வேடுவர் (இலங்கை): திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

ஆரம்ப காலங்களில் மட்டுமன்றி பின்னரும் தொடர்ந்து இன்றுவரை தங்கள் வாழ்க்கை முறையையும், அடையாளத்தையும் பேணிக்கொள்வதற்குப் பெரும் இடர்களை எதிர்கொண்டு வருகிறார்கள். முக்கியமாக நாடு விடுதலை பெற்றபின்னர், அரசாங்கம் முன்னெடுத்த [[நீர்ப்பாசனத் திட்டம்|நீர்ப்பாசன]] மற்றும் [[குடியேற்றத் திட்டம்|குடியேற்றத் திட்டங்கள்]] இவர்களுடைய வாழ்நிலங்களில் பெரும்பகுதியை விழுங்கிவிட்டன. 20 ஆம் நூற்றாண்டின் நாற்பதுகளின் இறுதியில் நிறைவேற்றப்பட்ட [[கல்லோயா அபிவிருத்தித் திட்டம்]] இவர்களுடைய [[வேட்டை]]க்கும் உணவு சேகரிப்புக்கும் உரிய பெருமளவு காட்டுப்பகுதிகளை இல்லாதாக்கியது. அண்மையில், 1978க்குப் பின்னர் நிறைவேற்றப்பட்ட [[மகாவலி அபிவிருத்தித் திட்டம்|மகாவலி அபிவிருத்தித் திட்ட]]த்தின் கீழ் எஞ்சியிருந்த பகுதிகளும் பறிபோயின. இத் திட்டத்தின்கீழ் இவர்கள் பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேலாகப் பரம்பரை பரம்பரையாக வாழ்ந்துவந்த பல்லாயிரம் [[ஹெக்டேர்]] பரப்பளவு கொண்ட காடுகளில் பெரும்பகுதி [[நீர்தாங்கு பகுதி]]க்குள் வந்துவிட்டன அல்லது புதிய குடியேற்றத்திட்டங்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்டுவிட்டன. இதில் எஞ்சிய பகுதியான சுமார் 50 ஆயிரம் ஹெக்டேர் பரப்பளவுள்ள, '''வன்னியலா எத்தோ'''க்களின்எத்தோக்களின் பாரம்பரியக் காட்டுப்பகுதி [[மாதுறு ஓயா தேசியப் பூங்கா]] என்ற பெயரில் [[தேசியப் பூங்கா]]வாகப் பிரகடனம் செய்யப்பட்டு அங்கு வாழ்ந்த '''வன்னியலா எத்தோ'''க்கள்எத்தோக்கள் வெளியேற்றப்பட்டனர். அவர்களுடைய வாழ்க்கை நிலையை மேம்படுத்துவது என்ற போர்வையில், அவர்களுடைய எதிப்புகளுக்கும் மத்தியில் அவர்களுக்கு [[விவசாய நிலம்|விவசாய நிலங்கள்]] ஒதுக்கப்பட்டுக் குடியேற்றத்திட்டங்களில் இடங்கள் வழங்கப்பட்டன. இதைக் குறித்து ஒரு '''வன்னியலா எத்தோ''' முதியவர் பேசியபோது, "எங்களுடைய வேட்டைக் கருவிகளைப் பறித்துக்கொண்டு எங்களுக்கு [[மண்வெட்டி]]களைத் தந்திருக்கிறார்கள், எங்கள் புதை குழிகளை நாங்களே வெட்டிக்கொள்ள" என்று குறிப்பிட்டாராம்.