வாக்னெர்-மீர்வெயின் மறுசீராக்கல்
வாக்னெர்-மீர்வெயின் மறுசீராக்கல் (Wagner–Meerwein rearrangement) வினை என்பது ஒரு ஐதரசன், ஆல்க்கைல் அல்லது அரைல் தொகுதியானது, ஒரு கார்பன் அணுவிலிருந்து அருகிலுள்ள கார்பன் அணுவுக்கு [1][2] இடம்பெயரும் கார்போநேர்மின்னயனி 1,2- மறுசீராக்கல் வகை வினைகளாகும்.
இவ்வினைக்கான பல மதிப்புரைகள் வெளியிடப்பட்டுள்ளன [3][4][5][6][7]. பைசைக்ளிக் டெர்ப்பீன்களில் இம்மறுசீராக்கல் வினை முதலில் கண்டறியப்பட்டது. உதாரணமாக, ஐசோபோர்னியோல், காம்பீனாக மாறும் வினையைக் குறிப்பிடலாம் :[8].
இம்மறுசீராக்கம் தொடர்பான கோட்பாடுகளும், தொடர்புடைய வினைகளும், இடைநிலை கார்போநேர்மின்னயனிகள் கண்டுபிடிப்பிற்கு இடையிலுள்ள இவற்றின் நெருங்கிய தொடர்பும் விஞ்ஞானிகள் மத்தியில் பல புதிர்களை வெளிப்படுத்தின [9]. 1,4-டைமெத்தாக்சிபென்சீன் உடன் 2-மெத்தில்-2-பியூட்டனால் அல்லது 3-மெத்தில்-2-பியூட்டனால் சேர்மங்கள் கந்தக, அசிட்டிக் அமிலக் கலவையுடன் வினைபுரிந்து இருபதிலீடு செய்யப்பட்ட விளைபொருள் உருவாகும் வினையை எளிய செயல்முறை வினையாக கருதலாம். ஐதரைடு இடம்பெயரல் வழியாக நிகழும் பிந்தைய வினை ஒரு நேர்மின்னயனி இடைநிலையாகும் [10] the latter via a hydride shift of the cationic intermediate:
.
அசாபல்லினவளையங்கள் தொகுப்பில் இவ்வடிப்படை மறுசீராக்கல் பயன்பாடு தொடர்பான ஆய்வுகள் தற்பொழுது நடைபெற்று வருகின்றன. தரவுகள் இங்கு தொகுக்கப்பட்டுள்ளன [11]
.
டையெப்பாக்சி ஐசோயிண்டோல்களின் வாக்னெர்-மீர்வெயின் மறுசீராக்கல் கோட்பாடு சாத்தியமுள்ள வினைவழிமுறைகள்
தொடர்புடைய செர்கெய் நேமியோட்கின் கண்டறிந்த நேமிட்கின் மறுசீராக்கல் வினையில் டெர்பீன்களில் உள்ள மெத்தில் தொகுதிகள் மறுசீராக்கம் அடைகின்றன. சில நிகழ்வுகளில் இவ்வினைவகை ரெட்ரோபினாக்கோல் மறுசீராக்கல் வினை என்ற பெயரால் அழைக்கப்படுகிறது.
மேற்கோள்கள் தொகு
- ↑ Wagner, G. (1899). J. Russ. Phys. Chem. Soc. 31: 690.
- ↑ Hans Meerwein (1914). "Über den Reaktionsmechanismus der Umwandlung von Borneol in Camphen; [Dritte Mitteilung über Pinakolinumlagerungen.]". Justus Liebig's Annalen der Chemie 405 (2): 129–175. doi:10.1002/jlac.19144050202.
- ↑ Popp, F. D.; McEwen, W. E. (1958). "Polyphosphoric Acids As a Reagent in Organic Chemistry". Chem. Rev. 58 (2): 375. doi:10.1021/cr50020a004.
- ↑ Cargill, Robert L.; Jackson, Thomas E.; Peet, Norton P.; Pond, David M. (1974). "Acid-catalyzed rearrangements of β,γ-unsaturated ketones". Acc. Chem. Res. 7: 106–113. doi:10.1021/ar50076a002.
- ↑ Olah, G. A. (1976). "Stable carbocations, 189. The σ-bridged 2-norbornyl cation and its significance to chemistry". Acc. Chem. Res. 9 (2): 41. doi:10.1021/ar50098a001.
- ↑ Hogeveen, H.; Van Krutchten, E. M. G. A. (1979). "Wagner-meerwein rearrangements in long-lived polymethyl substituted bicyclo[3.2.0]heptadienyl cations". Top. Curr. Chem.. Topics in Current Chemistry 80: 89–124. doi:10.1007/BFb0050203. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:3-540-09309-5.
- ↑ Hanson, J. R. (1991). "Wagner–Meerwein Rearrangements". Comp. Org. Syn. 3: 705–719. doi:10.1016/B978-0-08-052349-1.00077-9. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-08-052349-1.
- ↑ March, Jerry (1985), Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure (3rd ed.), New York: Wiley, ISBN 0-471-85472-7
- ↑ Birladeanu, L. (2000). "The Story of the Wagner-Meerwein Rearrangement". J. Chem. Ed. 77 (7): 858–863. doi:10.1021/ed077p858.
- ↑ Polito, Victoria; Hamann, Christian S.; Rhile, Ian J. (2010). "Carbocation Rearrangement in an Electrophilic Aromatic Substitution Discovery Laboratory". Journal of Chemical Education 87 (9): 969. doi:10.1021/ed9000238. https://archive.org/details/sim_journal-of-chemical-education_2010-09_87_9/page/969.
- ↑ Zubkov, F. I.; Zaytsev, V. P.; Nikitina, E. V.; Khrustalev, V. N.; Gozun, S. V.; Boltukhina, E. V.; Varlamov, A. V. (2011). "Skeletal Wagner–Meerwein rearrangement of perhydro-3a,6;4,5-diepoxyisoindoles". Tetrahedron 67 (47): 9148. doi:10.1016/j.tet.2011.09.099.