ஜான் வெசுட்டுவிக்
ஜான் வெசுட்டுவிக் (John Westwyk) (/wɛstwɪk/; (அல்லது வெசுட்டுவிக் நகர ஜான் எனவும் அழைக்கப்படுபவர்) Latin: யோகான்னசு தெ வெசுட்டுவைக் (1350-.1400) ஓர் ஆங்கிலேய வானியலாளரும் பெனெடிக்டைன் துறவியும் Equatorie of the Planetis எனும் நூலின் ஆசிரியரும் ஆவார்.
ஜான் வெசுட்டுவிக் John Westwyk | |
---|---|
பிறப்பு | அண். 1350 கோற்காம் வெசுட்டுவிக், எர்ட்போர்டுசயர், இங்கிலாந்து |
இறப்பு | அண்.1400 புனித அல்பான்சு அபே |
பணி | துறவி, வானியலாளர், கருவியாக்குநர், கணிதவியலாளர் |
வாழ்க்கை
தொகுஇவரது இளமை குறித்த தகவலேதும் கிடைக்கவில்லை. வெசுட்டுவிக் என்பதும் இடப்பெயரே ஆகும்; புனித அல்பான்சுக்கு இருகல் தொலைவில் உள்ள கோற்காம் வெசுட்டுவிக்கில் இவர் வந்திருக்கலாம்.[1] இவர் 1368 அளவில் புனித அல்பான்சு அபேயின் துறவியாக இருந்துள்ளார். இவர்ஐப்பதவியில் 1368 முதல் 1379 வரை இருந்திருக்க வாய்ப்புண்டு.[2] மற்ற துறவிகளைப் போலவே இவரும் இடைத்தட்டு உழவராமல்லது இயோமன்னாக இருக்கலாம்.[3]
இவர் அபேவுடன் தொடர்புள்ள அல்மோன்றி பள்ளியில் அடிப்படைக் கல்வி பயின்றிருக்கலாம். மற்ற பத்து விழுக்காட்டு புனித அல்பான்சு துறவிகளைப் போலவே இவரும் ஆக்சுபோர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்து படித்திருக்கலாம்.[4]. இவர் புனித அல்பான்சு அபேயில் வானியல் படித்துள்ளார் என்பது உறுதி. அங்குள்ளபோது இவர் இரண்டு வானியல் நூல்களை எழுதியுள்ளார். [5] இந்த இருநூல்களிலும் முந்தைய வானியலாளர் வாலிங்குபோர்டு நகர இரிச்சர்டின் (1927-1936) தாக்கம் உள்ளதைக் காணலாம். அபே மடப் புலமை வாழ்க்கையில் இவரது தாக்கம் நெடுங்காலமாக நிலவியது. [6]
வெசுட்டுவிக் 1380 முதல் 1383 வரை நார்த்தம்பிரியாவில் உள்ள தைனெமவுத் பிரியரியில் துறவியாக இருந்தார்.[7] தைனெமவுத் புனித அல்பான்சு அபேயைச் சேர்ந்த மடப்பிரிவாகும். இவ்விடத்துக்குத் தாய்மடத்தில் இருந்து துறவிகள் தண்டனையின் பேரிலோ தங்களது திறமையை முழுமையாக நிறுவவோ அனுப்பப்படுவதுண்டு.[8] தைனெமவுத்தில் வெசுட்டுவிக் தன் ஆய்வைத் தொடர்ந்தார்; இரு கையெழுத்துப்படிகளை உருவாக்கினார்.[9] இவர்1383 இல் தற்காப்பணியில் சேர்ந்து, கிரேவிலயன்சைக் கைப்பற்றி, தைப்பிரெசில் கோட்டைவிட்டார். தோல்வியுற்ற காப்பணியில் இருந்து பாதுகாப்பக தப்பியதாக புனித அல்பான்சு அபேயின் வரலாற்றாசிரியரான தாமசு வால்சிங்காம் கூறுகிறார்.[10]
வெசுட்டுவிக் பற்றிய தகவலேதும் 1383-93 காலகட்டத்தில் கிடைக்கவில்லை. என்றாலும், 1393 இல் இவர் கோளரங்க வடிவமைப்புக்கான பட்டியல்களையும் பயிற்சிக் கட்டளைக் கையேட்டையும் உருவாக்கினார்; இது Equatorie of the Planetis எனப்பட்டது.[11] இந்த வடிவமைப்பும் பட்டியல்களும் இவர் இலண்டனில் உள்ள பிராடு தெருவில் இருந்த புனித அல்பான்சு விடுதி அறையில் இருந்து பணிபுரிந்ததை நிறுவுகின்றன.[12] இவரது வடிவமைப்பு முந்தைய ழீன் தெ இலிகுனியேர்சின் வடிவமைப்ப்பைப் பின்பற்றியதாகவும் இப்போது ஆக்சுபோர்டு மெர்ட்டன் கல்லூரி நூலகத்தில் உள்ளதை ஒத்தும் உள்ளது. என்றாலும் இது முந்தைய படிமங்களை விட எளிதாகவும் பயனர்நட்புடையதாக அமைந்துள்ளது.[13] ஏனவே, இதை இவரே கட்டியமைத்துள்ளார். என்றாலும், இது முழுமையாக உண்மை அளவையொட்டிய விகிதத்தில் அமையவில்லை.[14] இவரது பயன்பாட்டு விதிமுறைகள் இடைக்கால ஆங்கிலத்தில் வானியலுக்காக ஜியோப்பிரே சாசர் தன் வான்கோள நூலுக்காக உருவாக்கிய நடையில் அமைந்துள்ளது. மேலும், இவர் சாசரை பெயரிட்டு அழைக்கிறார்.[15] இதன் பின்னிணைப்புப் பட்டியல்கள் துல்லியமான கணக்கீடுகளோடு செப்பமாகப் படியெடுக்கப்பட்டுள்ளதை விளக்குகின்றன.[16]
பிறகு, இவர் கடைசியில் புனித அல்பான்சு அபேவுக்கே திரும்பிவிட்டதாகத் தெரிகிறது. இவர் அபேயின் துறவியாக 1397 மே காலமிட்ட பாப்பிரசுத் தாள் அங்கே கிடைத்துள்ளது. இவர் வாழ்நாள் இறுதிமட்டும் அங்கேயே வாழ்ந்திருக்கலாம்.[17] இதற்குப் பின்னர் இவரைப் பர்றிய தகவலேதும் கிடைக்கவில்லை. சிறிது காலத்துக்குப் பிறகு அவர் அங்கேயே இறந்திருக்கலாம்.
தற்கால ஆய்வு
தொகுவெசுட்டுவிக்கின் Equatorie கையெழுத்துப்படி கேம்பிரிட்ஜ் பீட்டர்கவுசு நூலகத்தில் 1538 இல் ஏன் 1472 அளவிலேயே இருந்துள்ளது.[18][19] வரலாற்றாசிரியர் தெரேக் தெ சோல்லா பிரைசு 1951 இல் இதைக் கண்டறிந்து உலகளாவிய தலைப்புச் செய்திகளை வெளியட வைத்தார்.[20] பிரைசு இது ஜியோப்பிரே சாசரின் கையால் எழுதிய படியெனவும் நூலாசியரும் அவரே எனவும் நம்பியுள்ளார்.[21] இது முரண்பட்ட உரிமைபாராட்டல்; இதை சாசரின் மாணவ ஆசிரியர்களே ஐயுறவுடன் நோக்கினர்.[22] இம்முடிவு வானியல் வரலாற்றாசிரியர் ஜான் நார்த்தின் தாக்கத்தால் விளைந்ததாகும். [23] காரி ஆன்னி இரேண்டு 2014 இல் இந்தக் கையெழுத்துப்படி வெசுட்டுவிக்கின் கையில் இருந்ததாக காட்டியுள்ளார்.[24][25] செபு பைக்கு 2020 இல் வெசுட்டுவிக்கின் முழுவாழ்க்கை வரலாற்றையும் எழுதி, இவரது வாழ்க்கைக்கும் பனிகளுக்கும் புதிய சான்றை வெளிப்படுத்தியுள்ளார்.[26]
தகவல் வாயில்கள்
தொகு- Falk, Seb (2020). The Light Ages: A Medieval Journey of Discovery. London: Penguin. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0241374252.
- North, J.D. (1988). Chaucer's Universe. Oxford: Clarendon Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-19-812668-9.
- Price, Derek J. (1955). The Equatorie of the Planetis. Cambridge University Press. p. 3. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781107404274.
- Rand, Kari Anne (2015). "The Authorship of The Equatorie of the Planetis Revisited". Studia Neophilologica 87 (1): 15–35. doi:10.1080/00393274.2014.982355.
- Rand Schmidt, Kari Anne (1993). The Authorship of the Equatorie of the Planetis. D.S. Brewer. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-85991-370-8.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Rand 2015, ப. 19.
- ↑ Falk 2020, ப. 79.
- ↑ Falk 2020, ப. 18.
- ↑ Clark, James G. (2004). A Monastic Renaissance at St. Albans: Thomas Walsingham and His Circle, c. 1350–1440. Oxford University Press. p. 65.
- ↑ Oxford, Bodleian Library, MS Laud Misc. 657, ff. 1v-52v; Oxford, Corpus Christi College, MS 144, f. 80r.
- ↑ Falk, Seb (2019). "'I found this written in the other book': Learning Astronomy in Late Medieval Monasteries". Studies in Church History 55: 129–44, at 134. doi:10.1017/stc.2018.18. https://www.repository.cam.ac.uk/handle/1810/299510.
- ↑ Falk 2020, ப. 162.
- ↑ Rand 2015, ப. 21-23.
- ↑ Cambridge, Pembroke MS 82, f. 1r; London, British Library Harley MS 4664, f. 125v.
- ↑ Walsingham, Thomas (1867). Gesta Abbatum monasterii Sancti Albani, ed. H. T. Riley. London: Rolls Series. p. II:416.
- ↑ Cambridge, Peterhouse MS 75.I
- ↑ Falk 2020, ப. 242.
- ↑ Falk 2020, ப. 273-9.
- ↑ Falk 2020, ப. 269.
- ↑ Rand Schmidt 1993, ப. 14, 40-6.
- ↑ Falk, Seb (2016). "Learning Medieval Astronomy through Tables: The Case of the Equatorie of the Planetis". Centaurus 58 (1–2): 6–25. doi:10.1111/1600-0498.12114.
- ↑ Rand 2015, ப. 25.
- ↑ Cambridge, Peterhouse MS 75.I
- ↑ Rand Schmidt 1993, ப. 112-3.
- ↑ Falk, Seb (2014). "The scholar as craftsman: Derek de Solla Price and the reconstruction of a medieval instrument". Notes and Records of the Royal Society 68 (2): 111–134. doi:10.1098/rsnr.2013.0062. பப்மெட்:24921105.
- ↑ Price 1955, ப. 3.
- ↑ Edwards, A.S.G.; Mooney, Linne R. (1991). "Is the "Equatorie of the Planets" a Chaucer Holograph?". The Chaucer Review 26 (1): 31–42. http://www.jstor.org/stable/25094179.
- ↑ North 1988, ப. 169-77.
- ↑ Bridge, Mark (18 June 2020). "'Forgotten' monk paved the way for Copernicus". The Times. https://www.thetimes.co.uk/article/forgotten-monk-paved-the-way-for-copernicus-twmm0mk3m.
- ↑ Rand 2015.
- ↑ Falk 2020.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு- Cambridge Digital Library: Equatorie of the Planetis Digitised images, transcription, translation & virtual model of Peterhouse MS 75.I: Westwyk's equatorium.
- British Library: The Coldingham Breviary Manuscript with astronomical annotation probably by John Westwyk.
- The Times: "Forgotten monk paved the way for Copernicus"