சாங் திங்யு
சாங் திங்யு (Zhang Tingyu) (1672 அக்டோபர் 29 – 1755 மே 19) இவர் சிங் அரசர்கள் வாழ்ந்த ஓர் ஆன் சீன அரசியல்வாதியும், வரலாற்றாசிரியருமாவார்.
சாங் திங்யு | |
|---|---|
 | |
| மாபெரும் அமைப்பின் உயரதிகாரி | |
| பதவியில் 1731–1732 | |
| முன்னையவர் | மார்சாய் |
| பின்னவர் | ஓர்தாய் |
| தனிப்பட்ட விவரங்கள் | |
| பிறப்பு | அக்டோபர் 29, 1672 பெய்ஜிங், சீனா |
| இறப்பு | மே 19, 1755 (அகவை 82) தோங்செங் |
| பெற்றோர் |
|
| வேலை | அரசியல்வாதி, அறிஞர், வரலாற்றாசிரியர் |
சுயசரிதை
தொகுஇவர், அன்ஹுய் மாகாணத்தில் தாங்செங் என்ற இடத்தில் பிறந்தார். 1700 ஆம் ஆண்டில், இவர் ஏகாதிபத்திய தேர்வில் ஜின்ஷி பதவியைப் பெற்றார். விரைவில் இவர் ஆன்லின் அகாதமியில் நியமிக்கப்பட்டார். பின்னர் இவர் சிங் அரசு சேவையில் பதவியில் உயர்ந்தார். மேலும், காங்சி, இயோங்செங். கியான்லாங் போன்ற பேரரசர்களின் கீழ் பணியாற்றினார். இவர் குறிப்பாக இயோங்செங் பேரரசரால் நம்பப்பட்டார். பேரரசர் இவரை மாபெரும் அமைப்பின் முதல் உறுப்பினர்களில் ஒருவராக மாற்றினார். இது ஒரு முறைசாரா மாநில உறுப்பு, இது சரியான நேரத்தில், பேரரசரின் சொந்த தனியுரிமைக் குழுவாக உருவாகும். இவரது சகாக்களில் மேசி போன்ற புகழ்பெற்ற நபர்களும் இருந்தனர்.
இவர் ஒரு சிறந்த அரசு அதிகாரியாக இருந்தார். மேலும் இவரது நேர்மையான தன்மையாளும், கொள்கை ரீதியான பின்னணியாளும் மிகவும் பாராட்டப்பட்டார். இலக்கியத்தில் கணிசமான திறமை கொண்ட இவர் 1739 இல் மிங் வரலாற்றைத் தொகுத்தார். இவரா அல்லது மற்றொரு நம்பகமான அதிகாரி இலாங்க்கோடோ காங்சியின் விருப்பத்தின் முதன்மை அறிவிப்பாளராக இருந்தாரா என்பதில் சில குழப்பங்கள் உள்ளன. காங்சி முதல் இயோங்செங் வரை கியான்லாங் வரையிலான அடுத்தடுத்த போர்களில் தப்பிய ஒரே அதிகாரி இவர்தான். மேலும் மூன்று பேரரசர்களால் நம்பப்பட்டார். இவரது மஞ்சு போட்டியாளரான ஓர்டாய், இயோங்செங் மற்றும் கியான்லாங்கிற்கு சேவை செய்த ஒரு அதிகாரியாவார். இருப்பினும், கியான்லாங் பேரரசருடனான இவரது உறவு அவரது இறுதி ஆண்டுகளில் மோசமடைந்தது.
1749 ஆம் ஆண்டில், பதவியிலிருந்து ஓய்வு பெற விரும்பி இரண்டு ஆண்டுகளில் இவர் இரண்டாவது கோரிக்கை விடுத்தார். தனது கடிதத்தில், மேலும் கியான்லாங் பேரரசரிடம் தனது நினைவுச் சின்னத்தை பேரரசின் மூதாதையர் கோவிலில் வைக்க அனுமதிக்க வேண்டும் என்ற இயோங்செங் பேரரசரின் விருப்பத்தை மதிக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டார். இதனால், கியான்லாங் பேரரசர் அதிருப்தி அடைந்தார்.
ஆனால் இவரது கோரிக்கை ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. இதற்காக பேரரசரை நேரில் சென்று அவருக்கு நன்றி தெரிவிக்கவில்லை. அதற்கு பதிலாக தனது மகன் இருச்செங் என்பவரை அனுப்பினார். கியான்லாங் பேரரசர் இதனால் பெரிதும் கோபமடைந்தா., மேலும் இவரைக் கண்டிப்பதற்காக ஒரு அரசாணையை வெளியிட்டார். சாங்கின் மாணவர்களில் ஒருவரான வாங் ஊடூன், இவர் சார்பாக அனுமதி கோரினார். மேலும் பேரரசரின் கோபத்தை இவரிடம் தெரிவித்தார். பின்னர் பேரரசர் இவரை பதவியில் இருந்து விடுவித்தார் மீண்டும் தனது சொந்த ஊருக்குத் திரும்புமாறு கேட்டுக்கொள்ளப்பட்டார். மேலும், இவருக்கும், இவரது தந்தை மற்றும் தாத்தாவிற்கும் வழங்கப்பட்ட அனைத்து வெகுமதிகளையும் இரத்து செய்வதன் மூலம் சாங்கை தண்டிக்க பேரரசர் முடிவு செய்தார்.
இறப்பு
தொகு1755 ஆம் ஆண்டில் இவர் நோய்வாய்ப்பட்டு இறந்தார். இயோங்செங் பேரரசர் மற்றும் கியான்லாங் பேரரசரின் விருப்பப்படி பேரரசின் மூதாதையர் கோவிலில் ஒரு தகடு வைக்கப்பட்டது. சிங் வம்சத்தின் போது இத்தகைய மரணத்திற்குப் பிந்தைய மரியாதை வழங்கப்பட்ட ஒரே ஆன் சீன அதிகாரியாக இருந்தார்.