அலாமோ போர் (Battle of the Alamo) டெக்சாஸ் புரட்சியில் ஒரு முக்கிய நிகழ்வு ஆகும். 13 நாள் முற்றுகைக்குப் பிறகு, ஜனாதிபதி ஜெனரல் அண்டோனியோ லோபஸ் டி சாண்டா அன்னாவின் கீழ் மெக்ஸிகோ துருப்புக்கள் டென்ஜியன் பாதுகாவலர்களால் கொல்லப்பட்ட சான் அன்டோனியோ டி பீகார் .இத தற்போது சான் அன்டோனியோ, டெக்சாஸ், அமெரிக்காவில் உள்ளது. அருகிலுள்ள அலோமா மிஷன் மீது ஒரு தாக்குதலை நடத்தியது. போரின்போது சாண்டா அன்னாவின் கொடூரம் பல டெக்சாஸ் குடியேற்றக்காரர்களையும் அமெரிக்காவிலிருந்து சாகசப்பயணியாளர்களையும் தூண்டியது- டெக்சியன் இராணுவத்தில் சேர வேண்டும். பழிவாங்குதலுக்காக ஒரு ஆசை ஏற்பட்டதால், ஏப்ரல் 21, 1836 அன்று, சாஸ்செச்டோ போரில், டெக்ஸிகர்கள் மெக்சிக்கோ இராணுவப் புரட்சியை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தனர்.[4]

அலாமோ போர்
டெக்சசு புரட்சி பகுதி

1854 இல் வரையப்பட்ட அலாமோ
நாள் பெப்ரவரி 23 – மார்ச் 6, 1836
இடம் அலாமோ திட்டம், சான் அந்தோனியோ, மெக்சிகோ டெக்சசு
மெக்சிக்கோ வெற்றி
பிரிவினர்
மெக்சிக்க குடியரசு டெக்சசு குடியரசு
தளபதிகள், தலைவர்கள்
அந்தோனியோ லோப்பசு டெ சான்டா அன்னா
மனுவேல் பெர்னாண்டசு காஸ்திரிலோன்
மார்ட்டின் பெர்ஃபெக்டோ டி கோசு
வில்லியம் திராவிசு
யேம்சு போவி
டாவி குரொக்கெட்
பலம்
1,800[1] 185–260
இழப்புகள்
400–600 உயிரிழப்புகள், காயங்கள்[2] 182–257[3]

போரின் வரலாறு

தொகு

போரின் தன்மை

தொகு

பல மாதங்களுக்கு முன்பிருந்தே, டெக்ஸிகர்கள் மெக்ஸிகோ டெக்சாஸிலிருந்து அனைத்து மெக்ஸிகோ துருப்புக்களையும் வெளியேற்றினர். அலாமாவில் சுமார் நூற்றுக்கணக்கான டெக்ஸிகர்கள் தங்கியிருந்தனர். டெக்ஸியன் படை இறுதியில் அலோமா இணை தளபதிகள் ஜேம்ஸ் போவி மற்றும் வில்லியம் பி டிராவிஸ் தலைமையிலான வலுவூட்டல்களின் வருகையுடன் சற்று வளர்ந்தது. பிப்ரவரி 23 அன்று, டெக்சாஸை மீட்கும் பிரச்சாரத்தில் முதல் அடியாக 1,500 மெக்ஸிகன் சான் அன்டோனியோ டி பேக்சருக்குள் அணிவகுத்துச் சென்றது. அடுத்த 10 நாட்களுக்குள், இரண்டு படைகள் குறைந்த தாக்குதல்களால் பல தாக்குதலில் ஈடுபட்டன. அத்தகைய ஒரு பெரிய சக்தியின் தாக்குதலால் அவரது காவலாளியை தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை என்பதை அறிந்திருந்தபோது, ​​டிராவிஸ் பல ஆண்களுக்கும் பொருட்களை வழங்குவதற்காக பல கடிதங்களை எழுதினார், ஆனால் டெக்ஸிகர்கள் 100 க்கும் குறைவானவர்களால் வலுவூட்டப்பட்டனர்.

போரின் முடிவு

தொகு

மார்ச் 6 ஆம் நாள் அதிகாலையில், மெக்சிக்கோ இராணுவம் அலோமாவில் முன்னேறியது. இரண்டு தாக்குதல்களைத் திரும்பப் பெற்றபின், டெக்ஸிகர்கள் மூன்றாவது தாக்குதலைத் தடுக்க முடியவில்லை. மெக்ஸிகோ வீரர்கள் சுவர்களை உடைத்து முன்னேறியதால், டெசியன் படைவீரர்களில் பெரும்பாலானோர் உள்துறை கட்டிடங்களுக்குள் நுழைந்தனர் காரணம் இந்த பகுதியை அடைவதற்குத் தகுதியற்றவர்கள் மெக்சிகன் குதிரைப்படை வீரர்கள் ஆதலால். இருப்பினும் இவர்கள் தப்பி ஓட முயன்றபோது கொல்லப்பட்டனர். ஐந்து மற்றும் ஏழு டெக்ஸிகளும் இடையில் சரணடைந்திருக்கலாம்; அப்படியானால், அவர்கள் விரைவாக மரண தண்டனை அவர்களுக்கு நிறைவேற்றப்பட்டது. 182 மற்றும் 257 டெக்ஸிகளுக்கு இடையேயான எண்ணிக்கையில் பெரும்பாலான வீர்கள் இறந்துவிட்டனர், அலாமாவின் பெரும்பாலான வரலாற்றாசிரியர்கள் கிட்டத்தட்ட 600 மெக்ஸிகோகள் கொல்லப்பட்டனர் அல்லது காயமடைந்தனர் என்று ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். டெக்ஸிகளின் தோல்வியின் வார்த்தைகளை பரப்புவதற்கு கோன்செல்லெல்களுக்கு பல தூதுவர்கள் அனுப்பப்பட்டன. டெஸ்ஸியன் இராணுவத்தில் சேர ஒரு வலுவான அவசரம் மற்றும் டெஸ்கீரியன் இராணுவம், பெரும்பாலான குடியேற்றக்காரர்கள், மற்றும் டெக்சாஸ் அரசாங்கத்தின் புதிய குடியரசு ஆகியவை தயார்படுத்தியது. இருப்பினும் முன்னோக்கி முன்னேறி ஐக்கிய மாகாணங்களுக்கு கிழக்கு நோக்கி ஓடி வந்தது "ரன்வே ஸ்க்ராப்" மெக்சிகன் இராணுவம்.

போரும் மக்கள் நிலைப்பாடும்

தொகு

மெக்சிக்கோவில் 1846ஆம் ஆண்டு மற்றும் 1848 ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில் நடந்த போர் நிகழ்வுகள் பெரும்பாலும் மெக்சிக்கோ-அமெரிக்கப் போரின் தோற்றமாகவே அறியப்பட்டது. 19 ஆம் நூற்றாண்டு டெக்சாஸில், அலாமா வளாகம் படிப்படியாக ஒரு சண்டை தளமாக அறியப்பட்டது. டெக்சாஸ் சட்டமன்றமானது 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் நிலத்தையும் கட்டிடங்களையும் வாங்கியது, அலாமா தேவாலயதில் அதிகாரப்பூர்வமாக டெக்சாஸ் ஸ்டேட் புனிதரை நியமித்தது. அலாமா இப்போது "டெக்சாஸில் மிகவும் பிரபலமான சுற்றுலா தளமாகும்". அலாமோ 1843 ஆம் ஆண்டு தொடங்கி ஏராளமான கட்டுக்கதை படைப்புகளுக்கு உட்பட்டது. இருப்பினும் பெரும்பாலான அமெரிக்கர்கள், 1950 களின் டிஸ்னி மினி-தொடர் டேவி உட்பட பல திரைப்படங்கள் மற்றும் தொலைக்காட்சி தழுவல்கள், பரவிய தொன்மங்கள் மற்றும் புனைவுகளின் மூலமாக மக்கள் மிகவும் நன்கு தெரிந்திருந்தனர். க்ரோக்கெட் மற்றும் ஜான் வெய்ன் அவர்களால் 1960 ல் வெளிவந்த திரைப்படம் தி அலாமா மக்களுக்கு மேலும் தகவல்களை பகிர்ந்தது.

பின்விளைவுகள்

தொகு

போரின் பல தகவல்களின்படி, ஐந்து மற்றும் ஏழு டெக்ஸிகளுக்கு இடையில் சரணடைந்தனர். உத்தரவுகளை புறக்கணித்துவிட்டதால், சாண்டா அண்ணா உயிர்தப்பியவர்களை உடனடியாக மரணதண்டனைக்கு உட்படுத்தும்படி கோரினார். போருக்குப் பிறகு பல வாரங்கள், க்ரோக்கெட் சரணடைந்தவர்களில் ஒருவராக இருந்ததாக செய்தி பரவியது. இருப்பினும், சாண்டா அண்ணாவின் அலுவலர்களில் ஒருவராக இருந்து சமைத்த ஒரு முன்னாள் அமெரிக்க அடிமை, கோன்ட்கேட் உடல் "பதினாறு மெக்ஸிகோ சடலங்களைக் காட்டிலும் குறைவானது" இருப்பதாகக் கண்டறிந்தார். க்ரோக்கெட் மரணம் இந்த பதிப்பு துல்லியமானது என்பதை வரலாற்றாசிரியர்கள் மறுக்கின்றனர்.

சாண்டா அண்ணா கேப்டன் பெர்னாண்டோ உர்ஸ்சாவிடம் இந்த போர் "ஒரு சிறிய விவகாரம் மட்டுமே" என்று கூறினார். 300 பேர் காயமுற்றனர். அவரது செயலாளர், ரமோன் மார்டினெஸ் கரோ பின்னர் அறிக்கையை மறுத்தார். மெக்சிக்கோவின் படையினரின் எண்ணிக்கை 60-200 ல் இருந்து ஏனைய 250-300 காயமடைந்ததாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பெரும்பாலான அலாமா வரலாற்றாசிரியர்கள் 400-600 மெக்சிகன் சேதவீரர்ங்களின் எண்ணிக்கையைக் கொண்டுள்ளனர். இது இறுதி தாக்குதலில் சம்பந்தப்பட்ட மெக்சிக்கோ வீரர்களில் மூன்றில் ஒரு பகுதியை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும், இது டோடிஷ் கருத்துக்கள் "இது எந்த தரத்திலிருந்தும் மிகப்பெரிய விபத்து விகிதம்" ஆகும். 182-257 டெக்கீரியர்கள் கொல்லப்பட்டனர். சில வரலாற்றாசிரியர்கள், குறைந்தது ஒரு டெஸ்கீரியன், ஹென்றி வார்னெல், போரில் இருந்து வெற்றிகரமாக தப்பினார்கள் என்று நம்புகின்றனர். வார்ல் பல மாதங்களுக்குப் பிறகு இறுதிப் போரின் போது அல்லது ஒரு கப்பலில் காயங்களுடன் தப்பித்தார்.

டெசியன் உயிர்தப்பியவர்கள்

தொகு

டெசியன் கிளர்ச்சி மீது மெக்சிகன் அரசாங்கத்தை ஆதரிப்பதற்காக டெக்சாஸில் மற்ற அடிமைகளை சமாதானப்படுத்த முயன்ற முயற்சியில், சாண்டா அன்னா டிராவியின் அடிமை ஜோ இருந்தார். போருக்குப் பிந்தைய நாள், ஒவ்வொரு தனித்தன்மையும் தனித்தனியாக பேட்டி கண்டார். சுசானா டிக்கின்சன் உடன் சண்டையிடப்பட்டார், சாண்டா அண்ணா அவரது குழந்தை மகள் ஏஞ்சலினாவை ஏற்றுக்கொண்டார், மேலும் மெக்ஸிகோ நகரத்தில் குழந்தையைப் படிக்கவைத்தார். டிக்கின்சன் இந்த வாய்ப்பை மறுத்துவிட்டார், இது ஜுனா நவரோ அலஸ்பரிவிடம் நீட்டிக்கப்படவில்லை எனினும் அவரது மகன் இதே வயதில் இருந்தார். ஒவ்வொரு பெண்ணும் ஒரு போர்வை மற்றும் இரண்டு வெள்ளி பெஸோக்கள் வழங்கப்பட்டது. அல்ஸ்பரி மற்றும் பிற தேஜனோ பெண்கள் பெக்கரில் தங்கள் வீடுகளுக்குத் திரும்ப அனுமதிக்கப்பட்டனர்; டிக்கின்சன், அவரது மகளும் ஜோவும் கோன்செல்லுக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டனர். சண்டையின் நிகழ்வுகள் தொடர்பாகவும், சாண்டா அண்ணாவின் இராணுவம் தோற்கடிக்க முடியாத டெஸ்கிய படைகளின் எஞ்சிய தகவல்களையும் தெரிவிக்க அவர்கள் ஊக்கப்படுத்தினர்.[5]

மரபுரிமை

தொகு

போரைத் தொடர்ந்து சாண்டா அண்ணா ஒரு தேசிய நாயகனாக அல்லது ஒரு பாரா என மாறியிருந்தார். போரின் மெக்ஸிகன் உணர்வுகள் பெரும்பாலும் நிலவிய கண்ணோட்டத்தை பிரதிபலிக்கின்றன. சானஜினோட்டோவின் போரில் பிடிக்கப்பட்ட பின்னர் சாண்டா அண்ணா ஏமாற்றமடைந்தார், போரில் பல மெக்சிகன் கணக்குகள் இருந்தன, அல்லது மாறியவர்கள், அல்லது வெளிப்படையான விமர்சகர்களால் எழுதப்பட்டது. தரிபு மற்றும் பல வரலாற்றாசிரியர்களால் திருத்தப்பட்டு செயல்படுத்துவது போன்ற சில கதைகள் சாண்டா அண்ணாவை மேலும் இழிவுபடுத்துவதற்காக கண்டுபிடிக்கப்பட்டிருக்கலாம் என்று நம்புகின்றனர். மெக்சிகன் வரலாற்றில், அலாமா போர் உட்பட டெக்சாஸ் தொடராபு 1846–2848 மெக்சிக்கோ-அமெரிக்க போரினால் பாதிக்கப்பட்டது.

மேற்கோள்

தொகு
  1. Hardin (2010)
  2. Nofi (1992), p. 136.
  3. Hardin (2010)
  4. "9 சென்ட் அஞ்சல்: அலோமா".
  5. "டஃசாஸ் முத்திரை நூற்றாண்டு வெளியீடு".

வெளி இணைப்புகள்

தொகு
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=அலாமா_போர்&oldid=3702224" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது