இலட்சுமி சர்மா
இலட்சுமி சர்மா (Laxmi Sharma) என்பவர் ஒரு நேபாள தொழிலதிபர் ஆவார். ஆட்டோ ரிக்சா ஓட்டிய முதல் பெண்மணி என்ற பெருமையைப் பெற்ற இவர், நேபாளத்தில் முதல் பட்டன் தொழிற்சாலையை நிறுவினார். சர்மா இளம் வயதில் திருமணம் செய்து கொண்டார், விவாகரத்து பெற்ற பிறகு பதினாறு ஆண்டுகள் வீட்டு வேலை பார்ப்பவராக வேலை செய்தார். பின்னர், அவள் ஒரு ரிக்ஷா ஓட்ட ஆரம்பித்தார். ஒரு பெண் ஓட்டுநராக இருந்ததால் இவர் துன்புறுத்தப்பட்டாலும், இவர் பொத்தான்களை உருவாக்கும் லக்ஷ்மி வுட் கிராஃப்ட் உத்யோக் என்ற நிறுவனத்தைத் திறந்தார். பொத்தான்கள் ஜெர்மனி, சுவிட்சர்லாந்து, சாம்பியா, டென்மார்க் மற்றும் அமெரிக்காவிற்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன.
இலட்சுமி சர்மா | |
|---|---|
.png) 2017 ஆம் ஆண்டில் இலட்சுமி சர்மா | |
| பிறப்பு | காட்மண்டு, நேபாளம் |
| தேசியம் | நேபாளி |
| அறியப்படுவது | ஆட்டோ ரிக்சா ஓட்டிய முதல் பெண்மணி |
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை
தொகுசர்மா அரச குடும்பத்தின் அரண்மனையில் வேலை செய்தார், அங்கு பூஜையின் போது பூக்களை எடுக்க வேண்டியிருந்தது. அதன் பிறகு, அவள் அறையை சுத்தம் செய்து இளவரசியுடன் நேரத்தை செலவிட்டாள். [1] சர்மா ஒரு மாதத்திற்கு சுமார் 20 நேபாள ரூபாயை சம்பளமாகப் பெற்றார். இராணி இறந்த பிறகு, இவர் தனது வீட்டில் இருக்க வேண்டியிருந்தது. இவர் தனது வாழ்வில் சந்தித்த சவால்களைப் பற்றி பின்வருமாறு கூறியுள்ளார்: "சிறுவயதில் இதுபோன்ற கடுமையான வாழ்க்கை முறை மாற்றங்களை சரிசெய்வது எனக்கு கடினமாக இருந்தது - அரண்மனையில் வாழ்வது, அங்குள்ளவர்கள் என்னை கவனித்துக்கொள்வது போன்றவற்றிலிருந்து, வீடு திரும்பிய பின்னர், நான் சமைக்க மற்றும் சுத்தம் செய்ய கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்".
13 வயதில், சர்மா திருமணம் செய்து கொண்டார், தனது திருமண வாழ்க்கையில் இவருக்கு மூன்று பெண் குழந்தைகள் இருந்தன.[2] சிறு வயதிலேயே அவள்இவர் தயாராக இல்லாத போதே, இவர் ஒரு குழந்தையைப் பெற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. [1] இதன் காரணமாக, இவர் தனது முதல் குழந்தையை இழந்தார். ஏனெனில், இவர் "உடல் ரீதியாகவோ அல்லது மனரீதியாகவோ, ஒரு குழந்தையைப் பெற்றெடுக்கத் தயாராக இல்லை". இவர் இந்த செயல்முறையை "உணர்ச்சி ரீதியாக அதிர்ச்சிகரமானதாக செயல்முறை" என்று விவரிக்கிறார்.திருமணமான பதினான்கு வருடங்களுக்குப் பிறகு, தனது கணவரால் அவமதிக்கப்பட்டதால் இவர்கள் விவாகரத்து செய்தனர். [3] இவருடைய குழந்தைகள் அவமரியாதையான சூழலில் வளர்வதை இவர் விரும்பவில்லை. தனது குழந்தைகளைப் பராமரிக்க, இவர் சுமார் 16 ஆண்டுகள் வீட்டு வேலைபார்ப்பவராக வேலை செய்தார்.
தொழில்
தொகு1981 ஆம் ஆண்டில், சர்மா ஒரு ஆட்டோ ரிக்சாவை (டெம்போ) சுமார் 10,000 நேபாள ரூபாய்க்கு வாங்கினார். இவர் தனது குடும்ப உறுப்பினர்களிடமிருந்து கடன் வாங்கினார். [2] இவர் டெம்போவை இயக்க ஒரு ஆளை நியமித்தார். [2] சர்மா ஒரு தானி பழுதுபார்ப்பவராக, நேபாளத்தில் எட்டு மாதங்கள் மற்றும் இந்தியாவில் மூன்று மாதங்கள் படித்தார். இவர் தனது ஆட்டோவில் இருந்து இலாபம் ஈட்டாததால், தனது வாகனத்தைத் தானே ஓட்ட முடிவு செய்தார். இவர் ஓட்டுநர் உரிமம் பெற வேண்டியது தேவை என்பதைத் தெரியாமலேயே சுமார் நான்கு வருடங்கள் டெம்போவை உரிமம் இன்றி ஓட்டினார். ஆட்டோ ரிக்சா ஓட்டிய முதல் பெண் என்ற பெருமையைப் பெற்றார். [3] [2] [4] [5] டெம்போவை ஓட்டியதற்காக தனது சமூகத்தால் அவமானப்படுத்தப்பட்டு துன்புறுத்தப்படுவதாக சர்மா பின்னர் தெரிவித்துள்ளார். இவர் மேலும் கூறினார்: "ஆண்கள் இவரைத் துன்புறுத்தினார்கள் - பாலியல் தடயங்களை உருவாக்கி, இவருடைய முடியை இழுத்து, இவரைத் தொட முயற்சித்தார்கள். சில நேரங்களில் பெண் பயணிகள் கூட கட்டணம் செலுத்த மறுத்தனர், ஏனெனில், ஒரு பெண்ணாக, இவரிடம் எந்த அச்சுறுத்தலும் இல்லை". பின்னர் இவர் ஒரு நாளைக்கு 100 ரூபாய் சம்பாதிக்க ஆரம்பித்தார். மேலும், இவர் ஐந்து டெம்போக்களை வாங்கினார்.
இரண்டு வருடங்கள் கழித்து, வாகனம் ஓட்டுவதை நிறுத்திய பிறகு, இவர் ஒரு பொத்தான் தொழிற்சாலையான லக்ஷ்மி உட் கிராஃப்ட் உத்யோக்கைத் திறந்தார்.[1] இது நேபாளத்தின் முதல் பட்டன் தொழிற்சாலை ஆகும். [6] இவர் தனது தொழிற்சாலையில் வேலை செய்ய நான்கு பேரை வேலைக்கு அமர்த்தினார். இத்தொழிற்சாலையின் தொழிலாளர்கள் "விலங்குகளின் எலும்புகள் மற்றும் கொம்புகள், குறிப்பாக எருமைகள்" ஆகியவற்றிலிருந்து பொத்தான்களை உருவாக்கினர்.[7] இவரது தொழிற்சாலையில் தயாரான பொத்தான்கள் ஜெர்மனி, சுவிட்சர்லாந்து, சாம்பியா, டென்மார்க் மற்றும் அமெரிக்காவிற்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன. பொத்தான்கள் ரால்ப் லாரன் மற்றும் ஜாரா உள்ளிட்ட முக்கிய நிறுவனங்களால் இறக்குமதி செய்யப்படுகின்றன. [8] இந்நிறுவனம் சுமார் பதினைந்தாயிரம் பட்டன்களை வடிவமைத்துள்ளது. [6] சர்மா நூலகத்தில் நிறைய நேரம் செலவிட்டார், அங்கு இவர் "ஐரோப்பிய கலை மற்றும் கைவினை மற்றும் பயன்படுத்தப்பட்ட உபகரணங்கள்" பற்றி கற்றுக்கொண்டார். [9]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 1.2 "A true trailblazer". M&S Vmag (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 2 July 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2020."A true trailblazer". M&S Vmag. Archived from the original on 2 July 2020. Retrieved 2 July 2020.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Nepal's First Female Tempo Driver Establishes Reliable Route to Financial Independence". Global Press Journal (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). 16 April 2014. Archived from the original on 2 July 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2020."Nepal's First Female Tempo Driver Establishes Reliable Route to Financial Independence". Global Press Journal. 16 April 2014. Archived from the original on 2 July 2020. Retrieved 2 July 2020.
- ↑ 3.0 3.1 "Interview with Laxmi Sharma" (PDF). Liverpool John Moores University. Archived from the original (PDF) on 10 June 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2019."Interview with Laxmi Sharma" (PDF). Liverpool John Moores University. Archived (PDF) from the original on 10 June 2020. Retrieved 2 July 2019.
- ↑ "Women On Wheels". The Rising Nepal (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 2 July 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2020.
- ↑ "पहिलो महिला टेम्पो चालक" (PDF). Hot Nepal. p. 22. Archived from the original (PDF) on 1 July 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2020.
- ↑ 6.0 6.1 "Laxmi Wood Craft Udhyog" (PDF). UN Global Compact. Archived from the original (PDF) on 10 June 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2019.
- ↑ "Devis and our women". The Himalayan Times (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). 2 October 2007. Archived from the original on 2 July 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2020.
- ↑ "Past Highlights #2 Spirit of Entrepreneurship Celebrated at GEW 2014". GENglobal (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 2 July 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2020.
- ↑ "The Curious Case of Laxmi's Buttons". ECS NEPAL (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 2 July 2020. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 July 2020.