பெரும் மனத் தளர்ச்சிச் சீர்குலைவு: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

மனத் தளர்ச்சி நோயாளிகளிடையே [[தூக்கமின்மை|உறக்கமின்மை]] பொதுவானதாகும். இதற்கு உருமாதிரியான ஒரு உதாரணம் சொல்வதென்றால், ஒரு நபர் மிகவும் அதிகாலையில் உறக்கத்திலிருந்து விழிப்படைந்து பிறகு மீண்டும் உறங்க முடியாத நிலையைக் கூறலாம்.<ref name="APA350">{{Harvnb |American Psychiatric Association|2000a| p=350}}</ref> இருப்பினும், உறக்கமின்மை என்பது உறங்குவதில் சிரமம் என்னும் நிலையையும் உள்ளடக்குகிறது.<ref name="bedfellows">{{Cite web|url=http://www.psychologytoday.com/articles/200307/bedfellows-insomnia-and-depression| title=Bedfellows:Insomnia and Depression|accessdate= 2010-07-02}}</ref> மனத் தளர்ச்சி கொண்டோரில் குறைந்த பட்சமாக 80 விழுக்காட்டினரையாவது உறக்கமின்மை பாதிக்கிறது.<ref name="bedfellows"></ref> மிகு உறக்கம் அல்லது நீண்ட நேர உறக்கம் என்பதும் நிகழலாம்.<ref name="APA350"></ref> இது மனத் தளர்ச்சி கொண்டோரில் 15 விழுக்காட்டின்ரைப் பாதிக்கிறது.<ref name="bedfellows"></ref> சில மனத் தளர்ச்சி-எதிர் மருத்துவங்கள், அவற்றின் தூண்டுதல் விளைவினால், இவ்வாறான உறக்கமின்மையைத் தோற்றுவிக்கலாம்.<ref>[http://www.aafp.org/afp/990600ap/3029.html Insomnia: Assessment and Management in Primary Care],</ref>

 

 

குழந்தைகளைப் பொறுத்தவரையில், மனத் தளர்ச்சி என்னும் கருத்துரு மிகவும் சர்ச்சைக்குட்பட்டதாக உள்ளது. காரணம், சுய- பிம்ப உணர்வு என்பது எப்போது ஒரு குழந்தைக்கு உருவாகிறது, எப்போது அது முழுவதுமாக நிலை பெறுகிறது என்பதின் மீதான கருத்தின் அடிப்படையிலேயே இது அமையும். மனத் தளர்ச்சிக்கு ஆட்பட்ட குழந்தைகள் தளர்ச்சி என்னும் நிலையை விட சிடுசிடுவென்ற மன நிலையையே பெரும்பாலும் வெளிப்படுத்துவர்.<ref name="APA349"></ref> தமது வயது மற்றும் நிலையைப் பொறுத்து மாறுபட்ட அறிகுறிகளை வெளிப்படுத்துகின்றனர்.<ref name="APA354">{{Harvnb |American Psychiatric Association|2000a| p=354}}</ref> பெரும்பாலானோர் பள்ளியில் ஆர்வமிழந்து, கல்வித் திறனில் வீழ்ச்சி அடைகின்றனர். இவர்களைத் தொட்டாற்சிணுங்கி, நச்சரித்தல், சார்புற்றிருத்தல் அல்லது பாதுகாப்பின்மை கொண்டிருத்தல் ஆகிய குண நலன்களால் விவரிக்கலாம்.<ref name="APA350"></ref>

 

===உளப்பிணி சிகிச்சை===

 

 

மனத் தளர்ச்சி நோயாளிகளில் பல வேறுபட்ட வகைகளில் புரிதிறன் நடத்தை சிகிச்சை மேற்கொள்ளப்படுகிறது. பகுத்தறியும் உணர்வினைத் தூண்டுவதான சிகிச்சை<ref name="autogenerated3">{{Harvnb |Beck|1987| p=10}}</ref> மற்றும், மிக அண்மையிலான, கவனம் சார் புரிதிறன் சிகிச்சை (mindfulness-based cognitive therapy) ஆகியவை அவற்றில் சில வகைகளாகும்.<ref name="pmid18085916">{{vcite journal |author=Coelho HF, Canter PH, Ernst E |title=Mindfulness-based cognitive therapy: Evaluating current evidence and informing future research |journal=Journal of Consulting and Clinical Psychology |volume=75 |issue=6 |pages=1000–05 |year=2007 |pmid=18085916 |doi=10.1037/0022-006X.75.6.1000}}</ref>

 

எஸ்எஸ்ஆர்ஐ கொண்டு சிகிச்சை அளிக்கப்பட்ட குழந்தைகள், இளம் பருவத்தினர் மற்றும் 18-24 வயதான இளைஞர்கள் ஆகியோரின் மீதான சில ஆய்வுகளில் தற்கொலைக்கான உளக் கற்பனைகள் மற்றும் நடத்தை ஆகியவற்றிற்கான ஆபத்து மிகுந்திருப்பதாகத் தெரிய வந்தது.<ref name="FDA2">{{Cite web|url = http://www.fda.gov/ohrms/dockets/ac/06/briefing/2006-4272b1-01-FDA.pdf|title =Clinical review: relationship between antidepressant drugs and suicidality in adults| accessdate = 2007-09-22|author = Stone MB, Jones ML|date = 2006-11-17| format =PDF|work = Overview for December 13 Meeting of Psychopharmacologic Drugs Advisory Committee (PDAC)|publisher = FDA| pages = 11–74}}</ref><ref name="FDA3">{{Cite web|url = http://www.fda.gov/ohrms/dockets/ac/06/briefing/2006-4272b1-01-FDA.pdf|title = Statistical Evaluation of Suicidality in Adults Treated with Antidepressants|accessdate = 2007-09-22|author = Levenson M, Holland C|date = 2006-11-17| format =PDF|work =Overview for December 13 Meeting of Psychopharmacologic Drugs Advisory Committee (PDAC)|publisher = FDA| pages = 75–140}}</ref><ref name="Olfson">{{vcite journal |author=Olfson M, Marcus SC, Shaffer D |title=Antidepressant drug therapy and suicide in severely depressed children and adults: A case-control study |journal=Archives of General Psychiatry |volume=63 |issue=8 |pages=865–72 |year=2006 |pmid=16894062 |doi=10.1001/archpsyc.63.8.865}}</ref><ref name="FDA">{{Cite web|url = http://www.fda.gov/OHRMS/DOCKETS/ac/04/briefing/2004-4065b1-10-TAB08-Hammads-Review.pdf|title = Review and evaluation of clinical data. Relationship between psychiatric drugs and pediatric suicidality.|accessdate = 2008-05-29|author = Hammad TA|date = 2004-08-116| format =PDF|publisher = FDA| pages = 42; 115}}</ref><ref name="Hetrick S, Merry S, McKenzie J, Sindahl P, Proctor M 2007 CD004851">{{vcite journal |author=Hetrick S, Merry S, McKenzie J, Sindahl P, Proctor M |title=Selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) for depressive disorders in children and adolescents |journal=Cochrane Database Syst Rev |issue=3 |pages=CD004851 |year=2007 |pmid=17636776 |doi=10.1002/14651858.CD004851.pub2 }}</ref> எஸ்எஸ்ஆர்ஐ மருந்துகள் வயது வந்தோரில் தற்கொலைக்கான ஆபத்தை அதிகரிக்குமா, அல்லவா என்பது தெளிவாகவில்லை.<ref name="Hetrick S, Merry S, McKenzie J, Sindahl P, Proctor M 2007 CD004851"></ref> எஸ்எஸ்ஆர்ஐ மருந்துகள் மற்றும் தற்கொலைக்கான ஆபத்து ஆகியவற்றிற்கு இடயே எந்த விதத் தொடர்பும் இல்லை என்று ஒரு ஆய்வு கண்டறிந்தது.<ref>{{vcite journal |author=Gunnell D, Saperia J, Ashby D |title=Selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) and suicide in adults: meta-analysis of drug company data from placebo controlled, randomised controlled trials submitted to the MHRA's safety review |journal=BMJ |volume=330 |issue=7488 |pages=385 |year=2005 |pmid=15718537 |pmc=549105 |doi=10.1136/bmj.330.7488.385 }}</ref> பிளாசிபோவுடன் ஒப்பிடுகையில் எஸ்எஸ்ஆர்ஐ மருந்துகளைப் பயன்படுத்துவோரில் தற்கொலை முயற்சிக்கான ஆபத்து அதிகரிப்பதாக பிற ஆய்வுகள் கூறுகின்றன.<ref>{{vcite journal |author=Fergusson D, Doucette S, Glass KC, ''et al.'' |title=Association between suicide attempts and selective serotonin reuptake inhibitors: systematic review of randomised controlled trials |journal=BMJ |volume=330 |issue=7488 |pages=396 |year=2005 |pmid=15718539 |pmc=549110 |doi=10.1136/bmj.330.7488.396 }}</ref> இருப்பினும், மரபுவழியாக, மிக அதிக அளவில் தற்கொலை விகிதம் கொண்ட பல நாடுகளிலும் எஸ்எஸ்ஆர்ஐ மருந்துகளின் பரவலான பயன்பாடு அவ்வித ஆபத்தைக் குறிப்பிடும் அளவு குறைத்திருப்பதாக வேறு பல ஆய்வுகள் தெரிவிக்கின்றன.<ref>{{vcite journal |author=Rihmer Z, Akiskal H |title=Do antidepressants t(h)reat(en) depressives? Toward a clinically judicious formulation of the antidepressant-suicidality FDA advisory in light of declining national suicide statistics from many countries |journal=J Affect Disord |volume=94 |issue=1–3 |pages=3–13 |year=2006 |pmid=16712945 |doi=10.1016/j.jad.2006.04.003 }}</ref>

 

 

===மின்தூண்டல் வலிப்புச் சிகிச்சை===

===நோயின் ஆதிக்கம்===

 

 

==வரலாறு==

மனத் தளர்ச்சி என்பதைப் பற்றி மக்கள் கொண்டிருக்கும் கருத்து ஒரு கலாசாரத்தினுள்ளும், பல்வேறு கலாசாரங்களுக்கு இடையிலும் வேறுபடுகிறது. ஒரு விமர்சகர் இவ்வாறு கூறுகிறார்: "அறிவியற்பூர்வமாக அறுதியிட்ட நிலை இல்லாத காரணத்தால், மனத் தளர்ச்சியின் மீதான வாதங்கள் மொழி பற்றிய கேள்விகளை நோக்கித் திசை திரும்பி விடுகின்றன. நாம் அதை எப்படிச் சொல்கிறோம் -'நோய்', 'கோளாறு', 'மன நிலை' - மற்றும் அதை நாம் எப்படிப் பார்க்கிறோம், கண்டறிகிறோம் மற்றும் சிகிச்சை அளிக்கிறோம் ஆகிய அனைத்தையுமே அது பாதிக்கிறது."<ref>{{vcite web |url=http://www.slate.com/id/2129377|title=The Depression Wars: Would Honest Abe Have Written the Gettysburg Address on Prozac? |author=Maloney F|date= November 3, 2005|work= Slate magazine |publisher= Washington Post|accessdate=2008-10-03}}</ref> தீவிரமான மனத் தளர்ச்சி குறித்து, அது தனிப்பட்ட ஒருவருக்குத் தொழில் முறையான சிகிச்சை தேவைப்படும் நோயா அல்லது அது சமூக அல்லது ஒழுக்கம் சார்ந்த பிரச்சினைகளை சுட்டிக் காட்டுவதா அல்லது உயிரிய அசம நிலையின் காரணமாக அது உருவாகிறதா அல்லது ஒரு நெருக்கடியை தனிநபர்கள் புரிந்து கொள்வதில் உள்ள வேறுபாடுகளை அது பிரதிபலிக்கிறதா, அவ்வாறு செய்வதன் மூலம் அவரது இயலாமை மற்றும் உணர்வுப் போராட்டம் ஆகியவற்றை அது உறுதி செய்கிறதா என்று கலாசார ரீதியாக பல்வேறு கருத்துக்கள் நிலவுகின்றன.<ref name="Karasz05">{{vcite journal |author=Karasz A |title=Cultural differences in conceptual models of depression |journal=Social Science in Medicine |volume=60 |issue=7 |pages=1625–35 |year=2005 |pmid=15652693 |doi=10.1016/j.socscimed.2004.08.011}}</ref><ref>{{vcite journal|author=Tilbury, F|year=2004|title=There are orphans in Africa still looking for my hands': African women refugees and the sources of emotional distress|journal=Health Sociology Review|volume=13|issue=1|pages=54–64|url=http://www.atypon-link.com/EMP/doi/abs/10.5555/hesr.2004.13.1.54|accessdate=2008-10-03}}</ref>

 

 

மனத் தளர்ச்சியை வெளிப்படுத்துவதுடன் சமூக இழுக்கு இணைந்திருப்பதன் காரணமாகவோ அல்லது இந்த நோயைக் கண்டறிதல் மற்றும் சிகிச்சை அளித்தல் ஆகியவை பற்றிய அறியாமையின் காரணமாகவோ, வரலாற்று நாயகர்கள் பலரும் இதைப் பற்றிப் பேசுவதையோ அல்லது இதற்குச் சிகிச்சை பெறுவதையோ தவிர்த்தே வந்துள்ளன்ர். இருப்பினும், இத்தகைய வரலாற்று நாயகர்களின் குடும்ப உறுப்பினர்கள், நண்பர்கள் ஆகியோர் எழுதிய கடிதங்கள், கட்டுரைகள் அல்லது அறிக்கைகள் ஆகியவற்றை ஆராய்கையில், அவர்கள் மனத் தளர்ச்சியை ஏதாவது ஒரு வடிவில் கொண்டிருந்திருக்க வேண்டும் எனப் புலப்படுகிறது. இவ்வாறு மனத் தளர்ச்சியால் அவதியுற்றிருக்கக்கூடியவர்கள் பட்டியலில், ஆங்கிய எழுத்தாளர் மேரி ஷெல்லி<ref>{{vcite book |last=Seymour|first=Miranda |title= Mary Shelley|publisher=Grove Press|year=2002 |pages=560–61 |isbn=0802139485}}</ref> (Mary Shelley), அமெரிக்க - ஆங்கிலேய எழுத்தாளர் ஹென்றி ஜேம்ஸ்<ref>{{vcite web |url=http://www.pbs.org/wgbh/masterpiece/americancollection/american/genius/henry_bio.html|title=Biography of Henry James|publisher=[[Public Broadcasting Service|pbs.org]]|accessdate=2008-08-19}}</ref> (Henry James) மற்றும் அமெரிக்க அதிபர் [[ஆபிரகாம் லிங்க்கன்|ஆபிரகாம் லிங்கன்]] (Abraham Lincoln) ஆகியோர் அடங்குவர்.<ref>{{vcite book

{{Bipolar disorder}}

 

 

{{DEFAULTSORT:Major Depressive Disorder}}