இந்திய பெரும் பறக்கும் அணில்
| இந்திய பெரும் பறக்கும் அணில் | |
|---|---|
| |
| உயிரியல் வகைப்பாடு | |
| திணை: | விலங்கு
|
| பிரிவு: | முதுகெலும்பி
|
| வகுப்பு: | பாலூட்டி
|
| வரிசை: | கொறிணி
|
| குடும்பம்: | சையூரிடே
|
| பேரினம்: | பெட்டாவூரிசுடா
|
| இனம்: | பெ. பிலிப்பென்சிசு
|
| இருசொற் பெயரீடு | |
| பெட்டாவூரிசுடா பிலிப்பென்சிசு எலியாட், 1839 | |
| |
| பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கத்தின் படி பரம்பல் சிவப்பு நிறத்தில் | |
இந்திய பெரும் பறக்கும் அணில் (Indian giant flying squirrel)(பெட்டாவூரிசுடா பிலிப்பென்சிசு), பெரும் பழுப்பு பறக்கும் அணில் அல்லது பொதுவான பெரும் பறக்கும் அணில் என் அழைக்கப்படுகிறது. இது கொறிக்கும் குடும்பமான சையூரிடேவினைச் சார்ந்தது. இதனுடைய முன் மற்றும் பின் கால்களுக்கு இடையில் நீட்டப்பட்ட தோல் சவ்வைப் பயன்படுத்தி மரக்கிளைகளில் சறுக்கும் திறன் கொண்டது. இது தென்கிழக்கு, தெற்காசியா மற்றும் தெற்கு, மத்திய சீனாவில் காணப்படுகிறது.
விளக்கம் தொகு
இந்தச் சிற்றினம் பெரிய இனமாகும். இதன் தலை மற்றும் உடல் நீளம் சுமார் 43 செ.மீ. ஆகும். வால் நீளம் சுமார் 50 முதல் 52 செ.மீ. நீளமாகும். இது கருப்பு, சாம்பல்-பழுப்பு நிற ரோமங்களைக் கொண்டுள்ளது. இது மேல் பகுதிகளில் நீண்டும் மென்மையாகவும், உடலின் அடியில் சற்றே நீளம் குறைவாகவும் இருக்கும். முன் பின் கால் இணைப்பாக உள்ள சவ்வு, அடியில் வெளிறியும் காணப்படும். இதன் உதவியால் இவை மரங்களுக்கு இடையில் சறுக்குகின்றன. கருப்பு, பழுப்பு சாம்பல் நிறமுடைய உரோமங்களை வால் கொண்டுள்ளது. பாதம் கறுப்பாகவும், மூக்கு மூக்கு வெளிர் இளஞ்சிவப்பு நிறமாகவும் கருப்பு மீசை முடிகளுடன் காணப்படும்.[2]
வகைபாட்டியல் தொகு
இந்தியப் பெரும் பறக்கும் அணில் வகைபிரித்தல் மிகவும் சிக்கலானதாகவும் முழுமையாக தீர்க்கப்படாததாகவும் உள்ளது. இந்திய ராட்சத பறக்கும் அணில் 1980 வரை, சிவப்பு ராட்சத பறக்கும் அணிலின் (பி. பெட்டாரிசுடா) துணையினமாக பட்டியலிடப்பட்டது.[3] 2005ஆம் ஆண்டில், உலகின் பாலூட்டி இனங்கள் பட்டியலில் கிராண்டிசு, யுவனானென்சிசு, ஹெய்னானா, நிக்ரா, ரூபிகண்டசு மற்றும் ரூபிபெசு (இறுதியாக உள்ள நான்கு இனங்கள் யுவனானென்சிசு ஒத்த இனங்கள்) இந்திய மாபெரும் பறக்கும் அணிலாகப் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது.[4] இவை அனைத்தும் தனித்துவமானவை மற்றும் இந்திய பெரும் பறக்கும் அணில் உடன் நெருங்கிய தொடர்பு இல்லை என்பதை ஆய்வுகள் உறுதிப்படுத்தியுள்ளன. எனவே இவற்றை ஒன்றாக வைப்பதன் மூலம் வலுவான பல்தொகுதிமரபு உயிரினத் தோற்ற "பேரினம்" உருவாகும்.[5][6][7][8] இதன் விளைவாக, சமீபத்திய சிவப்பு ராட்சத பறக்கும் அணில் ஒரு பகுதியாக அல்லது தங்கள் சொந்த இனமாக அங்கீகரித்துள்ளனர். தைவானின் போர்மோசன் பெரும் பறக்கும் அணில் (பி. கிராண்டிசு), ஆய்னானின் ஆய்னான் பெரும் பறக்கும் அணில் (பி. ஹயானா), மற்றும் இந்தியாவின் வடகிழக்கில் யுனான் பெரும் பறக்கும் அணில், (பி யுவனானென்சிசு), தெற்கு மத்திய சீனா, மியான்மர், வடக்கு லாவோஸ் மற்றும் வடக்கு வியட்நாம் (கடந்த மூன்று நாடுகளில் அதன் வரம்பின் அளவு கணிசமான நிச்சயமற்ற தன்மையுடன் பெயரிடப்பட்டுள்ளது).[9][10] பார்மோசன் மற்றும் ஹைனான் மாபெரும் பறக்கும் அணில்கள் முற்றிலும் தனித்தனி வரம்புகளைக் கொண்டுள்ளன, ஆனால் யுனான் பெரும் பறக்கும் அணில் இந்திய ராட்சத பறக்கும் அணில் அனுதாபம் கொண்டது.
பரவலும் வாழ்விடமும் தொகு
இந்த இனம் சீனா, இந்தியா, லாவோஸ், மியான்மர், இலங்கை, தைவான், தாய்லாந்து மற்றும் வியட்நாம் ஆகிய நாடுகளில் காணப்படுகிறது. இது வறண்ட இலையுதிர் மற்றும் பசுமையான காடுகளில் வாழ்கிறது. பொதுவாகக் கடல் மட்டத்திலிருந்து சுமார் 500 முதல் 2,000 மீ (1,600–6,600 அடி) உயரத்தில் காணப்படும் தோட்டங்களில் காணப்படுகின்றன.[1]
சூழலியல் தொகு
இந்திய பெரும் பறக்கும் அணில் இரவாடி வகையினைச் சார்ந்தது. இவை மரங்களில் வாழ்பவை. இதனுடைய வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதியை விதானத்தில் கழிக்கிறது. பட்டை, ரோமம், பாசி மற்றும் இலைகளால் வரிசையாக இருக்கும் மர ஓட்டைகளில் கூடுகளை அமைக்கின்றன. உணவு ஏராளமாக இருக்கும்போது நேசமாகக் காணப்படும் இவை, பற்றாக்குறை உள்ள காலங்களில் சிற்றினங்களுக்குள்ளாகத் தாக்குதல்கள் அதிகரிக்கின்றன. குரல்வளைகள் பெரிய காட்டு ஆந்தையினை ஒத்தவை.[2]
உணவு தொகு
இந்த இனம் முக்கியமாகப் பழங்களை உண்பவை, குறிப்பாக பைகசு ரேசுமோசாவின் பழங்களை விரும்புகின்றன. மேலும் கல்லேனியா மற்றும் பலா இதன் விருப்பமாக உள்ளது. இது மரப்பட்டை, மரப் பிசின்கள், துளிர்கள், இலைகள் (குறிப்பாக எஃப். ரேசுமோசா), பூச்சிகள் மற்றும் இளம் உயிரிகளையும் உண்ணுகிறது. இந்த அணில் இடையூறுகளை ஓரளவு சகித்துக்கொண்டு, வன விளிம்பில் உள்ள உணவு வளங்களைப் பயன்படுத்துகின்றன.[11]
இனப்பெருக்கம் தொகு
ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஜூன் நடுப்பகுதியில் பெண் ஒரு சந்ததியைப் பெற்றெடுக்கிறது. குருடாகப் பிறக்கும் குட்டிகள், உடலுடன் ஒப்பிடும்போது விகிதாச்சாரத்தில் பெரியதாக இருக்கும்.[2]
மேற்கோள்கள் தொகு
- ↑ 1.0 1.1 Walston, J., Duckworth, J.W. & Molur, S. (2016). "Petaurista philippensis (errata version published in 2020)". IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T16724A184098981. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T16724A184098981.en. https://www.iucnredlist.org/species/16724/184098981.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Yapa, A.; Ratnavira, G. (2013). Mammals of Sri Lanka. Colombo: Field Ornithology Group of Sri Lanka. பக். 1012. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-955-8576-32-8.
- ↑ Jackson, S.M.; R.W. Thorington Jr. (2012). "Gliding Mammals – Taxonomy of Living and Extinct Species". Smithsonian Contributions to Zoology 638: 1–117.
- ↑ வார்ப்புரு:MSW3 Sciuridae
- ↑ Oshida, T.; C.M. Shafique; S. Barkati; Y. Fujita; L.-K. Lin; R. Masuda (2004). "A Preliminary Study on Molecular Phylogeny of Giant Flying Squirrels, Genus Petaurista (Rodentia, Sciuraidae) Based on Mitochondrial Cytochrome b Sequences". Russian Journal Theriology 3 (1): 15–24.
- ↑ Yu, F.R.; F.H. Yu; J.F. Peng; C.W. Kilpatrick; P.M. McGuire; Y.X. Wang; S.Q. Lu; C.A. Woods (2006). "Phylogeny and biogeography of the Petaurista philippensis complex (Rodentia: Sciuridae), inter- and intraspecific relationships inferred from molecular and morphometric analysis". Mol. Phylogenet. Evol. 38: 755–766. doi:10.1016/j.ympev.2005.12.002.
- ↑ Oshida, T. (2010). "Phylogenetics of Petaurista in light of specimens collected from northern Vietnam". Mammal Study 35: 85–91. doi:10.3106/041.035.0107.
- ↑ Li, S.; K. He; F.-H. Yu; Q.-S. Yang (2013). "Molecular Phylogeny and Biogeography of Petaurista Inferred from the Cytochrome b Gene, with Implications for the Taxonomic Status of P. caniceps, P. marica and P. sybilla". PLoS ONE 8 (7): e70461. doi:10.1371/journal.pone.0070461.
- ↑ Jackson, S.M. (2012). Gliding Mammals of the World. பக். 112–135.
- ↑ Francis, C.M. (2019). A Guide to the Mammals of Southeast Asia. பக். 164–165, 362–363.
- ↑ Nandini, R.; Parthasarathy, N. (2008). "Food habits of the Indian giant flying squirrel (Petaurista philippensis) in a rain forest fragment, Western Ghats". Journal of Mammalogy 89 (6): 1550–1556. doi:10.1644/08-mamm-a-063.1.
மேலும் படிக்க தொகு
- Koli, VK.; Bhatnagar, C; Mali, D. (2011). "Gliding behaviour of Indian Giant Flying Squirrel Petaurista philippensis Elliot". Current Science 100 (10): 1563–1568. http://www.currentscience.ac.in/Volumes/100/10/1563.pdf.
- Nandini, R.; Parthasarathy, N. (2008). "Food habits of the Indian Giant Flying Squirrel (Petaurista philippensis) in rain forest fragment, Western Ghats". J. Mammal. 89 (6): 1550–1556. doi:10.1644/08-mamm-a-063.1. http://glidingsquirrel.in/RNandini/Publications_files/nandini_parthasarathy_2008.pdf.[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
- Koli, VK.; Bhatnagar, C; Sharma, S.K. (2013). "Distribution and status of Indian Giant Flying Squirrel (Petaurista philippensis Elliot) in Rajasthan, India". Natl. Acad. Sci. Lett. 36 (1): 27–33. doi:10.1007/s40009-012-0105-z.