சேவா தளம்
சேவா தளம் (Seva Dal) என்பது இந்திய தேசிய காங்கிரசின் அடிமட்ட முன்னணி அமைப்பாகும். [2] இந்த அமைப்பு இந்தியாவின் அனைத்து மாநிலங்களிலும் ஒரு அத்தியாயத்தைக் கொண்டுள்ளது. அமைப்பின் உறுப்பினர்கள் காந்தி குல்லாய் அணிவதில் பெயர் பெற்றவர்கள். இது ஒரு தலைமை அமைப்பாளரால் தலைமை தாங்கப்படுகிறது, தற்போதைய தலைமை அமைப்பாளர் லால்ஜி தேசாய் என்பவராவார். [3]
| நிறுவனர்கள் | என். எஸ். ஆர்திகர் |
|---|---|
| வகை | மைய அரசியல் |
| நிறுவப்பட்டது | 28 திசம்பர் 1923[1] |
| தலைமையகம் | நாக்பூர் |
| வேலைசெய்வோர் | இந்தியர்கள் |
| வழிமுறை | காந்திய எண்ணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட செயல்முறை மற்றும் உடல் பயிற்சி |
| இணையத்தளம் | Official Website |
வரலாறு தொகு
1923 ஆம் ஆண்டில், நாக்பூரில் கொடி சத்தியாக்கிரகத்தைத் தொடர்ந்து, காங்கிரசின் பல ஆர்வலர்கள் கைது செய்யப்பட்டு சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்பட்டனர். சிறைச்சாலையின் கடுமையை பொறுத்துக்கொள்ள முடியாமல், அவர்களில் பெரும்பாலோர் காலனித்துவ அதிகாரிகளிடம் எழுத்துப்பூர்வ மன்னிப்பு கோரினர். இருப்பினும், என்.எஸ்.ஆர்திகர் நிறுவிய ஹூப்ளி சேவா மண்டலத்தின் உறுப்பினர்கள் இவ்வாறு பணிய மறுத்துவிட்டனர். இந்த சமரசமற்ற நிலைப்பாடு சத்தியாக்கிரகத்தில் பங்கேற்க நாக்பூரில் கூடியிருந்த காங்கிரசின் தேசியத் தலைவரின் கவனத்தைப் பெற்றது. பிரிட்டிசு இராச்சியத்தை எதிர்த்துப் போராட தன்னார்வலர்கள் ஒரு அமைப்பை நிறுவுவதற்கான யோசனை இங்கே பிறந்தது. 1923 இல் காங்கிரசின் காக்கிநாடா அமர்வில், டாக்டர் என்.எஸ். ஆர்திகரின் கீழ் ஒரு குழு அமைக்கப்பட்டது. சேவா தளம் 1 சனவரி 1924 இல் இந்துஸ்தானி சேவா மண்டலாக நிறுவப்பட்டது. காக்கிநாடாவில் நடந்த தீர்மானத்தின்படி, காங்கிரசு கட்சியின் செயற்குழுவின் மேற்பார்வையில் சேவா தளம் செயல்படவிருந்தது. [4] ஜவகர்லால் நேரு அதன் முதல் தலைவராக இருந்தார். [5] காங்கிரசில் ஒரு அமைப்பைப் போன்ற ஒரு போராளிகளை உருவாக்கும் யோசனையை எதிர்த்த காங்கிரசுகாரர்களிடமிருந்து இது ஆரம்ப எதிர்ப்பை எதிர்கொண்ட. இது பொதுமக்கள் ஆதிக்கத்தின் யோசனைக்கு அச்சுறுத்தலாகவும், அகிம்சை எண்ணத்திற்கு முரணாகவும் இருப்பதைக் கண்டது. [6] உமாபாய் என்பவர் குந்தாபூர் சேவா தள மகளிர் பிரிவின் நிறுவனத் தலைவராக இருந்தார். [7] கமலாதேவி சட்டோபாத்யாய் இந்த அமைப்போடு, குறிப்பாக 1930 களில் நெருக்கமாக தொடர்பு கொண்டிருந்தார். [8]
பெயர் மாற்றம் தொகு
1931 ஆம் ஆண்டில், காங்கிரஸின் செயற்குழு இந்துஸ்தானி சேவா தளத்தை காங்கிரசு சேவா தளம் என்று பெயர் மாற்ற முடிவு செய்து, அதை காங்கிரசின் மைய தன்னார்வ அமைப்பாக மாற்றியது. ஒவ்வொரு மாகாணத்திலும் ஒரு பொது அதிகாரி மாகாண சேவா தளத்தை நிர்வகிக்க வேண்டும். குழந்தைகள், இளம் பருவத்தினர் மற்றும் பெரியவர்கள் என மூன்று வகை நபர்களிடமும் இந்த அமைப்பு குறிப்பாக கவனம் செலுத்தியது. அனைத்து சேவா தள உறுப்பினர்களும் சத்தியப்பிரமாணம் செய்ய வேண்டியிருந்தது. மற்றவற்றுடன், அவர்கள் காங்கிரசில் அரசியல் நடவடிக்கைகளில் இருந்து விலகி இருக்க வேண்டும். [9]
பயிற்சி அளித்தல் மற்றும் தன்னார்வலர்களை ஒழுங்கமைக்கும் பணி 1938 ஆம் ஆண்டில் சேவா தளத்திற்கு வழங்கப்பட்ட. அது பின்னர் மும்பை மாகாணத்தின் கர்நாடக மாவட்டத்தில் தலைமையிடமாக இருந்தது. ஆர்திகரின் கீழ், உடல் பயிற்சிக்கான அமைப்பு ஒன்று நிறுவப்பட்டது. மேலும், இந்தியா முழுவதும் பல இடங்களில் பயிற்சி முகாம்கள் நிறுவப்பட்டன. ஒத்துழையாமை இயக்கத்தின் போது, காங்கிரசில் புதிய உறுப்பினர்களை சேர்ப்பது, மறியல் போன்ற நடவடிக்கைகளை ஏற்பாடு செய்வதிலும், ஒரு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட ஆனால் அமைதியான போராளிகளுடன் கட்சியை ஆயுதபாணியாக்குவதிலும் சேவா தளம் ஒரு முக்கிய பங்கைக் கொண்டிருந்தது. [10] 1934 ஆம் ஆண்டில், இயக்கம் முடிவுக்கு வந்ததும், காலனித்துவ அதிகாரிகள் காங்கிரஸ் மற்றும் அதன் அமைப்புகளின் மீதான தடையை நீக்கியதும், அவர்கள் தொடர்ந்து இதற்கு தடை விதித்ததில் இருந்து, ஒத்துழையாமை இயக்கத்தில் தளத்தின் முக்கியத்துவத்தை அறிய முடியும். [9]
சர்ச்சைகள் தொகு
இந்திய காலனித்துவ அரசு 1932 இல் பெண்கள் இராணுவத்தை அமைப்பதற்காக சேவா தளத்தை தடை செய்தது. தடை ஒருபோதும் நீக்கப்படவில்லை. [11]
மேற்கு வங்க அரசு 1948 இல் சேவா தளத்தை தடை செய்தது. [12] விதிவிலக்கான சூழ்நிலைகளில் மட்டுமே தடைகள் நியாயப்படுத்தப்படுகின்றன என்ற கொள்கையின் அடிப்படையில் ஜவகர்லால் நேருவால் தடை நீக்கப்பட்டது.
குறிப்புகள் தொகு
- ↑ https://timesofindia.indiatimes.com/india/congress-sewa-dal-undergoes-overhaul-to-take-on-rss-for-2019-lok-sabha/articleshow/64845323.cms
- ↑ All India Congress Committee. "Frontal Organisations". Indian National Congress. Archived from the original on 2009-09-27. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2009-10-25.
- ↑ All India Congress Committee. "Congress Seva Dal". Indian National Congress. Archived from the original on 2009-09-29. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2009-10-25.
- ↑ "An ideologue at the Congress's service". The Indian Express. 15 May 2000. http://www.expressindia.com/news/ie/daily/20000515/ian15030.html. பார்த்த நாள்: 31 October 2012.
- ↑ "87-yr-old Seva Dal to get a facelift". The Hindustan Times. 9 July 2010 இம் மூலத்தில் இருந்து 13 ஜூன் 2013 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20130613232442/http://www.hindustantimes.com/India-news/NewDelhi/87-yr-old-Seva-Dal-to-get-a-facelift/Article1-569511.aspx. பார்த்த நாள்: 31 October 2012.
- ↑ Encyclopaedia of eminent thinkers, Volume 7. https://books.google.com/books?id=QsIPV1lP2rsC&pg=PA60&dq=hindustani+seva+dal#v=onepage&q=hindustani%20seva%20dal&f=false.
- ↑ Kamat, Jyotsna. "Biography of a Remarkable Woman (1892-1992)". பார்க்கப்பட்ட நாள் 31 October 2012.
- ↑ The History of Doing: An Illustrated Account of Movements for Women's Rights and Feminism in India 1800-1990. https://books.google.com/books?id=68xTBT1-H4IC&pg=PA55&dq=hindustani+seva+dal#v=onepage&q=hindustani%20seva%20dal&f=false.
- ↑ 9.0 9.1 Pandey, Gyanendra (2002). The Ascendancy of the Congress in Uttar Pradesh: Class, Community and Nation in Northern India, 1920-1940. London: Anthem Press. பக். 36.
- ↑ "Indian National Congress - Constructive Programmes & The Congress". Archived from the original on 21 அக்டோபர் 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 31 October 2012.
- ↑ Kamaladevi Chattopadhyaya: Portrait of a Rebel. https://books.google.com/books?id=BIesPzzLIuUC&pg=PA69&lpg=PA69&dq=ban+on+sewa+dal&source=bl&ots=o7EJWDnXTR&sig=0sxfNumoWkgBuYgvfiT0lT1MHQo&hl=en&sa=X&ei=CTmiVKj-I82OuATUj4HwCQ&ved=0CEQQ6AEwCTgK#v=onepage&q=ban%20on%20sewa%20dal&f=false.
- ↑ Choudhary, Valmiki. Dr. Rajendra Prasad: Correspondence and Select Documents, Volume 9.