குறிஞ்சிப்பாட்டு என்னும் சங்ககால நூல் 99 மலர்களின் பெயர்களைத் தொகுத்துக் கூறுகிறது. அவற்றுள் ஒன்று பாரம் என்னும் மலர். இக்காலத்தில் பாரிசாதம் என்னும் பெயரால் வழங்கப்படும் மலர் இது ஆகலாம்.[1] இந்தப் பாரம் மலர் மிகுதியாகப் பூத்திருந்த ஊர் பாரம். இப்போது கேரள மாநிலம் கசரக்கோடு மாவட்டத்தில் அக்காலத்தில் இருந்த ஊர் பாரம் என எண்ணிப்பார்க்க முடிகிறது.

பாரம் எனப்படும் மலர்

பாரம் பற்றிய செய்திகள்

தொகு
  • சந்தன மரத்தைக் காவல்மரமாகக் கொண்ட நன்னன் பாரம் என்னும் ஊரைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி புரிந்துவந்தான். [2]
  • பாரம் என்னும் ஊரை மிஞிலி என்பவன் பாதுகாத்துவந்தான்.[3]
  • தொல்காப்பியத்துக்குப் பாயிரம் தந்துள்ள பனம்பாரனார் வாழ்ந்த ஊர் பனைமரங்களும் பாரமலர்களும் மிக்க பனம்பாரம். இது கடலால் கொள்ளப்பட்டது.
  • பதிற்றுப்பத்து மூன்றாம் பத்தின் தலைவன் பல்யானைச் செல்கெழு குட்டுவனைத் துறவு பூணச் செய்து தன்னோடிருந்து தவம் மேற்கொள்ள அழைத்துச் சென்ற நெடும்பாரதாயனார் இந்தப் பாரம் ஊரில் வாழ்ந்தவர்.
  • பாரம் என்னும் சொல் சுமை என்னும் பொருளில் சங்கநூல்களிலும் கையாளப்பட்டுள்ளது.[4]

சான்றுகள்

தொகு
  1. குறிஞ்சிப்பாட்டு 92
  2. பாரத்துத் தலைவன் ஆர நன்னன் – பரணர் - அகம் 152
  3. பரணர் நற்றிணை 265
  4. பகடு புறந்தருநர் பாரம் ஓம்பி - புறம் 35 \ பசித்தும் வாரேம் பாரமும் இலமே - புறம் 145
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பாரம்_(ஊர்)&oldid=1010371" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது