செந்திரவாசி (நடனம்)

செந்திரவாசி நடனம் (cendrawasih dance) ஒரு பாலினீஸ் நடனம் ஆகும். இது இரண்டு பெண் நடனக் கலைஞர்களால் நிகழ்த்தப்படுகிறது . இது, சொர்க்க பறவையின் இனச்சேர்க்கை சடங்குகளை விளக்குகிறது (இந்தோனேசிய மொழியில் புருங் செந்திவாசி என்று அழைக்கப்படுகிறது).

செந்திரவாசி நடன அசைவுகள்
Cendrawasih dance movements

செந்திரவாசி நடனக் கலைஞர் ஒருவர் தொங்கும் தாவணியுடன்

செந்திரவாசி நடனக் கலைஞர் ஒருவர் விரிந்த சிறகுகளுடன்

இரு செந்திரவாசி நடனக் கலைஞர்கள் காதல் செய்யும் தருணம்

வரலாறு

செந்திரவாசி என்று அழைக்கப்படும் இந்த நடனம், ஐ.ஜி.டி மானிக் என்பவரால் வடிவமைக்கப்பட்டது. மேலும், 1920 களில் புலேலெங் ரீஜென்சியின் சவான் துணைப்பிரிவில் முதன்முதலில் இந்த நடன நிகழ்ச்சி நிகழ்த்தப்பட்டது; இந்த பகுதி திரூனஜயா, விராங்ஜய மற்றும் பலவாக்யா உள்ளிட்ட பல நடனங்களின் தோற்றமாக உள்ளது. இருப்பினும், இந்த வகை நடனம், இப்போது பொதுவாக நிகழ்த்தப்படும் நடனத்திலிருந்து கணிசமாக வேறுபட்டது.

செந்திரவாசி நடனத்தின் இன்றைய செயல்திறன், 1988இல், நடன இயக்கம் செய்த என்.எல்.என். சுவஸ்தி விஜய பாந்தெம் என்பவரால் தொடங்கப்பட்டது என் அறியப்படுகிறது. செந்திரவாசி நடனம் இந்தோனேசியாவின் சொர்க்கத்தின் பறவை என்னும் கருத்துடன் ஈர்க்கப்பட்டு உள்ளது. இது, இந்தோனேசியாவில், புருங் செந்திரவாசி என்று அழைக்கப்படுகிறது. மேலும், பலினீஸில் "மானுக் தேவதா" ("தெய்வங்களின் பறவை") என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த பறவையின் இனமானது ஒரு துணையை ஈர்க்க முயற்சிக்கும்போது நடனமாடவும் பாடவும் செய்கிறது என்று அறியப்படுகிறது. பறவைகளால் ஈர்க்கப்பட்ட பல பாலினீஸ் நடனங்களில் செந்திரவாசி நடனமும் ஒன்றாகும்; மற்றவைகளில் மனுக் ராவா மற்றும் பெலிபிஸ் நடனங்கள் போன்றவை அடங்கும்.

விளம்பரங்களில்

தனிப்பட்ட நிகழ்ச்சிகளின் நடன இயக்குனர்கள் தங்கள் சொந்த விளக்கங்களை இந்த நடன நிகழ்ச்சிகளில் சேர்க்க அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள். 2002 ல் பெரு போன்ற இந்தோனேஷியன் கலாச்சாரம், விளம்பரப்படுத்தும் போது செந்திரவாசி நடனத்தை அடிக்கடி பயன்படுத்திக் கொள்கிறது. 2008 இல், ஃப்ரீயர் கலை தொகுப்பு வாஷிங்டன், டிசி, 2008 இல் ஜப்பான், மற்றும் 2008 இல் நெதர்லாந்து போன்ற நிகழ்ச்சிகளிலும் ஒரு விளம்பரமாக இந்த செந்திரவாசி நடனம் பயன்படுத்தப்பட்டது.

கலோரி இழப்பு

செந்திரவாசி நடனத்தின் ஒரு செயல்திறன் 40 கலோரிகளை அல்லது ஒரு நிமிடத்திற்கு 5 கலோரிகளை எரிக்கக்கூடும் என்று 2014 ஆம் ஆண்டு ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. நடனக் கலைஞர்களின் இதயத் துடிப்பு நிமிடத்திற்கு சராசரியாக 157 துடிப்புகளை எட்டும் எனக் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. இதனால், ஆராய்ச்சியாளர்கள் லேசானது முதல் தீவிரமான ஏரோபிக் பயிற்சியை வகைப்படுத்தினர்.

செயல்திறன்

இந்த நடனம் இரண்டு பெண்களால் நிகழ்த்தப்படுகிறது. முதல் நபர், சொர்க்கத்தின் ஆண் பறவையையும், மற்றொரு நபர், ஒரு பெண் பறவையையும் சித்தரிப்பதாக இந்த நடனம் அமைந்துள்ளது. நடனம் ஒரு இனச்சேர்க்கை சடங்கின் வடிவத்தை எடுக்கும். நடனக் கலைஞர்கள் பாண்ட்ஜி வகையிலான உடையை அணிந்து கொள்கின்றனர். தலைக்கவசத்தில் இறகுகள் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. அத்துடன் நீண்ட ஒரு இளஞ்சிவப்பு பட்டைகளுடன் கழுத்துச்சுற்றாடை அல்லது நீளமான ஆடைகள் உள்ளன. இவை, சொர்க்க பறவைகளின் வண்ணமயமான இறக்கைகளாக செயல்படுகின்றன. இவை, நிற்கும் போது இறக்கைகளின் தோற்றத்தை கொடுக்கும். ஓடும்போது பாவாடைகளின் படபடப்பு விமானம் பறப்பது போன்ற தோற்றத்தைத் தருகிறது.

பல இயக்கங்கள் பிற பாலினீஸ் நடன வடிவங்களில் இல்லை. உதாரணமாக, நடனக் கலைஞர்கள் சொர்க்கத்தின் பறவைகளின் சிறகுகளைக் குறிக்க தங்கள் பின்னால் செல்லும் ஆடைகளைப் பயன்படுத்துகிறார்கள். இரண்டு நடனக் கலைஞர்களும் ஊர்சுற்றுவது போல் ஆடைகளை அங்குமிங்கும் அசைத்து, பறவைகளின் சிறகுகள் படபட வென அடிப்பது போல நடனமாடுகிறார்கள்.