பயனர்:2110485sudharshana/மணல்தொட்டி
பாஸ்தா
பாஸ்தா என்பது பொதுவாக புளிப்பில்லாத கோதுமை மாவில் தண்ணீர் அல்லது முட்டையுடன் கலந்து தயாரிக்கப்படும் ஒரு வகை உணவு . , மற்றும் தாள்கள் அல்லது பிற வடிவங்களில் உருவாக்கப்பட்டு, பின்னர் கொதிக்கும் அல்லது பேக்கிங் மூலம் சமைக்கப்படுகிறது . அரிசி மாவு , அல்லது பீன்ஸ் அல்லது பருப்பு போன்ற பருப்பு வகைகள் , சில சமயங்களில் கோதுமை மாவுக்குப் பதிலாக வித்தியாசமான சுவை மற்றும் அமைப்பைக் கொடுக்க அல்லது பசையம் இல்லாத மாற்றாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பாஸ்தா இத்தாலிய உணவு வகைகளின் பிரதான உணவாகும்
பாஸ்தாக்கள் இரண்டு பரந்த வகைகளாகப் பிரிக்கப்படுகின்றன: உலர்ந்த ( பாஸ்தா செக்கா ) மற்றும் புதியது ( பாஸ்தா ஃப்ரெஸ்கா ). பெரும்பாலான உலர்ந்த பாஸ்தா வணிக ரீதியில் ஒரு வெளியேற்ற செயல்முறை மூலம் தயாரிக்கப்படுகிறது, இருப்பினும் இது வீட்டிலேயே தயாரிக்கப்படுகிறது. புதிய பாஸ்தா பாரம்பரியமாக கையால் தயாரிக்கப்படுகிறது, சில நேரங்களில் எளிய இயந்திரங்களின் உதவியுடன். மளிகைக் கடைகளில் கிடைக்கும் புதிய பாஸ்தாக்கள் வணிக ரீதியாக பெரிய அளவிலான இயந்திரங்கள் மூலம் தயாரிக்கப்படுகின்றன.
உலர்ந்த மற்றும் புதிய பாஸ்தாக்கள் பல வடிவங்கள் மற்றும் வகைகளில் வருகின்றன, 310 குறிப்பிட்ட வடிவங்கள் 1,300 க்கும் மேற்பட்ட ஆவணப்படுத்தப்பட்ட பெயர்களால் அறியப்படுகின்றன. இத்தாலியில், குறிப்பிட்ட பாஸ்தா வடிவங்கள் அல்லது வகைகளின் பெயர்கள் பெரும்பாலும் மொழியைப் பொறுத்து மாறுபடும். எடுத்துக்காட்டாக, பாஸ்தா வடிவம் கேவடெல்லி நகரம் மற்றும் பிராந்தியத்தைப் பொறுத்து 28 வெவ்வேறு பெயர்களால் அறியப்படுகிறது. பாஸ்தாவின் பொதுவான வடிவங்களில் நீளமான மற்றும் குட்டையான வடிவங்கள், குழாய்கள், தட்டையான வடிவங்கள் அல்லது தாள்கள், சூப்பிற்கான மினியேச்சர் வடிவங்கள், நிரப்பப்பட்ட அல்லது அடைக்கப்பட வேண்டியவை, மற்றும் சிறப்பு அல்லது அலங்கார வடிவங்கள் ஆகியவை அடங்கும்.
இத்தாலிய சமையலில் ஒரு வகையாக, புதிய மற்றும் உலர்ந்த பாஸ்தாக்கள் மூன்று வகையான தயாரிக்கப்பட்ட உணவுகளில் பாரம்பரியமாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன: பாஸ்தா அஸ்கியூட்டா (அல்லது பாஸ்தாஸ்கியூட்டா ), சமைத்த பாஸ்தா பூசப்பட்டு, நிரப்பு சாஸ் அல்லது காண்டிமென்டுடன் பரிமாறப்படுகிறது; பாஸ்தா உணவுகளின் இரண்டாவது வகைப்பாடு ப்ரோடோவில் பாஸ்தா ஆகும் , இதில் பாஸ்தா ஒரு சூப் வகை உணவின் ஒரு பகுதியாகும் . மூன்றாவது வகை பாஸ்தா அல் ஃபோர்னோ ஆகும், இதில் பாஸ்தா ஒரு உணவில் சேர்க்கப்படுகிறது, அது பின்னர் அடுப்பில் சுடப்படுகிறது. பாஸ்தா உணவுகள் பொதுவாக எளிமையானவை, ஆனால் தனிப்பட்ட உணவுகள் தயாரிப்பில் வேறுபடுகின்றன. சில பாஸ்தா உணவுகள் சிறிய முதல் உணவாக அல்லது பாஸ்தா சாலடுகள் போன்ற லேசான மதிய உணவாக வழங்கப்படுகின்றன. மற்ற உணவுகள் பெரியதாக பிரிக்கப்பட்டு இரவு உணவிற்கு பயன்படுத்தப்படலாம். பாஸ்தா சாஸ்கள் இதேபோல் சுவை, நிறம் மற்றும் அமைப்பு ஆகியவற்றில் வேறுபடலாம்.
ஊட்டச்சத்தின் அடிப்படையில் , சமைத்த வெற்று பாஸ்தாவில் 31% கார்போஹைட்ரேட் (பெரும்பாலும் ஸ்டார்ச் ), 6% புரதம் மற்றும் குறைந்த கொழுப்பு உள்ளது, மிதமான அளவு மாங்கனீசு உள்ளது, ஆனால் பாஸ்தா பொதுவாக குறைந்த நுண்ணூட்டச்சத்துக்களைக் கொண்டுள்ளது . பாஸ்தா செறிவூட்டப்பட்டதாகவோ அல்லது வலுவூட்டப்பட்டதாகவோ அல்லது முழு தானியங்களிலிருந்து தயாரிக்கப்படக்கூடியதாகவோ இருக்கலாம் .
சொற்பிறப்பியல்:
1874 ஆம் ஆண்டில் ஆங்கிலத்தில் முதன்முதலில் சான்றளிக்கப்பட்டது, "பாஸ்தா" என்ற வார்த்தை இத்தாலிய பாஸ்தாவிலிருந்து வந்தது, இதையொட்டி லத்தீன் பாஸ்தாவில் இருந்து வந்தது, கிரேக்க ( பாஸ்தா ) "பார்லி கஞ்சி " என்பதன் லத்தீன்மயமாக்கல்.
வரலாறு:
கி.பி 1 ஆம் நூற்றாண்டில் ஹோரேஸின் எழுத்துக்களில் , லகானா ( ஒருமை : லாகனம் ) வறுத்த மாவின் மெல்லிய தாள்கள் மற்றும் அன்றாட உணவுப் பொருளாக இருந்தது. 2 ஆம் நூற்றாண்டின் அதீனியஸ் ஆஃப் நாக்ராட்டிஸில் எழுதுவது, லகானாவுக்கான செய்முறையை அவர் 1 ஆம் நூற்றாண்டின் க்ரிசிப்பஸ் ஆஃப் தியானாவுக்குக் காரணம் என்று கூறுகிறார்: கோதுமை மாவு மற்றும் நொறுக்கப்பட்ட கீரையின் சாறு, பின்னர் மசாலாப் பொருட்களுடன் சுவையூட்டப்பட்டு ஆழமாக வறுக்கப்பட்ட மாவின் தாள்கள். எண்ணெய். 5 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் உள்ள சமையல் புத்தகம் , நவீன கால லாசக்னாவின் மூதாதையரான இறைச்சித் திணிப்புடன் கூடிய மாவின் அடுக்குகளைக் கொண்ட லகானா என்ற உணவை விவரிக்கிறது . இருப்பினும், இந்த மாவுத் தாள்களை சமைக்கும் முறையானது, புதிய அல்லது உலர்ந்த பாஸ்தா தயாரிப்புக்கான நமது நவீன வரையறையுடன் ஒத்துப்போவதில்லை, இது ஒரே மாதிரியான அடிப்படை பொருட்கள் மற்றும் ஒருவேளை வடிவத்தைக் கொண்டிருந்தது. இத்தாலியில் பாஸ்தா பொருட்கள் பற்றிய முதல் உறுதியான தகவல் 13 அல்லது 14 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது.
வரலாற்றாசிரியர்கள் பாஸ்தாவுடன் தொடர்புடைய பல லெக்சிக்கல் மைல்கற்களைக் குறிப்பிட்டுள்ளனர், இவை எதுவும் இந்த அடிப்படை பண்புகளை மாற்றவில்லை. எடுத்துக்காட்டாக, கி.பி 2 ஆம் நூற்றாண்டின் கிரேக்க மருத்துவர் கேலனின் படைப்புகள் இட்ரியான் , மாவு மற்றும் தண்ணீரால் செய்யப்பட்ட ஒரே மாதிரியான கலவைகளைக் குறிப்பிடுகின்றன . ஜெருசலேம் டால்முட் , இட்ரியம் , ஒரு வகையான வேகவைத்த மாவு, பாலஸ்தீனத்தில் கி.பி 3 முதல் 5 ஆம் நூற்றாண்டு வரை பொதுவானதாக இருந்தது . 9 ஆம் நூற்றாண்டின் அரேபிய மருத்துவரும் அகராதி ஆசிரியருமான இஷோ பார் அலி தொகுத்த ஒரு அகராதி, இத்ரியா , அரேபிய அறிவாற்றல், ரவையால் செய்யப்பட்ட சரம் போன்ற வடிவங்கள் என வரையறுக்கிறது .மற்றும் சமைப்பதற்கு முன் உலர்த்தப்படுகிறது. 1154 இல் சிசிலியின் நார்மன் கிங் ரோஜர் II க்காக தொகுக்கப்பட்ட முஹம்மது அல்-இத்ரிசியின் புவியியல் உரை நார்மன் சிசிலியில் இருந்து தயாரிக்கப்பட்டு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்ட இத்ரியாவைக் குறிப்பிடுகிறது:
டெர்மினிக்கு மேற்கே ட்ரேபியா என்று அழைக்கப்படும் ஒரு மகிழ்ச்சிகரமான குடியேற்றம் உள்ளது. அதன் எப்பொழுதும் ஓடும் நீரோடைகள் பல ஆலைகளை இயக்குகின்றன. இங்கு கிராமப்புறங்களில் மிகப்பெரிய கட்டிடங்கள் உள்ளன, அங்கு அவர்கள் அதிக அளவு இத்ரியாவை உற்பத்தி செய்கிறார்கள் , இது எல்லா இடங்களிலும் ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறது: கலாப்ரியா , முஸ்லீம் மற்றும் கிறிஸ்தவ நாடுகளுக்கு. நிறைய கப்பல்கள் அனுப்பப்படுகின்றன.
நீண்ட வரலாற்றைக் கொண்ட இத்ரியாவின் ஒரு வடிவம் லாகனம் (பன்மை லகானா ) ஆகும், இது லத்தீன் மொழியில் மெல்லிய மாவைக் குறிக்கிறது, மற்றும் இத்தாலிய லாசக்னாவை உருவாக்குகிறது .
வட ஆபிரிக்காவில் , கூஸ்கஸ் எனப்படும் பாஸ்தாவைப் போன்ற உணவு பல நூற்றாண்டுகளாக உண்ணப்படுகிறது. இருப்பினும், இது பாஸ்தாவின் தனித்துவமான இணக்கமான தன்மையைக் கொண்டிருக்கவில்லை, கூஸ்கஸ் மாவின் துளிகளுக்கு மிகவும் ஒத்ததாக இருக்கிறது. முதலில், உலர் பாஸ்தா இத்தாலியில் ஒரு ஆடம்பரப் பொருளாக இருந்தது, ஏனெனில் அதிக தொழிலாளர் செலவுகள்; துரம் கோதுமை ரவையை நீண்ட நேரம் பிசைய வேண்டியிருந்தது.
மார்கோ போலோ சீனாவில் இருந்து பாஸ்தாவை இறக்குமதி ஒரு புராணக்கதை உள்ளது . மார்கோ போலோ "லகானா" போன்ற ஒரு உணவை விவரித்ததாக ருஸ்டிசெல்லோ டா பிசா தனது டிராவல்ஸில் எழுதுகிறார். ஜெஃப்ரி ஸ்டீங்கார்டன் , ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் சிசிலியின் எமிரேட்டில் அரேபியர்கள் பாஸ்தாவை அறிமுகப்படுத்தினர் என்றும், பண்டைய கிரேக்கத்தில் பாஸ்தாவின் தடயங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதாகவும், ஜேன் கிரிக்சன் என்றும் குறிப்பிடுகிறார். மார்கோ போலோ கதை 1920கள் அல்லது 1930களில் கனடிய ஸ்பாகெட்டி நிறுவனத்திற்கான விளம்பரத்தில் தோன்றியதாக நம்பப்படுகிறது.
உணவு வரலாற்றாசிரியர்கள், இடைக்காலத்தில் விரிவான மத்திய தரைக்கடல் வர்த்தகத்தின் விளைவாக இத்தாலியில் இந்த உணவு பிடிபட்டிருக்கலாம் என்று மதிப்பிடுகின்றனர். 13 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து, இத்தாலிய தீபகற்பம் முழுவதும் பாஸ்தா உணவுகள்-மக்கரோனி, ரவியோலி, க்னோச்சி, வெர்மிசெல்லி போன்ற குறிப்புகள் அதிகரித்து வருகின்றன. 14 ஆம் நூற்றாண்டின் எழுத்தாளர் போக்காசியோவின் மண் சார்ந்த கதைகளின் தொகுப்பான தி டெகாமரோனில், அவர் பர்மேசன் சீஸ் மலையைப் பற்றிய வாய்வழியான கற்பனையை விவரிக்கிறார், அதில் பாஸ்தா சமையல்காரர்கள் மாக்கரோனி மற்றும் ரவியோலியை கீழே காத்திருக்கும் பெருந்தீனிக்கு உருட்டுகிறார்கள்.
14 மற்றும் 15 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், உலர்ந்த பாஸ்தா அதன் எளிதான சேமிப்பிற்காக பிரபலமானது. இது புதிய உலகத்தை ஆராயும் போது மக்கள் கப்பல்களில் பாஸ்தாவை சேமிக்க அனுமதித்தது. ஒரு நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு, கண்டுபிடிப்புப் பயணத்தின் போது உலகம் முழுவதும் பாஸ்தா இருந்தது.
16 ஆம் நூற்றாண்டில் இத்தாலிக்கு தக்காளி அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு 17 ஆம் நூற்றாண்டில் இத்தாலிய உணவு வகைகளில் இணைக்கப்பட்டாலும், முதல் இத்தாலிய தக்காளி சாஸ்கள் பற்றிய விளக்கம் 18 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் இருந்து வருகிறது: தக்காளி சாஸுடன் பாஸ்தாவின் முதல் எழுதப்பட்ட பதிவை 1790 சமையல் புத்தகத்தில் காணலாம். ரோமானிய சமையல்காரர் பிரான்செஸ்கோ லியோனார்டியின் தக்காளி சாஸ் அறிமுகப்படுத்தப்படுவதற்கு முன்பு, பாஸ்தாவை விரல்களால் உலர்த்தி உண்ணப்பட்டது; திரவ சாஸ் ஒரு முட்கரண்டி பயன்படுத்த வேண்டும்.
உற்பத்தி வரலாறு:
17 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், நேபிள்ஸ் பாஸ்தாவை உற்பத்தி செய்வதற்கான அடிப்படை இயந்திரங்களைக் கொண்டிருந்தது, பின்னர் பிசையும் இயந்திரம் மற்றும் அச்சகத்தை நிறுவியது, பாஸ்தா உற்பத்தி செலவு குறைந்ததாக இருந்தது. 1740 இல், வெனிஸில் முதல் பாஸ்தா தொழிற்சாலைக்கான உரிமம் வழங்கப்பட்டது . 1800களின் போது, ரவையை தவிட்டில் இருந்து பிரிக்க தண்ணீர் ஆலைகள் மற்றும் கல் அரைக்கும் இயந்திரங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன, இது பாஸ்தா சந்தையின் விரிவாக்கத்தைத் தொடங்கியது. 1859 இல், ஜோசப் டோபிட்ஸ் (1824−1876) ஹங்கேரியின் முதல் பாஸ்தா தொழிற்சாலையை பெஸ்ட் நகரில் நிறுவினார் , இது நீராவி இயந்திரங்களுடன் வேலை செய்தது; இது மத்திய ஐரோப்பாவின் முதல் பாஸ்தா தொழிற்சாலைகளில் ஒன்றாகும். 1867 வாக்கில் , டஸ்கனியில் உள்ள சான்செபோல்க்ரோவில் உள்ள பியூட்டோனி நிறுவனம் பாஸ்தா தயாரிப்பாளராக இருந்தது. 1900 களின் முற்பகுதியில், செயற்கை உலர்த்துதல் மற்றும் வெளியேற்றும் செயல்முறைகள் பல்வேறு வகையான பாஸ்தா தயாரிப்பு மற்றும் ஏற்றுமதிக்கான பெரிய அளவுகளை செயல்படுத்தி, "தி இண்டஸ்ட்ரி ஆஃப் பாஸ்தா" என்று அழைக்கப்படும் காலகட்டத்தைத் தொடங்கின. 1884 ஆம் ஆண்டில், போர்ஷோவ் நாட் வல்டாவோவில் உள்ள ஜட்கா பிரதர்ஸ் ஆலை நிறுவப்பட்டது, இது போஹேமியாவின் முதல் பாஸ்தா தொழிற்சாலையாக மாறியது.
தேவையான பொருட்கள்:
குறைந்த பட்சம் கேட்டோவின் டி அக்ரி கல்ச்சுரா காலத்திலிருந்தே , அடிப்படை பாஸ்தா மாவை பெரும்பாலும் கோதுமை மாவு அல்லது ரவை , இத்தாலியின் தெற்கு மற்றும் வடக்கில் மென்மையான கோதுமை முக்கியமாக பயன்படுத்தப்படுகிறது . பார்லி, பக்வீட், கம்பு, அரிசி மற்றும் மக்காச்சோளம், அத்துடன் கஷ்கொட்டை மற்றும் கொண்டைக்கடலை மாவுகள் உட்பட பிராந்திய ரீதியாக மற்ற தானியங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
பசையம் தொடர்பான கோளாறுகளால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் தேவைகளை நிவர்த்தி செய்ய ( செலியாக் நோய் , செலியாக் அல்லாத பசையம் உணர்திறன் மற்றும் கோதுமை ஒவ்வாமை பாதிக்கப்பட்டவர்கள் போன்றவை), சில சமையல் வகைகள் அரிசி அல்லது மக்காச்சோளத்தை பாஸ்தா தயாரிக்க பயன்படுத்துகின்றன. தானிய மாவுகள் சமைத்த உருளைக்கிழங்குடன் கூடுதலாக சேர்க்கப்படலாம் .
அடிப்படை மாவு-திரவ கலவையில் மற்ற சேர்க்கைகளில் கீரை அல்லது தக்காளி, காளான்கள், பாலாடைக்கட்டிகள், மூலிகைகள், மசாலா மற்றும் பிற சுவையூட்டிகள் போன்ற காய்கறி ப்யூரிகள் இருக்கலாம். பாஸ்தாக்கள், பொதுவாக, புளிப்பில்லாத மாவிலிருந்து தயாரிக்கப்படுகின்றன, ஈஸ்ட்-உயர்த்தப்பட்ட மாவின் பயன்பாடு குறைந்தது ஒன்பது வெவ்வேறு பாஸ்தா வடிவங்களுக்கு அறியப்படுகிறது.
உலர்ந்த, வணிக ரீதியாக விற்கப்படும் பாஸ்தாவில் உள்ள சேர்க்கைகள், அரைக்கும் போது துரம் கோதுமை எண்டோஸ்பெர்மில் இருந்து இழக்கப்படும் வைட்டமின்கள் மற்றும் தாதுக்கள் ஆகியவை அடங்கும். அவை அரைத்தவுடன் ரவை மாவில் மீண்டும் சேர்க்கப்பட்டு, செறிவூட்டப்பட்ட மாவை உருவாக்குகிறது . சேர்க்கப்படும் நுண்ணூட்டச்சத்துக்களில் நியாசின் (வைட்டமின் பி3), ரிபோஃப்ளேவின் (வைட்டமின் பி2), ஃபோலேட் , தயாமின் (வைட்டமின் பி1) மற்றும் இரும்பு இரும்பு ஆகியவை அடங்கும் .
வகைகள்:
நீண்ட பாஸ்தா, முட்டை பாஸ்தா, குறுகிய பாஸ்தா, புதிய பாஸ்தா,
நிமிட பாஸ்தா (பாஸ்டினா, சூப்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது),
பாஸ்தா அல் ஃபோர்னோ (வேகப்பட்ட பாஸ்தா) உணவுகளுக்கான பாஸ்தா.
சமையல் பயன்பாடுகள்:
பாஸ்தா பொதுவாக சில வகை சாஸுடன் பரிமாறப்படுகிறது; சாஸ் மற்றும் பாஸ்தா வகை பொதுவாக நிலைத்தன்மை மற்றும் உண்ணும் எளிமை ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் பொருந்தும். வடக்கு இத்தாலிய சமையலில் தக்காளி சாஸ், பூண்டு மற்றும் மூலிகைகள் குறைவாகவே பயன்படுத்தப்படுகின்றன, மேலும் வெள்ளை சாஸ் மிகவும் பொதுவானது. இருப்பினும் இத்தாலிய உணவு வகைகள் தனிப்பட்ட பகுதிகளால் சிறப்பாக அடையாளம் காணப்படுகின்றன. தக்காளியை இலகுவாகப் பயன்படுத்தும் பாஸ்தா உணவுகள் ட்ரெண்டினோ-ஆல்டோ அடிஜ் மற்றும் எமிலியா ரோமக்னாவில் காணப்படுகின்றன . போலோக்னாவில், இறைச்சி அடிப்படையிலான போலோக்னீஸ் சாஸ் ஒரு சிறிய அளவு தக்காளி செறிவை உள்ளடக்கியது மற்றும் பெஸ்டோ எனப்படும் பச்சை சாஸ் ஜெனோவாவிலிருந்து உருவாகிறது. மத்திய இத்தாலியில் , போன்ற சாஸ்கள் உள்ளனதக்காளி சாஸ் , அமாட்ரிசியானா , அராபியாட்டா மற்றும் முட்டை அடிப்படையிலான கார்பனாரா . தக்காளி சாஸ்கள் தென் இத்தாலிய உணவு வகைகளிலும் உள்ளன, அங்கு அவை தோன்றின. தெற்கு இத்தாலியில் மிகவும் சிக்கலான மாறுபாடுகளில் புதிய காய்கறிகள், ஆலிவ்கள், கேப்பர்கள் அல்லது கடல் உணவுகளுடன் இணைந்த பாஸ்தா அடங்கும். புட்டனெஸ்கா, பாஸ்தா அல்லா நார்மா (தக்காளி, கத்தரிக்காய் மற்றும் புதிய அல்லது வேகவைத்த சீஸ்), பாஸ்தா கான் லீ சார்ட் ( புதிய மத்தி, பைன் பருப்புகள், பெருஞ்சீரகம் மற்றும் ஆலிவ் எண்ணெய்), ஸ்பாகெட்டி அக்லியோ, ஒலியோ இ பெப்பரோன்சினோ (அதாவது பூண்டுடன், [ஆலிவ்] எண்ணெய்)மற்றும் சூடான மிளகாய் மிளகுத்தூள்), பாஸ்தா கான் மற்றும் பெப்பரோனி க்ருஸ்கி (மிருதுவான மிளகுத்தூள் மற்றும் பிரட்தூள்களில் நனைக்கப்பட்டு).
பாஸ்தாவை குழம்பிலும் ( பாஸ்டினா , அல்லது டார்டெல்லினி , கேப்பல்லெட்டி மற்றும் அக்னோலினி போன்ற அடைத்த பாஸ்தா ) அல்லது காய்கறி சூப், பொதுவாக மைன்ஸ்ட்ரோன் அல்லது பீன் சூப் ( பாஸ்தா இ ஃபாகியோலி ) ஆகியவற்றிலும் பரிமாறலாம்.
உற்பத்தி மாற்று சந்தை:
2015-16 ஆம் ஆண்டில், உலர்ந்த பாஸ்தாவின் மிகப்பெரிய உற்பத்தியாளர்கள் இத்தாலி (3.2 மில்லியன் டன்கள் ), அமெரிக்கா (2 மில்லியன் டன்கள்), துருக்கி (1.3 மில்லியன் டன்கள்), பிரேசில் (1.2 மில்லியன் டன்கள்), மற்றும் ரஷ்யா (1 மில்லியன் டன்கள்). 2018 ஆம் ஆண்டில், இத்தாலி $2.9 பில்லியன் விற்பனையுடன் உலகின் மிகப்பெரிய பாஸ்தா ஏற்றுமதியாளராக இருந்தது, அதைத் தொடர்ந்து சீனா $0.9 பில்லியனாக இருந்தது.
2015 இல் தனிநபர் பாஸ்தாவின் தனிநபர் நுகர்வோர்கள் இத்தாலி (23.5 கிலோ/நபர்), துனிசியா (16.0 கிலோ/நபர்), வெனிசுலா (12.0 கிலோ/நபர்) மற்றும் கிரீஸ் (11.2 கிலோ/நபர்).
ஊட்டச்சத்து:
சமைக்கும் போது, சாதாரண பாஸ்தாவில் 62% நீர், 31% கார்போஹைட்ரேட் (26% ஸ்டார்ச் ), 6% புரதம் மற்றும்1% கொழுப்பு உள்ளது . ஒரு 100 கிராம் ( 3+1 ⁄ 2 -அவுன்ஸ்) செறிவூட்டப்படாத சமைத்த பாஸ்தாவில் 670 கிலோஜூல் (160 கிலோகலோரி) உணவு ஆற்றல் மற்றும் மிதமான அளவு மாங்கனீசு ( தினசரி மதிப்பில் 15% ) உள்ளது, ஆனால் சில நுண்ணூட்டச்சத்துக்கள் . ரொட்டி, உருளைக்கிழங்கு மற்றும் அரிசி போன்ற மேற்கத்திய கலாச்சாரத்தில் உள்ள பல முக்கிய உணவுகளை விட பாஸ்தா குறைந்த கிளைசெமிக் குறியீட்டைக் கொண்டுள்ளது.
சர்வதேச தழுவல்கள்:
உலகில் வேறு எங்கும் பாஸ்தா அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதால், அது பல உள்ளூர் உணவு வகைகளில் இணைக்கப்பட்டது, இது பெரும்பாலும் இத்தாலியில் இருந்து தயாரிக்கும் பல்வேறு வழிகளைக் கொண்டுள்ளது. வெவ்வேறு நாடுகளுக்கு பாஸ்தா அறிமுகப்படுத்தப்பட்டபோது, ஒவ்வொரு கலாச்சாரமும் வெவ்வேறு தயாரிப்பு பாணியைப் பின்பற்றும். கடந்த காலத்தில், பண்டைய ரோமானியர்கள் பாஸ்தா போன்ற உணவுகளை வேகவைப்பதை விட வறுத்ததன் மூலம் சமைத்தனர். இது தேனுடன் இனிமையாக்கப்பட்டது அல்லது கரும்பால் தோசைக்கப்பட்டது . பண்டைய ரோமானியர்களும் டிம்பல்லி என்று அழைக்கப்படும் பணக்கார பைகளில் அதை சுட விரும்பினர். இதேபோல் ஆப்பிரிக்கா, ஆசியா, ஐரோப்பா, தென் அமெரிக்கா, வட அமெரிக்கா, ஓசியானியா போன்ற நாடுகளும் பாஸ்தாவை உபயோக படுத்த தொடங்கினர்.
குறிப்பு: