போல்டன் படுகொலை

போல்டன் படுகொலை (Bolton massacre) சில நேரங்களில் போல்டனின் புயல் எனவும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. இது இங்கிலாந்து உள்நாட்டுப் போரில் 1644 மே 16 அன்று நிகழ்ந்தது. இங்கிலாந்துப் நாடாளுமன்ற ஆதரவாளர்கள் வசிக்கும் நகரமானது இளவரசர் உரூபர்ட்டின் கீழ் முடியாட்சியின் கொள்கையை ஆதரிக்கும் படைகளால் தாக்கப்பட்டு கைப்பற்றப்பட்டது. போல்டனின் பாதுகாவலர்கள் மற்றும் குடிமக்கள் 1,600 பேர் சண்டையின்போதும் அதற்குப் பின்னரும் படுகொலை செய்யப்பட்டதாகக் கூறப்பட்டது. "போல்டனில் நடந்த படுகொலை" நாடாளுமன்ற பிரச்சாரத்தின் பிரதானமாக மாறியது.

பின்னணி

இலங்காசயரில், உள்நாட்டுப் போர் தொடங்குவதற்கு முன்பு, பொதுவாக நாடாளுமன்றத்தை ஆதரிக்கும் நகரங்களுக்கிடையில் சமூக மற்றும் பொருளாதார பதற்றம் நிலவியது. குறிப்பாக கிராமப்புறங்களை கட்டுப்படுத்தி, பெரும்பாலும் முடியாட்சியின் கொள்கையை ஆதரிக்கும் நில உரிமையாளர் மற்றும் பிரபுத்துவத்திற்கிடையே இந்த பதற்றம் நிலவியது. கருத்து வேறுபாடற்ற இயக்கங்களுக்கு ஆதரவளிக்கும் சில நகரங்களுடன் ஒரு மத பிளவு ஏற்பட்டது. போல்டன் "வடக்கின் ஜெனீவா" என்று அழைக்கப்பட்டது. இது சுவிட்சர்லாந்தில் உள்ள நகரத்தைக் குறிக்கிறது, இது கால்வினிசத்தின் மையமாக இருந்தது.

இலங்காசயரின் முடியாட்சியின் கொள்கையை ஆதரிக்கும் முக்கிய நபர்தெர்பியின் 7 வது ஏர்ல் ஜேம்சு இசுடான்லி என்பராவார் . 1642 இல் உள்நாட்டுப் போரின் தொடக்கத்தில் மாவட்டத்தைப் பாதுகாப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை எடுப்பதில் அவர் வேகம் குறைந்து இருந்தார். அடுத்த ஆண்டு பின்னடைவுகளுக்குப் பிறகு, போல்டனைக் கைப்பற்ற இரண்டு தோல்வியுற்ற முயற்சிகள் உட்பட, அவர் தற்காலிகமாக இலங்காசயரில் நடந்த போட்டியைக் கைவிட்டு, இவர் இருந்த மற்ற பகுதிகளான மாண் தீவுகளைப் பாதுகாக்க முக்கிய நடவடிக்கையைக் கொண்டிருந்தார். இலங்காசயரின் நாடாளுமன்ற கட்டுப்பாட்டுக்கு ஒரே அச்சுறுத்தல் செசையரில் இருந்து வந்தது. அங்கு ஜான் பைரனின் கீழ் ஒரு முடியாட்சி ஆதரவு இராணுவம், 1 வது பரோன் பைரன் 1643 இன் பிற்பகுதியில் உருவாக்கப்பட்டது. 1644 ஜனவரி 26 இல், சர் வில்லியம் பிரெட்டன் மற்றும் சர் தாமஸ் ஃபேர்பாக்சு, நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களை இப்பகுதியின் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்கிறார்.

ஃபேர்பாக்சின் இராணுவமும், கர்னல் அலெக்சாண்டர் ரிக்பியின் கீழ் சில இலங்காஷயர் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களும் தெர்பியின் ஏரலின் இலத்தோம் அரண்மனையை முற்றுகையிடத் தொடங்கினர். இந்த முற்றுகை அவரது மனைவி, தெர்பி கவுண்டசால் பாதுகாக்கப்பட்டது. இருப்பினும், ஃபேர்பாக்சு மார்ச் மாத இறுதியில் பென்னின்களைக் கடந்து தனது தந்தை லார்ட் ஃபேர்பாக்சுடன் யார்க்சயரில் மீண்டும் சேர்ந்தார்.

பிரச்சாரம்

1644 ஆம் ஆண்டின் முற்பகுதியில் நிலைமையை மீட்டெடுப்பதற்காக ராஜாவின் மருமகனும், முன்னணி களத் தளபதியுமான இளவரசர் ரூபர்ட்டை வடமேற்குக்கு அனுப்ப ராயலிஸ்டுகள் திட்டமிட்டிருந்தனர். உரூபர்ட் சுரூசுபரியில் தலைமையகத்தை அமைத்தார், அங்கிருந்து அவர் நெவார்க்கின் நிவாரணத்திற்கு ஒரு சக்தியை வழிநடத்தினார். ஃபேர்பாக்சு மற்றும் ஒரு இசுக்கொட்லாந்து உடன்படிக்கை இராணுவம் ஏப்ரல் 22 அன்று இயார்க் முற்றுகையைத் தொடங்கியபோது வடமேற்கை மீண்டும் பெறுவது இன்னும் முக்கியமானது. உரூபர்ட்டுக்கு உடனடியாக இயார்க்கை விடுவிப்பதற்கான வலிமை இல்லாததால், அரசனின் போர்க்கால தலைநகரான ஆக்சுபோர்டில் நடந்த ஒரு போர் சபையில், முடியாட்சியின் செல்வத்தை மீட்டெடுக்க முதலில் இலங்காசயருக்குச் செல்வதாகவும், புதியவர்களைச் சேகரிக்க தெர்பியின் செல்வாக்கின் ஏரலைப் பயன்படுத்துவதாகவும் ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டது. அயர்லாந்தில் முடியாட்சி ஆதரவுப் படைகளுடன் தொடர்பு கொள்ள அனுமதிக்க லிவர்பூல் துறைமுகத்தைப் பாதுகாக்கவும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.