அவா
ஒருவகை உணர்வு
அவா அல்லது ஆவல் என்பது ஒரு நபரின் மனத்தில் உண்டான எதிர்பார்ப்பினால் உண்டாகும் உணர்வாகும். ஆசை என்பது தான் அடைய விரும்பும் உணர்வாகவும், ஆவல் தோன்றி விட்டாலோ ஒருவர் தான் நினைத்ததை அடையாமல் இருக்க மாட்டார்கள் என்றும் பிரித்துக் காட்டலாம்.
மகப்பேறு காலம்
தொகுமகப்பேறு காலத்தில் மனைவிமார்கள் புளிப்பு பொருந்திய உணவுகளின்பால் பெருமளவில் அவா கொள்வர்.
பௌத்தம்
தொகுபௌத்தத்தில் புத்தர் மக்கள் இன்பமாயிருக்கவும் வீடுபேறு பெறவும் தன் ஆவல்களையும், ஆசைகளினையும் அடக்க வேண்டும் என்பதோடு, எனினும் ஆவலை முழுவதுமாக துறக்க இயலாது என்பதனால் அவர்கள் அவ்வுணர்வினை சரியாக கையாள வேண்டும் என்று போதிக்கிறார்[1]. புத்தர் தன்னை பின்பற்றுவோர் தன் ஆசைகளை வழிநடத்த ஆவலைக்கட்டுப்படுத்தும் அவாவினைக்கொள்ள வேண்டுமென பழம்பெரும் கல்வெட்டுகள் மூலம் உரைத்திருக்கிறார்[2].
உசாத்துணை
தொகு- ↑ Steven Collins, Selfless Persons: Thought and Imagery in Theravada Buddhism." Cambridge University Press, 1982, page 251: "In the end, the flowing streams of sense-desire must be 'cut' or 'crossed' completely; nevertheless, for the duration of the Path, a monk must perforce work with motivational and perceptual processes as they ordinarily are, that is to say, based on desire ... Thus, during mental training, the stream is not to be 'cut' immediately, but guided, like water along viaducts. The meditative steadying of the mind by counting in- and out-breaths (in the mindfulness of breathing) is compared to the steadying of a boat in 'a fierce current' by its rudder. The disturbance of the flow of a mountain stream by irrigation channels cut into its sides it used to illustrate the weakening of insight by the five 'hindrances'."
- ↑ Thanissaro Bhikkhu, "The Wings to Awakening," [1]. See specifically this section.