சிறார் நீதி (குழந்தைகளின் பராமரிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு) சட்டம், 2000
சிறார் நீதி (குழந்தைகளின் பராமரிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு) சட்டம், 2000 என்பது இந்தியாவில் சிறார் நீதிக்கான முதன்மை சட்ட கட்டமைப்பாகும். சிறார் குற்றத்தைத் தடுப்பதற்கும் சிகிச்சையளிப்பதற்கும் ஒரு சிறப்பு அணுகுமுறையை இந்த சட்டம் வழங்குகிறது. மற்றும் சிறார் நீதி அமைப்பின் நோக்கில் குழந்தைகளின் பாதுகாப்பு, சிகிச்சை மற்றும் மறுவாழ்வுக்கான கட்டமைப்பை வழங்குகிறது. 1989 ஆம் ஆண்டில் சிறுவர் உரிமைகள் தொடர்பான ஐ.நா. உடன்படிக்கைக்கு (யு.என்.சி.ஆர்.சி) இணங்க இந்த சட்டம் கொண்டு வரப்பட்டது, 1992 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா யு.என்.சி.ஆர்.சியில் கையெழுத்திட்டு ஒப்புதல் அளித்த பின்னர் 1986 ஆம் ஆண்டின் முந்தைய சிறார் நீதிச் சட்டத்தை ரத்து செய்தது. இந்தச் சட்டம் 2006 மற்றும் 2010 ஆம் ஆண்டுகளில் மேலும் திருத்தப்பட்டுள்ளது. 2015 ஆம் ஆண்டில், பொது உணர்வுக்கு பதிலளிக்கும் வகையில், இந்தியாவில் உள்ள நாடாளுமன்றத்தின் இரு அவைகளும் சிறார் வயதை 16 ஆகக் குறைக்கும் மசோதாவை மேலும் திருத்தியதுடன், கொடூரமான குற்றங்களில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட சிறார்களுக்கு வயதுவந்தோர் போன்ற சிகிச்சையையும் முன்மொழிந்தது. கீழ் சபை, அதாவது மக்களவை 7 மே 2015 அன்று மற்றும் மேல் சபை, அதாவது மாநிலங்களவை 22 டிசம்பர் 2015 அன்று நிறைவேற்றியது. இந்த மசோதாவை ஜனாதிபதி பிரணாப் முகர்ஜி 31 டிசம்பர் 2015 அன்று ஒப்புதல் அளித்தார்.
சிறார் நீதி (குழந்தைகளின் பராமரிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு) சட்டம், 2000 | |
---|---|
[[File:|170px]] | |
சட்டம் மற்றும் குழந்தைகளுடன் கவனிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு தேவைப்படும் குழந்தைகளுடன் தொடர்புடைய சட்டத்தை ஒருங்கிணைத்து திருத்துவதற்கான ஒரு சட்டம், முறையான பராமரிப்பு, பாதுகாப்பு மற்றும் சிகிச்சையை அவர்களின் வளர்ச்சித் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வதன் மூலம் வழங்குவதன் மூலம், மற்றும் குழந்தை நட்பு அணுகுமுறையை பின்பற்றுவதன் மூலம் இந்தச் சட்டத்தின் கீழ் நிறுவப்பட்ட பல்வேறு நிறுவனங்கள் மூலம் குழந்தைகளின் சிறந்த நலனுக்காகவும், அவர்களின் இறுதி மறுவாழ்வுக்காகவும் விஷயங்களைத் தீர்ப்பது மற்றும் மாற்றுவது. | |
சான்று | Act No. 56 of 2000 |
நிலப்பரப்பு எல்லை | இந்தியா முழுமைக்கும் |
இயற்றியது | இந்திய பாராளுமன்றம் |
சம்மதிக்கப்பட்ட தேதி | 30 December 2000 |
சட்ட திருத்தங்கள் | |
சிறார் நீதி (குழந்தைகளின் பராமரிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு) திருத்தச் சட்டம், 2006 மற்றும் 2011 | |
ரத்து செய்யப்படுபவை | |
சிறார் நீதி (குழந்தைகளின் பராமரிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு) சட்டம், "=2015 - |
சிறப்பு
தொகுஇந்த சட்டம் மிகவும் முற்போக்கான சட்டமாகக் கருதப்படுகிறது. மற்றும் மாதிரி விதிகள் 2007 இந்த நலன்புரி சட்டத்தின் செயல் திறனை மேலும் சேர்த்துள்ளன. எவ்வாறாயினும், 2013 ஆம் ஆண்டில் கூட இந்த அமலாக்கம் மிகவும் தீவிரமான கவலையாக உள்ளது, மேலும் இந்தியாவின் சம்பூர்னா பெஹ்ருவா வெர்சஸ் யூனியன் மற்றும் இந்தியாவின் பச்சன் பச்சாவ் அந்தோலன் வெர்சஸ் யூனியன் ஆகியவற்றில் இந்த சட்டத்தை அமல்படுத்துவது குறித்து இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் தொடர்ந்து கவனித்து வருகிறது. உச்சநீதிமன்றத்தைத் தவிர, பம்பாய் மற்றும் அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றங்களும் நீதித்துறை நடவடிக்கைகளில் இந்தச் சட்டத்தை அமல்படுத்துவதை கண்காணித்து வருகின்றன. சிறார் நீதி நிர்வாக அமைப்பை மேம்படுத்துவதற்காக, இந்திய அரசு 2009-10 ஆம் ஆண்டில் ஒருங்கிணைந்த குழந்தைகள் பாதுகாப்புத் திட்டத்தை (ஐ.சி.பி.எஸ்) அறிமுகப்படுத்தியது, இதன் மூலம் நிதி ஒதுக்கீடு அதிகரிக்கப்பட்டு, தற்போதுள்ள பல்வேறு திட்டங்கள் ஒரே திட்டத்தின் கீழ் இணைக்கப்பட்டுள்ளன.
ஜம்மு-காஷ்மீர் மாநில தீபிகா துசோ வெர்சஸ் என்ற தனி மனுவும் ஜம்மு-காஷ்மீர் மாநிலத்தில் பொருந்தக்கூடிய சிறார் நீதிச் சட்டம் 1997 ஐ அமல்படுத்துவது குறித்து உச்ச நீதிமன்றத்தில் பரிசீலிக்கப்பட உள்ளது.
2006 ஆம் ஆண்டில் நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானத்தின் அடிப்படையில் மற்றும் 2009 ஆம் ஆண்டில் இந்திய தலைமை நீதிபதிகள் மாநாட்டில் மீண்டும் வலியுறுத்தப்பட்டதன் மூலம், பல உயர் நீதிமன்றங்கள் உயர் நீதிமன்றங்களின் உட்கார்ந்த நீதிபதிகள் தலைமையில் "சிறார் நீதிக் குழுக்களை" அமைத்துள்ளன. இந்த குழுக்கள் தங்கள் அதிகார வரம்பில் சட்டத்தை செயல்படுத்துவதை மேற்பார்வையிடுகின்றன மற்றும் கண்காணிக்கின்றன.
இந்தியாவில் சிறார் நீதி சட்டத்தின் வரலாறு
தொகுஅசல் சிறார் நீதி மசோதா 14 வயதிற்கு உட்பட்ட குழந்தைகளை மட்டுமே அவர்களின் குற்றங்களுக்கு சட்டபூர்வமாக பொறுப்பேற்றது, மேலும் இந்த சிறார்களை அதிகபட்சமாக மூன்று ஆண்டுகள் மறுவாழ்வு மையத்தில் தண்டித்தது, குற்றத்தின் அளவு எதுவாக இருந்தாலும். 2000 ஆம் ஆண்டின் சிறார் நீதிச் சட்டத்தின் மிக முக்கியமான தாக்கம் என்னவென்றால், இது ஒரு குழந்தையின் சட்ட வரையறைக்கான வயது அளவுகோலை 14 வயது முதல் 18 வயது மற்றும் அதற்குக் குறைவாக மாற்றியது. குழந்தை திருமணம் மற்றும் ஒழுக்கக்கேடான கடத்தல் ஆகியவற்றைச் சுற்றியுள்ள பல மதிப்புமிக்க திருத்தங்களும் இருந்தன.
2000 ஆம் ஆண்டு சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்ட பின்னர், 2012 டிசம்பர் 7 ஆம் தேதி டெல்லி கற்பழிப்பு வழக்கின் பின்னர், ஒரு சிறியவர் குற்றவாளி என நிரூபிக்கப்பட்ட பின்னர், 7 மே 2015 அன்று மக்களவையில் மறுசீரமைக்கப்பட்ட சிறார் நீதி மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டது. புதிய மசோதா 16-18 வயதுக்குட்பட்ட சிறார்களை கொடூரமான குற்றங்களைச் செய்தால் பெரியவர்களாக விசாரிக்க அனுமதிக்கும். குற்றம் ஒரு 'குழந்தை' அல்லது 'வயது வந்தவர்'[1][2] எனக் கண்டறியப்பட்டதா என்பதை அறிய சிறார் நீதி வாரியத்தால் இந்த குற்றம் ஆராயப்படும்.
புனர்வாழ்வு
தொகுசிறார் நீதிச் சட்டம், 2000 ஆல் கட்டளையிடப்பட்ட சிறுமியின் மறுவாழ்வு மற்றும் பிரதான நீரோட்டத்திற்காக, சிறார் குற்றவாளிகளை விடுவிப்பதற்கு முன்பு நிர்வாகக் குழுக்கள் அமைக்கப்படுகின்றன. அதன்படி அதற்கான 'பிந்தைய வெளியீட்டு திட்டம்' நீதிமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்படுகிறது[3][4].
விவாதங்கள் மற்றும் சர்ச்சை
தொகுஇந்த மசோதாவை நிறைவேற்ற தேவையான விவாதம் பெரும் சர்ச்சையைத் தூண்டியது. சிறார்களின் புதிய யுகத்தை 18 க்கும் குறைவானதாக மாற்றுவதற்கான முடிவு பலரால் சுயநல முடிவாக அறிவிக்கப்பட்டது. சர்வதேச "சிறார்" வயது குறைப்பு 18 என்று ஐக்கிய நாடுகள் சபை கூறியிருந்தது, இந்தியாவின் பல குடிமக்கள் அந்த விதியைப் பின்பற்றுவது அதன் மோசமான முன்னுரிமைகளின் பிரதிபலிப்பாகும் என்று கருதினர் (ஐ.நா. தனது சொந்த குடிமக்களின் தேவைகளுக்கு முன்னுரிமை அளித்தல்). இந்தியாவில் ஏராளமான குற்றங்கள் 18 வயதிற்கு குறைவானவர்களால் செய்யப்படுகின்றன, மேலும் இது அனைவரையும் விடுவிக்கக்கூடும். இந்த விவாதத்தின் காரணமாக, மக்களவை மற்றும் மாநிலங்களவை உறுப்பினர்கள் பலர் 18 வயதை வயது வரம்பாக தேர்வு செய்ய தயங்கினர், ஆனால் ஐ.நா. வழிகாட்டுதல்களுக்கு இணங்கினர். இந்தச் சட்டத்தின் 2015 திருத்தத்தைச் சுற்றியுள்ள விவாதங்களில் இந்த முடிவு மிகவும் முக்கியமானது, பின்னர் ஒரு குற்றத்தின் தீவிரத்தினால் இந்த விதிக்கான சாத்தியமான விதிவிலக்குகள் குறித்து விவாதிக்கப்பட்டது.
பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு அமைச்சகம் 2011 இல் விரும்பிய பல திருத்தங்களை கொண்டுவருவது குறித்து சிந்திக்கத் தொடங்கியது, மேலும் பல்வேறு பங்குதாரர்களுடன் கலந்தாலோசிக்கும் செயல்முறை தொடங்கப்பட்டது. இதுதொடர்பான ஒரு வரைவு மசோதா தயாரிக்கப்பட்டு, சட்டம் மற்றும் நீதி அமைச்சகத்தின் முன் ஆய்வுக்கு நிலுவையில் இருந்தது மற்றும் பொது உள்ளீடுகளுக்காக 2014 ஜூன் மாதம் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு அமைச்சகத்தின் அதிகாரப்பூர்வ இணையதளத்தில் வைக்கப்பட்டது. 2012 டிசம்பரில் டெல்லி கும்பல் கற்பழிப்பு வழக்கு இந்தச் சட்டத்தைப் பற்றிய பொதுமக்களின் பார்வையில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. குற்றவாளிகளில் ஒருவர் சிறார் என்று கண்டறியப்பட்டு சீர்திருத்த இல்லத்தில் 3 ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்பட்டார்[5]. இந்தச் சட்டம் மற்றும் அதன் பல விதிமுறைகள் அரசியலமைப்பிற்கு அப்பாற்பட்டவை என்று குற்றம் சாட்டப்பட்ட எட்டு ரிட் மனுக்கள் இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தால் 2013 ஜூலை இரண்டாவது வாரத்தில் விசாரிக்கப்பட்டு தள்ளுபடி செய்யப்பட்டன, இந்தச் சட்டம் அரசியலமைப்புச் சட்டமாக இருந்தது. சிறுமிகளின் வயதை 18 முதல் 16 வயதுக்குக் குறைப்பதற்கான கோரிக்கைகளும் உச்சநீதிமன்றத்தால் நிராகரிக்கப்பட்டன, ஒரு இளம் வயதினரின் வயதைக் குறைக்கும் திட்டம் எதுவும் இல்லை என்று இந்திய அரசு கூறியது.
பாகிஸ்தானை தளமாகக் கொண்ட பயங்கரவாத அமைப்பான லஷ்கர்-இ-தொய்பா தனது உறுப்பினர்களை தங்கள் வயதை 18 வயதுக்குக் குறைவானதாக அறிவிக்குமாறு ஜூலை 2014 இல் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் செய்தி வெளியிட்டுள்ளது. இது இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் (ஐபிசி) பதிலாக சிறார் நீதிச் சட்டத்தின் கீழ் விசாரிக்கப்படுவதை உறுதி செய்யும். சட்டத்தின் கீழ் அதிகபட்ச தண்டனை மூன்று ஆண்டுகள் ஆகும்[6].
குறிப்பிடத்தக்க வழக்குகள்
தொகு- இந்த சட்டத்தின் கீழ் சிறார் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் மீது டெல்லி கும்பல் கற்பழிப்பு. இந்த வழக்கு ஜே.ஜே.ஏ 2015 க்கு வழிவகுக்கும் திருத்தங்களுக்கும் வழிவகுத்தது.
மேற்கோள்கள்
தொகுமேலும் காண்க
தொகு- சிறார் நீதி (குழந்தைகளின் பராமரிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு) சட்டம், 2015 -