நிலைமின் தூண்டல்
நிலைமின் தூண்டல் (Electrostatic induction) என்பது மின்னூட்டம் பெற்ற ஒரு பொருளைக்கொண்டு அருகாமையில் உள்ள மற்றொரு பொருளையும் மின்னூட்டம் செய்யும்முறை ஆகும்.[1]
1753 ஆம் ஆண்டில் பிரித்தானிய விஞ்ஞானி ஜான் காண்டன் மற்றும் 1762 இல் ஸ்வீடனின் பேராசிரியர் ஜோஹன் கார்ல் வில்கே ஆகியோரால் கண்டறியப்பட்டது. விம்சுஸ்டெஸ்ட் இயந்திரம், வான் டி கிராப் நிலை மின்னியற்றி, எலக்ட்ராபிரோஸ் போன்ற மின்தூண்டலைப் பயன்படுத்தும் மின்னியற்றிகள் இந்த கொள்கையைப் பயன்படுத்துகின்றன. தூண்டல் காரணமாக, மின்நிலையான ஆற்றல் (மின்னழுத்தம்) எந்த நேரத்திலும் ஒரு திணைக்களத்தில் தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது. நிலையான மின்னூட்டங்களுக்கு, பலூன்கள், காகிதம் அல்லது ஸ்டைரோஃபாம் ஸ்கிராப் போன்ற ஒளிரும் பொருட்களற்ற பொருட்களின் ஈர்ப்புக்கு, நிலைமின்தூண்டுதல் காரணமாகும்.
ஒரு நடுநிலை கோளவடிவகடத்தி ஒரு காப்பீட்டுத் தாங்கியில் மேல் வைக்கப்படுகிறது. நடுநிலையான கோளத்தை (தொடுதல் இல்லாமல்) ஒரு எதிர்மின்சுமையுடைய குழாய் கொண்டு வரப்படுகிறது. கோளத்தின் இடதுபுறத்தில் இருந்து வலதுபுறத்திற்கு எதிர்மின்சுமை கொண்ட எலக்ட்ரான்கள் விலக்கப்படுகிறது. கோளத்தின் இடப்புறம் நேர்மின்சுமையும் வலதுபுறம் எதிர்மின் சுமையும் பெறுகிறது. வலது புறத்தில் புவியிணைப்பு கொடுக்கப்படும் பொழுது எதிர்மின்சுமைகள் புவியைச் சென்றடைகிறது. கோளம் முழுவதும் நேர்மின்சுமைகள் பரவலாக சேமிக்கப்படுகிறது. இத்தத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு தங்க இழை மின்னூட்டங்காட்டி, இடிதாங்கி ஆகியன செயல்படுகின்றன.
மேற்கோள்கள் தொகு
- ↑ "Electrostatic induction". Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, Inc. 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-06-25.
வெளி இணைப்புகள் தொகு
- "Charging by electrostatic induction". Regents exam prep center. Oswego City School District. 1999. Archived from the original on 2008-08-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-06-25.