இனாயத் கான்

இசை கலைஞர்

உஸ்தாத் இனயாத் கான் (Enayat Khan)(1894-1938) நாத் சிங் என்றும் அழைக்கப்படும் இவர், 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முதல் தசாப்தங்களில் இந்தியாவின் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்க சித்தார், சுர்பகார் கலைஞர்களில் ஒருவராவார். புகழ்பெற்ற சித்தார் கலைஞர் விலாயத் கான் இவரது மகனாவார். [1]

உஸ்தாத் இனாயத் கான்
பிறப்பு1894
உத்தரப் பிரதேசம்
இறப்பு1938 (aged 43)
கொல்கத்தா
பணிசித்தார் கலைஞர்

ஆரம்ப கால வாழ்க்கை தொகு

இனாயத் கான் உத்தரபிரதேசத்தில் ஒரு இசைக் கலைஞர்களின் குடும்பத்தில் பிறந்தார். இவரது தந்தை இம்தாத் கான் ஒரு சிறந்த சித்தார் மேதையாவார். இவர் குடும்ப பாணியில் சித்தார் மற்றும் சுர்பகார் (பாஸ் சித்தார்) ஆகியவற்றைக் கற்றுக் கொடுத்தார். இம்தட்கானி கரானா அல்லது எட்டாவா கரானா (பள்ளி) என அழைக்கப்படுகிறது. [2] ஆக்ராவுக்கு அருகிலுள்ள எட்டாவா என்ற சிறிய கிராமத்தின் பெயரிடப்பட்டது. இவர், காயல் பாடகர் பண்டே உசைன் என்பவரின் மகள் பசிரன் பீபீ என்பவரை மணந்தார்.[3]

தொழில் தொகு

இவர் தனது குடும்பத்தினருடன் கொல்கத்தாவில் குடியேறினார். அங்கு இவர் 43 வயதுவரை மட்டுமே வாழ்ந்தாலும், சித்தாரில் அதிக முன்னோடி வேலைகளைச் செய்தார். எடுத்துக்காட்டாக, இவர் அதன் உடல் பரிமாணங்களைத் தரப்படுத்தினார். அதன் மேல் பகுதியை மாற்றியமைத்தார். இது இன்றைய கலைகளிடையே மிகவும் பிரபலமாக உள்ளது (இவரது சொந்த சந்ததியினர் இதைப் பயன்படுத்தவில்லை என்றாலும்).

சுதந்திரப் போராட்டத்தால் தேசிய கலாச்சாரத்தில் ஆர்வம் வலுவாக இருந்த ஒரு நேரத்தில், ஒரு முக்கியமான வட இந்திய கலை மையமாக வேகமாக வளர்ந்து வரும் ஒரு இடத்தில், சித்தார் இசையை அதன் குறுகிய இணைப்பாளர்களிடமிருந்து புதிய வெகுஜன பார்வையாளர்களிடம் கொண்டு வந்தார். நோபல் பரிசு பெற்ற இரவீந்திரநாத் தாகூர் ஒரு இசை ஒத்துழைப்பாளராகவும், தனிப்பட்ட நண்பராகவும் இருந்தார். இவரது சில பதிவுகள் கிரேட் கரானாஸ்: ஆர்பிஜி / ஈ.எம்.ஐ.யின் சேர்மன்ஸ் சாய்ஸ் என்ற தொடரில் இம்தட்கானி தொகுப்பாக இசைத்தட்டாக வெளியிடப்பட்டுள்ளன . [3]

இறப்பு தொகு

இவர் தனது இளம் வயதிலேயே இறந்தார். இவரது இரண்டு மகன்களான விலாயத் கான் [4] மற்றும் இம்ரத் கான், [5] இம்தட்கானி கரானா பாணியில் இவரது நீட்டிக்கப்பட்ட குடும்பத்தின் மற்ற உறுப்பினர்களால் பயிற்சி பெற்றனர். விலாயத் சித்தாரையும், இம்ரத் சுர்பகாரையும் கற்றுக்கொண்டனர். இருவரும் பின்னர் மிகவும் பிரபலமான பாரம்பரிய இசைக்கலைஞர்களாக மாறினர். [3]

குறிப்புகள் தொகு

  1. Nilaksha Gupta (15 March 2004). "Master of technique, creator of own style & sitar (obituary and profile of Vilayat Khan plus info on his teacher/father Enayat Khan)". The Telegraph (UK newspaper). http://www.telegraphindia.com/1040315/asp/nation/story_3005855.asp. பார்த்த நாள்: 2 January 2019. 
  2. Amrita Dasgupta (1 July 2010). "Seven strings to the rainbow". The Hindu (newspaper). http://www.thehindu.com/arts/music/article495275.ece. பார்த்த நாள்: 2 January 2019. 
  3. 3.0 3.1 3.2 Profile of Enayat Khan on SwarGanga Music Foundation Retrieved 3 January 2019
  4. "The master of sitar is no more". Rediff News. 15 March 2004. http://in.rediff.com/news/2004/mar/14ustad2.htm. பார்த்த நாள்: 2 January 2019. 
  5. Sitar-playing Imdadkhani gharana on ITC Sangeet Research Academy website பரணிடப்பட்டது 2021-02-09 at the வந்தவழி இயந்திரம் Retrieved 3 January 2019
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=இனாயத்_கான்&oldid=3234106" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது