அகமது தக்லான்
கியா காசி அகமது தக்லான் (ஆங்கிலம் : Ahmad Dahlan ) ( அரபு : أحمد دحلان ஆகஸ்ட் 1868 - பிப்ரவரி 23 1923), முகம்மது தார்வீசு என்ற இயற்பெயருடன் பிறந்த இவர் இந்தோனேசிய இஸ்லாமிய மறுமலர்ச்சியாளராக இருந்தார். அவர் 1912 இல் முகம்மதியாவை நிறுவினார். 1961 ஆம் ஆண்டில் அதிபரின் ஆணை எண் 157 இன் படி அவர் ஒரு தேசிய நாயகனானார். (தேசியஅக்மத் தக்லான் பிரிவு பக்லாவன்)
கல்வி
தொகுபொதுவாக அக்மத் தக்லான் என்று அழைக்கப்படும் முகம்மது தார்விசு, யோக்யகர்த்தாவின் முஸ்லீம் காலாண்டில் யோக்யகர்த்தா சுல்தானின் பெரிய மசூதியின் பின்னணியில் பிறந்தார். அவரது தந்தை மசூதியின் இமாம், தக்லான் தனது தந்தையிடமிருந்து அந்த மொழியைக் கற்றுக்கொண்டார். அவர் மௌலானா மாலிக் இப்ராகிமின் 12 வது தலைமுறை வம்சாவளியாக இருந்தார், இவருக்கு முகம்மதுவின் பரம்பரை தடயங்கள் இருந்தன. ஒருவர் குரானை அதன் அசல் மொழியில் பாராயணம் செய்ய வேண்டும் என்பது முஸ்லீம் நம்பிக்கையாகும் (இருப்பினும் மொழிபெயர்ப்புகள் அரபு மொழியைப் புரிந்து கொள்ள முடியாதவர்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படலாம்), ஆனால் இந்த நேரத்தில் மிகச் சில இந்தோனேசியர்கள் அரபியை அறிந்திருந்தனர், மேலும் சிறந்த அறிவுள்ளவர்களாகக் கருதக்கூடியவர்கள். த்க்லான் ஒரு இஸ்லாமிய உறைவிடப் பள்ளி அல்லது பெசாண்த்தரனுக்கு அனுப்பப்பட்டார்.[1]
ஒரு முஸ்லீமாக தனது ஐந்து கடமைகளில் ஒன்றாக, அவர் மெக்காவுக்கு யாத்திரை சென்றார். அங்கு அவர் புகழ்பெற்ற மத ஆசிரியரான அகமத் காதிபிடம் மத நெறிமுறைகளை படித்தார். இந்த யாத்திரையின் போதுதான் தக்லான் தனது பெயரை முகம்மது தார்வீசு என்பதிலிருந்து அக்மத் தக்லான் என்று மாற்றினார். இந்த பிந்தைய பெயரை சாபி சட்டப் பள்ளியின் சாய்க் சயீத் பக்ரி சட்டா வழங்கினார்.[2] இந்தோனேசியாவின் டச்சு காலனித்துவ எசமானர்களுக்கு எதிரான பொதுவான ஆர்வத்தையும், இந்தோனேசியாவில் இஸ்லாத்தை சுத்திகரித்து புதுப்பிக்க வேண்டியதன் அவசியத்தையும் கருத்தில் கொள்ள இருதரப்பிற்கும் உதவிய சுலாவேசி, மேற்கு சாவா, மினாங்க்கபாவ் மற்றும் ஆச்சே போன்ற பலமான நம்பிக்கையின் பிற பகுதிகளைச் சேர்ந்த சக இந்தோனேசிய யாத்ரீகர்களுடன் தக்லான் தொடர்புடையவர்.[3]
முகமதியா
தொகு1888 ஆம் ஆண்டில் சாவாவுக்குத் திரும்பிய பின்னர், யோக்யகர்த்தாவில் உள்ள பெரிய மசூதியின் தலைவரது ( இமாம் ) மகளை மணந்தார். தங்களை நவீனவாதிகள் என்று கருதும் வளர்ந்து வரும் குழுவில் ஒருவராக, இஸ்லாமிய வேதத்தால் நியாயப்படுத்தப்படாத பல சாவானிய நடைமுறைகளில் அவர் அக்கறை கொண்டிருந்தார், மேலும் நவீன உலகத்துடன் படிப்படியாக புதுப்பிக்கப்பட்ட தூய்மையான இஸ்லாத்தை உருவாக்க வேண்டும் என்று வாதிட்டார்.[3] மேற்கத்திய கிறிஸ்தவ சமயப்பரப்பாளர்களின் முயற்சியும் அவரை ஈர்த்தது. 1909 ஆம் ஆண்டில் அவர் புடி உட்டோமோ என்ற அமைப்பில் சேர்ந்தார். அதன் உறுப்பினர்களுக்கு சீர்திருத்தத்தை போகிக்கலாம் என்று நம்பினார். ஆனால் அவரது ஆதரவாளர்கள் அவரை சொந்த அமைப்H ஒன்றை உருவாக்க வலியுறுத்தினர்.
தனது சீர்திருத்தவாத கொள்கைகளை உணர்ந்து கொள்வதற்கான வழிமுறையாக 1912 ஆம் ஆண்டில் முகம்மதியாவை ஒரு கல்வி அமைப்பாக உருவாக்கினார். இது விரைவாக வர்த்தகர்கள் மற்றும் கைவினைஞர்களால் இணைந்தது. 1917 ஆம் ஆண்டில் இந்தோனேசிய பெண்களின் வாழ்க்கையை நவீனமயமாக்குவதில் குறிப்பிடத்தக்க பங்கைக் கொண்டிருந்த ஐசியா என்ற பெண்கள் பிரிவைச் சேர்த்தது. வெளி தீவுகளுக்கும் இது பரவியது. அது நிறுவப்பட்ட ஒரு பத்தாண்டிற்குப் பிறகுதான் முகம்மதியா சுலாவேசியில் ஒரு வலுவான தளத்தை நிறுவினார். இது இருபதாம் நூற்றாண்டின் முதல் மூன்று தசாப்தங்களில் நிறுவப்பட்ட பல உள்நாட்டு இந்தோனேசிய அமைப்புகளில் ஒன்றாகும்; இந்தோனேசிய தேசிய மறுமலர்ச்சி என்று அழைக்கப்படும் காலம்; இது இந்தோனேசிய தேசியவாதத்தின் உணர்வை நிறுவுவதில் முக்கியமானது. இறுதியில் சுதந்திரம் என்பதே இதன் குறிக்கோளாகும். இன்று, 20 மில்லியன் உறுப்பினர்களைக் கொண்ட, முகமதியா நக்லத்துல் உலமாவிற்குப் பிறகு இந்தோனேசியாவின் இரண்டாவது பெரிய முஸ்லீம் அமைப்பாகும்.[3]
அக்மத் தக்லான், 54 வயதில், யோக்யகர்த்தாவில் இறந்தார்.
குறிப்புகள்
தொகுநூற்பட்டியல்
தொகு- Burhani, Ahmad Najib. Muhammadiyah Jawa. Jakarta: Al-Wasat, 2010.
- Ricklefs, M.C. A History of Modern Indonesia Since c. 1300, 2nd ed. Stanford: Stanford University Press, 1994.
- Vickers, Adrian (2005). A History of Modern Indonesia. New York: Cambridge University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-521-54262-6.
{{cite book}}
: Cite has empty unknown parameter:|coauthors=
(help)