காராளர்
காராளர் என்போர் வேளாண்மையை சார்ந்த மக்களாவர்.[1]. இச்சொல் வேளாண் மக்களில் சில வகையினரை குறிக்க பல்வேறு தமிழ் இலக்கியங்களில் பல்வேறு பொருளில் ஆளப்பட்டுள்ளது. இதை வள்ளல் தன்மையைக் குறிக்கும் சொல்லாகவும் வேளாண்மை சார்ந்த மாந்தரில் குறிப்பிட்ட வகை மக்களை[2] குறிக்கும் சொல்லாகவும் இலக்கியங்கள் குறிப்பிடுகின்றன.
காராளும் கதியினமும் பயிரினமும் கைவகுத்துப்
போராளு முடிவேந்தர் போர்க்கோல மென்னாளுஞ் சீராளுஞ் செழும்பொன்னித் திருநாடர் புகழ்விளக்கும்
ஏராளும் காராளர் இவர்செய்யும் போராலே - ஏரெழுபது
“கதிர்முனை தீண்டா காராளன்”
கருது முனை கூட தீண்டாது தாம் விவசாயம் செய்யாமல் பல ஆட்களை வைத்து வேலை செய்தவர்கள் என்று பொருள். அதாவது பெரிய நிலைப்ரபுத்துவம் படைத்தவர்கள் அல்லது ராஜா என்று அர்த்தம்.[3]
மணிமேகலையில் காராளர்
தொகுகாராளர் என்னும் சொல் முதலில் வரும் தமிழ் இலக்கியம் மணிமேகலை ஆகும். அதில் காராளர் இருந்த நகரமாக சீர்காழி என்னும் சண்பை நகர் இருந்தது.
ஈங்கிந் நகரத் தியான்வருங் காரணம்
பாரா வாரம் பல்வளம் பழுநிய
காராளர் சண்பை - மணிமேகலை 3:27-29
காராளர் சண்பையிற் கௌசிகன் மகளே மாருத வேகனோ டிந்நகர் - மணிமேகலை 7:102-109
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ ஏரெழுபது - https://ta.wikisource.org/wiki/%E0%AE%8F%E0%AE%B0%E0%AF%86%E0%AE%B4%E0%AF%81%E0%AE%AA%E0%AE%A4%E0%AF%81
- ↑ ந.மு.வேங்கடசாமி நாட்டார், ஒளவை சு. துரைசாமிப் பிள்ளை மணிமேகலை உரை, பக்கம் - 605
- ↑ கணக்கண் கூட்டத்தார் பட்டயம் - வாணராய கவுண்டர் வம்சாவளி