்ஃபி, ''த அவுல், த ரேவன், அண்ட் த டவ்: த ரிலீஜியஸ் மீனிங்க் ஆஃப் த க்ரிம்ஸ்' மேஜிக் ஃபேரி டேஎல்ஸ்'' , ISBN 0-19-515169-0.</ref>

''தூங்கும் அழகி'' யை இதில் சேர்த்துக்கொள்ளலாமா வேண்டாமா என்பது பற்றிய கருத்து, 19ஆம் நூற்றாண்டின் பொது வாய்வழிக் கதையாசிரியர்களிடையே ஒரு பொதுவான நம்பிக்கையைக் காண்பித்தது: அதாவது இது போன்ற எழுத்து வடிவ கதைகளால் "குணம் மாற்றப்பட்டு" மக்கள் நேர்த்தியற்ற கதைகளைக் கூற வழிகோலும் வரை, நாட்டுப்புற மரபானது விசித்திரக் கதைகளை வரலாற்றுக்கு முந்தைய வடிவத்திலேயே பராமரித்து வந்தது.<ref>ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம்ஸ் கேம் ட்ரூ: க்ளாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 77.</ref> ஊர்ப்புற, எழுத்தறிவற்ற மற்றும் படிக்காத பாமரர்கள் சரியான முறையில் தனிப்படுத்தப்பட்டால் அவர்களே ''நாட்டுப்புற வாசிகளாவர்'', அவர்கள் பல ''வாய்வழிக்'' கதைகளைக் கூறுவர்.<ref>டெக், ப. 66–67.</ref> சில நேரங்களில் அவர்கள் பழங்காலத்தில் முழுக் கதையாக இருந்த கதைகளின் சில பகுதிகளைக் கூறுவர்.<ref>அயோனா அண்ட் பீட்டர் ஓப்பி, ''த க்ளாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ்'' ப. 17. ISBN 0-15-645489-0.</ref> இருப்பினும், விசித்திரக் கதைகள், எந்த வகை எழுத்து வடிவ படைப்புகளின் தாக்கங்கள் இருந்த போதும், கதை கூறுபவர்கள் தங்கள் தேவைகளுக்காக தொடர்ந்து அவற்றை மாற்றி அமைத்துக்கொண்டிருந்த போதும், அவை எப்போதும் ஒரு குறிப்பிட்ட வடிவத்தில் இருந்ததில்லை என மேற்படி ஆராய்ச்சிகள் முடிவு செய்துள்ளன.<ref>ஜேன் யோலன், ப. 22, ''டச் மேஜிக்'' . ISBN 0-87483-591-7.</ref>

க்ரிம் சகோதரர்களின் படைப்புகளின் தாக்கம் பிற தொகுப்பாளர்களுக்கும் இருந்தது, அதன் விளைவாக அவர்கள் கதைகளைச் சேகரிப்பதோடு காதல் மயமான தேசிய உணர்வால் அவர்கள் பின்வரும் கருத்தை நம்பும்படி ஆனது,. அதாவது ஒரு நாட்டின் விசித்திரக் கதைகள் என்பவை கலாச்சார இடைப் பாதிப்புகளைத் தவிர்ப்பதற்காக அவை அந்நாட்டின் பிரதிநிதித்துவங்களாக விளங்குகின்றன என்பது கருத்து. இவ்வாறு இதன் தாக்கத்தைக் கொண்டவர்களில் ரஷிய அலெக்சாண்டர் அஃபானஸ்யேவ் (1866 ஆம் ஆண்டில் முதலில் வெளியிடப்பட்டது),<ref name="timeline"></ref> நார்வேஜியன்ஸ் பீட்டர் கிறிஸ்டென் அஸ்ப்ஜான்ஸெர்ன் மற்றும் ஜோர்கன் மோ (முதலில் 1845 ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது),<ref name="timeline"></ref> ரோமானியன் பீட்டர் இஸ்பிரேசு (முதலில் 1874 ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது), பிரிட்டிஷில் ஜோசப் ஜேக்கப்ஸ் (முதலில் 1890 ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது)<ref name="timeline"></ref> மற்றும் ஜெர்ம்மியா கர்ட்டின் என்னும் அமெரிக்கர், அவர் [[ஐரிஷ்]] கதைகளைச் சேகரித்தார் (அது முதலில் 1890 ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்டது).<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 846.</ref> மக்கள் இன அமைப்பியலாளர்கள் உலகளவிலான விசித்திரக் கதைகள் பலவற்றைச் சேகரித்ததன் மூலம், [[ஆப்பிரிக்கா]], அமெரிக்கா மற்றும் [[ஆஸ்திரேலியா]] ஆகிய பகுதிகளில் ஒரே மாதிரியான கதைகள் இருப்பதைக் கண்டறிந்தனர்; ஆண்டிரியூ லாங் அவரது "வண்ணமய" விசித்திரக் கதைப் புத்தக வரிசைகளில் ஐரோப்பியா மற்றும் ஆசியாவின் எழுத்து வடிவக் கதைகளிலிருந்து மட்டுமின்றி மக்கள் இன அமைப்பியலாளர்களின் தொகுப்புகளிலிருந்தும் கதைகளுக்கான தாக்கங்களைப் பெற்றிருந்தார்.<ref>ஆண்ட்ரியூ லாங், ''த ப்ரௌன் ஃபேரி புக்'' , [http://www.mythfolklore.net/andrewlang/brown.htm "ப்ரிஃபேஸ்"]</ref> அவை விசித்திரக் கதைகளின் சேகரிப்பாளர்கள் பிறரையும் ஊக்குவித்தன, யேய் தியோடரா ஒசாகி (Yei Theodora Ozaki) ஒரு தொகுப்பை உருவாக்கிய போது, லாங்கின் ஊக்குவிப்பால் ''ஜாப்பனீஸ் ஃபேரி டேல்ஸ்'' (1908), உருவானது.<ref>யேய் தியோடரா ஒசாகி, ''ஜேப்பனீஸ் ஃபேரி டேல்ஸ்'' , [http://www.surlalunefairytales.com/books/japan/freemanmitford/preface.html "ப்ரிஃபேஸ்"]</ref> அதே நேரத்தில், ஹான்ஸ் கிறிஸ்டியன் ஆண்டெர்சன் (Hans Christian Andersen) மற்றும் ஜியார்ஜ் மெக்டொனால்ட் (George MacDonald) போன்ற எழுத்தாளர்கள் எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகளை உருவாக்குவதைத் தொடர்ந்தனர். ஆண்டெர்சனின் படைப்புகளில் சில நேரங்களின் பழைய வாய்வழிக் கதைகளின் தாக்கம் காணப்பட்டாலும், புதிய கதைகளில் விசித்திரக் கதைகளின் வடிவங்கள் மற்றும் கதைக் கருக்கள் பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தன.<ref>க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூட், "ஹான்ஸ் கிரிஸ்டியன் ஆண்டர்சன்," ப. 26–27.</ref> மெக்டொனால்ட், ''த லைட் ப்ரின்சஸ்'' (The Light Princess) போன்ற தனது புதிய எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் ''த ப்ரின்சஸ் அண்ட் த கோப்லின்'' (The Princess and the Goblin) அல்லது ''லிலித்'' (Lilith) போன்ற கற்பனை என்ற வகையின் கீழ் வகைப்படுத்தப்படக்கூடிய படைப்புகள் இரண்டிலும் விசித்திரக் கதைகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளார்.<ref>க்ராண்ட் அண்ட் க்ளூ, "ஜியார்ஜ் மெக்டொனால்ட்," ப. 604.</ref>

பல கண்டங்களிடையே பரவியுள்ள பொதுவான அம்சங்களை விவரிக்க இரண்டு தோற்றக் கோட்பாடுகள் முயற்சித்துள்ளன. ஒரு கதை உருவாவதற்கான மூலமாக ஏதேனும் ஒரு புள்ளி இருந்து பின்னர் அது பல நாடுகளுக்குப் பரவலாம் என்ற கோட்பாடு அதில் ஒன்றாகும்,. இது போன்ற விசித்திரக் கதைகள் பொதுவான மனித அனுபவத்திலிருந்து உருவாகின்றன என்பதால் அவை வெவ்வேறு பூர்வீகங்களில் தனித்தனியாக காணப்படலாம் என்பது மற்றொரு கோட்பாடாகும்.<ref>ஆரன்ஸ்டெயின், ப. 77–78.</ref>

ஒத்த கதைக் கருக்கள், பாத்திரங்கள் மற்றும் வடிவங்கள் கொண்ட விசித்திரக் கதைகள் வெவ்வேறு கலாச்சாரங்களில் பரவிக் காணப்படுகின்றன. பல ஆராய்ச்சியாளர்கள், வேறு நாடுகளில் இக்கதைகளைக் கேட்ட மக்கள் தங்கள் நாட்டில் சென்று இவற்றைப் பரப்பியிருக்கலாம் என்ற கருத்தைக் கொண்டுள்ளனர். இருப்பினும் வாய்வழி இயல்பினால் உய்த்தறிதலைத் தவிர்த்து வேறு விதங்களில் இவற்றின் தடத்தை அறிவது முடியாத காரியமாகிறது.<ref>ஜிப்ஸ், ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரோலா அண்ட் பேசில் டு த ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' , ப. 845.</ref> எப்போதும் தெளிவற்றதாகவே இருக்கும் இவற்றின் பூர்விகத்தை வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் அக ஆதாரங்களின் மூலம் தீர்மானிக்க முயற்சித்துள்ளனர்; ஜோசப் ஜேக்கப்ஸ், [[ஸ்காட்லாந்து]] கதையான ''த ரைடர் ஆஃப் ரிட்டில்ஸை'' (The Ridere of Riddles) க்ரிம் சகோதரர்களின் தொகுப்பான ''த ரைடில்'' என்ற கதைத் தொகுப்பின் ஒரு பதிப்பை ஒப்பிடுகிறார், அதன் மூலம் அவர் ''த ரைடர் ஆஃப் ரைடில்ஸ்'' கதையின் ஒரு கதாநாயகன் பல பெண்களைத் திருமணம் முடிக்குமாறு கதை முடிவதைக் குறிப்பிட்டு, அது பண்டைய கால ஒரு மரபைக் காண்பிப்பதாக இருக்கலாம்,. ஆனால் ''த ரைடில்'' கதையில் எளிய ரைடில் மிகப் பழமையான தன்மையைக் கொண்டிருப்பதாக விவாதிக்கப்படலாம் எனக் கூறுகிறார்.<ref>ஜோசப் ஜேக்கப்ஸ், ''மோர் செல்டிக் ஃபேரி டேல்ஸ்'' . லண்டன்: டேவிட் நட், 1894, "[http://www.surlalunefairytales.com/authors/jacobs/moreceltic/ridere.html நோட்ஸ் அண்ட் ரெஃபரென்சஸ்]"</ref>

விசித்திரக் கதைகளை தங்கள் பூர்வீகத்தைச் சேர்ந்தவை என நிலைப்படுத்த முயற்சித்த "ஃபின்னிஷ்" (Finnish) வாய்வழிக் கதையாசிரியர்கள் (அல்லது வரலாற்று புவியியல்) அமைப்புகள், கருத்து முடிவிலான கருத்துகளையே கொண்டிருந்தன.<ref>கால்வினோ, ''இட்டாலியன் ஃபோக்டேல்ஸ்'' , ப. xx.</ref> சில நேரங்களில் குறிப்பாக வரம்புக்குட்பட்ட பகுதி மற்றும் காலத்தில் உள்ள தாக்கமானது தெளிவாக இருக்கும்,. க்ரிம் சகோதரர்கள் சேகரித்த பெர்ரட்டின் கதைகளில் இந்நிகழ்வைக் காணலாம். ''லிட்டில் ப்ரியார்-ரோஸ்'' கதை பர்ரெட்டின் ''[[தூங்கும் அழகி]]'' க் கதையிலிருந்து உருவானதாகத் தோன்றுகிறது. க்ரிம்ஸின் கதை தனிச்சார்புடைய ஜெர்மானிய மாற்று வகையாக இருப்பதாகவே தோன்றுகிறது.<ref>ஹேரி வெல்டென், "த இன்ஃப்ளுயன்ஸ் ஆஃப் சார்லஸ் பெர்ரட்'ஸ் ''Contes de ma Mère L'oie'' ஆன் ஜெர்மன் ஃபோக்லோர்", ப. 962, ஜாக் ஜிப்ஸ், ஆசிரியர்., ''த க்ரேட் ஃபேரி டேல் ட்ரெடிஷன்: ஃப்ரம் ஸ்ட்ரேப்பரஓலா அண்ட் பேசில் டு ப்ரதர்ஸ் க்ரிம்'' .</ref> இதே போல், க்ரிம்ஸின் ''லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹுட்'' கதையின் தொடக்கமும் பெர்ரட்டின் கதையின் தொடக்கமும் ஒன்று போல் இருப்பதால் அவற்றில் ஒன்றின் ஒன்றின் தாக்கம் இருப்பதாகத் தெரிகிறது—இருப்பினும் க்ரிம்ஸின் பதிப்பில் வேறு முடிவு உள்ளது (அது ''உல்ஃப் அண்ட் த செவன் யங் கிட்ஸ்'' கதையிலிருந்து உருவானதாக இருக்கலாம்).<ref>வெல்டென், ப. 966–67.</ref>

இப்போது குழந்தைகள் விசித்திரக் கதைகளை அதிகம் விரும்புவதைப் போல முதலில் பெரியவர்களும் அதிகமாக விரும்பிக் கேட்பவர்களாக இருந்தனர்.<ref>ஜிப்ஸ், ''வென் ட்ரீம் கேம் ட்ரூ: க்ளாசிக்கல் ஃபேரி டேல்ஸ் அண்ட் தேர் ட்ரெடிஷன்'' , ப. 1.</ref> பெரியவர்களுக்காக படைக்கப்பட்ட எழுத்திலக்கிய படைப்புகளில் விசித்திரக் கதைகள் இடம்பெற்றன,. ஆனால் 19 மற்றும் 20ஆம் நூற்றாண்டில் விசித்திரக் கதைகள் குழந்தைகள் இலக்கியத்துடன் தொடர்புடையதாக்கப்பட்டது.

தற்காலத்தில், சிறுவர்களும் படிக்கக்கூடிய வகையில் விசித்திரக் கதைகளில் மாற்றங்கள் செய்யப்பட்டுள்ளன. க்ரிம் சகோதரர்கள் பாலின உள்ளடக்கத்தை நீக்குவதில் கவனம் செலுத்தினர்;<ref>டாட்டர், ''த ஹார்ட் ஃபேக்ட்ஸ் ஆப்ஃ த க்ரிம்ஸ்' ஃபேரி டேல்ஸ்'' , ப. 20.</ref> முதல் பதிப்பில், ரேப்பன்ஸல் ஜாலக்காரியின் உடைகள் ஏன் இறுக்கமாகிவிட்டன எனக் கேட்பதன் மூலம் இளவரசரின் வருகையை தெரியப்படுத்துகிறார், அவள் கர்ப்பமாக இருப்பதை இவ்வாறு தெரிந்துகொள்ள வைக்கிறார், ஆனால் அடுத்து வந்த பதிப்புகளில் கவனக் குறைவாக மாயாஜாலக்காரியை விட இளவரசரை நீக்குவது எளிது எனத் தெரியப்படுத்துகிறார்.<ref>டாட்டர், ''த ஹார்ட் ஃபேக்ட்ஸ் ஆஃப் த க்ரிம்ஸ்' ஃபேரி டேல்ஸ்'' , ப. 32.</ref> மற்றொரு புறம், பல முறை வன்முறை - குறிப்பாக வில்லன்களை தண்டிக்கும் போது இடம்பெறும் வன்முறை - அதிகரிக்கப்பட்டது.<ref>பியேட், ப. xlii-xliv.</ref> பிற்காலத்தில் வந்த பிற மறுபடைப்புகள் வன்முறையை நீக்கின; ஜே. ஆர். ஆர். டோக்கின் ''த ஜுனிப்பெர் ட்ரீ'' கதை சொந்த இனத்தைக் கொன்று உண்ணும் நிகழ்வுகள் அதிகமாகக் கொண்டிருந்ததைக் கவனித்து, குழந்தைகளுக்கான பதிப்பில் அதை நீக்கினார்.<ref>டாக்கின், ப. 31.</ref> விக்டோரியா காலத்தில் நீதிநெறி வகைக் கதைகள் பழங்காலக் கதைகளை கற்றுக்கொடுக்ககூடிய பாடங்களாக மாறின, ஜியார்ஜ் க்ரூக்ஷாங்க் ''சிண்ட்ரெல்லா'' கதையை மிதமான கருக்களைக் கொண்டிருக்கும் வகையில் 1854 ஆம் ஆண்டில் மீண்டும் எழுதிய போது ஏற்பட்டதும் இதற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டாகும். அவரைப் பற்றிய அறிவு நிறைந்தவரான [[சார்லஸ் டிக்கென்ஸ்]] இதை எதிர்த்தார்,. "பிற அனைத்துக் காலங்களையும் விட பயன்மிக்க காலத்தில் விசித்திரக் கதைகளை மதிக்க வேண்டியதன் முக்கியத்துவம் கவனிக்கத்தக்கதாகும்" என்று கூறினார்.<ref>கே. எம். ப்ரிக்ஸ், ''த ஃபேரிஸ் இன் இங்கிலிஷ் ட்ரெடிஷன் அண்ட் லிட்ரேச்சர்'' , ப. 181–182, யுனிவெர்சிட்டி ஆஃப் சிக்காகோ ப்ரஸ், லண்டன், 1967.</ref><ref>http://www.victorianweb.org/authors/dickens/pva/pva239.html</ref>