எப்ரிமோவைட்டு
எப்ரிமோவைட்டு (Efremovite) என்பது (NH4)2Mg2(SO4)3 என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கனிமம் ஆகும். இதுவோர் அசாதாரணமான அம்மோனியம் சல்பேட்டுக் கனிமமாகும். வெண்மை நிறம் முதல் சாம்பல் நிறம் வரை இது கனசதுரப் படிகங்களாகக் காணப்படுகிறது [3]. எரியும் நிலக்கரி குவியல்களில் காணப்படும் சல்பேட்டு மேல் ஓடுகளின் பகுதிக் கூறாக இந்த நீரிலி சல்பேட்டு கனிமம் தோன்றுகிறது. நீருறிஞ்சும் இக்கனிமம் ஈரக் காற்றில் வெளிப்படும் போது மெல்ல நீரேற்று வடிவ பௌசிங்கௌல்டைட்டு என்ற சல்பேட்டுக் கனிமமாக மாறுகிறது [4][5].
எப்ரிமோவைட்டு Efremovite | |
---|---|
பொதுவானாவை | |
வகை | சல்பேட்டு கனிமம் |
வேதி வாய்பாடு | (NH4)2Mg2(SO4)3 |
இனங்காணல் | |
நிறம் | வெண்மை மற்றும் சாம்பல் |
படிக இயல்பு | சமநிலை மணிகள் மற்றும் ஓடுகள் |
படிக அமைப்பு | கனசதுரப் படிகங்கள் |
பிளப்பு | இல்லை |
முறிவு | சமமற்றது |
மோவின் அளவுகோல் வலிமை | 2 |
மிளிர்வு | பளபளப்பானது |
ஒளிஊடுருவும் தன்மை | ஒளி ஊடுறுவும் அல்லது ஒளிபுகாது |
ஒப்படர்த்தி | 2.52 (கணக்கீடு) |
ஒளியியல் பண்புகள் | சமவியல்பு |
ஒளிவிலகல் எண் | n = 1.550 |
Alters to | நீருறிஞ்சும் |
மேற்கோள்கள் | [1][2][3] |
பன்னாட்டு கனிமவியல் சங்கம் எப்ரிமோவைட்டு கனிமத்தை Efr[6] என்ற குறியீட்டால் அடையாளப்படுத்துகிறது
இது 1989 இல் உருசியாவில் உள்ள தெற்கு யூரல் மலைப்பகுதியின் செலியபின்சிக் நிலக்கரிப் பள்ளத்தாக்கில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. உருசிய நிலவியாலாளர் அண்டோனோவிச்சு யெப்ரிமோவின் (1907-1972) பெயர் இக்கனிமத்திற்கு சூட்டப்பட்டது. மேலும் ஐரோப்பாவின் பல்வேறு நிலக்கரி சுரங்கப் பகுதிகளிலும் காணப்படுவதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது [2]. பௌசிங்கௌல்டைட்டு, மாசுகாக்னைட்டு, இயற்கை கந்தகம், கிளாடுனோவைட்டு போன்ற கனிமங்களுடன் சேர்ந்து எப்ரிமோவைட்டு கிடைக்கிறது [3].
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Efremovite, Webmineral.com
- ↑ 2.0 2.1 வார்ப்புரு:Mindat
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Handbook of Mineralogy
- ↑ Chesnokov B. V. and Shcherbakova E. P. 1991: Mineralogiya gorelykh otvalov Chelyabinskogo ugolnogo basseina - opyt mineralogii tekhnogenesa. Nauka, Moscow
- ↑ Jambor J. L. and Grew E. S. 1991: New mineral names. American Mineralogist, 76, pp. 299-305
- ↑ Warr, L.N. (2021). "IMA–CNMNC approved mineral symbols". Mineralogical Magazine 85 (3): 291–320. doi:10.1180/mgm.2021.43. Bibcode: 2021MinM...85..291W.