ருத்ராடா

இந்தியக் கவிஞர்

ருத்ராட (சமஸ்கிருதம்: रुद्रट) (பொ.வ 9ஆம் நூற்றாண்டு[1]) என்பவர் காஷ்மீரைச் சேர்ந்த கவிஞரும் இலக்கிய கோட்பாட்டாளருமாவார். இவர் ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் முதல் காலாண்டில் காவ்யாலங்காரா என்ற நூலை எழுதினார். ருத்ராடைப் பற்றி மிகக் குறைவான தகவல்களே அறியப்பட்டுள்ளன. காவ்யாலங்காராவின் ஐந்தாம் அத்தியாயத்தின் 12-14 வரிகளுக்கான நாமிசாதுவின் உரையிலிருந்து, இவர் சதானந்தா என்றும் அறியப்பட்டார் என்றும், இவரது தந்தையின் பெயர் பாமுகா என்றும் ஊகிக்கப்படுகிறது.[2]

காவ்யலங்காரம்

தொகு

பாமஹா, தண்டின் மற்றும் ஆனந்தவர்தனா போன்ற படைப்புகளைப் போல இதுவும் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க படைப்பாகும். இது 16 அத்தியாயங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது மற்றும் 734 பாடல்களைக் கொண்டுள்ளது. பின்னர் சேர்க்கப்பட்டதாகக் கருதப்படும் 12வது அத்தியாயத்தில் உள்ள எட்டு வகையான நாயிகாக்களைப் பற்றிய 14 பாடல்கள் இதில் சேர்க்கப்படவில்லை. பெரும்பாலான பகுதி ஆர்யா என்ற யாப்பு வடிவத்தில் இயற்றப்பட்டுள்ளது, சில விதிவிலக்குகள் குறிப்பாக அத்தியாயங்களின் முடிவில் காணப்படுகின்றன. 17 பாடல்களை மட்டுமே கொண்ட 13வது அத்தியாயம் மிகச் சிறியது. 111 மற்றும் 110 பாடல்களைக் கொண்ட 7வது மற்றும் 8வது அத்தியாயங்கள் மிக நீளமானவை. முதல் அத்தியாயம் கடவுள்கள் கணேசர் மற்றும் கௌரி ஆகியோரை வணங்குவதுடன் தொடங்குகிறது.[2]

இந்நூல் இந்தியாவில் சதுரங்கம் பற்றிய மிகத் தொன்மையான குறிப்புகளில் ஒன்றைக் கொண்டிருப்பதாகவும், குதிரை நகர்வின் முதல் எடுத்துக்காட்டைக் கொண்டிருப்பதாகவும் சதுரங்க வரலாற்றாசிரியர்களால் குறிப்பிடப்படுகிறது. சமஸ்கிருத இலக்கியக் கோட்பாட்டில், ஔசித்யம் அல்லது கருப்பொருளின் தகுதி பற்றிய கருத்தை வெளிப்படுத்துவதற்காக இது குறிப்பிடத்தக்கதாக உள்ளது.

ஒரு வகையில், சமஸ்கிருத காவியக் கோட்பாட்டில் அலங்காரம் மையப்படுத்தப்பட்ட மரபின் உச்சக்கட்டத்தை இது குறிக்கிறது.

குதிரை சுற்றுப் பிரச்சனை

தொகு

கணினி அறிவியலாளர் டொனால்ட் நத் கூற்றின்படி: ருத்ரடாவின் காட்சி வடிவக் கவிதையை ஒரு கட்டத்தில் அமைக்கும்போது, ரத்னாகரின் சுற்று ஒரு முழுமையான ஹாமில்டோனியன் சுற்றை உருவாக்குகிறது. இதை ஒரு நகலை மற்றொரு நகலின் கீழ் 180 டிகிரி சுழற்றும்போது இந்த முடிவு கிடைக்கிறது.

உரைகள்

தொகு

காவ்யாலங்காரா மீது எழுதப்பட்ட மூன்று அறியப்பட்ட உரைகள் உள்ளன. மிக முக்கியமான உரை நாமிசாதுவால் எழுதப்பட்டது. இவர் ஒரு சுவேதாம்பர சமணர் மற்றும் சாலிபத்ரின் மாணவர். இந்த உரை விக்ரம சம்வத் 1125 (கி.பி. 1068-69) ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்டது. இந்த படைப்பின் மீதான மற்ற இரண்டு உரைகள் வல்லபதேவா மற்றும் கோபாலபட்டா ஆகியோரால் எழுதப்பட்டன. கோபாலபட்டாவின் உரைக்கு ரசதரங்கினி என்று பெயரிடப்பட்டுள்ளது.[2]

வெளி இணைப்புகள்

தொகு

மேற்கோள்கள்

தொகு
  1. Shastri, Gaurinath (1998) [1943]. A Concise History of Classical Sanskrit Literature. Delhi: Motilal Banarsidass. p. 151. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-208-0175-X.
  2. 2.0 2.1 2.2 Kane, P. V. (1998) [1971]. History of Sanskrit Poetics. Delhi: Motilal Banarsidass. pp. 151–60. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-208-0274-8.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ருத்ராடா&oldid=4084111" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது