Vinodh kamal

>>>>>துணை வேண்டும் அன்பே போ>>>>

எங்கே எனது இதயம், நட்பை தொலைத்து போன தடயம்.

உன்னை வாசிக்க நினைத்து, நான் தூசி படிந்து போனேன் .

உன்னை யோசிக்க சொல்லி, நான் என் நடப்பை இழந்தேன்.

இதயமே உனக்கு கால்கள் படைத்தது யார்?

ஓடிக்கொண்டிருக்கும் உனக்கு உதைக்க கற்று தந்தது யார்?

நீ உதைத்தாலும் நான் உன் தடங்களை சுமப்பேன்!

என்னை மறுத்தாலும் உன்னை மனதில் சுமப்பேன்!

பிரிவு .... நட்பு எனும் வார்த்தை அறியாதா ஒன்று, அதை அறிந்த உறவு நட்பு அன்று.

உன்னை காண ஆசை, கண்களுக்கு அல்ல என் இதயத்துக்கு.

உன்னிடம் பேச ஆசை , உன் குரல்களுக்கு அல்ல உன் குணங்களுக்கு.

உன்னை அடைய ஆசை, என் பாதங்களுக்கு அல்ல என் பதில்களுக்கு.

போ என்றாத நீயும், வா என்றதா நானும், இணையாத இணைகோடுகள்.

இறுக தாங்கி பிடிப்பது நமது பாசங்கள், மற்றவருக்காய் ஏனடா வேஷங்கள்.

மனிதர்களே சற்று பேசுங்கள், எங்கள் நட்பை இணைத்து ஏதும் பூசுங்கள்.

எங்கள் காயங்களை எப்படியும் ஆற்றுங்கள், நாங்கள் சருகாய் போனாலும் ஒன்றாய் அள்ளி துற்றுங்கள்.

நண்பா, என்னிடம் ஏனடா வம்பு . உன்னை இதயத்தில் சுமக்கத்தான் எனக்கு தெம்பு .

நீ கடந்ததை உணர்ந்தேன் உன்னுடன் பேசிக்கொண்ட யாபகம் வந்தது,.

நீ அனுப்பிய வரிகளை படித்து நீ என்னுள் இருப்பதாய் உணர்வேன்..

தனியாக தவிக்கின்றேன் துணை வேண்டும் அன்பே போ .........வினோத் .........