கருவூர் நன்மார்பனார்
சங்ககாலப் புலவர்களில் ஒருவர்.
கருவூர் நன்மார்பனார் சங்ககாலப் புலவர்களில் ஒருவர்.[1] எட்டுத்தொகை நூல்களுள் ஒன்றான அகநானூற்றில் இவரது பாடல் ஒன்று உள்ளது. (பாலைத் திணை)யில் அமைந்த இப்பாடல் 277ஆம் வரிசையில் உள்ளது.
பாடல் தரும் செய்தி
தொகுமுருக்கம் பூ பூத்திருக்கும் வேனில் காலம் வந்துவிட்டது. பொருள் தேடிச்சென்ற தலைவன் தன்னைத் தேடி இன்னும் வரவில்லையே என்று தலைவி தோழியிடம் அங்கலாய்க்கிறாள்.
உவமை நலன்கள்
தொகு- தலைவன் பிரிவால் தலைவியின் நெற்றி சாம்பிப் போயிற்று. பகல் போல ஒளி வீசிய நெற்றி மாலைக்காலம் போலச் சாம்பிவிட்டதாம்.
- முள்ளம்பன்றியின் முள்படிவு (பரூஉமயிர்) பனைமரத்தின் செறும்பு போல் இருக்குமாம்.
- மனை உறை சேவல் கோழியின் கழுத்து மயிர் தீ கொழுந்து விட்டு எரிவது போல இருக்குமாம்.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ கா., கோவிந்தன் (1964). சங்கத் தமிழ்ப்புலவர் வரிசை - கக. மாநகர்ப் புலவர்கள் -2. (மறுபதிப்பு) (PDF). திருநெல்வேலித் தென்னிந்திய சைவசித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழகம், லிமிடெட். p. 42.