நிகாலி சாகர்

நேபாள நாட்டு தொல்லியல் தளம்

நிகாலி சாகர் (Nigali சாகர்) மேலும் நிக்லிவா (Nigliva) எனவும் அறியப்படும், [1] இது, நேபாளத்திலுள்ள ஒரு தொல்லியல் தளமாகும். அசோகரின் தூண்களின் மிச்சமீதங்களைக் கொண்டுள்ளது. இந்த தூண் நிகாலி சாகர் தூண், அல்லது நிகிஹாவா தூண், அல்லது நிக்லிவா தூண், அல்லது அரௌரகோட் அசோகத் தூண் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்தத் தளம் லும்பினியிலிருந்து வடமேற்கே 20 கிலோமீட்டர் தொலைவிலும், நேபாளத்தின் கபிலவஸ்துவிலிருந்து 7 கிலோமீட்டர் வடகிழக்காகவும் அமைந்துள்ளது. [2] இதேபோன்ற சூழலில் அருகிலேயே கண்டுபிடிக்கப்பட்ட மற்றொரு பிரபலமான கல்வெட்டு லும்பினி தூண் கல்வெட்டாகும் .

அசோகரின் தூண், நிகாலி சாகர்
அசோகரின் தூண்களில் ஒன்றான நிகாலி சாகர் தூண்.
செய்பொருள்மணற்கல்
அளவுHeight: Width:
காலம்/பண்பாடுபொ.ச.3ஆம் நூற்றாண்டு
இடம்நிகாலிஹவா, நேபாளம்.
தற்போதைய இடம்நிகாலிஹவா, நேபாளம்.

கண்டுபிடிப்பு

தொகு

இந்தத் தூண் ஆரம்பத்தில் ஒரு வேட்டை பயணத்தில் நேபாள அதிகாரி ஒருவரால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. [3] தூணும் அதன் கல்வெட்டுகளும் ( பிராமி முதல் இடைக்காலம் வரை பல கல்வெட்டுகள் உள்ளன) மார்ச் 1895இல் அலோயிஸ் அன்டன் புரெர் என்பவரால் ஆராய்ச்சி செய்யப்பட்டன. [4] ஜூன் 30, 1895இல் அவர் தனது கண்டுபிடிப்பை வெளியிட்டார் இந்த கல்வெட்டு பண்டைய கல் கலைப்பொருட்களில் போலி பிராமி கல்வெட்டுகளை உருவாக்கியதாக அறியப்பட்ட அலோயிஸ் அன்டன் புரெரால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது என்பது இந்த கல்வெட்டின் நம்பகத்தன்மையை சந்தேகிக்கிறது.

தூண் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட அந்த இடத்தில் அமைக்கப்படவில்லை. ஏனெனில் அதன் கீழ் எந்த அடித்தளமும் கண்டுபிடிக்கப்படவில்லை. இது ஒரு நிச்சயமற்ற இடத்திலிருந்து சுமார் 8 முதல் 13 மைல்கள் வரை நகர்த்தப்பட்டதாக கருதப்படுகிறது.

இந்தத் தூணைப் பற்றிய அவரது விளக்கத்தைத் தவிர, புரெர் நிகாலி சாகர் தூணின் அருகே "கனகமணி புத்தர் தூபத்தின்" எஞ்சியுள்ளவற்றைப் பற்றிய விரிவான விளக்கத்தையும் தந்தார். [5] இது பின்னர் ஒரு கற்பனையான கட்டுமானமாக கண்டறியப்பட்டது. [6] அவர் எழுதினார்: "இந்த சுவாரசியமான நினைவுச்சின்னத்தைச் சுற்றியுள்ள எல்லா பக்கங்களிலும் பாழடைந்த மடங்கள், விழுந்த தூண்கள் மற்றும் உடைந்த சிற்பங்கள் உள்ளன", உண்மையில் தூணைச் சுற்றி எதுவும் காணப்படவில்லை. [7] அடுத்த ஆண்டுகளில், தளத்தின் ஆய்வுகள் அத்தகைய தொல்பொருள் எச்சங்கள் எதுவும் இல்லை என்பதையும், புரெரின் விளக்கத்தைப் பொறுத்தவரை "அதன் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் தவறானது" என்பதையும் காட்டியது. [8] 1901ஆம் ஆண்டில் சாஞ்சியிலுள்ள தூபிகளைப் பற்றிய அலெக்சாண்டர் கன்னிங்காம் அளித்த அறிக்கையிலிருந்து புரெர் தனது அறிக்கைக்கு கிட்டத்தட்ட வார்த்தைக்கு வார்த்தை நகலெடுத்தார் என்பது புரிந்துகொள்ளப்பட்டது. [9]

கனகமுனி புத்தர்

தொகு
 
கனகமணி புத்தரின் தூபியில் காணப்படும் பிராமி எழுத்து முறை, நிகாலி சாகர், கி.மு. 250

இந்த இடத்தில் கடந்த கால புத்தர்களில் ஒருவரான கனகமுனி புத்தர் பிறந்தார் என்று கூறப்படுகிறது. [10] பிராமி எழுத்து மற்றும் பாளி மொழியில் தூணில் பொறிக்கப்பட்ட அசோகரின் கல்வெட்டு, அசோகர் கனகமுனி புத்தரின் தாது கோபுரத்தை விரிவுபடுத்தி, அதை வணங்கி, அவரது முடிசூட்டு விழாவின் இருபதாம் ஆண்டு நிகழ்வில் கனகமுனி புத்தருக்கு ஒரு கல் தூணையும் அமைத்தார் என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது.

கல்வெட்டின் நம்பகத்தன்மை குறித்த சந்தேகங்களுடன், பொ.ச. 3ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் ஒரு வரலாற்று காலகட்டத்தில் ஒரு தூணில் பொறிக்கப்பட்ட கனகமுனி புத்தர் போன்ற பிற புத்தர்களால் "தெய்வீகப்படுத்தப்பட்ட புத்தர் பலமுறை மறுபிறவி எடுத்தார்" என்ற குறிப்பும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இது, சில வரலாற்றாசிரியர்களால் மிகவும் சந்தேகத்திற்குரியதாகவும் சிக்கலானதாகவும் கருதப்படுகிறது. [11] இத்தகைய சிக்கலான மத நிர்மாணங்கள் பொதுவாக பௌத்த மதத்தின் வளர்ச்சியின் பிற்கால கட்டங்களுக்கு சொந்தமானவை என்று கருதப்படுகின்றன.

நிகாலி சாகர் கட்டளை

தொகு

பொ.ச. 249-ல் பேரரசர் அசோகர் அந்த இடத்திற்குச் சென்று தூணைக் கட்டியபோது செதுக்கப்பட்ட கல்வெட்டு பின்வருமாறு:

நிகாலி சாகர் கட்டளை
மொழிபெயர்ப்பு
(ஆங்கிலம்)
மொழிபெயர்க்கப்பட்டது
(அசல் பிராமி எழுத்துமுறை)
கல்வெட்டு
( பிராமி எழுத்துமுறையில் பிராகிருதம்)

“மன்னன் பிரியதர்சனது 14வது ஆட்சிக் காலத்தில் கனமணி புத்தரின் தூபியை இரண்டாவது முறையும், மேலும் தனது ஆட்சியின் 20வது ஆட்சிக் காலத்திலிம் நேரில் வந்து வணங்கினார்”.[12][13]

𑀤𑁂𑀯𑀸𑀦𑀁𑀧𑀺𑀬𑁂𑀦 𑀧𑀺𑀬𑀤𑀲𑀺𑀦 𑀮𑀸𑀚𑀺𑀦 𑀘𑁄𑀤𑀲𑀯𑀲𑀸 𑀪𑀺𑀲𑀺𑀢𑁂𑀦
Devānam piyena piyadasina lajina chodasavasā [bhisite]na
𑀩𑀼𑀥𑀲 𑀓𑁄𑀦𑀸𑀓𑀫𑀦𑀲 𑀣𑀼𑀩𑁂𑀤𑀼𑀢𑀺𑀬𑀁 𑀯𑀠𑀺𑀢𑁂
Budhasa Konākamanasa thube-dutyam vaḍhite
𑀯𑀺𑀲𑀢𑀺𑀯 𑀲𑀸𑀪𑀺𑀲𑀺𑀢𑁂𑀦𑀘 𑀅𑀢𑀦 𑀅𑀕𑀸𑀘 𑀫𑀳𑀻𑀬𑀺𑀢𑁂
[Visativa] sābhisitena ca atana-agāca mahīyite
𑀲𑀺𑀮𑀣𑀩𑁂𑀘 𑀉𑀲𑀧𑀧𑀺𑀢𑁂
[silathabe ca usa] papite[14][15]

 
கல்வெட்டு.

அசோகரின் இந்த அர்ப்பணிப்பின் காரணமாக, நிகாலி சாகர் தூண் தாது கோபுரம் என்ற வார்த்தையின் முந்தைய அறியப்பட்ட சாதனையைக் கொண்டுள்ளது. [16]

1234ஆம் ஆண்டில் கச மல்ல மன்னர் உருவாக்கிய "ஓம் மணி பத்மே ஹம்" மற்றும் "ஸ்ரீ ரிப்பு மல்லா சிரம் ஜெயத்து 1234" என்ற இரண்டாவது கல்வெட்டும் உள்ளது (சாலிவாகன ஆண்டு, பொ.ச. 1312 உடன் தொடர்புடையது).

தூணின் கணக்குகள்

தொகு

சீன யாத்ரீகர்கள் பாசியானும் சுவான்சாங்கும் கனகமுனி தூபியையும் அசோகரின் தூணையும் தங்கள் பயணக் கணக்குகளில் விவரிக்கின்றனர். தொலைந்துபோன தூணின் மேல் ஒரு சிங்கத்தின் தலையைப் பற்றி சுவான்சாங் பேசுகிறார்.

புகைப்படங்கள்

தொகு

இதனையும் காண்க

தொகு
 
 
உதயகோலம்
 
நித்தூர்
 
Jatinga
 
Rajula Mandagiri

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. Smith, Vincent A. (1897). "The Birthplace of Gautama Buddha". The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland: 616–617. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0035-869X. 
  2. Lumbini development trust report
  3. Waddell, L. A.; Wylie, H.; Konstam, E. M. (1897). "The Discovery of the Birthplace of the Buddha". The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland: 645–646. 
  4. Smith, Vincent A. (1897). "The Birthplace of Gautama Buddha". The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland: 616–617. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0035-869X. Smith, Vincent A. (1897). "The Birthplace of Gautama Buddha". The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland: 616–617. ISSN 0035-869X. JSTOR 25207888.
  5. Führer, Alois Anton (1897). Monograph on Buddha Sakyamuni's birth-place in the Nepalese tarai /. Allahabad : Govt. Press, N.W.P. and Oudh. p. 22.
  6. Thomas, Edward Joseph (2000). The Life of Buddha as Legend and History. Courier Corporation.
  7. ""On all sides around this interesting monument are ruined monasteries, fallen columns, and broken sculptures." This elaborate description was not supported by a single drawing, plan, or photograph. Every word of it is false." in Rijal, Babu Krishna (1996). 100 Years of Archaeological Research in Lumbini, Kapilavastu & Devadaha. S.K. International Publishing House. p. 58.
  8. Mukherji, P. C. (1901). A report on a tour of exploration of the antiquities in the Tarai, Nepal the region of Kapilavastu;. Calcutta, Office of the superintendent of government printing, India. p. 4.
  9. Falk, Harry. The discovery of Lumbinī. p. 11.
  10. Political Violence in Ancient India by Upinder Singh p.46
  11. Beckwith, Christopher I. (2017). Greek Buddha: Pyrrho's Encounter with Early Buddhism in Central Asia (in ஆங்கிலம்). Princeton University Press. pp. 233–235. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-691-17632-1.
  12. Basanta Bidari - 2004 Kapilavastu: the world of Siddhartha - Page 87
  13. Inscriptions of Asoka. New Edition by E. Hultzsch (in Sanskrit). 1925. p. 165.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  14. Basanta Bidari - 2004 Kapilavastu: the world of Siddhartha - Page 87
  15. Inscriptions of Asoka. New Edition by E. Hultzsch (in Sanskrit). 1925. p. 165.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  16. Amaravati: The Art of an early Buddhist Monument in context. p.23

மேலும் காண்க

தொகு
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=நிகாலி_சாகர்&oldid=3309041" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது