நாகார்ச்சுனர்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

 

நாகார்ஜூனா சாம்விர்தி (மரபு வழியில் உண்மை) மற்றும் பரமார்தம் (அடிப்படை உண்மை) ஆகியவற்றிற்கு இடையே கற்பித்தலை வேறுபடுத்துகிறார், ஆனால் அவர் முறைப்படுத்தப்பட்ட எந்தக் கோட்பாட்டுக் கருத்துக்களையும் பின்னர் வந்த பிரிவில் சேர்க்கப்படுவது பற்றித் தெரிவிக்கவில்லை. அவரைப் பொருத்த வரை முடிவாக,

||7

 

:: எக்ஸ் அல்லாதது (மறுப்பு)

::: எக்ஸ் மற்றும் எக்ஸ் அல்லாதது (இரண்டும்)

 

மேலும் நாகார்ஜூனா சிந்தனையின் கோட்பாட்டைக் கற்பித்திருக்கிறார். உண்மை நிலையின் சுருக்கமானது சிந்தையின் நீளத்துடனான உறவில் இருக்கிறது என்ற உதாரணத்தை அவர் ரத்னாவலியில் தெரிவிக்கிறார். ஒரு செய்தி அல்லது காட்சிப் பொருளின் முடிவானது முரண்பாடுகளின் வழியிலான மற்ற செய்திகள் அல்லது காட்சிப் பொருள்களின் உறவினால் மட்டுமே சாத்தியமாகும். சிந்தனையின் சுருக்கம் மற்றும் நீளம் ஆகியவற்றிற்கு இடையேயான உறவுமுறையானது இயற்கையில் (ஸ்வபவ) உள்ளார்ந்த காரணத்தினால் அல்ல என்றும் அவர் குறிப்பிடுகிறார். மேலும் இந்தச் சிந்தனையானது பாலி நிக்காயா மற்றும் சீன ஆகமாவில் கண்டறியப்பட்டது என்பதுடன், அவை இரண்டிலும் சிந்தனையின் உறவுமுறை பின்வருமாறு விவரிக்கப்படுகிறது: “உண்மையில் எது வெளிச்சத்தின் மூலப்பொருளாகக்... கருதப்படுகிறது என்றால் இருளே [உறவு முறையில்] ஆகும்; உண்மையில் எது நன்மையின் மூலப்பொருளாகக் கருதப்படுகிறது என்றால் தீமையே ஆகும்; அதே போல உண்மையில் எது வெற்றிடத்தின் மூலப்பொருளாகக் கருதப்படுகிறது என்றால் உருவமே ஆகும்.”<ref>டேவிட் கலுப்பஹானா, ''காரணம்: தி சென்ட்ரல் பிளாசபி ஆப் புத்திசம்'' . ஹவாய் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம், 1975, பக்கங்கள் 96-97. நிக்காயாவில் எஸ்என் 2.150 இல் செய்தி கண்டறியப்பட்டுள்ளது.</ref>

==ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புகள்==

===முலமத்யமகாகாரிகா===

===இதர பணிகள்===

{| class="wikitable" border="1"

*கலுபஹனா, டேவிட் ஜே. ''தி பிளாசபி ஆப் தி மிடில் வே'' . சுனி, 1986

*லேமோட்டி, இ., ''லீ டிரெய்டி தி லா கிரான்டி வேர்து தி சாகெஸ்ஸி'' , வால்யூம் I (1944), வால்யூம் II (1949), வால்யூம் III (1970), வால்யூம் IV (1976), இன்ஸ்டிடூட் ஒரீயன்டலிஸ்ட்: லாவெய்ன்-லா-நெயூவ்.

*மக்லியோலா, ராபர்ட். ''டெரிடா ஆன் தி மென்ட்'' . லாஃபாயெட்டி, இன்டியானா: பர்டியூ யுபி, 1984; இரண்டாவது பதிப்பு. 1986; ஆர்பிடி., 2000. (வலிமையான ஒப்பீட்டின் மூலம், இந்தப் புத்தகம் முதலில் ஜேக்குவஸ் டெரிடா மற்றும் பிரான்ஸ் 'மறுகட்டமைப்பில்' நாகார்ஜூனாவை அமெரிக்க மற்றும் ஐரோப்பிய நிபுணர்களின் கவனத்திற்குக் கொண்டுசென்றது.)

*முர்த்தி, டி. ஆர். வி., 1955. ''தி சென்ட்ரல் பிளாசபி ஆப் புத்திசம்'' . ஜியார்ஜா ஆலென் மற்றும் அன்வின், லண்டன். 2ஆம் பதிப்பு: 1960.

*முர்த்தி, கே. சச்சிதானந்தா. 1971. நாகார்ஜூனா நேஷனல் புக் டிரஸ்ட், நியூடெல்லி. 2ஆம் பதிப்பு: 1978.

 

{{வார்ப்புரு:பௌத்தத் தலைப்புகள்}}

 

[[பகுப்பு:கூகுள் தமிழாக்கக் கட்டுரைகள்]]

[[பகுப்பு:மகாயான பௌத்தம்]]

 

[[be:Нагарджуна]]

[[bg:Нагарджуна]]