கொப்பரை
கொப்பரை என்பது தேங்காயை நங்கு உலரவைத்த பின் கிடைக்கும் ஒரு பொருள் ஆகும் . தேங்காய் அளவுக்கு மீறி முற்றி இருந்தால் உள்ளிருக்கும் தேங்காய் நீர் முற்றிலுமாய் வற்றி விடும், அப்படி மிக முற்றிய தேங்காயை கொப்பரைத் தேங்காய் என்பர்.[1]
தேங்காய் எண்ணெய் எடுப்பதற்குக் கொப்பரை பயன்படுகிறது. நீர் முற்றாக வற்றாத தேங்காய்களை வெயிலில் நன்கு உலர்த்தி அதைக் கொப்பரை ஆக்குவர். இது பல தேங்காய் உற்பத்தி செய்யும் நாடுகளுக்கு ஒரு முக்கியமான விவசாய பொருளாக அமைகிறது. இதில் எண்ணெயை பிரித்தெடுத்த பிறகு தேங்காய்க் கழிவு புண்ணாக்கு ஆகும். புண்ணாக்கு கால்நடைகளுக்கு. தீவனமாக பயன்படுத்தப்படுகிறது.
உற்பத்தி தொகு
பாரம்பரியமாக தேங்காய் முதலில் வெய்யிலில் வைத்து நன்கு உலர்த்தப்பட்டு பின்னர் அரைக்கப்பட்டு தேங்காய் எண்ணெய் பிரித்தெடுக்கப்படுகிறது. இது பசிபிக் தீவுகளில் பயன்படுத்தப்பட்டது மற்றும் 1860 களில் தென் கடல் மற்றும் தெற்காசியாவில் உள்ள வணிகர்களுக்கு ஒரு மதிப்புமிக்க வணிக உற்பத்திப் பொருளாக மாறியது. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் இந்த கொப்பரை வர்த்தகம் ஆர்.எல். இசுடீவன்சன் 1893 ல் எழுதிய தி பீச் ஆஃப் ஃபாலே சா என்ற புதினத்தில் சமோவா என்ற இடத்தில் கண்ட அவரது அனுபவங்களின் அடிப்படையில் இருந்தது. இப்போதெல்லாம், தேங்காய் எண்ணெயை (70%) உற்பத்தி செய்ய கொப்பரையை நசுக்கி தேங்காய் எண்ணெய் பிரித்தெடுக்கப்படுகிறது; இதன் துணை தயாரிப்பு தேங்காய் புண்ணாக்கு என அழைக்கப்படுகிறது.
எண்ணெய் பிரித்தெடுக்கப்பட்டதும், மீதமாகும் தேங்காய் புன்ணாக்கில் 18-25% புரதம், இருக்கும். ஆனால் இவ்வளவு நார்ச்சத்து இருப்பதால் அதை மனிதர்கள் அதிக அளவில் சாப்பிட முடியாது. அதற்கு பதிலாக, இது பொதுவாக கால் நடைகளுக்கு உணவாக அளிக்கப்படுகிறது.[2]
கொப்பரையின் உற்பத்தி - அதன் மேல் ஓட்டினை அகற்றுதல், அதை உடைத்தல், உலர்த்துதல் - என்பதாகும். இது பொதுவாக தென்னை மரங்கள் வளரும் இடத்தில் செய்யப்படுகிறது. கொப்பரைையை புகையில் உலர்த்துதல், வெயிலில் காயவைத்தல் அல்லது சூளையில் உலர்த்துதல் போன்ற முறைகள் மூலம் செய்யலாம். தொடர்ச்சியான உலர்த்தும் செயல்முறைக்கு கலப்பின சூரிய உலர்த்தும் முறைகளையும் பயன்படுத்தலாம். ஒரு கலப்பின சூரிய உலர்த்தும் அமைப்பில், சூரிய ஒளி பகல் நேரத்தில் பயன்படுத்தப்படுகிறது மற்றும் சூரிய ஒளி போதுமானதாக இல்லாதபோது அல்லது இரவில் எரியும் உயிரி எரிபொருளின் ஆற்றல் பயன்படுத்தப்படுகிறது.[3] சூரிய உலர்த்தலுக்கு ரேக்குகளை விட சற்று அதிகம் மற்றும் போதுமான சூரிய ஒளி தேவைப்படுகிறது. தேங்காய்கள் பாதியாக உடைக்கப்பட்டு வெய்யிலில் வைக்கப்படுகிறது.; இரண்டு நாட்களுக்குப் பிறகு அதன் ஓட்டிலிருந்து எளிதில் அகற்றலாம், மேலும் மூன்று முதல் ஐந்து நாட்களுக்குப் பிறகு உலர்த்தும் செயல்முறை முடிவடைகிறது (மொத்தம் ஏழு நாட்கள் வரை).
இந்தியாவில், சிறிய ஆனால் முழு தேங்காய்களையும் எட்டு மாதங்கள் முதல் ஒரு வருடம் வரை உலர்த்தலாம், மேலும் உள்ளே இருக்கும் தேங்காயை அகற்றி முழுத் தேங்காயாக விற்கலாம். இந்த பாணியில் தயாரிக்கப்பட்ட தேங்காய் இனிப்பாகவும், மென்மையானதாக இருக்கும்., எண்ணெய் மற்றும் வெள்ளை நிறமாக இல்லாமல் இளமஞ்சள் நிறத்தில் இருக்கும்..[4]
ஒருங்கிணைந்த செயல்பாடுகளுடன் சில பெரிய தென்னைத் தோட்டங்கள் இருந்தாலும், கொப்பரை ஒரு சிறுதொழில் பயிர் ஆகும். கொப்பரையின் முக்கிய உற்பத்தி நாடு பிலிப்பைன்ஸ் ஆகும் . இது அதிக அளவில் ஏற்றுமதி செய்கிறது. முந்தைய ஆண்டுகளில், பசிபிக் பெருங்கடலில் தீவிலிருந்து தீவுக்கும் துறைமுகத்துக்கும் வந்து செல்லும் வர்த்தகர் மூலம் கொப்பரை சேகரிக்கப்பட்டது, ஆனால் பப்புவா நியூ கினியா, சாலமன் தீவுகள் மற்றும் வனுவாட்டு போன்ற இடங்கள் தவிர்த்து, தென் பசிபிககில் உற்பத்தி இப்போது மிகவும் குறைந்துள்ளது. [ மேற்கோள் தேவை ]
பொருளியல் தொகு
தென்னைத் தோட்டங்களில் கொப்பரை உற்பத்தி தொடங்குகிறது. தென்னை மரங்கள் பொதுவாக 9 m (30 அடி) இடைவெளியில் அமைந்திருக்கும். தவிர, ஒரு ஹெக்டேருக்கு 100-160 மரங்களின் அடர்த்தியை அனுமதிக்கிறது. ஒரு நிலையான மரம் ஆண்டுக்கு 50-80 தேங்காயைத் தருகிறது, மற்றும் வனுவாட்டில் (1999) சராசரி வருவாய் ஒரு கிலோவுக்கு 0.20 அமெரிக்க டாலர் (ஒரு கிலோ 8 கொட்டைகளுக்கு சமம்) - எனவே ஒரு விவசாயி ஒவ்வொரு ஹெக்டேருக்கு ஆண்டுக்கு சுமார் 120 அமெரிக்க டாலர் முதல் 320 டாலர் வரை சம்பாதிக்க முடியும். மேலும் பிலிப்பைன்ஸில் டன் ஒன்றுக்கு 540 அமெரிக்க டாலர் என CIF ரோட்டர்டாம் அடிப்படையில் (ஒரு கிலோவிற்கு 0.54 அமெரிக்க டாலர்) பைனான்சியல் டைம்ஸ் 2012 நவம்பர் 9 அன்று மேற்கோள் காட்டியது.
இதன் மிகப்பெரிய ஆதாரம் பிலிப்பைன்ஸிலிருந்து கிடைக்கிறது, அங்கு ஆண்டு உற்பத்தியின் மதிப்பு 80 மில்லியன் அமெரிக்க டாலர்களை தாண்டியுள்ளது. மிகச் சிறிய எண்ணிக்கையிலான சிறு விவசாயிகள் மற்றும் மர உரிமையாளர்கள் கொப்பரையை உற்பத்தி செய்கிறார்கள், இது அவர்களின் வருமானத்தின் முக்கிய பகுதியாகும்.
பூஞ்சை பாதிப்பு தொகு
துரதிர்ஷ்டவசமாக, கொப்பரை நன்கு உலரவில்லை என்றால் அவை பூஞ்சான்களினால் மிகவும் எளிதில் பாதிப்படையும். பூஞ்சைகள் அதிக நச்சுத்தன்மையுடையவை, மேலும் அவை மிகவும் அறியப்பட்ட இயற்கை புற்றுநோய்க் காரணிகளில் ஒன்றாகும், குறிப்பாக இது கல்லீரலை பாதிக்கிறது. பூஞ்சையுடன் உள்ள புண்ணாக்கினை, விலங்குகளுக்கு உணவாக அளிக்கப்படும் போது, அவை பால் அல்லது இறைச்சி மூலம் மனிதனுக்கு பரவலாம், இது நோய்களுக்கு வழிவகுக்கும். [ மேற்கோள் தேவை ] . [ மேற்கோள் தேவை ]
கால்நடை தீவனம் தொகு
கொப்பரைக் கழிவு எனப்படும் புண்ணாக்கு குதிரைகள் மற்றும் கால்நடைகளுக்கு தீவனமாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. அதன் உயர் எண்ணெய் மற்றும் புரத அளவுகள் பங்குக்கு கொழுப்பாக இருக்கின்றன.[5][6] புண்ணாக்கில் உள்ள புரதம் வெப்ப சிகிச்சைக்கு உட்படுத்தப்பட்டு, கால்நடைகள், செம்மறி ஆடுகள் மற்றும் மான்களுக்கு உயர்தர புரதத்தின் மூலத்தை வழங்குகிறது,
சான்றுகள் தொகு
- ↑ "தேங்காய் எண்ணெயின் வரலாறு". Archived from the original on 2014-01-03. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-12-05.
- ↑ Grimwood, BE; Ashman, F; Dendy, DAV; Jarman, CG; Little, ECS; Timmins, WH (1975). Coconut Palm Products – Their processing in developing countries. Rome: FAO. பக். 193. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-92-5-100853-9. https://books.google.com/books?id=fY5hLeJ-WW4C&pg=PA193#v=onepage&q&f=false.
- ↑ "Hybrid Solar Dryer for Copra". Copra Indonesia.
- ↑ Grimwood et al., 1975, p. 49–56.
- ↑ "Cocos nucifera". Fao.org. Archived from the original on 2012-10-14. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-11-28.
- ↑ "AFRIS – Animal feed Resources Information System". Fao.org. Archived from the original on 2012-11-22. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-11-28.