விவசாய வேதியியல்
வேளாண்மை வேதியியல் (Agricultural chemistry) என்பது வேளாண் உற்பத்தி, விளைபொருட்களை உணவாகவும் பானமாகவும் மாற்றுவது மற்றும்; சுற்றுச்சூழல் கண்காணிப்பு மற்றும் சரி செய்தல் ஆகியவற்றில் வேதியியல் மற்றும் உயிர்மவேதியியலின் முக்கியத்துவம் பற்றிய படிப்பு ஆகும். இந்த படிப்புகளானது தாவரங்கள், விலங்குகள் மற்றும் பாக்டீரியாக்கள் ஆகியவை சுற்றுச்சூழலோடு எவ்வாறு தொடர்புகொண்டுள்ளன என்பதை வலியுறுத்துகின்றன. இது உற்பத்தி, பாதுகாப்பு, பயிர்கள் மற்றும் கால்நடைகளின் பயன்பாடு ஆகியவற்றில் ரசாயன கலவைகள் மற்றும் மாற்றங்களின் அறிவியல் ஆகும். ஒரு அடிப்படை விஞ்ஞானமாக, இது சோதனை-குழாய் வேதியியலுடன் கூடுதலாக, மனித வாழ்வினூடாக உணவு மற்றும் நார்ச்சத்து மற்றும் அவர்களின் விலங்குகளுக்கு உணவளிக்கும் அனைத்து வாழ்க்கை முறைகளையும் உள்ளடக்கியது. ஒரு விஞ்ஞானம் அல்லது தொழில்நுட்பமாக, அது உற்பத்தி, தரத்தை மேம்படுத்துதல் மற்றும் செலவினங்களைக் குறைத்தல் போன்ற செயல்களின் கட்டுப்பாட்டை நோக்கி இயக்கப்படுகிறது.. இதன் ஒரு பிரிவான கெமுர்ஜி என்பது விளை பொருட்களை வேதியியல் மூலப்பொருட்களாக பயன்படுத்துவதை குறிக்கிறது.[1][2][3]
அறிவியல்
தொகுவிவசாய வேதியிலின் இலக்கானது தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகளின் உயிர்ம வேதியியல் வினைகளின் காரண-காரிய தொடர்பை விரிவாக்குவதும், தேவையான உதவி மற்றும் கட்டுப்பாட்டை வழங்கி இரசாயண தயாரிப்புக்களை மேம்படுத்துவதும் ஆகும். விவசாய முன்னேற்றத்தில் பங்களிக்கும் ஒவ்வொரு முறைகளும் ஒரு விதத்தில் வேதியியலை சார்ந்துள்ளது. எனவே விவசாய வேதியியல் ஒரு தனிப்பட்ட துறை அல்ல. ஆனால் மரபியல், உடலியல், நுண்ணுயிரியல், பூச்சியியல் மற்றும் வேளாண்மை மீது ஏராளமான பிற விஞ்ஞானங்களை ஒன்றாக இணைக்கும் பொதுவான நூல் ஆகும்.
உணவு, உணவுப்பொருட்கள் மற்றும் நார்சத்துக்கள் ஆகியவற்றின் உற்பத்திக்கு உதவுவதற்காக உருவாக்கப்பட்ட இரசாயன பொருட்களில் களைக்கொல்லிகள், பூச்சிக்கொல்லிகள், பூஞ்சைக்கொல்லிகள் மற்றும் பிற பூச்சிக்கொல்லிகள், தாவர வளர்ச்சி கட்டுப்படுத்திகள், உரங்கள் மற்றும் விலங்குகளின் உணவப்பொருட்கள் ஆகியவை அடங்கும்.
வணிகக் கண்ணோட்டத்தில் இந்த குழுக்களிடையே தலைமை உரங்கள், செயற்கை பூச்சிக்கொல்லிகள் (களைக்கொல்லிகள் உள்ளிட்டவை) மற்றும் ஊட்டங்களுக்கு கூடுதல் உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றன. இவற்றில் ஊட்டச்சத்துப் பொருட்கள் மற்றும் நோய் தடுப்பு இல்லது கட்டுப்பாட்டுக்கான மருத்துவ சேர்மங்களும் அடங்கும்.
வேளாண் வேதியியல் பெரும்பாலும் மண்ணின் வளத்தை பாதுகாத்தல் அல்லது அதிகரித்தல், விவசாய விளைச்சலை பராமரித்தல் அல்லது மேம்படுத்துதல், பயிர் தரத்தை மேம்படுத்துதல் ஆகியவற்றை நோக்கமாக கொண்டுள்ளது.
வேளாண்மையை சூழலியல் எனக் கருதும் போது, ஒரு செயல்பாட்டின் நிலைத்தன்மையும் கருதப்படுகிறது. நவீன வேளாண் வேதியியல் தொழில் நிலையான மற்றும் சுற்றுச்சூழல் ரீதியான வேளாண்மை கொள்கைகளை மீறுவதன் மூலம் இலாபங்களை அதிகரிக்க ஒரு நற்பெயரை பெற்றுள்ளது. யூட்ரோஃபிகேஷன் எனப்படும் மரபணு மாற்றப்பட்ட பயிர்களின் பரவுதல் மற்றும் உணவு சங்கிலியில் வேதியியல் பொருட்களின் அளவை அதிகரித்தல் ஆகியவை தொழிற்துறை விவசாயத்தின் சில விளைவுகளாகும்.
இவற்றையும் பார்க்க
தொகுமேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ "Scope, Journal of Agricultural Chemistry".
- ↑ Dreikorn, Barry A.; Owen, W. John (2000). "Fungicides, Agricultural". Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.1002/0471238961.0621140704180509.a01. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-471-48494-3.
- ↑ al-Saleh, I. A. (1994). "Pesticides: a review article". Journal of Environmental Pathology, Toxicology and Oncology 13 (3): 151–161. வார்ப்புரு:INIST. பப்மெட்:7722882.