ச. பூபாலபிள்ளை
வித்துவான் ச. பூபாலபிள்ளை (1856–1921) இலங்கையின் கிழக்கு மாகாணத்தில் மட்டக்களப்பின் மிக மூத்த தமிழறிஞரும், எழுத்தாளரும், புலவரும் ஆவார். இவரையே மட்டக்களப்பின் அறிஞர்களின் முன்னோடி எனக் குறிப்பிடுவர். மதுரைத் தமிழ்ச் சங்க வித்துவான்.
| ச. பூபாலபிள்ளை | |
|---|---|
 | |
| பிறப்பு | 1856 மட்டக்களப்பு, இலங்கை |
| இறப்பு | 1921 (அகவை 64–65) |
| தேசியம் | இலங்கைத் தமிழர் |
| கல்வி | வித்துவான் (மதுரைத் தமிழ்ச் சங்கம்) |
| அறியப்படுவது | புலவர், தமிழறிஞர் |
| பெற்றோர் | சதாசிவப்பிள்ளை, வள்ளிப்பிள்ளை |
வாழ்க்கைக் குறிப்பு தொகு
மட்டக்களப்பின் தெற்கே அமைந்துள்ள கோட்டைக்கல்லாறு, புளியந்தீவில் சதாசிவப்பிள்ளை, வள்ளிப்பிள்ளை என்பாருக்கு மகனாகப் பிறந்தார்.[1]
இவரது நூல்கள் தொகு
- பெரிய திருத்துறை திருமுருகன் பதிகம் (1882)
- சீமந்தனி புராணம் (1894)
- விநாயகமான்மியம் (மீனாம்பாள் அச்சியந்திரசாலை, கொழும்பு, 1905)
- சிவதோத்திரம் (1905)
- முப்பொருளாராய்ச்சி (தமிழ்ச்சங்க முத்திராசாலை, மதுரை, 1919)
- தமிழ்வரலாறு (மட்டுநகர் சுத்தாத்வைத யந்திரசாலை, 1920)
- உலகியல் விளக்கவுரை
- கண்டிநகர் கதிரேசர் பதிகம் (1922)
- கணேசர் கலிவெண்பா
- கொத்துக்குளத்து மாரியம்மன் அகவல்
- சிவமாலை
- நல்லிசை நாற்பது
- புளிய நகர் ஆனைப்பந்தி விக்னேஸ்வரர்
- யாழ்ப்பாணம் அரசடி விநாயகர் அகவல் (1920)