புலன்உணர்வு (உளவியல்)

உட்புற அல்லது வெளிபுற தூண்டுதலை (எ.கா., ஒளி அலைகளைக் கண்டறிதல், ஒலி அலைகளைக் கண்டறிதல்) உடல் கண்டறிதலை புலன் உணா்வு என்கின்றோம். புலன்காட்சியை பயன்படுத்தி மூளை புலன்களை (எ.கா., ஒரு நாற்காலியைப் பார்ப்பது, கிட்டாரில் இசை கேட்பது) இயக்குகின்றது.

புலன்உணர்வு மூன்று படிகளை உள்ளடக்குகிறது:

1. புலன்உணர்வுசார் வாங்கிகள் தூண்டுதலைக் கண்டறிகின்றன.
2. மூளையின் தூண்டுதலால் புலன்உணர்ச்சித் தூண்டல்கள் மின் தூண்டுதல்களாக (செயல்திறன் சாத்தியங்கள்) மாற்றப்படுகின்றன.
3. மின் தூண்டுதல்கள் மூளையின் குறிப்பிட்ட பகுதிகளுக்கு நரம்பியல் பாதைகள் வழியாக நகர்கின்றன, இதில் தூண்டுதல்கள் பயனுள்ள தகவல்களாக ( புலன்காட்சி) குறிக்கப்படுகின்றன. உதாரணமாக, ஒரு மென்மையான இறகு, தோலில் பட்டால்  உணர்ச்சிகளை அறியும் உறுப்பு தோல் தொட்டது என்பதை பதிவு செய்து, அந்த உணர்வு தகவல் பின்னர் கடத்தல் என்று ஒரு செயல்முறை மூலம் நரம்பிற்கு செல்கின்றது. அடுத்து, நரம்பியல் தகவல் மூளையின் சரியான பகுதியாக நரம்பியல் பாதைகள் வழியாக செல்கிறது, உணர்வுகள் ஒரு இறகு தொடுட்டது என உணரப்படுகின்றன .

குழந்தைகள் ஐந்து அடிப்படை உணர்ச்சிகள் வழியாக கற்றுக்கொள்கிறார்கள்: அதாவது பார்வை, கேட்டல், சுவைத்தல் , நுகா்தல்  மற்றும் தொடுதல். இருப்பினும், செவி முன்றில் உணர்வு, தசை இயக்க உணர்வு, தாகத்தின் உணர்வு, பசியின் உணர்வுகள் மற்றும் ஒரு சில பெயர்களைக் கொண்ட வெற்று உணர்வுகள் உள்ளிட்ட பல உணர்ச்சிகள் உள்ளன.

புலன்உணர்வு இழப்பு

பல விதமான புலன்உணர்ச்சி இழப்பு ஏற்பட்ட காரணம், உணர்ச்சியில் செயலிழப்பு  ஏற்படுவதால், இது செயல்திறன் ஏற்பிகள், நரம்பு சேதம், அல்லது பெருமூளை பாதிப்பு. தூண்டல்களுக்கு பொருள் காண இயலாதநிலையால் ஏற்படுகின்றது. நோயாளிகளுக்கு உணர்ச்சி இழப்பு ஏற்படும் சூழ்நிலைகளும் உள்ளன. ஆனால் சோதனை ஆதாரங்கள் அடிப்படையில் உணர்தல் அடிப்படையில் இது ஏற்படுகின்றது என காட்டுகிறது.