அராபிய எண்முறை
அரபு எண்கள் (Arabic numerals), 0 முதல் 9 வரையான பத்து இலக்கங்கள்: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 இவற்றின் அடிப்படையில் அமைந்தவை. இவை இந்து–அரபு எண்கள் என்றும் அழைக்கப்படும். இந்து–அரபு எண் அமைப்பு இன்று உலகம் முழுவதும் பயன்படும் பொதுவானமுறையிலான எண்முறை முறை ஆகும். பூஜ்யம் என்பதனை முக்கிய அமைப்பாகக் கொண்டுள்ளது இதன் சிறப்பாகும்.[1][2][3]
இது பண்டைய இந்தியத்துணைக்கண்டத்தில் இந்திய கணித மேதைகளினால் கி.மு 500 க்கு முன்பே கண்டறியப்பட்டதாகும்.[3] பாக்தாத் நகரில் இருந்த அரபு கணிதவியலாளர்கள் மூலம் மேற்கு உலகிற்கு அறிமுகம் செய்யப்பட்டது. அவற்றின் தற்போதைய வடிவம் வட ஆப்பிரிக்காவில் உருவாக்கப்பட்டது.அரபு கடிதங்கள் , மெக்ரப், மேற்குப் பகுதியில் அரபு உலகம்.[4] போன்ற பகுதிகளில் வளர்க்கப்பட்டது. மேலும் தற்போதைய வடிவம், கிழக்கு அரபு எண்கள் ஆகியவை வட ஆப்பிரிக்காவில் மேன்மை படுத்தப்பட்டது. அது வட ஆப்பிரிக்க நகரமான பிஜையா என்ற ஊரில் இருந்த இத்தாலிய அறிஞரான ஃபிபொனாச்சியால் ஐரோப்பாவில் அறிமுகமானது. பின்னர் ஐரோப்பிய வணிகம், நூல்கள், காலனித்துவத்தின் மூலம் உலகம் முழுவதும் பரவியது.
வரலாறு தொகு
தோற்றம் தொகு
இந்தோ- அராபிய எண்முறை கி.மு 700 களில் இந்தியாவில் தோற்றுவிக்கப்பட்டது.[5] இந்த முறை மெதுவாக, உலகளாவிய அளவில் மேம்படுத்தப்பட்டாலும், முக்கிய பகுதியான பூச்சியம் பிரம்மகுப்தர் என்பவரால் கி.மு 628 ல் வழங்கப்பட்ட பின்பே முக்கிய நிலையை அடைந்தது. 0(எண்) கண்டறியப்பட்டு 10 இலக்கங்கள் வரையான எண் உருக்களைத் தாண்டி இடஞ்சார் குறியீடு, அறியப்பட்ட பின்னே இந்த எண்முறை புரட்சிகர வளர்ச்சி அடைந்தது. இதுவே கணிதத்தின் மிகமுக்கிய படிநிலை எனக்கருதப்படுகிறது. கால்புள்ளி இடும் முறையானது பொதுவாக எண்களை விரைவாகவும் எளிதாகவும் படிக்கப்பயன்படுகிறது. இது உலகின் பல்வேறு மண்டலங்களில் மாறுபாடுகளைக் கொண்டுள்ளது.
இலத்தீன் எழுத்துக்கள் மற்றும் நவீன காலத்திற்கும் 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9. ஐ இணைப்பாக்கும் முறையாக எண்அச்சு முறை பயன்படுகிறது. 0 ஐ உள்ளாடக்கிய முதல் எழுத்துமுறை 9ஆம் நூற்றாண்டில் குவாலியர் என்னும் மத்திய இந்திய நகரத்தில் கி.பி 870 ல் கண்டறியப்பட்ட கல்வெட்டுகள் மூலம் அறியப்படுகிறது. பல்வேறு செப்புத் தகடுகளில் கண்டறியப்பட்ட இந்திய ஆவணங்கள் 0(எண்) ஆனது கி.மு 6 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் பயன்படுத்தப் பட்டு வருவதை விளக்குகிறது. . Inscriptions in இந்தோனேசியா மற்றும் கம்போடியா கண்டறியப்பட்ட கல்வெட்டுகள் இவை கி.மு 683 முதல் பயன்படுத்தப்படுவதாக தெரிவிக்கறது.[6]
குறிப்புகள் தொகு
- ↑ Schipp, Bernhard; Krämer, Walter (2008), Statistical Inference, Econometric Analysis and Matrix Algebra: Festschrift in Honour of Götz Trenkler, Springer, p. 387, ISBN 9783790821208
- ↑ Lumpkin, Beatrice; Strong, Dorothy (1995), Multicultural science and math connections: middle school projects and activities, Walch Publishing, p. 118, ISBN 9780825126598
- ↑ 3.0 3.1 Bulliet, Richard; Crossley, Pamela; Headrick,, Daniel; Hirsch, Steven; Johnson, Lyman (2010). The Earth and Its Peoples: A Global History, Volume 1. Cengage Learning. பக். 192. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1439084742. https://books.google.com/books?id=dOxl71w-jHEC&pg=PA192. "Indian mathematicians invented the concept of zero and developed the "Arabic" numerals and system of place-value notation used in most parts of the world today"
- ↑ On the Origin of Arabic Numerals - A. Boucenna - Université Ferhat Abbas Setif (பிரெஞ்சு)
- ↑ O'Connor, J. J. and E. F. Robertson. 2000.
- ↑ Plofker 2009, ப. 45.